Netto-betaler België gaat Nederland achterna
In 2006 was België in de Europese Unie één van het toenemende aantal netto-betalers, en eigenlijk nog niet eens een kleine netto-betaler. Het netto-saldo voor België bedroeg in 2006 maar liefst 710,9 miljoen euro oftewel 0,23 procent van het Belgische Bruto Nationaal Inkomen (BNI). Procentueel is en blijft Nederland ook in 2006 de grootste netto-betaler, temeer daar andere gezonde - en dus min of meer subsidievrije - economieën zoals het Verenigd Koninkrijk vroeger al een fikse korting op hun bijdragen bedongen hebben en het toenmalige “Europositieve” Nederland niet. Zij zitten nu met de gebakken peren. In Nederland bedroeg de netto-bijdrage in 2006 zelfs 0,47 procent van het BNI. Volgens het Nederlands Libertarisch Centrum kostte het EU-lidmaatschap Nederland tussen 2002 en 2006 maar liefst 20 miljard euro, oftewel 2,800 euro per Nederlands gezin. Zweden (met 0,28 procent) en Duitsland (met 0,27 procent) hebben de twijfelachtige eer om respectievelijk de tweede en derde grootste netto-betaler van de Europese Unie te zijn.
De Belgische netto-bijdrage van 0,23 procent mag vandaag dan al wel zéér hoog lijken, toch was het de afgelopen jaren zelfs nog rampzaliger. Zowel in 2001 als in 2003 ging het uitzonderlijke bedrag van 0,28 procent van het Belgische BNI naar de Europese Unie, en om helemaal kippenvel te krijgen, blijkt uit de cijfers van de Europese Commissie dat de netto-bijdrage van België sinds 2005 jaar na jaar opnieuw aan het stijgen is. België is dus één van die baxters die de corrupte Europese bureaucratie in leven (moeten) houden, of die het voorbijgestreefde landbouwbeleid van Frankrijk en Polen (moeten) financieren.
Dit betekent dat de Belgische belastingbetaler - of laat ons in België eens voor één keer niet aan struisvogelpolitiek doen en de dingen benoemen zoals ze zijn: de Vlaamse belastingbetaler - opdraait voor de verspilzucht van de EU. Alleen de aanwezigheid van de EU-instellingen in Brussel en Luxemburg (met een zéér hoge relatieve welvaart in het Belgisch-Luxemburgse grensgebied rond Aarlen tot gevolg) kan de Belgische bijdragen nog enigszins vergoelijken.
In 2007 trad een nieuw “meerjarenplan” van de Unie in voege, ook al is dat “meerjarenplan” ongetwijfeld veelal een kwestie om de 25,000 ambtenaren van de Europese Commissie toch nog enigszins bezig te kunnen houden, want verder heeft zo’n gigantische Napoleontische administratie geen nut. Op de Europese Raad van december 2005 hebben de vier grootste netto-betalers Nederland, Zweden, Duitsland en Oostenrijk immers bedongen dat ze voor de periode 2007-2014 een korting op hun bijdragen zouden krijgen. Volgens het Planbureau zal die korting voor België een meerkost van 0,11 procent over de ganse periode 2007-2014 betekenen, oftewel nogmaals de Vlaamse belastingbetaler degraderen tot een citroen die uitgeperst mag (en moet) worden om de “gulle” Europese monsterstaat te voeden. Want laat ons eerlijk zijn: gul is ze wel … voor de anderen.
België financiert de Britse korting
Ik moet jullie ook nog ter herinnering brengen dat België daarenboven vorig jaar alleen al (in 2006) meer dan 249 miljoen euro betaalde om de oude Britse korting op hun bijdragen mee te financieren. De Britse korting bedroeg in 2006 maar liefst 5,2 miljard euro. In 2007 zal de Britse korting volgens het meerjarenplan verder oplopen tot 7,1 miljard euro, wat neerkomt op hetzelfde niveau als in 2001.
Nu heb ik persoonlijk niets tegen de Britse korting ansich, het is natuurlijk wel des te pijnlijker te moeten constateren dat hun korting de overige netto-betalers nog meer doet afdragen. Maar laat dit anders eens geen verwijt naar het adres van de Britten zijn, maar eerder een incentive voor onze Eurofiele leiders om eindelijk ook misschien eens hun tanden te laten zien in de Europese Raad in plaats van de EU te verheerlijken en alles wat de Eurocraten zeggen zonder slag of stoot te aanvaarden. Politieke moed is zelfs niet eens het juiste woord voor zo’n ingesteldheid. Gezond verstand is dat wel.
