Nu ben ik meestal de allerlaatste persoon om te gaan pleiten voor een snelle regeringsvorming zodat deze de economie kan gaan “sturen”, want ik geloof niet in de maakbaarheid van de mens, maar nog minder in die van de economie. Gouverner mieux, c’est gouverner moins, zou Gustave de Molinari zeggen, en een overheidsloze staat zoals we vandaag kennen zou in zijn ogen waarschijnlijk zelfs het economisch Utopia geweest zijn, maar ik moet hem daarin tegenspreken. Een economie zoals de Belgische die dermate gesubsidieerd wordt, en dus ook dermate gecorrumpeerd is, kan immers niet adequaat functioneren zonder diezelfde overheid. Het continu tegen beter weten in Sinterklaas spelen van onze overheid heeft de burgers lui en de bedrijven afhankelijk gemaakt. Het “Homo Sovieticus”-syndroom ten top gedreven dus.
België heeft een overheid nodig die zich over socio-economische kwesties kan buigen. De overheid moet niet zozeer verder reguleren, taxeren en subsidiëren, maar privatiseren, saneren en snoeien in zijn uitgaven. De snelste manier om uit de huidige toestand te komen, is het doorvoeren van ingrijpende hervormingen, maar laat dit pad nu net langs die federale overheid lopen. Daarom moeten we een regering hebben, niet om ons opnieuw de les te spellen en te betuttelen, maar om onze bedrijven los te maken van de lokroep van jarenlang gepamper en blinde Sovjetisering. Onze burgers en bedrijven hebben zuurstof nodig en de verstarde economische relaties in België dwingen deze groepen hun heil te zoeken bij diezelfde overheid die hun in de eerste plaats in de collectivistische verdommenis geholpen heeft. Ook voor liberaal-libertariërs als mezelf is dit een moeilijk verdedigbare spreidstand, maar het is nu éénmaal zo. Ironisch en paradoxaal genoeg hebben we vandaag de overheid nodig om de fouten van diezelfde overheid uit het verleden terug recht te trekken.
Om even terug te komen naar het begin van mijn artikel en de grote discrepantie tussen binnen- en buitenlandse statistische bronnen, zou ik graag verwijzen naar een kort berichtje dat Tom Ongena, de woordvoerder van de Open Vld, vorige week verspreidde.
Bijna 66% van de actieve bevolking tussen de 15 en de 64 jaar in Vlaanderen heeft een baan. Dat blijkt uit de meest recente gegevens van het onderzoeksinstituut “Steunpunt WSE” over het aantal werkenden in de totale Belgische bevolking. Die werkzaamheidsgraad in Vlaanderen steeg in het 2de kwartaal van dit jaar tot precies 65,8%. Hiermee doet Vlaanderen het zelfs beter dan het Europees gemiddelde van 65,2%. Om de vergrijzing te financieren en de Europese Lissabondoelstelling van 70% werkenden in 2010 te halen, moeten in de nabije toekomst nog een pak meer mensen aan de slag. Het aantal werkende Vlamingen blijft stijgen. Waar begin 2000 het aandeel werkenden op het totaal van de beroepsbevolking nog 62,5% bedroeg, stijgt dit cijfer tot 65,8% anno 2007. De Belgische werkzaamheidsgraad kent hetzelfde verloop als in Vlaanderen, maar dan op een lager niveau.Hoe hoopgevend en optimistisch dit bericht ook mag klinken voor de doorsnee burger in België, het dekt de lading helemaal niet. In dezelfde periode 2000-2007 daalt België in alle internationale vergelijkingen. Ons hoger onderwijs komt onder vuur te liggen. De loonnorm wordt meer dan ooit overschreden. Onze loonhandicap ten overstaande onze buurlanden en belangrijkste handelspartners neemt toe. Onze belastingen stagneren maar door alle andere maatregelen neemt de para-fiscale druk toe. De inflatie viert opnieuw hoogtij in België. Ons land tuimelt op zeven jaar tijd van de vierde naar de 17de plaats in de “Global Development Index” van de Verenigde Naties. Ook volgens het Wereld Economisch Forum boert België jaar na jaar verder achteruit. Om van de talrijke rapporten van onafhankelijke instellingen à la VBO, UNIZO en het Itinera Institute nog maar te zwijgen.
