Als klassiek-liberale of libertarische club zijn we gewonnen voor een Europa, dat één wordt, niet door een gezamenlijk bureaucratisch socialistisch bestuur, maar door een vrijwillige interactie tussen Europese burgers, bedrijven en vrijwillige associaties. De Europese instellingen moeten dit proces van interactie niet "sturen" maar begeleiden door het opheffen van allerlei juridische en politieke belemmeringen en het verhinderen van crypto-protectionistische maatregelen. De Bolkestein-richtlijn past volkomen in een liberale visie op Europa. Elk land behoudt zijn soevereiniteit om de diensten, in zijn eigen land te reguleren, maar moet toelaten dat de diensten, die aan de regulering van het land van oorsprong voldoen, in het eigen land ongehinderd aangeboden kunnen worden. Op die wijze wordt het competitieproces, dat zich met succes ontwikkelde voor de markten in goederen, naar de dienstensector opengetrokken. Slechts door de Bolkesteinrichtlijn toe te passen kan Europa zich ontwikkelen tot een moderne economie die de vergelijking met de VS kan weerstaan.

De klassiek-liberale en/of libertarische krachten hadden dan ook verwacht dat de "liberale" en "libero-conservatieve" beleidslieden als een persoon achter de Bolkestein-richtlijn zouden gaan staan en deze zouden verdedigen tegen de Eurosocialisten en tegen de laffe Franse president Chirac, die vreesde dat de richtlijn tot een "non" in het referendum over de Franse Grondwet zou leiden. Tot onze grote ontsteltenis stellen we vast dat "liberaal" premier Guy Verhofstadt, en in zijn onmiddellijk zog de "liberale" partijvoorzitter Bart Somers, de Bolkestein-richtlijn laten vallen en president Chirac ter hulp snellen in zijn anti-liberale aftocht.

Nochtans merk ik op dat Bart Somers - net als de andere rechtse krachten in Vlaanderen bij Cd&V, N-VA en VB - onlangs in een velerlei aan communique's met veel poehaa afkondigden dat ze een "rechtsere" economische koers zouden gaan varen en zich op dit vlak zouden gaan profileren tegenover de volgens hen "socialistische" tendenzen. Van zodra het er echter op aan komt eventjes moedig te zijn, gaan de partijtoppen (en niet enkel de VLD!) "a plat" voor de Eurosocialisten en het etatistische Frankrijk, een land dat eindelijk eens moet beseffen waar het momenteel in de wereld staat: op de dunne grens met de derde wereld.

Een Europese richtlijn voor de vrijmaking van het verkeer van diensten is niet alleen noodzakelijk om van een echte eengemaakte markt te kunnen spreken, maar is wellicht ook de enige kans om de overregulering in landen als Belgie terug te dringen. Daarom is het de heilige taak van de liberale politici om zich schrap te zetten tegen het anti-Bolkestein protest van conservatieven die worden gedreven door corporatistisch eigenbelang, contraproductief nationalisme en een bewuste onwetende kortzichtigheid.

Daarom roep ik alle klassiek-liberalen, "echte" liberalen en libertariers, in welke partij ze zich ook mogen bevinden, op om de Bolkestein-richtlijn te steunen, te ijveren voor de verdere liberalisering van Europa en te strijden tegen het concept van de EUCSR (Europese Unie van Corporatistische Sovjetrepublieken), het model dat de PES en de EPP hoog in het vaandel dragen.

Deze bijdrage van Boudewijn Bouckaert verscheen tevens in The Free State, De Tijd, De Standaard en op NovaCivitas.org.

Meer teksten van hem op www.novacivitasblog.org.