De kans is trouwens groot dat België de volgende jaren verder zal evolueren tot één van de grootste netto-betalers van de ganse Europese Unie, en dit dus ondanks de massale giften van de Unie aan Brussel en de gegenereerde meerwaarde van de EU-aanwezigheid in Luxemburg in de Belgische grensgebieden. Prognoses van o.a. de denktank Open Europe wijzen ook in die richting. Aan dit tempo zou de jaarlijkse Belgische netto-bijdrage aan de Europese Unie tegen het jaar 2015 oplopen tot 0,3% van het totale Belgische BNI.
Volgens de van oorsprong Britse denktank Open Europe - die geheel terecht natuurlijk zijn handen wil afhouden van de huidige Britse voorkeursbehandeling binnen de EU - draagt België ook een onevenredig groot deel van de Thatcher's Rebate. Open Europe stelt dat België 4,7 procent van de Britse korting compenseert, terwijl het Belgische gewicht in het totale Europees BNI slechts 2,8 procent bedraagt. Zweden heeft bvb. een vergelijkbaar gewicht in het totale Europees BNI, maar hoest in tegenstelling tot België slechts 0,8 procent van de Britse korting op.
Omdat de Britse korting op de bijdragen pas vanaf 2009 substantieel begint te dalen (als de Britten de Europese Unie daartegen nog geen vaarwel gezegd hebben natuurlijk), ziet het er naar uit dat België in 2007 en 2008 nog meer dan vroeger aan de Unie zal afdragen. Analisten zijn het erover eens dat de jaren 2007 en 2008 ongetwijfeld recordjaren voor de Belgische EU-bijdragen worden.
Vanaf 2009 rekent iedereen op een daling van de Belgische bijdrage, o.a. omwille van het afbouwen van de Britse korting en omdat het Europees budget dan structureel zou moeten dalen. Natuurlijk kan deze vooropgestelde “structurele daling” (Europraat voor “we beloven veel in de toekomst, maar als puntje bij paaltje komt, herroepen we de ganse boel toch”) achteraf maar een loze belofte blijken, maar dat zijn we van de EUSSR tegenwoordig al wel gewend.
De betalingskredieten, die volgens de Europese Raad en het compromis van december 2005, in 2007 nog 1,06 procent van het Europees BNI mogen bedragen, zullen tegen 2013 tot 0,94 procent teruggebracht moeten worden. De denktank Open Europe verwerpt echter deze voorspellingen en gaat in zijn recentste rapporten uit van een lineaire stijging van de Belgische netto-bijdrage tot zeker nog 2015.
Een nieuw EU-jaar, een nieuwe EU-fraude
Nadat in september traditiegetrouw de cijfers van de EU-bijdragen bekend gemaakt worden door de Europese Commissie, en deze cijfers traditiegetrouw langs alle kanten door (Eurosceptische) analisten aangevallen worden als onnauwkeurig en onvolledig, is het nu naar aloude gewoonte rustig afwachten op het jaarlijkse controlerapport van de Europese Rekenkamer dat meestal ergens in medio november voorgesteld zal worden, waarna het Europees Parlement de jaarrekeningen moet goedkeuren. Maar daar wringt net het schoentje: De Europese Rekenkamer heeft de Europese boekhouding immers al twaalf jaar op rij afgewezen wegens inadequate boekhoudingtechnieken en frauduleus budgetbeheer.
Alles wijst er ook op dat de Rekenkamer de EU-rekeningen ook dit jaar voor de 13de maal zal verwerpen, voor exact dezelfde redenen als de voorbije twaalf jaar. Er is immers in die 13 jaren nog altijd niets veranderd binnen de Eurocratie. De EU weigert bijvoorbeeld nog steeds om een dubbele boekhouding bij te houden, hoewel ze alle bedrijven in Europa dat wel verplicht. Maar laat ons geen illusies maken: het negatief novemberrapport zal de pers tien tegen één zelfs niet eens halen, of verdwijnen in de kort-secties van onze dagbladen. Voor de pers is het nieuwe er immers al af na twaalf afwijzingen. En net zoals de voorbije twaalf jaren zal het Europees Parlement het negatief rapport waarschijnlijk gewoon naast zich neerleggen en de jaarrekeningen, hoe frauduleus en inaccuraat die ook mogen zijn, goedkeuren.
De denktank Open Europe gaat in zijn rapporten uit van een geschatte verspilling van 25% van alle Europese middelen aan interne werking en dito bureaucratie, en aan de frauduleuze uitgaven. En niemand die Open Europe durft tegenspreken, met dank daarvoor trouwens aan net die ontransparante Europese boekhoudingen.
