Deze voorstelling van Serge Issakov verscheen in The Free State.
Meer teksten van deze auteur op www.sergeissakov.com.
>> English, Liberalisme
2 Reacties:
- At 18:23 Anoniem said...
-
Interessant onderscheid dat in deze ideologische schets gemaakt wordt. Ik vind het minarchisme zeker aanvaardbaar, maar kan het échte anarchisme, al is het dan kapitalistisch, toch niet echt omarmen. De sociale orde moet bewaakt worden en ik geloof niet dat de "spontane orde" in alle maatschappelijke domeinen even gemakkelijk tot stand zal komen.
Anarcho-kapitalisme kan ook alleen blijven bestaan als er vormen van "social communities" worden gecreëerd. Op dat vlak is het anarcho-kapitalisme verwant aan het zogenaamde (vrij tot zéér linkse) Bakunin-anarchisme. Maar ook binnen deze sociale gemeenschappen blijft men toch nood hebben aan een goed controlemiddel om machtsmisbruik (alle macht corrumpeert immers, ook binnen een anarcho-kapitalistische gemeenschap, en ook bij libertariërs) het hoofd te kunnen bieden. Denken we maar gewoon aan de macht van de grootste grondbezitter binnen de gemeenschap, of de rijkste, of zelfs gewoon de sterkste. - At 13:00 Anoniem said...
-
- Conservatisme: Wilt de status-quo handhaven en verzet zich tegen verandering, simpel gezegd te conservatief.
- Christen-democratie: Ook te conservatief en ik vind dat je geloof en staat niet moet mengen, of het nou de Taliban is of het CDA dat maakt geen zak uit.. Geloof hoort er niet thuis en als je vindt van wel dan ga je maar in een communie leven.
- Liberalisme: laissez faire klinkt leuk maar werkt natuurlijk alleen maar als je een capitalist pig bent die winst cijfers belangrijker vind dat het aantal werknemers dat er ontslagen moet worden. Liberalisme is leuk voor de economie maar sociaal natuurlijk heel erg onverantwoord, individuele vrijheid is mooi maar dan moet je er wel van uit gaan dat iedereen dat positief benadert en dat gebeurt natuurlijk nooit. Als je kijkt naar wat 300 jaar aan liberalisme ons heeft gebracht oorlog, slavernij, onderdrukking, imperialisme en een alsmaar groter wordende kloof tussen arm en rijk kan ik maar 1 conclusie trekken nee hoeft voor mij niet. Kortom het is te bourgeois.
- Libertarisme: staat dichterbij het anarchisme dan het liberalisme, totale individuele autonomie. Maar waarom ik er niet achter sta in tegenstelling tot anarchisme is omdat libertarisme nog steeds kapitalistisch is. Liberalisme heeft een “ikke, ikke, ikke en de rest kan stikken mentaliteit en die staat mij dus helemaal niet aan..
- Anarchisme: vergelijkbaar met libertarisme maar het verschilt ermee op 1 heel belangrijk punt. Anarchisme is tegen alle economische monopolies en voor gemeenschappelijk eigendomsrecht van grond en alle middelen van productie. Het gebruik ervan moet toegankelijk zijn voor iedereen zonder onderscheiding. Volgens anarchisme is sociale en persoonlijke vrijheid alleen mogelijk op basis van gelijke economische kansen voor iedereen. Anarchisme gaat er van uit dat de oorlog tegen kapitalisme gelijk tijdig moet worden gevoerd met de oorlog tegen alle instanties met politieke kracht, omdat historische gezien economische exploitatie altijd hand in hand ging met politieke en sociale oppressie.
(Libertarisme, creëert een prachtig klimaat voor Monopolies en economische oppressie omdat hun er van uit gaan dat de productie middelen en de grond (olie) toebehoord aan de persoon die het vind of er het eerste erbij is. Je hebt in een libertaristische wereld dan misschien geen politieke macht die de baas is nee die macht wordt verhevelt naar de personen met de grootste economische macht.)
- Socialisme: Gaat er van uit dat de staat alles beheerd en bezit en dat ze de economie sturen, dat is niet altijd terecht en al helemaal niet altijd het slimste idee. Het zou heel goed kunnen werken al is het zo dat de “Staat” niet altijd doet wat het volk wilt en vaak een eigenwilletje heeft. Kortom werkt alleen als ook echt iedereen het wilt en de regering niet gekozen wordt maar gewoon bestaat uit de meest geschikte mensen voor die positie.
- Communisme: De basis van het Communisme is natuurlijk prachtig, een wereld zonder verschillende klassen, daardoor is een regering overbodig en is alles eigendom van iedereen. Je werkt niet om te overleven maar omdat het kan. Informatie is toegankelijk voor iedereen. Er wordt niet geproduceerd met als doel winst te maken, iedereen heeft recht op educatie dat ook nog eens kosteloos is. Je hebt de vrijheid om te gaan vissen als je dat wilt of te werken niks moet alles mag. Daar zit dan natuurlijk ook het probleem hoe zorg je ervoor dat alles soepel loopt en hoe hou je mensen gemotiveerd. Nu is het zo dat je werknemers niet zomaar kan vervangen voor robots omdat het je dan koopkracht kost in een communistische maatschappij maakt dat niet uit dus zou heel veel werk geautomatiseerd kunnen worden. En veel werk dat nu gezien wordt als inferieur zou niet eens meer bestaan omdat het netzo makkelijk kan met andere middelen. Zoals je misschien weet lijkt het communisme heel erg op het socialisme. Er zijn een paar belangrijke verschillen de belangrijkste is dat het socialisme uitgaat dat ze door middel van evolutie hun uiteindelijke doel willen bereiken, het communisme is niet zo afhankelijk en wilt het doel bereiken doormiddel van een revolutie.