Deze bijeenkomst stond eizona integraal in het teken van het opkomende wereldcongres in Bujumbura en ook onder de jongeren was dit het enige werkthema. Gelukkig mochten we in Wenen de voorzitter van de Burundese alumnikoepel verwelkomen en konden we bij hem terecht met onze laatste vragen en twijfels. Naast praktische en financiële problemen hebben de organisatoren van deze congresweek immers vooral te kampen met de gebrekkige verkoopbaarheid van Burundi als locatie hiervoor aan de oud-leerlingen wereldwijd. Maar uiteindelijk bleek het water toch niet echt té diep en sloeg de Burundese vertegenwoordiger er vrij gemakkelijk in om de harten en geesten van de aanwezigen voor zijn zaak te winnen. Op de laatste dag bleek de helft van de congresgangers dan ook bereid te zijn om hun reserves ten overstaande de locatie op te bergen en in juli 2008 wel naar het wereldcongres in Bujumbura af te zakken.
De aanwezige jongeren bogen zich op hun beurt over het zomercongres en een aantal knopen werden doorgehakt. Er werd bijvoorbeeld beslist dat een jongerendelegatie van een tiental Europeanen, aangevuld met geïnteresseerden van andere werelddelen en lokaal ondersteund door Centraal-Afrikaanse vrijwilligers, een week vroeger naar Burundi zou afreizen om er een sociaal project op poten te zetten. Voorlopig worden er op vlak van concrete projecten nog verschillende denkpistes gevolgd, gaande van de begeleiding van AIDS-wezen, over psychologische hulp aan slachtoffers van het oorlogsgeweld in het gebied van de Grote Meren, tot het meedraaien in een ziekenhuis voor oude-van-dagen. Een definitieve beslissing hierin wordt pas op de volgende bijeenkomst verwacht.
Maar het waren natuurlijk niet alleen vergaderingen en werksessies die ons verblijf in het Weense Palottihaus kenmerkten. De Oostenrijkse organisatoren hadden voor ons immers ook een tramexcursie langs de momentele Ringstrassen, een wandeling door de tuinen van het Schloss Schönbrunn en een traditioneel diner in het supertrendy restaurant van het Weense “Museum für Angewandte Kunst” in petto. De laatste dag brachten we in afwachting van onze terugvlucht dan ook nog zelf een bezoek aan het Belvedère en de Weense binnenstad. Op het gezellige clubhuis van onze Oostenrijkse alumnivrienden na, dat zich wonder boven wonder gewoon in het Hofburgpaleis zelf bevindt, had deze stad voor ons na de vroegere OLVC-schoolreizen nog maar weinig geheimen, maar het weekend op zich mocht er andermaal gerust wezen. Ik kijk dan ook alweer reikhalzend uit naar onze volgende ontmoeting in Boedapest, wanneer we daar eveneens de 20ste verjaardag (Jezuïetenonderwijs was verboden onder communisme) van de lokale alumnikoepel zullen vieren.
Dit verslag verscheen in het Oudleerlingenblad "Mededelingen".
Meer over deze alumnikoepel op www.jesuits-europe.info/alumni.
3 Reacties:
- At 00:17 Vincent De Roeck said...
-
Lucas De Nolf schreef onderstaand verslag van mijn presentatie over de bankcrisis voor het Liberaal Vlaams Studentenverbond in Leuven.
Op maandagavond 13 oktober 2008 organiseerde het LVSV Leuven een discussieavond rond de bankcrisis in de wereld. Plaats van het gebeuren was andermaal het zaaltje boven restaurant “Notre Dame” en de opkomst was zeker niet onaardig. Het thema was dan ook zo “hot” als dat van een discussieavond maar kan zijn. Blauwdruk-redacteur Vincent De Roeck gaf een schitterende presentatie over de “business cycle theorie” van de Oostenrijkse School die de laatste zeven jaar o.a. door de professoren Roger Garrison en Paul Cwik van “Auburn University” in Alabama verder uitgewerkt werd. Nadien paste De Roeck deze theorie ook nog toe op de financiële crisis en gaf hij zijn oplossingen voor de huidige toestand. Het “plan-De Roeck” mocht dan al wel haaks staan op alles wat enigszins gangbaar is in het economische debat van elke dag, toch oogstte hij hier aardig wat succes mee. De aanwezigen konden nadien nog vragen stellen aan onze eigen spreker en onderling discussiëren over de kredietcrisis, wat ook gretig gebeurde.