“Better off out”
De conclusie die ik uit dit alles moet trekken, daarenboven nog goed wetende dat ook de Brusselse veiligheidsonkosten voor de EU-instellingen en -bijeenkomsten niet eens in het netto-bedrag van 711 miljoen euro per jaar vervat zitten, is allesbehalve positief. Deze cijfers zouden een “wake-up call” voor de Belgische burgers moeten zijn, maar het Eurocomplot heeft de touwtjes maar al té strak in handen. De burgers weten dit niet, of zijn er niet in geïnteresseerd. En waarom zouden ze ook? Hun mening telt toch niet. De zuurverdiende centen van de Europese belastingbetalers dienen dus eigenlijk al lang niet meer de Europese gedachte, maar uitsluitend nog maar het Europese instituut en het tot elke prijs in stand houden ervan. Net zoals het Verenigd Koninkrijk en Nederland is België dus wel degelijk “better off out”.
Deze bijdrage verscheen ook in Blauwdruk, Het Vrije Volk en The Brussels Journal, alsook op de websites van In Flanders Fields, Free- Europe, het LVSV Leuven, Work For All en de Stichting Meer Vrijheid.
Meer over de Europese Unie op www.europa-nu.nl.
22 Reacties:
- At 16:29 Anoniem said...
-
België kan nooit een lagere bijdrage bekomen. België heeft in tegenstelling tot het VK, of het kartel NL-DU-OO-ZW nu éénmaal niets te vertellen in de EU en dat zal altijd zo blijven, zeker als de Guy Verhofstadten, de Louis Michels of de Jean-Luc Dehaenes de EU blijven verafgoden.
Jammer dat de heren politici dit zelf niet in de gaten hebben, want de burgers beginnen wel van richting te veranderen, maar ja die zijn toch maar "dom" of "slecht ingelicht" volgens diezelfde heren. - At 17:11 Anoniem said...
-
Deze tekst vertelt perfect waarom wij gewoon uit de EU moeten stappen: het kost alleen maar geld en we krijgen er bijna niets voor terug. Binnen een confederaal Europa van onafhankelijke staten kan iedere staat zijn eigen identiteit behouden en zijn eigen koers varen, waarbij samengewerkt kan worden op de gebieden van economie, kennis, defensie en veiligheid, maar dat moet afhangen van de wil van de landen afzonderlijk. Daar hebben wij de EU dus eigenlijk niet voor nodig. Bilaterale verdragen zijn beter dan de EU-monsterconstructie.
- At 19:53 Anoniem said...
-
België betalen of bedoel je..België zal nog meer belastingsgeld op kap van de Vlaamse economie versassen naar de Europese Unie, soort van 'internationale solidariteit' naast de interne 'solidariteit'.
Netto-betaler dus krijgen we minder terug dan we betalen. Wie krijgt wat binnen België van de EU aan subsidies? - At 19:54 Vincent De Roeck said...
-
@Brigant:
Een zéér algemeen overzicht van de EU-subsidies aan Vlaanderen:
http://docs.vlaanderen.be/buitenland/europeseunie/fondsen.htm
Ja, België betaalt nu reeds als geheel méér aan de EU dan het rechtstreeks terugkrijgt (de dagdagelijkse uitgaven van de Eurocraten in Brussel die de lokale economie helpen zijn onmeetbaar en dus niet opgenomen in het overzicht) en dan moet je weten dat Brussel gigantisch veel geld krijgt van de EU voor zijn hoofdstedelijke functie én dat Wallonië zéér veel EU-geld krijgt via de structuur- en de cohesiefondsen.
Dit maakt dat Vlaanderen (zonder Wallonië en Brussel dus) zonder twijfel de grootste netto-betaler van de ganse EU is, vandaag al.
En waarheen gaat het Europees geld dan? Ten eerste naar specifieke sectoren (geen wezenlijk verschil op dat vlak tussen VL, BXL en WA). Ten tweede naar bepaalde regio's om zo de onderlinge verschillen "weg te werken". (In Vlaanderen gaat het dan vooral om de Westhoek en om grote stukken van Limburg, terwijl het in Wallonië gaat om alle provincies, uitgezonderd Luxemburg en Waals Brabant, met de Borinage als één van de allergrootste subsidietrekkende regio's van de EU). - At 21:59 Anoniem said...
-
Misschien interessant om dat duidelijk te benadrukken dat het vooral Vlaanderen is die mag ophoesten.
