In Mr. Mbeki's view the West oppressed the rest of mankind. Obsessed with race and colonialism, Mr. Mbeki undermined the response to the HIV/AIDS pandemic in South Africa. To him, orthodox science "portrayed black people...[as] victims of a slave mentality." Rejection of the HIV/AIDS orthodoxy was necessary to confront "centuries-old white racist beliefs and concepts about Africans." Hundreds of thousands of South Africans died needlessly while Mr. Mbeki defended rejectionist scientists who claimed AIDS wasn't caused by HIV.
Similarly, it was Mr. Mbeki's warped ideology that led him to support Zimbabwe's dictator. Robert Mugabe couched his devastating economic policies in revolutionary terms - as a just fight against alleged British plots and other delusions. For eight years the South African begged for more time for his "quiet diplomacy" while Zimbabwe burned. If the recent power-sharing deal between Mr. Mugabe and Morgan Tsvangirai works, it will do so not because of Mr. Mbeki's diplomacy but because of his departure. Mr. Mugabe may yet find it more advantageous to compromise with Mr. Tsvangirai than to deal with Mr. Zuma who criticized Mr. Mugabe in the past.
Mr. Mbeki' accommodating policy toward Mr. Mugabe exemplified a growing gap between the high-minded principles the South African claimed to follow in foreign affairs and the sordid reality of his policies. He cozied up to Cuba, Iran, and Libya. At the U.N., his diplomats worked with China to prevent a debate on human rights abuses in Burma. South Africa's intelligence minister visited Iran last year, where he praised Hezbollah and Hamas. In sum, Mr. Mbeki never encountered an anti-Western tyrant he did not like.
At home, he exhibited the authoritarian tendencies he had learned during his stint in the Soviet Union. He transformed the state-owned South African Broadcasting Corporation into a personal propaganda machine that banned some of his critics from appearing on it. He banished some of his competitors in the ANC by accusing them of trying to assassinate him. External dissenters, like the opposition Democratic Alliance, were weakened by persistent accusations of racism. That stifled public debate over the direction of South Africa's economic and social policies, including a murder rate that is nine times higher than that of the United States, and a healthcare system which according to the WHO is worsening.
For all of Mr. Mbeki's faults - and there were many - South Africans may yet look back at his tenure with nostalgia. Mr. Mbeki was rightly praised for following good macro-economic policies that saw the budget deficit and public debt fall, and growth increase. But being reasonably tight with the public purse did not make Mr. Mbeki "business-friendly" - as he was sometimes mischaracterized. Businesses in South Africa are heavily taxed (at 35%) and regulated. They also have to follow onerous race guidelines in employment and promotion. Micro-economic over-regulation has kept growth low (expected to come in at 2% this year) and contributed to a 26% unemployment rate. The number of people living in absolute poverty has doubled since the ANC came to power in 1994.
Mr. Mbeki's breathless drive to monopolize power has led him to attack the independence of the judiciary. According to a High Court judge, he tried to influence the judicial proceedings against his nemesis, former Deputy President Jacob Zuma. It was that apparent abuse of state power that finally gave the ANC leadership an excuse to ask Mr. Mbeki to resign. Following Mr. Mbeki's departure, Mr. Zuma will most likely take over after the election in 2009, while a caretaker president will run the state affairs in the meantime. But Mr. Zuma is a deeply flawed man as well. The accusations of corruption against him persist. Moreover, his judgment has been called to question. When, during his rape trial, he was asked about the wisdom of having unprotected sex with an HIV positive, Mr. Zuma replied that there was no problem, because he "showered" afterward.
There are also questions about his commitment to South Africa's fragile democracy. Mr. Zuma once famously predicted that the ANC would remain in power until "Jesus comes back." For all of Mr. Mbeki's many faults, South Africans may yet look back at his tenure with nostalgia.
Deze tekst van Marian Tupy verscheen in The Wall Street Journal.
Meer teksten van deze "policy expert" op www.cato.org.
6 Reacties:
- At 17:59 Anoniem said...
- Deze reactie is verwijderd door een blogbeheerder.
- At 18:02 Anoniem said...
-
Het zal met Zuid-Afrika wel dezelfde kant op gaan als met Zimbabwe. Binnen ten laatste vijf jaar ontstaat er ook in de Regenboognatie een gigantische puinhoop. Thabo Mbeki had al vreemde ideeen over de bestrijding van Aids in zijn land, die Zuma is domweg een imbeciel. En xenofoob zijn ze er ook, getuige de recente beestachtige behandeling van vluchtelingen uit Zimbabwe of de als communisme goedgeprate diefstal van blanke eigendommen.