Ik heb mijn uiterste best gedaan om in mijn laatste reeks socio-economische opinies de communautaire kloof te neutraliseren, maar bij het bovenstaande berichtje van Tom Ongena kan ik niet anders dan opwerpen dat er op vlak van werkzaamheidsgraad nog steeds een gigantische kloof bestaat tussen Vlaanderen en Wallonië, en dat deze kloof ook zeker en vast niet verkleint. België haalt een gemiddelde werkzaamheidsgraad van 60 procent, oftewel 10 procent onder de geroemde Lissabondoelstelling van het jaar 2000. Maar dit cijfer zegt niets, zoals het opvragen van deze cijfers bij de RVA onmiddellijk aantoont. Vlaanderen haalt met zijn 66% het Belgische “nationale gemiddelde” drastisch omhoog. Brussel (50%) en Wallonië (55%) halen het gemiddelde, laat staan de Lissabondoelstelling van 70%, bijlange niet.
Ook de doorzichtige leugens van de Waalse politici beginnen mij serieus te storen. In “De Tijd” van enkele weken geleden zei Rudy Demotte (PS) bijvoorbeeld nog hoogmoedig dat het Marshallplan in Wallonië een enorm succes is. Hij pretendeerde dat de werkloosheid in Wallonië tussen 2006 en 2007 (steeds in beschouwing genomen voor de maanden januari tot en met juni) gedaald was met eizona 9%. Volgens de RVA daarentegen is het aantal werklozen in Wallonië tijdens die periode maar met amper 2,8% gedaald, oftewel ongeveer één derde van wat Demotte beweerde. Voor de volledigheid moet ik nog opmerken dat de werkloosheid in dezelfde periode in Vlaanderen met 9,9% afgenomen is. Welke impact dit verder economisch uit mekaar groeien van noord en zuid nog zou hebben op de tientallen miljarden euro’s aan jaarlijkse transfers van Vlaanderen naar Wallonië weet ik niet, maar ik vrees het allerergste.
Deze tekst verscheen ook op LVSVLeuven.be en InFlandersFields.eu.
Meer statistieken over België op www.steunpuntwse.be.
6 Reacties:
- At 00:01 Anoniem said...
-
Parler mieux, c'est parler moins, zou Simplicissimus zeggen, als hij Frans kende. Maar ik moet hem daarin tegenspreken. Een maatschappij zoals de onze die dermate beleuterd wordt, en dus ook dermate gecorrumpeerd is, kan immers niet adequaat functioneren zonder diezelfde leuteraars. Het continu tegen beter weten in leuteren van onze intelligentsia heeft de burgers dom en afhankelijk gemaakt. Het "Homo Palaverus"-syndroom ten top gedreven dus.
- At 00:01 Anoniem said...
-
@ anonymous
Het heeft weinig belang of uw naam "Siplicissimus" zou zijn , of "anonymous". Want in beide gevallen geraakt uw bijdrage niet verder dan wat zinloze woordkramerij. Het contrast met het artikel van Vincent is dan ook scherp. Want die heeft een aantal interessante gedachten uiteen gezet. Het is misschien wel wat lang uitgevallen, zeker als men al de aangeboden 'links' doorneemt. Er wordt daar zelfs geciteerd uit het fantastische boek van Thomas Sowell (The Vision of the Anointed). Een beetje kennis van de boeken van Sowell zou de Belgische "anointed" enkel maar ten goede kunnen komen. Het zou misschien de Belgische 'democratie' kunnen helpen redden (of wat er nog van over blijft).
Maar, ik kan wel begrijpen waarom u de schampere anoniem wil blijven, en uw naam niet onder uw woordkramerij durft zetten. - At 18:05 Anoniem said...
-
Het probleem met België is dat op 2 niveaus compromissen moeten worden gemaakt (de verschillende culturen & de verschillende maatschappelijke visies (sociaal <-> liberaal)) Dat zorgt al meteen voor een afzwakking van de nodige hervormingen.
Daarnaast hebben de Belgische politici (of de politici in het algemeen) een koudwatervrees: men durft geen richting kiezen, noch kleur bekennen, noch sterke hervormingen doorvoeren uit schrik voor de kortetermijnreactie van de mensen.
Waar we nu nood aan hebben zijn mannen/vrouwen en partijen die hervormingen durven doorvoeren (bv. op vlak van belastingen (een vlaktaks?). Een beetje zoals Ierland een 10tal jaar geleden. Of zoals de scandinavische landen voor de meer socialistischen onder ons. - At 01:55 Anoniem said...
-
Opnieuw naast de kwestie, maar kom: wie op het web foto's van het Atomium publiceert, mag vroeg of laat een factuur van Sabam verwachten. De VZW Atomium eist auteursrechten voor elke gepubliceerde foto. Even googelen op "atomium+sabam" brengt u naar de horrorverhalen hieromtrent.
- At 01:56 Anoniem said...