Uit verdachte bron (VB, na gegoogle): http://www.vlaamsbelang.be/0/2987/
"Voor de periode 2007-2013 zal de Waalse economie in totaal niet minder dan 1,1 miljard euro aan Europese steun ontvangen." - At 22:39 Anoniem said...
-
Die cijfers van het Vlaams Belang zijn natuurlijk zéér zwaar overdreven. Het totale EU-budget bedraagt amper 130 miljard euro op jaarbasis, waarvan 55 miljard euro gereserveerd is voor landbouwsubsidies en reconversieprogramma's, en nog eens 34 miljard euro gaat naar de nieuwe lidstaten om hen toe te laten "in te lopen" op de oudere en rijkere EU-lidstaten. Tenslotte gaat 8 miljard euro nog naar de interne werking van de EU en naar allerlei administratieve lasten, zoals de afbetaling van gebouwen. Dat betekent dat er nog maar 33 miljard euro van de begroting over is om via structuur- en cohesiefondsen te verdelen over de ganse EU (ook de nieuwe lidstaten, want de eerder aangehaalde budgetten voor hen zijn extra's). Het lijkt me dan echt wel sterk dat van die schamele 33 miljard euro meer dan 1 miljard euro naar Wallonië zou gaan.
- At 23:57 Anoniem said...
-
De titel dekt de inhoud van dit artikel niet.
Het artikel houdt alleen rekening met wat België als lidstaat aan de EU betaalt en ervan terugkrijgt.
Het artikel houdt geen rekening met het geld dat de duizenden eurocraten uitgeven in Brussel en de Rand omdat ze daar wonen en consumeren.
Eurocraten die in België wonen huren ofwel een woning of hebben een woning gekocht. Deze huur, deze koopsommen, en de opwaartse druk op de vastgoedprijzen komen de Belgische vastgoedeigenaars ten goede. En vergeet niet dat nogal wat Vlamingen vastgoed bezitten in Brussel, louter met de bedoeling om het (liefst aan een zo hoog mogelijke prijs) te verhuren.
Elke euro die deze eurocraten in België consumeren, komt in de Belgische economie terecht.
Verder wordt in het artikel verwezen naar de typische allochtonengemeenten Schaarbeek en Sint-Joost-ten-Noode. De toestanden in deze gemeenten hebben niets te maken met de EU. Misschien was dat ook het punt dat de auteur wou maken: de Brusselse gemeenten waar de EU niet aanwezig is zijn straatarm, de Brusselse gemeenten waar de impact van de EU het grootst is zijn rijk. - At 00:02 Vincent De Roeck said...
-
Luc, ik begrijp uw punt volledig. Ik heb ook in mijn vorige reactie hetzelfde gezegd: "(de dagdagelijkse uitgaven van de Eurocraten in Brussel die de lokale economie helpen zijn onmeetbaar en dus niet opgenomen in het overzicht)"
Natuurlijk heeft de Europese Unie een enorme "boost" in de lokale Brusselse en zelfs Brabantse (zowel Vlaams als Waals) economie tot gevolg die in deze cijfers niet opgenomen is, zeker niet de recente EU-beslissing in gedachte die de Wetstraat wil ondertunnelen en ook weer een aantal tientallen (honderden?) miljoenen euro EU-geld zal kosten, maar dat is mijn punt ook niet.
De EU zal Brussel niet verlaten, net omwille van die massale investeringen. Zelfs als Vlaanderen zich uit de EU zou terugtrekken, zou Brussel zijn positie kunnen behouden, en zou Vlaanderen nog steeds graantjes van de EU-aanwezigheid in Brussel kunnen pikken, zonder daarom onderworpen te zijn aan de EU-cleptocratie en EU-bureaucratie. - At 12:00 Anoniem said...
-
Jammer dat niet alle "libertariërs" de EU zien zoals Vincent De Roeck. De reactie van Luc Van Braekel is dan ook treffend. Hij is precies bereid om de EU te blijven aanvaarden als almachtige instelling boven de democratische lokale besturen. Of begrijp ik hem verkeerd?
Het geklungel en in bochten gewring van de Europese Unie, en de daarmee samenhangende miljarden die aan "propaganda" en "voorlichting" uitgegeven worden, zijn voor mij al meer dan een decennium mathematische zekerheden. De EU beseft dat de volkeren sceptischer zijn dan 15 jaar geleden, en denken dat met propaganda te kunnen ombuigen. Want laat ons eerlijk zijn: de EU heeft geen bestaansrecht.
