En nee, de wet uitvoeren en bij elk bruikbaar lijk de organen wegnemen, ongeacht de instemming van de persoon of de familie, is absoluut mensonwaardig. Je steelt nu éénmaal niet iemands organen, voor of na diens dood. Er bestaat een veel meer voor de hand liggende oplossing: stop met het orgaansocialisme en laat ieder over zijn eigen organen beschikken zoals hem het beste lijkt. Is zelfbeschikking dan plots geen mensenrecht meer?
Dit impliceert dat het ontstaan van een markt in organen mogelijk wordt, en wel één die het steeds groeiende dodental op de wachtlijsten kan terugdringen tot nul zonder bijkomende nadelige effecten. Een vrije markt zou het aanbod sterk verhogen dankzij een financiële incentive bij potentiële donoren. Zonder deze verhoging van het aanbod zal de schreeuw om meer organen alleen maar luider gaan klinken. In de nabije toekomst zullen we steeds maar meer transplantaties nodig gaan hebben. Nu al kent België een jaarlijkse groei van de marktvraag naar organen van 7% tot 10%, terwijl het - veel te lage - marktaanbod gelijk blijft.
In Nederland schreef Pamela Stark het boek De Hele Waarheid, waarin zij ervarings- en andere deskundigen aan het woord laat. Ook zij pleitte enkele weken geleden voor de “kapitalistische” oplossing.
De kans om veel geld te verdienen met de verkoop van iets wat je bij geboorte gratis meekrijgt, zou wel eens de sleutel kunnen zijn om het orgaantekort op te lossen.Voilà, zo eenvoudig is dat. Vele politici zullen huiveren wanneer ze dit pleidooi lezen, maar hun gedachtegang is hypocriet. Men zou niet verstandig genoeg zijn om met zijn eigen organen om te gaan, maar wel perfect in staat zijn om elke vier jaar een politicus aan te duiden die voor ieder zal beslissen hoe om te gaan met de eigen organen. Het paternalisme van de herkozen VLD-senator Patrick Vankrunkelsven, die volledig afkerig staat tegenover vergoedingen voor organen, klinkt goed, maar is onverantwoord ten aanzien van mensen die op wachtlijsten staan en op sterven liggen. Zou u niet tegen de muren oplopen wanneer uw dochter dringend een orgaan nodig heeft, u een bereidwillige verkoper vindt, maar politici dit verbieden vanwege hun buikgevoel?
Die verkoper is dan bijvoorbeeld iemand die bij leven heeft verklaart dat zijn organen mogen worden weggenomen in ruil voor x aantal euro's die dan naar zijn erfgenamen gaan. Is dat zo "onethisch"? Is het daarenboven aan de overheid, elke overheid, om zich boven de wil van de burgers te plaatsen en deze constructie te verbieden? Ik begrijp dat niet iedereen meteen overtuigd is van mijn presumptie dat de voordelen van vrije orgaanhandel opwegen tegen de mogelijke nadelen. Daarom onderzoeken we in dit artikel ook de potentiële problemen. Zo lijken vele mensen er vanuit te gaan dat bij orgaanhandel de rijken van de armen zullen profiteren. Ze vergeten dan wel dat de enige reden van elke ruil net van de veronderstelling uitgaat dat beide partijen er beter van denken te worden. Anders zou men immers, conform de markt, niet ruilen. Van exploitatie kan dus geen sprake zijn bij de verkoop van een orgaan.
En wat met het doemscenario waar mensen gekidnapt worden en hun organen eruit gehaald worden voor een stevige som “losgeld”? Om dit te voorkomen hebben we, zoals voor elke andere misdaad, het gerecht. De prijs van de organen zal dan ook beduidend lager zijn dan wat hij nu is op de zwarte markt, dankzij het verhoogde aanbod. Hierdoor wordt het veel minder winstgevend om iemand open te snijden en zijn organen te verkopen. De gevreesde zwarte markt zou trouwens verdwijnen. Net als bij de legalisering van alcohol in de VS, verdwijnen dan de maffieuze praktijken met de enorme gezondheidsrisico’s en kan je bij degelijke orgaanbanken en medische centra terecht. Deze gecertificeerde instituten kunnen dan voor alle informatie, begeleiding en kwaliteit garant staan. Je zou je ook kunnen afvragen of er niet gewoon te weinig lijken zijn die geschikte organen voor transplantatie bevatten, iets waar een ander beleid niets aan kan veranderen? Dit is niet het geval. Er zijn volgens berekeningen een 1500 à 2500 geschikte lijken per jaar. Nu worden er 250 donaties gerealiseerd per jaar, waarvan een deel dan ook nog levende donoren zijn. Een vertienvoudiging is dus mogelijk. Daarbij zou ook het aantal afgestane organen door levenden (een nier of een stuk lever) kunnen toenemen.