Ik hoop voor de Zuid Afrikanen dat de opvolger een betere wordt en niet weer zo’n gevaarlijke gek, maar Zuma lijkt het nieuwe stamhoofd te gaan worden. Deze man beweerde dat AIDS een ziekte was die veroorzaakt is door de Amerikanen en helemaal niets met seksuele overdraagbaarheid te maken heeft. Omdat er in zijn land heel veel domme mensen leven die hem geloven heeft hij enorm veel doden op zijn geweten.
Maar eigenlijk: het maakt in heel Afrika niet uit of je nu de ene of de andere president hebt. Het is allemaal één pot nat, hoewel er natuurlijk wel gradaties zijn, maar kiezen tussen kaffer Mbeki of kaffer Zuma, dat is geen keuze, dat is zelfmoord. Dr. Pieter Mulder van het VF+ daarentegen, die kan Suid-Afrika nog redden! - At 23:45 Anoniem said...
-
@ Joris Verdonk
Moeilijk he, accepteren dat de periode van koloniale overheersing voorbij is? Ben overigens benieuwd of u in soortgelijke zin spreekt over misstanden in bijvoorbeeld Italie of Israel. Maar goed, schieten op Afrikaanse landen is altijd raak, nietwaar? - At 11:23 Anoniem said...
-
Hopelijk loopt het niet zo slecht af met Zuid-Afrika als hierboven wordt voorspeld, al stemmen de signalen bijzonder weinig hoopvol. Er is bovendien een massale exodus van blanken (o.a. richting Australië) èn van gediplomeerde zwarten; een exodus die overigens al onder de vorige president op gang kwam.
@ Verdonk,
Het is nogal potsierlijk om een groep mensen xenofoob te noemen wanneer men zelf woorden als "kaffer" in de mond neemt of grossiert in platitudes als "in zijn land leven heel veel domme mensen" (in welk land trouwens niet?). - At 15:15 antivenin said...
-
Mwana Mboka said... "Moeilijk he, accepteren dat de periode van koloniale overheersing voorbij is?"
Nee hoor, helemaal niet. Alleen kan ik een sarcastische glimlach niet onderdrukken als ik zie hoe het ene Afrikaanse land na het andere verwordt tot een beerput van ellende. En hoe tig aantallen Afrikanen zich in wankele bootjes naar het Europese thuisland van hun vroegere koloniale overheersers haasten om aan de zegeningen van hun eigen "leiders" te ontkomen.
Alleen jammer dat mijn belastinggeld nog in dat zwarte gat wordt gestort. - At 14:31 Anoniem said...
-
@ Verdonk
De inhoud van uw bijdrage was grotendeels correct, denk ik, maar de scheldwoorden in de laatste paragraaf waren totaal overbodig en zullen in vele geesten uw inhoud 'devalueren' (omwille van hun scheldende bron).
@ Mboka
Enerzijds is het goed dat u spreekt van "misstanden". Dat impliceert dat u bepaalde slechte toestanden in Zuid Afrika kunt erkennen, en waarschijnlijk niet wenst goed te praten.
Anderzijds, zijt u het die afkomt met een totaal irrelevante verwijzing naar "koloniale overheersing". Het slechte aspect in die uitdrukking "koloniale overheersing" zit niet in het woord "koloniaal" (dat is eerder beschrijvend), maar wel in het woord "overheersing" (een normatief pejoratief woord dat 'slecht' bestuur suggereert). De kleur van de "overheerser" zou totaal irrelevant moeten zijn, TENZIJ u een echte 'racist' zou zijn.
Dus, ik begrijp uw gevoeligheid omtrent bepaalde scheldwoorden, maar ik vrees ook dat u niet geheel aan 'racisme' kunt ontsnappen (gelijk de meeste mensen, trouwens).
@ anti venin
Het is bedroevend dat "de ellende" in Afrika bij u een "glimlach" kan ontlokken. Maar dat is menselijk, en alleen 'heiligen' zullen nooit dat soort van "sarcastiche glimlachen" vertonen (in eender welke context).
Maar, met dat belastinggeld in een "zwarte put" storten heeft u wel een punt. Het is beter van 'vrije handel' te drijven dan van zogenaamde 'ontwikkelingshulp' te geven aan overheden ("overheersers" in de terminologie van Mboka). En "zwarte putten" bestaan er overal, ook in de thuislanden van de ontwikkelingshulpverschaffers. Vele overheidsuitgaven hebben een zwarte-put karakter.