Vincent De Roeck toverde Hayekiaanse driehoeken, productiecurves, vraag- en aanbodgrafieken, en andere economische beelden uit zijn hoed alsof het niets was, net als een velerlei aan metaforen, citaten en voorbeelden. Monetair wanbeleid en overheidsingrijpen in de economie via allerlei “sociale” maatregelen hebben volgens hem tot een niet-duurzame bubbel geleid, die ooit gewoon wel eens moest openbarsten. De bail-outs werden door De Roeck afgedaan als verkeerd, net als de oproepen voor (nog) meer regulering en de courante praktijk waarbij overheden gezonde banken gaan belonen voor de overname van zieke financiële instellingen. De crisis zou immers naar verluidt het beste opgelost kunnen worden door het sparen fiscaal te ontlasten, door de wetgeving inzake fusies en overnames verder te versoepelen, door investeerders de vrijheid te geven enkel de niet-giftige assets van de probleembanken over te nemen, en door de slechte bankiers via faillissement af te straffen voor hun fouten. De problemen zijn overheidsgebonden, de oplossingen niet. - At 00:18 Vincent De Roeck said...
-
En nu we hier toch bezig zijn met verslagen van activiteiten: Lucas De Nolf schreef het volgende over het symposium over de Amerikaanse verkiezingen dat ik voor rekening van het LVSV in Leuven georganiseerd heb.
Op maandagavond 20 oktober 2008 organiseerde het Leuvense Liberaal Vlaams Studentenverbond (LVSV) een avondconferentie over de opkomende Amerikaanse presidentsverkiezingen met sprekers van de andere kant van de Atlantische Oceaan. De avond trok een vijftigtal geïnteresseerden en werd in goede banen geleid door Blauwdruk-redacteur Vincent De Roeck, die ook de organisatie van dit evenement geheel op zich genomen had. De Engelstalige activiteit lokte verder ook enkele Erasmus-studenten en Amerikanen naar het Mgr. Sencie-instituut in Leuven, wat op zich natuurlijk al garant stond voor een aangename internationale ervaring.
Professor Francis Van der Mensbrugghe van de Universiteit van Luik en, ondanks zijn Vlaams klinkende naam, een volbloed Amerikaan gaf de aanwezigen een “crash course” over het “electoral process in the U.S.” waarin hij niet enkel alle procedures uitlegde, maar ook kort stilstond bij de verschillende presidentskandidaten de desbetreffende Amerikaanse partijen. Dat hij in zijn uiteenzetting zelfs de libertariër Bob Barr aanhaalde, werd door de aanwezigen natuurlijk zeer hard geapprecieerd. Zeker omdat professor Van der Mensbrugghe zelf een “committed Democrat” is en normaal maar bitter weinig sympathie voor het libertarisme kan opbrengen.
Nadien besteeg de eigenzinnige neo-conservatieve professor Marc Cogen van de Universiteit van Gent het spreekgestoelte voor diens kijk op “the future of Trans-Atlantic relations”. Zijn veelal academische lezing mocht aan vele aanwezigen dan wel misschien voorbijgegaan zijn, de toehoorders die in de aangehaalde materies (de geschiedenis van de Euro-Amerikaanse betrekkingen, de Franse dominantie binnen de politieke EU, de opkomst van Eurabië na de oprichting van de Euro-Mediterrane Unie, de zoektocht van bepaalde EU-landen naar andere bondgenoten buiten de VS om, ook al zijn dat dan dictaturen als China of Rusland, e.a.) wel thuis waren, konden hun enthousiasme nauwelijks onderdrukken. Net als voor de humoristische tussendoortjes of politiek incorrecte spitsvondigheden van de professor.
Tenslotte stond er ook nog een paneldiscussie op het programma. Normaal zouden vertegenwoordigers van de "Democrats Abroad" en "Republicans Abroad" het tegen elkaar opnemen, maar jammer genoeg stuurde de GOP haar kat en moest de jonge Amerikaan David Schuld, de woordvoerder van de “Democrats Abroad” en momenteel werkzaam in de commissie Atlantische betrekkingen van Europees Parlement, het zonder tegenstanders stellen. Professor Cogen nam als enige Republikeinsgezinde de honneurs wel waar, maar het debat “on the issues” speelde zich uiteindelijk meer af tussen Schuld en de toeschouwers dan tussen de panelleden onderling. Geen enkele vraag werd ontweken en het publiek participeerde uitstekend, zodat iedereen uiteindelijk tevreden met het symposium naar huis kon gaan. - At 10:13 Anoniem said...
-
Vincent, wat doe jij toch in godsnaam bij de JEZUIETEN? Zou je als liberaal niet beter bij de LOGE gaan?