En dan de onvermijdelijke laatste vraag: kunnen armen organen dan nog betalen? Dat hangt van de onvoorspelbare prijs af, maar rijken zullen steeds de beste organen kunnen betalen. En dat is maar goed ook, want wanneer inkomen verdienen geen voordeel meer biedt, wie gaat er dan nog produceren? Wel zal een vrije marktconforme fluctuerende orgaanprijs zorgen voor een optimale afstemming van vraag en aanbod. En aangezien uit onderzoek blijkt dat 70% van alle Belgen hun organen willen afstaan na hun dood, zeker wanneer ze er daarenboven ook nog iets aan zouden verdienen, zal die prijs door het grote aanbod niet hoog komen te liggen. De keuze tussen het bestaande orgaansocialisme en een orgaankapitalisme waarvan iedereen beter wordt, is trouwens snel gemaakt als je kijkt naar het huidig socialistisch systeem waar rijk noch arm aan organen geraken.
Dit essay van Simon Van Wambeke verscheen ook in Blauwdruk, op LVSVLeuven.be, op JongVLDBerchem.be en op InFlandersFields.eu.
Meer informatie over orgaanhandel op www.indymedia.be.
7 Reacties:
- At 18:53 Anoniem said...
-
Eigenlijk is dit al zéér lang een dom achterhoedegevecht. Mensen à la de Krunk lopen achter op de feiten en de realiteit. Je kan nu al via zogenaamde "Hedge Funds" net zoveel organen, zieke hondjes, hoertjes, gigolo's, wapens en drugs uit China of Oost-Europa kopen als je maar wilt. Officieel wordt dat allemaal "bestreden" door onze toch o-zo-zalige overheid, maar in de praktijk zijn de mazen zo groot dat er zelfs geen net meer is. Typisch Belgische hypocrisie zeker? We kunnen het niet dogen op veel té vage en veel té subjectieve ethische gronden, maar in de praktijk zijn we zo zwak als overheid dat we het niet effectief genoeg kunnen bestrijden. Dit is de paradox van het geheel. Net omdat de overheid deze handel tracht te reglementeren en te verbieden, werkt men de illegale handel in minderwaardige, inferieure en niet-gekeurde goederen en diensten in de hand, met alle gevolgen vandien. Deregulering is de boodschap!
- At 20:02 Anoniem said...
-
Dat menselijke organen verhandeld worden tegen superwinsten aan de hoogste bieders is onmenselijk. Dat het bijvoorbeeld kan gaan over de verplichte afstand van organen door dood veroordeelden maakt de zaak alleen maar erger. Temeer dat mensen in die bepaalde landen ter dood veroordeeld kunnen worden op basis van hun geloof, politieke overtuiging of ras. Er zijn serieuze aanwijzingen dat in China mensen van een bepaalde sekte ter dood veroordeeld werden precies om die lukratieve orgaanverkoop. Een internationaal totaalverbod op dergelijke praktijken is dus niet meer dan normaal.
- At 22:23 Anoniem said...
-
@Anoniem: een verbod op organenhandel zal wellicht het aanbod beperken, en dus de prijs doen stijgen. Daardoor wordt het lucratiever om organen van gevangenen te stelen. Sowieso hebt u uiteraard gelijk dat dit een schande is en bestreden moet worden. Een internationaal verbod kan echter het averrechtse effect hebben.
- At 22:23 Vincent De Roeck said...
-
http://www.defeitenopeenrijtje.nl/
Hierzie een overzicht van het huidige wanbeleid op vlak van orgaandonatie in Nederland, dat in geen enkel opzicht écht verschilt met dat in België. - At 00:37 Anoniem said...
-
Fantastisch idee. Ik bied direct mijn van vele kronkels voorziene brein te koop aan. Geïnteresseerd Mr. De Roeck? De kwaliteit van uw stukjes zal er zeker wel bij varen. En over de prijs hoeft u zich geen zorgen te maken. Daarover worden we het wel eens.
- At 13:31 Anoniem said...
-
De vraag is niet of orgaanhandel gelegaliseerd moet worden of niet, maat tegen welke prijs dat moet gebeuren.
Ik ben voor de legalisering van organenhandel. Weliswaar als mensen er zelf voor kiezen: ze mogen er niet toe gedwongen worden, maar dat spreekt voor zich denk ik. De legalisering kan mensenlevens redden, waarom het dan niet toestaan?
Mensen moeten als ze organen afstaan ook zeker betaald worden. Er moet misschien zelfs een vaste prijs worden opgelegd om marktfluctuaties uit te schakelen. Maar, de arme mensen moeten evenveel kans krijgen op een nieuw orgaan, dus ik vind dat de staat in dit geval een deel van de kosten op zich moet nemen.
Er zijn ook mensen die een contract tekenen waarin staat dat als ze dood zijn, hun organen verkocht mogen worden. Dit is positief want anders gaan de organen die nog goed zijn zo maar verloren terwijl ze mensenlevens kunnen redden. - At 16:37 Anoniem said...
-
Akkoord met Hugo. Er is niks mis met orgaanhandel, zolang er geen dwang mee gemoeid is. Het moet dus om "vrijhandel" gaan, waarbij donor, koper en alle tussenpersonen uit vrije wil handelen.