In Eastern Europe, it has been noticed some politicians who take a Kremlin-friendly line suddenly seem to have more campaign funds. Infrastructure projects, particularly in the energy sector, that are perceived to be most beneficial to Russia's long-term interest more easily find sources of funding. Media sources and companies that follow a more pro-Russian line seem to suddenly prosper. The Putinistas are not so crude as to leave direct fingerprints of the true sources of these funds. A Russian or even an American businessman may be led to understand that his profitable Russian related business will only continue if he invests in certain specified projects, advertises in specified media, or contributes to specified social or policy organizations. And much of it is perfectly legal. Occasionally, this Russian influence peddling is more transparent, as in Gazprom, the Russian state's gas monopoly, hiring former German Chancellor Gerhard Schroeder.
In many ways, it is much easier for the Russian authoritarians to gain power and influence now that they have been freed from having to defend the indefensible communist political and economist model. For the most part, the Putinistas accept the price system as the best way to allocate resources and motivate production. They have endorsed private ownership and private enterprise - no one is advocating the re-nationalization of restaurants. Yet, their desire to control has caused them to buy or seize sizable equity stakes in the major Russian export industries - oil and gas and some metals - and virtually all of the mass media. Knowledgeable Europeans, and particularly Eastern Europeans, are increasingly concerned by the Kremlin's none-too-subtle attempts to influence or even control their political and economic decision making and undermine the North Atlantic Treaty Organization.
Unlike the communists with their mass repression, killings, and gulags, the Putinistas have been accused of selective murders and have imprisoned their media, business, and political critics, both inside and, in several instances, outside Russia. Putin apologists claim the murders are solely due to rogue elements, much like the prisoner abuse by a few American soldiers in Abu-Ghraib. The difference, of course, is that the Bush administration vigorously investigated and prosecuted the prisoner abuse cases, whereas not one of the Russian media and other suspected political assassinations has resulted in a conviction. Recently a questionable arrest was made in the London killing of well-known journalist and Putin critic, Anna Politkovskaya.
Putinism depends on the Russian economy growing rapidly enough that most people have rising standards of living and, in exchange, are willing to put up with the existing soft repression. But the Russian economy is still all too dependent on high, raw material prices - primarily energy - and when those prices come down, as they will at some point, the Kremlin's ability to control its own people and intimidate Europe will diminish. As Putinism is increasingly recognized as undemocratic - the Kremlin already is in firm control of who can run for what office and who can win - it will be increasingly difficult for the Russian leader to be invited to summit meetings with the world's major democracies, let alone to Mr. Bush's or some future U.S. president's home.
Putinism cannot continue to exist as it now is. As Russia's economic fortunes change, Putinism is likely to become more repressive. Authoritarian regimes, unlike true free-market democracies, are inherently unstable and rarely end happily. All those politicians, media folk and business people outside Russia, who have been dining at the Kremlin trough, might also think about how history treats fellow travelers.
Deze tribune van Richard Rahn verscheen tevens in The Brussels Journal en The Washington Times, alsook op een aantal weblogs.
Meer teksten van hem op www.discovery-institute.org.
4 Reacties:
- At 11:12 Anoniem said...
-
De journaliste Politovskaya is niet vermoord door Poetin, maar door de clan rond de Tjetjeense terrorist Basejev (die ondertussen ook al zelf dood is), omdat ze té veel kritiek gaf op Basejev (dit blijkt ook uit een recente docu-uitzending van Panorama daarover), en dus niet op Poetin. Poetin heeft de olie-industrie voor een stuk terug genationaliseerd, maar dit wel grotendeels in het voordeel van de bevolking. Na het wilde kapitalisme en de wanorde veroorzaakt door Gorbatjov en vooral de drinkeboer Jeltsin die staatsbedrijven voor een appel en een ei verkochten aan maffieuze lui die de grote winsten enkel gebruikten voor zichzelf, heeft Poetin deze bedrijven deels terug in handen genomen, zodat een deel van de olieopbrengsten ook zou ten goede komen aan de bevolking. Rusland is het grootste land ter wereld en indien dit 'bestuurd' zou worden zoals onze zwakke politici dit doen, dan lag Rusland al in duigen. Een groot deel van de bevolking is trouwens heel tevreden over sterke man Poetin, die Rusland terug op de kaart heeft gezet. Poetin is géén communist en zeker ook géén dictator.
- At 14:02 Anoniem said...
-
Hugo, dit is belachelijk. Die journaliste werd wel degelijk vermoord door mensen uit de entourage van Poetin. Het geld van de olie gaat helemaal niet naar het volk, maar naar militaire herbewapeningen en peperdure prestigeprojecten zoals het claimen van de Noordpool. Gorbatsjov was géén kapitalist, zelfs net integendeel, en Jeltsin was nodig in de transitie van USSR naar Rusland, en de uitverkoop van de staatsbedrijven aan de oligarchen is niet de schuld van Jeltsin, maar van de oude communistische agenten en machthebbers die alles naar hun hand gezet hebben. Poetin is inderdaad geen communist, maar wel een dictator, en één met atoomwapens. Het Westen heeft dus alle redenen om waakzaam te blijven en Rusland met alle mogelijke middelen te bestrijden.
- At 15:33 Anoniem said...
-
Het debat over Rusland is iets complexer dan de sloganeske tekst van Richard Rahn en de vorige commentatoren doet vermoeden. Vanuit een puur strategisch oogpunt alleen al, kan Europa niet zonder Rusland. Beide zijn gedoemd om samen te moeten werken, of we dat nu willen of niet. Rusland levert gas en olie aan Europa, dat deze energie broodnodig heeft.
- At 17:03 Anoniem said...
-
Rusland en Europa zouden dezelfde strijd moeten voeren. Weg met het egalitair gezeik, terug recht en orde, zonder het opvrijen van criminelen. Ook tegen de islam heeft Europa nood aan een nauwe samenwerking met Rusland.