So, is there any hope at all? Well, if there is, it lies in the devolved parliaments. Pro-referendum parties are in power in Edinburgh and Belfast. At Holyrood, the SNP, the Greens and the Tories command a bare majority, and all three parties promised a plebiscite in their manifestoes (as, of course, did Labour and the LibDems; the difference is that the rest of us haven’t yet reneged). At Stormont, where both Unionist parties and Sinn Fein campaigned on an anti-constitution ticket, pro-referendum Assemblymen constitute 82 per cent of the chamber.
Both Alex Salmond and Ian Paisley have reiterated their support for a referendum, the SNP making great play out of the fact that, unlike Labour, it plans to honour its word. The question is whether either leader will do the one thing that Labour really fears, namely to hold a referendum within his jurisdiction. True, such votes would have no legal force. But so what? Neither did Gibraltar’s informal referendum on sharing sovereignty with Spain in 2002. Official or not, it killed the issue. Similarly, a “No” vote in Scotland or Northern Ireland – and Ulstermen, after all, are good at saying “No” – would make it politically impossible for the Broon to proceed with ratification. In any event, the mere sight of their countrymen voting might stir the English from their sleep.
Will it happen? Sadly, I doubt it. The truth, as I have mournfully noted before, is that parties are only ever Euro-sceptic in opposition; once in power, they promptly become pro-Brussels, in deed if not in word. Alex Salmond is happy to denounce the constitution in speeches, but shows no sign of actually wanting to stop it. He has brilliantly stirred up secessionist feeling south of the border by taunting the English with the freebies that their taxes supposedly subsidise. He knows very well that all this work would be wiped out by the surge of pro-Scottish gratitude in England that would fallow a “Naw”. In any case, he still hopes for “an independent Scotland within the EU” – a contradiction in terms, of course, but never mind: he won’t want to prejudice the putative negotiations by making himself the most hated man in Brussels.
As for Paisley, his position is even more reprehensible. Having dedicated his entire career to opposing the settlement from which he is now benefiting, he is determined to keep it going at almost any price, even overlooking evidence of IRA misbehaviour so as to keep the Republicans in government. He won’t want to endanger his position by annoying the London Establishment. The list of guilty men grows and grows. The split is not so much between the parties, now, as between the political caste and everyone else. Burns had it right: a parcel of rogues in a nation.
Dit opiniestuk van Daniel Hannan verscheen in The Daily Telegraph en The Brussels Journal, alsmede op ConservativeHome.co.uk.
Meer over Daniel Hannan op www.mepwatch.co.uk.
3 Reacties:
- At 13:19 Anoniem said...
-
Vincent, dit is het persbericht dat Jong VLD-voorzitter (en oud-LVSV-voorzitter, dus dan is het wel goed zeker...) Philippe De Backer verzonden heeft naar aanleiding van het Verdrag van Lissabon. Gewoon ter informatie.
"Zoals steeds ontstond er heel wat commotie rond de ondertekening van het nieuwste EU-verdrag. De volgende Europese top, op 13 december 2007, gaat door in Brussel. Diezelfde dag zullen de staatshoofden en regeringsleiders van de 27 lidstaten echter eerst naar Lissabon vliegen om daar het Hervormingsverdrag te ondertekenen. Daarna nemen zij allen het vliegtuig naar Brussel voor de eigenlijke top.
Terecht vinden heel wat mensen dit wraakroepend. Voor de puur symbolische daad van de ondertekening van een akkoord maakt men een verplaatsing, die niet alleen veel kost, maar ook nog eens heel wat extra milieuvervuiling veroorzaakt. En dat terwijl in het verdrag net over de vermindering van de CO2-uitstoot gesproken wordt. Blijkbaar mag het wat kosten om Portugal zijn “Verdrag van Lissabon” te bezorgen.
Helaas is dit enkel een klein, maar tekenend, voorbeeld van hoe de nationale trots van een aantal landen een goed werkende Europese Unie tegengaat. Een veel grotere verkwisting en milieuvervuiling wordt elke maand georganiseerd voor het Europees Parlement. Twaalf keer per jaar verhuizen alle parlementariërs met hun medewerkers en hun dossiers voor een weekje van Brussel, waar het Europees Parlement haar dagdagelijkse taken vervult, naar Straatsburg voor de plenaire sessies. Een valabele reden hiervoor heeft nog niemand kunnen geven. De kostprijs van deze maandelijks verhuis, enkel om Frankrijk te plezieren, wordt geschat op 200 miljoen euro. Daarnaast blijft het gebouw in Straatsburg 40 weken per jaar leeg staan. De milieu-impact van deze maandelijkse heen-en-terugreis schatten we maar beter niet in.