Enerzijds kan een multinationale samenleving zoals de EU wel degelijk kiezen voor een laissez-faire politiek met grote autonomie voor de individuen binnen die samenleving, maar anderzijds kan zo'n EU-multinationale samenleving neigen tot teveel regelgeving om zich te legitimeren, en het is net dat tweede dat de EU zo kenmerkt. 70% van de Belgische wetten komen van de EU en toch is men niet geïnteresseerd in Europa.
Als je weet dat een groot deel van onze wetgeving in Europa beslist is en de Europese normen en besluiten heel wat beperkingen inhouden voor mens en onderneming, dan zou een ietwat afwachtende houding tegenover de EU best gezond zijn. - At 13:21 Anoniem said...
-
@Anoniem: Zonder de EU en haar voorlopers EG en EEG was Belgacom vandaag nog een 100% staatsinstelling, was er van druk om De Post te privatiseren geen sprake, zou u nauwelijks commerciële zenders (in ieder geval geen Belgische, en wellicht alleen een Luxemburgse) op uw televisie zien, en had de Belgische staat nog altijd begrotingen die ver in het rood zouden doorslaan. Alle druk voor privatisering, deregulering en budgetaire orthodoxie kwam in de voorbije 3 jaar vanwege Europa, en van nergens anders.
Ik ga het straffer uitdrukken: het gebrek aan democratie op Europees niveau maakte het mogelijk om de privatiseringen door te drukken tegen de particratie, die gedomineerd wordt door vakbonden en andere drukkingsgroepen. Het gebrek aan democratie op Europees niveau maakte het mogelijk dat er vandaag nauwelijks sprake is van een "sociaal Europa" maar wel van een vrijhandelszone-Europa. Die zaken zijn er gekomen omdat een aantal visionaire staatsmannen inzagen dat deze zaken nodig waren opdat Europa competitief zou blijven op wereldvlak, terwijl de lokale vastgeroeste corporatistische 'democratieën' dit nooit uit eigen beweging zouden toelaten.
"We moeten nu eenmaal van Europa" was inderdaad het gedroomde excuus. Als ik zie wat er onder dat motto de laatste 30 jaar gebeurd is, dan slaat de balans bij mij duidelijk ver positief uit.
Als wij vandaag in onze samenleving hier en daar (maar nog veel te weinig) "vrije markt" zien, dan hebben we dat voor een groot deel te danken aan Europa, en is dat ondanks de Belgische corporatistische drukkingsgroepen.
En ja, er zijn schandelijke aberraties zoals de Europese landbouwpolitiek, ik zal de eerste zijn om dat toe te geven. - At 13:21 Anoniem said...
-
correctie: gelieve in voorgaande reactie "3 jaar" te vervangen door "30 jaar"
- At 22:28 Anoniem said...
- Deze reactie is verwijderd door een blogbeheerder.
- At 22:29 Anoniem said...
-
OK, sterke reactie van LVB: de wazige flou van de EU laat politici toe om met een Janus-gezicht te spreken, en ergens toch nog bepaalde maatregelen te nemen die dienend zijn.
Een vraag die ik me stel is of het de EU is die de markt vrijmaakt, en niet gewoon andere factoren, en of liberalisering van traditionele eindeloos uitmelkbare staatsbedrijven geen bewuste symbolen zijn die dienen als rad voor de ogen.
De gouden jaren '60 kwamen er immers met een minuscuul Europa, en elders in de werled boomt de economie ook.
Kan het niet gewoon een opentrekken zijn van de menselijke blik (via nieuwe media, via technisch verbeterde mogelijkheden om te reizen en goederen te vervoeren), incluis die van ondernemers, die de markt promoten? Dat vindt zijn oorzaak hoegenaamd NIET in de EU. Uiteindelijk wordt er toch ook massaal geïnvesteerd in niet-EU-markt landen, en dan vraag ik mij af wat er zo bijzonder, apart en heilzaam is aan het "neerhalen van de barrières binnen de EU" of die eengemaakte markt? Alsof bedrijven nu in andere EU-landen verkopen ZONDER zich ter plaatse te omkaderen met deskundigheid.
Andere vraag is natuurlijk of ze niet hetzelfde Paard van Troje zijn als onze Belgische Paars I en II: om bepaalde, extremere punten erdoor te krijgen, werden gespiegelde punten van de andere partij ook toegelaten. Het is mij onduidelijk welk op termijn de bovenhand haalt. - At 23:02 Anoniem said...
-
@Luc: ik vind je mening te positief voor de EU. Enkele overwegingen:
1. De vrijhandel is verre van volmaakt, niet enkel omdat 70% van de handel (diensten) nog niet is vrijgemaakt, maar ook omdat er nog steeds vele obstakels bestaan (ga maar eens een auto in Duitsland kopen)
2. Niettemin was de "vrijhandel" wel het excuus om geharmoniseerde regelgeving uit te vaardigen, met meer dan 90.000 pagina's regelgeving (in het cynisch jargon "acquis communautaire" genoemd).