-
@Marc Hubrechts
Aangezien u er om vraagt volgt hier een wat meer rationele kritiek van de tekst van De Roeck. Wat mijn zinloze woordkramerij betreft, die is ongeveer letterlijk overgenomen uit de tekst van De Roeck. Alleen heb ik 'gouverner' vervangen door 'leuteren'. De reden dat ik mijn commentaren anoniem plaats is dat ik ook anoniem ben. Wat dat betreft hoeft u zich geen zorgen te maken. Mijn werkelijke naam is in deze dan ook volstrekt irrelevant. En wat het fantastische boek van Thomas Sowell betreft. De verleden tijd ligt bezaaid met fantastische boeken die geen mens nog leest.
@Vincent De Roeck
Het probleem met uw tekst begint al met de titel: De Belgische politici leven nog steeds in de leugen. Over mensen die in de leugen leven bestaat een gigantische literatuur. Een literatuur die door intelligente mensen zelden ernstig wordt genomen. Trouwens, over welke politici hebt u het? De Vlaamse of de Waalse. De socialisten of de liberalen? Of allemaal zonder uitzondering?
Het centrale thema van uw tekst (afgezien van de leugen waarin de politici leven) is dat er een grote discrepantie bestaat tussen binnen- en buitenlandse statistische bronnen over de Belgische economische toestand. De binnenlandse zijn volgens u overdreven positief. De aangehaalde bronnen zijn: UNIZO, VBO, de OESO, Itinera Institute, Verenigde Naties en Wereld Economisch Forum met negatieve informatie en het onderzoeksinstituut Steunpunt WSE met positieve informatie. Van de zes negatieve bronnen zijn er twee Belgische: UNIZO en VBO. De positieve bron is ook Belgisch. Dat betekent voor de binnenlandse bronnen twee negatieve tegen één positieve. Toch schrijft u dat we al weken overstelpt worden met positieve berichten van de eigen binnenlandse studiebureau's. Welke studiebureau's zijn dat dan?
Daarnaast is er de RVA die volgens u de optimistische berichten van Demotte relativeert. Negatief dus. Zelf merkt u op dat de werkloosheid in Vlaanderen met 9,9% is afgenomen. Toch wel een positief bericht lijkt me. De berichtgeving in de media varieert zeer sterk. Maar vandaag las ik in de krant dat het aantal faillissementen een recordhoogte bereikt. En de laatste maanden hoor ik regelmatig berichten over de toenemende armoede in België. Beide negatieve berichten. Het artikel van Jens Moens, dat u lijkt te onderschrijven, daarentegen relativeert die armoede. Een positief bericht dus.
U verwijt jan en alleman dat hij en zij klakkeloos positieve berichten overnemen en bejubelen terwijl u zelf positieve berichten de wereld in stuurt. En dat die positieve statistieken door jan en alleman overgenomen worden en alom bejubeld is trouwens een fabeltje. Er zijn talloze mensen die vraagtekens zetten bij statistieken in het algemeen en positieve statistieken in het bijzonder.
U schrijft dat deze goed-nieuws-show al dan niet van hogerhand georchestreerd is. Dat is uiteraard een tautologie en als zodanig volstrekt overbodig. Of suggereert u dat deze goed-nieuws-show wel degelijk van hogerhand georchestreerde is? Wie is dat 'hogerhand'? Toch niet Verhofstadt? Op de goed-nieuws-show van Verhofstadt wordt al jaren kritiek gegeven. Het feit dat de goed-nieuws-show haaks staat op alle recente internationale rapporten en vergelijkingen gaat misschien voorbij aan een aantal mensen, maar zeker niet aan Jan met de pet.
U hebt het over de met de onderhandelingspartners bevriende commentatoren in de pers. Wie zijn dat die bevriende commentatoren van Leterme? Er zijn mensen die zich beklagen over de manier waarom Leterme in de pers wordt afgebroken (http://www.vrijvanzegel.net/blog2/index.php?/archives/237-Schandelijk-leedvermaak.html#extended).
U schrijft: 'Ons hoger onderwijs komt onder vuur te liggen'. Maar uit een recente Europese publicatie zou blijken dat de KULeuven bij de Europese top behoort.
Het probleem met uw tekst (met de meeste van uw teksten) is het hoge gehalte aan retoriek en veralgemeningen. Een nuchtere opsomming van de discrepanties tussen binnen- en buitenlandse statistieken zonder de overdreven en foutieve veralgemeningen zou mijns inziens veel effektiever zijn. En ook leesbaarder. - At 13:24 Anoniem said...
-
Ze zouden al die "anoniemen" eens moeten leren dat het kritiek spuien over vanalles en nog wat, maar niet de moed hebben om dat in eigen naam te doen, totaal misplaatst is.