Geacht oudlid, beste Peet. Op zaterdag 24 februari 2007 is het alweer zover. Dan organiseert de Leuvense hoogstudentenclub Moeder Meetjesland zijn jaarlijks galabal. De locatie voor dit evenement is "Het Godshuis" in het Meetjesland, meer bepaald in het rustieke Sint-Laureins, een dorp halverwege tussen Knokke en Eeklo. Hoewel misschien minder goed gelegen dan de "Knokke-Out" van vorig jaar, biedt deze nieuwe locatie tal van voordelen. Een gigantische parking, een nog exclusiever kader, de mogelijkheid voor een meer dan exquis galadiner vooraf en een vlotte bereikbaarheid via de autostrades, zijn er maar enkelen uit de brede aangeboden waaier. We zijn zeker niet over een nacht ijs gegaan en hebben ons oor te luisteren gelegd bij de Rotaract van het Meetjesland, die al jaren trouwe klant is in het sfeervolle en monumentale Godshuis.

Gedurende het meer dan honderd jarige bestaan van Moeder Meetjesland verzamelde onze club steevast enkel die mensen die zich actief wilden engageren in het Leuvense studentenleven. En met succes zo blijkt, want ondertussen telt ons oudledenbestand - sinds de heroprichting - reeds terug een vijftigtal namen. Ook de positieve evolutie van de laatste jaren biedt perspectieven en is hoopgevend voor de toekomst. Dit jaar hebben we maar liefst vijf nieuwe schachten.

In tegenstelling tot vele andere verenigingen in het Leuvense, gaan wij nog steeds prat op onze tradities. Terwijl in Leuven de fakbars meer en meer de macht gegrepen hebben over de echte studentencafe's, ons stamcafe "Den Boule" niet te na gesproken natuurlijk, blijven wij de eer van het SK verdedigen en uitdragen. De tijden mogen dan wel veranderd zijn, Moeder Meetjesland is nog steeds de oude gekende club, waar vriendschap en studentikositeit centraal staan.

Reeds langer dan een decennium is onze studentenclub - opnieuw! - niet meer weg te denken uit het Leuvense studentenleven. Reeds twee lustrumjaren sinds de heroprichting liggen achter ons. Zowel de kaap van de vijf jaar (2000-2001) als van de tien jaar (2005-2006) werden probleemloos genomen, en dit nog steeds met dezelfde onverzadigde feestvreugde die ons kenmerkt en onderscheidt.

Wil ook jij aan een glaasje Champagne nippen terwijl je bijpraat met de clubleden van weleer, of kennis maken met de nieuwe generaties Meten in een onnavolgbaar mooi kader, al dan niet tijdens een voortreffelijk galadiner? Wil je de club met jouw aanwezigheid ondersteunen in deze clubonvriendelijke tijden waar vele studentenverenigingen verdwijnen? Is het je droom om eens Champagne te drinken in de oude catacomben van een klooster of enkele danspasjes te zetten in een oude kerk? Dan is er op zaterdag 24 februari a.s. maar een evenement en een plaats die je in je agenda moet zetten en dat is het galabal van Moeder Meetjesland.

Voor meer informatie en reserveringen verwijzen we u graag door naar onze gekende website, en dan rest er ons niets meer dan U reeds op voorhand te bedanken voor uw komst en uw steun. Alvast tot dan. Ut vivat, crescat et floreat Moeder Meetjesland. Met studentikoze groet. Met hoogachting. Jan Coppin, senior, en Vincent De Roeck, scriptor.

Het lijkt nog maar gisteren, ook al is het reeds meer dan tien jaar geleden. De oogverblindende autostradelichten onttrekken de weidse vlakten van het Meetjesland aan mijn ogen. Het grauwgrijze beton van de N49 Antwerpen-Knokke doorbreekt het poldergroen. Turend naar de met sparrenbomen afgezoomde horizon, geniet ik vanuit de achterbank van mijn ouders' wagen van de raafzwarte nacht. De sterren staan flikkerend aan de hemel en werpen een sprookjesachtige sluier over de mistige velden. Dit was mijn eerste kennismaking met het Meetjesland, het desolate door God vergeten landschap tussen Antwerpen, Gent en Nederland. Niemand had toen ooit durven vermoeden dat ik ooit in Leuven gedoopt zou worden bij net een club uit die Oost-Vlaamse regio.

Als naieve Antwerpenaar - en dus wereldburger - strandde ik na twee lange jaren zwoegen in het verre Wallonie in september 2005 in Leuven, een Vlaams Brabants provinciestadje zoals er dertien in een dozijn zijn. Althans dat dacht ik in het begin. Onmiddellijk kwam ik er via een aantal andere voormalige "Vlamingen in Namen" in contact met het Leuvense clubleven en meer bepaald met "Moeder Meetjesland". Als het kind maar een naam heeft, was mijn eerste reactie bij het horen van deze naam. De cultuurschok kon echter nauwelijks groter zijn. Nochtans had ik mij bij mijn Naamse club "Brabo" ook goed geamuseerd. Niets slechts over het verleden dus, maar de kameraadschap en uitbundigheid in Leuven waren welgekomen verademingen. Na mijn deelname aan de openingscantus was ik dan ook verkocht. Oost-Vlaanderen of niet, ik zou mij bij deze vriendengroep aansluiten! Alzo geschiedde het dan ook en werd ik - als Antwerpenaar - enkele maanden geleden gedoopt bij Meetjesland. De eerste horde is dus reeds genomen. Nu nog met bang hart de ontgroening afwachten.

Een Antwerpenaar bij Meetjesland, quo vadis? Waar gaat de wereld toch naartoe? Ik denk alvast de goede richting. Als er in de naam "Moeder Meetjesland" een element is dat ons echt allemaal met elkaar verbindt, dan is dat het feit dat we allemaal een "moeder" hebben. De leden van Meetjesland komen immers van heinde en verre. Het aantal echte Meetjeslanders in de club is mijns inziens zelfs verwaarloosbaar. De West-Vlaamse plattelandsvlucht en de Vlaams Brabantse diaspora leveren momenteel het merendeel van de Meetjeslandleden. Ik hoop dan ook dat mijn komst naar Meetjesland het begin mag zijn van een derde vertegenwoordigde provincie binnen deze schitterende club. Ik heb nog steeds geen spijt van mijn keuze voor Meetjesland en hoop de club iets positiefs bij te kunnen brengen de komende jaren. En waarom zou ik dat trouwens ook niet kunnen? Ik ben en blijf tenslotte een Antwerpenaar...