3. De beperkte vrijhandel werd bovendien ook duur betaald door nieuwe hoge tolmuren ten aanzien van niet-EU-leden.
4. De beperkte vrijhandel en vrijheid van reizen zou er wellicht ook gekomen zijn zonder de EU. De echte reden voor zekere liberale hervormingen die gebeurd zijn, lijkt mij eerder het geleidelijk internationaal overwinnen van de liberale ideologie, eerder dan wat Europese bureaucraten hebben bekokstoofd. De eurocraten hebben "vrijhandel" voornamelijk als voorwendsel gebruikt om een etatistisch project uit te voeren.
De EU ademt in al zijn zenuwen het Franse corporatistische en Colbertistische bestuursmodel uit, waar we nochtans zo van af moeten.
5. Door de euro zitten we "locked in". Een uittreding zou duur zijn en verre van perfect. EFTA is een mooi alternatief, maar wellicht is er sowieso een echte revolutie nodig in het monetair systeem. - At 00:08 Anoniem said...
-
Wie de rol van de EG ontkent inzake liberalisering, privatisering en vrijhandel doet aan negationisme. Het gros van die ontwikkelingen gebeurden in de jaren '70 en '80, niet in de gouden jaren '60 dus, maar in tijden van crisis.
De liberalisering van de televisiemarkt is er onder EG-dwang gekomen en het cultureel-protectionistische Vlaanderen (dus België) is meermaals veroordeeld wegens inbreuken op de liberale richtlijn "Televisie Zonder Grenzen".
De beperkingen op het vrachtvervoer waren hallucinant (buitenlandse transportfirma's mochten niet aan "cabotage" doen), tot de EU deze vrijmaakte.
In een vorige reactie sprak ik over Belgacom als 100% staatsbedrijf, maar het was in feite nog erger: het was een monopolist. In Frankrijk, Duitsland, België is die afschaffing van de monopolies er enkel en alleen gekomen via EU-dwang. Zonder die EU-dwang zou het politiek onhaalbaar geweest zijn. Enkel in liberaal geleide landen als de UK is dit vrijwillig gebeurd.
Ja, en de EFTA is opgericht als reactie op, en in het kielzog van, de EGKS.
Ik keur daarmee de toekomstige ontwikkelingen van de EU zeker niet goed, ik zeg alleen dat wij zonder de EG-dwang van de laatste 30 jaar nog steeds in een monopolistisch en etatistisch corporatisme zouden leven.
En niemand kan ontkennen dat de Belgische begrotingen pas in evenwicht kwamen onder dwang van het verdrag van Maastricht.
Als iemand zou moeten foeteren op wat de EU de laatste dertig jaar heeft gedaan, dan zijn het wel de socialisten. Precies daarom durft niemand schrijven wat ik hierboven schreef. Dat een paar libertariërs en nationalisten eurosceptisch zijn wordt als ongevaarlijk beschouwd, maar als socialisten en vakbonden echt eurosceptisch zouden worden, en/of als er werk zou gemaakt worden van een "sociaal Europa", dàn gaan we wat meemaken, en dan wordt het hoog tijd om weg te emigreren uit Europa. - At 00:08 Anoniem said...
-
LVB: Vergeet dan ook niet te rekenen hoeveel het statuut van Europese hoofdstad ons kost aan beveiliging van betogingnen en tops, naast de negatieve gevolgen van kapitaalkrachtige eurocraten (druk op de immoprijzen).
De EU doet goede dingen, maar ook slechte dingen & dreigt een Leviathan te worden. - At 00:09 Anoniem said...
-
@Brigant: Wat de kosten voor beveiliging betreft, akkoord, dit is inderdaad een kost en dus een negatief element, dat ook niet meegenomen werd in de balans.
Wat de druk op de immoprijzen betreft: jij vindt dat negatief? Ik vind dat een socialistische redenering. Ik vind die druk op de immoprijzen zeer positief, want 1) een gevolg van een marktmechanisme en 2) positief voor de eigenaars. De autochtonen voor wie wonen te duur geworden is, kunnen uiteraard altijd verhuizen naar waar het goedkoper wonen is. En dit laatste bedoel absoluut niet ironisch, ik meen het. - At 00:09 Anoniem said...
-
LVB: Als marktmechanisme is dat positief maar er zijn ook andere gevolgen 'negatieve'.