Jong VLD wil dan ook opnieuw een oproep lanceren om het Europees Parlement één zetel te geven en deze verkwisting van middelen stop te zetten. Jong VLD is een groot voorstander van de Europese Unie. Helaas hollen uitwassen als de maandelijkse verhuis, of het uitstapje naar Lissabon volgende maand, de steun van de bevolking voor het Europese project uit. Ook daarom steunt Jong VLD de campagne van het Zweedse liberale Europarlementslid Cecilia Malmström. Zij verzamelde ondertussen al meer dan één miljoen handtekeningen om het Europees Parlement enkel in Brussel te laten vergaderen. Jong VLD roept de volgende regering op om dit probleem binnen de Europese Raad opnieuw aan de kaak te stellen." - At 14:17 Vincent De Roeck said...
-
Dankuwel voor de reclame, Jong VLD'er. Wel goed dat ook de partijliberale jongeren de EU niet for granted nemen! Bij de onafhankelijke liberale studenten van het LVSV is dat al een tijdje (o.a. dankzij uw dienaar) het geval.
Over het "Verdrag van Lissabon" heb ik ook op het forum van het LVSV Leuven een thread geopend onder de titel "Alarm! Zelfs de Britten gaan Lissabon goedkeuren!".
http://www.lvsvleuven.be/forum/viewtopic.php?t=1709
Volgens Dan Hannan is alles koek en ei in het Verenigd Koninkrijk. Labour en de LibDems zouden het verdrag van Lissabon ZONDER REFERENDUM (ook al hadden ze dat beloofd!) goedkeuren TEGEN DE TORY-OPPOSITIE IN. Ook in de deelstaatparlementen van Schotland en Ulster (Noord-Ierland) lijkt de grondwet zeker en vast goedgekeurd te worden, ook al zijn de grootste partijen in beide deelstaten (de SNP van Salmond in Schotland en de DUP van Paisly in Ulster) verkozen op een pro-referendum en anti-grondwet verkiezingsprogramma!
Alarm! Nadat de Polen gecapituleerd hebben door de Kaczynski's weg te stemmen ten voordele van de Eurofiel der Eurofielen Donald Tusk, volgt nu Groot-Brittanië. Bouw maar alvast een nieuwe Mayflower! En snel aub! - At 15:36 Anoniem said...
-
Vincent en Jong VLD'er : mischien terug on topic gaan i.p.v. te reageren zonder link met de eigenlijke tekst van Dan Hannan.
Ik blijf het een schandaal vinden dat er geen referendum wordt gehouden over dit verdrag. Want wat Europa in mijn ogen nodig heeft, is juist "draagkracht" en de beste manier om dat te krijgen is door middel van een populair referendum, waarbij géén taboes geschuwd worden.
Om Europa "draagkracht" te verschaffen, zou het daarenboven ook aan te raden zijn om deze onderhandelingen in begrijpelijke taal aan de burgers uit te leggen. Dat gebeurt nu toch ook al met de nationale politiek, al dan niet via Villa Politica en andere populair-populistische programma's. De EU gaat om beslissingen die de burgers rechtstreeks treffen, dus naar mijn mening moeten zij dan ook duidelijkheid krijgen over deze beslissingen. Tegenstanders van een referendum zeggen dat "het volk" niet weet wat de EU allemaal omvat. Die kritiek wordt de mond gesnoerd met een betere berichtgeving.
Maar ja, het is natuurlijk jammer als alle "kritische" landen, van Frankrijk en Polen, over Nederland en Denemarken, tot Tsjechië en het Verenigd Koninkrijk, het verdrag zonder veel erg gaan goedkeuren. En dan is het alle hens aan dek om het Ierse referendum (cfr. Nice) te doen beslechten ten voordele van de EU. Als deze kritische landen nu eens gewoon één anti-blok zouden vormen, dan kwam de grondwet er gewoon niet.