Wie in het BHG woont en geld heeft trekt weg naar de rand (toevalig vooral Franstaligen), die in rand trekken dieper Vlaanderen in (weg van de verstedelijking...).
De armeren (veelal allochtonen) blijven in hun ghetto's (ghetto's groeien aan) of trekken naar de sociale woonwijken in de rand (opmerkelijk fenomeen).
Als ik in mijn directe omgeving kijk...alle nieuwkomers zijn 'Brusselaars'...allez Franstaligen.
De gevolgen zijn ondermeer verfransing van de 'Vlaamse rand', misschien 'positief' voor u maar niet voor mij. - At 10:49 Anoniem said...
-
Luc, de regeringen hebben misschien de EU gebruikt als alibi om een aantal liberale hervormingen makkelijker te kunnen doorduwen tegen een aantal belangengroepen in, maar volgens de wil van de bevolking, want politici volgen uiteindelijk steeds grotendeels wat de mainstream van de samenleving denkt (ten goede of ten kwade).
Was er in de jaren '70 en '80 net niet geen grote drang naar bv. private televisie, naar het voorbeeld van de V.S.? Leidde het ontluikende toerisme in bv. Benidorm niet naar die vraag vanuit de buik van de samenleving? Zijn de hervormingen bij de PTT uiteindelijk niet gebeurd onder druk van technologische vooruitgang?
Wat betreft de begrotingen, heb ik mijn twijfels of dit zozeer onder EU-druk is gebeurd. Toen JL Dehaene een record vestigde (130% staatsschuld!!), na de "retour au coeur" (vrij te vertalen als "terugkeer naar de harteloosheid van de verspilling op kap van de belastingsbetaler" van de partij die hopelijk nooit meer over Vlaanderen zal regeren), moest er iets worden gedaan, wilde het regime zware saneringen in eigen rangen vermijden. Bij zo'n hoge schuld kan een kleine stijging van de intresten immers al forse schade aanrichten in de benoemingsmachine van de particratie.
JL Dehaene heeft de EU goed gebruikt om de belangengroepen van de besparingen (bescheiden, want er waren veel rentemeevallers en een en ander werd gefinancierd door hogere lasten) te overtuigen, maar de uiteindelijke druk om die hervormingen door te voeren lag vooral bij de onwil van de mainstream om het regime nog gekkere zaken te laten doen (zwarte zondag 1991).
De socialisten (laat ons gewoon zeggen: "Frankrijk") hadden het inderdaad niet begrepen op die vraag vanuit de samenleving, en hebben die vraag aangewend om toch weer de eigen ideologische strapatsen uit te voeren: toen het Europees Hof het vrijhandelsverdrag uitvoerde (arrest Cassis de Dijon) en een Frans product toegang verschafte tot de Duitse markt (en de Duitse gezondheids-regelgeving als verkapt verbod op Franse producten beschouwde), was Frankrijk furieus: een politieke deal werd gemaakt dat vrijhandel enkel gedoogd kon worden indien er strikte Europese regelgeving kon komen om de strikte nationale regels te vervangen. - At 13:52 Anoniem said...
-
@LVB: Is het niet belangrijk om de tijdsfactor in rekening te brengen. Gesteld dat het EU beleid posititieve zaken teweeg heeft gebracht, dan nog blijft deze centralisatie van macht enorm gevaarlijk. Op lange termijn is (zo veel mogelijk) decentralisatie veel belangrijker dan enkele jaren een iet of wat liberaler beleid van een megastaat. Want wat als er binnen enkele jaren een andere wind waait op europees niveau...
- At 13:34 Anoniem said...
-
Wel, LVB, gelet op de reeks uitzonderingen op begrotingstekorten (toevallig de grote landen?), vraag ik me dus echt af of die EU-druk speelt. Als et erop aankomt niet blijkbaar.
Ik vind de redenering van Cleppe dan ook sluitender inzake.
Ik ben zeker akkoord ivm wat je schrijft over transportgeslotenheid, maar herlees mijn post: als je een product hebt, waarom zou je het dan in België moeten produceren en uitvoeren, en kan je niet je know-how in een (bv) Duitse vennootschap steken? UITERAARD is de éne, Euorpese markt gemakkelijker, zeker voor moeilijkere producten of dan als men locaal zou moeten doordringen op elke kleine markt, en UITERAARD heeft Europa hier een onmiskenbare rol gespeeld (wellicht moelijker te realiseren met 'bilateralen'), maar is DAT de oorzaak van de hedendaagse welvaart? Als ik naar de geglobaliseerde wereld(markt) kijk, zonder dat dit formeel een eenheidsmarkt is, kan ik die EU-these niet zomaar onderschrijven.
2e probleem ivm de EU-aanwezigheid en extra kosten/baten: ze spenderen hier wel, maar betalen geen belastingen terwijl ze uiteraard wel alle publieke voorzieningen gebruiken. Een huis bewoond door een EU-er verhindert concreet voor die gemeente dat er een belastingbetaler zou wonen. Dus laten we de satteliet voor- en nadelen toch maar voorzichtig inschatten.
Daarenboven is dat Mandarijnenleger niet naar enige normale maatstaf betaald (toegegeven, er IS geen maatstaf), maar beheersen ze naast hun eigen loon ook de fiscale wetgeving, zodat de 'vrije (Belgische-woning-)markt' mi oligopolisch gestoord wordt. Als het zinvol is die markt zo te benaderen, natuurlijk. Weze het dat ik de toestand (nog) niet dramatisch vind, maar koosjer kan ik dat niet noemen.
We zien wel. - At 13:44 Anoniem said...
-
Opvallend dat Vincent vanuit de boeken zo goed de landbouwproblematiek doorgrondt en via die weg ook nog eens Leterme kan bekladden.
Is het toeval of gaat het enkel daarover ?
Het EU-landbouwbeleid is niets anders dan de toepassing van liberale principes : maak een zelfsbevoorradende markt, scherm hem af voor oneerlijke concurrentie , creëer voldoende afzet en je eindigt met een winstgenererende maatschappij (sector) en dus een voorspoedige factor in de totale economie. En eens Europa groot genoeg is kan je die Landbouwmarkt eenvoudig afbouwen (wat men trouwens doet).
Wie was er tegen dat beleid ? Mevr. Thatcher, want zij moest haar deel hebben, Engeland moest zoals vroeger steeds boven de anderen zitten en vegeteren ten koste van de ondergeschikte staten. De minderheid eist haar onevenredig aandeel of dreigt te blokkeren.
Door daaraan toe te geven hebben onze politici het fundament van het Europese systeem ondergraven, ze hebben zich akkoord verklaard dat niet elke burger gelijk was, er waren er die gelijker waren dan de anderen.
Het alternatief voor de EU-landbouwpolitiek is de markten die beheerst worden door multinationale ondernemingen die de landbouwer uitzuigen, maar toch de goedkope producten met fabuleuze winsten verkopen, die de markt consumeren en hun winsten beleggen in andere sectoren en ook die proberen te monopoliseren. In essentie niets anders dan de sterke tegen de zwakke, of feitelijk terug naar de tijd van toen, de heersers tegenover de gewone burger, die als het nodig is dient als kanonnenvlees.
Dat de landbouwpolitiek geleid heeft tot scheeftrekkingen betwist ik niet, maar dat was voornamelijk het gevolg van politieke inmenging. Het principe was niet verkeerd, de inmenging (nationale of partijpolitieke) leidde tot misbruik. De landbouwreglementen werden beetje bij beetje aangepast en toegepast in functie van "la tête du client".
Trouwens alle omvormingen van het landbouwbeleid waren gericht op het afbouwen van de liberale principes (vrije marktwerking onder deelnemers die op een gelijk niveau stonden) en het omzetten naar "gewenste" of "voordelige" situaties, ten koste van minder krachtige landen (zonder of met minder natuurlijke rijkdommen).
Protecionisme van de EU ? Ja, om de interne markt af te schermen van de wereldmarkt, bestuurd door landen die via hun eigen beleid de economieën van kleine landen (met beperkte natuurlijke rijkdommen) en via de landbouwpolitiek de anderen economisch onder de voet wilden lopen.
De ontwikkelingslanden ? Zij moeten enkel begrijpen als de EU-marktprijzen dalen tot het wereldniveau, ze zichzelf uit de markt prijzen en hier helemaal geen kilo suiker meer zullen kunnen verkopen. En als ze het wel zullen doen, wel dan zullen ze er geen winst mee maken maar nauwelijks kunnen van overleven.
De EU-landbouwpolitiek was een systeem dat opgezet was om een rendabele landbouwindustrie op poten te zetten afgeschermd van de invloed van buitenlandse machten, die via de landbouw-prijszetting de Europese landen tegen elkaar zouden kunnen opzetten. Het gebrek aan primaire grondstoffen was keer op keer de oorzaak van wedijver en oorlogen.
Dus Vincent, wil je terug naar de tijd van "In Flanders Fields" ? De wereld is onderhevig aan golfbewegingen, na honderd jaar breekt de tijd weer aan dat de dwazen willen heersen.