Wie het Vlaamse partijenlandschap voor de verkiezingen bekijkt, ziet polarisatie. Het Vlaams Belang heeft zich opgeworpen tot de 'anti-EU partij' en noemt de Europese Unie een 'bezettingsmacht'. Alle gevestigde partijen houden vast aan het streven naar een federaal Europa. CD&V, Open VLD, SP.A en Groen! zijn voor een Europese taks, voor meer gedetailleerde regelgeving, voor ecobelastingen en voor toetreding van Turkije. Ze bouwen ongestoord door aan de 'Europese kerstboom' maar ze hebben niet in de gaten dat de bevolking niet meer volgt. Ze zijn vervreemd van de werkelijkheid en willen het 'allemaal nog eens uitleggen'. Maar hoe paternalistischer ze zijn, hoe meer Vlamingen zich van hen afkeren. Daarom is er behoefte aan een nieuwe strekking in Vlaanderen en Europa: het Eurorealisme.
Het is een concept dat het goede van de Europese integratie wil behouden maar dat een einde wil maken aan betuttelende regelzucht en lastenverhogingen. De Europese Unie moet zich richten op haar kerntaken, zoals de gemeenschappelijke markt - met een vrij verkeer van goederen, personen, diensten en kapitaal - de gemeenschappelijke munt de Euro en een gemeenschappelijk beleid inzake transport, energie en immigratie. Die hoofdtaken zijn de bakermat voor onze welvaart. Zonder de gemeenschappelijke markt en de Euro zouden we nu veel slechter af zijn. In dat opzicht is Europese integratie een zegen voor het naoorlogse Europa geweest en geen 'bezettingsmacht'.
Maar de Europese Unie heeft zich de afgelopen decennia verloren in betuttelende regelgeving die de burger irriteert. Een voorbeeld is een nieuwe richtlijn over de EU-etikettering van voedingsproducten. Volgens de Europese Commissie wordt het tijd dat ook op menukaarten informatie komt over de gerechten, zoals de ingrediënten, hun gewicht en land van herkomst, het aantal calorieën en mogelijke allergieën. De federatie Horeca Vlaanderen heeft al fel geprotesteerd tegen dit voorstel omdat er op menukaarten weinig ruimte overblijft voor gerechten. De menukaart wordt een soort apothekersdocument.
De Commissie heeft twee oude richtlijnen over etikettering van voedingsproducten samengevoegd onder de noemer 'vereenvoudiging' en een nieuwe gemaakt. Maar daarbij werd het aantal eisen opgeschroefd en het toepassingsgebied uitgebreid tot restaurants en catering. De angst van Vlaamse restauranthouders is gegrond. De Europese Commissie wil ook een einde maken aan 'terrasverwarmers' die worden gebruikt om klanten op een wat koel terras te kunnen bedienen. Veel café- en restauranthouders gebruiken deze verwarmers voor het comfort van hun klanten en de omzet. Maar Europa vindt dat 'terrasverwarmers' te veel energie gebruiken en bijdragen aan global warming. Ze moeten weg.
Ook 'brandremmers' komen in het verdomhoekje te zitten. De meeste meubels, textielproducten, televisies en pc's bevatten stoffen die brand afremmen. West-Vlaamse textielbedrijven gebruiken allemaal brandremmers. Zonder deze stoffen verandert een huiskamer in 5 minuten een vlammenzee. Dankzij brandremmers hebben burgers tijd te ontkomen, de buren te waarschuwen en de brandweer te bellen. Maar onder druk van de milieulobby keerde het Europarlement zich tegen die brandremmers want 'brand is een natuurlijk proces'. Brandremmers zijn slecht voor het milieu, bewezen of niet. Wel hebben deze in Groot-Brittannië sinds 1988 zeker 4.000 mensen het leven hebben gered.
De EU bemoeit zich zelfs met politiek correct taalgebruik. Uitdrukkingen moeten volgens de EU 'geslachtneutraal' zijn. Het woord 'juffrouw' wordt verboden en een staatsman is een staatsleider. In het Duits wordt dus een Staatsmann een Staatsführer. Dat is nog eens een eretitel voor Staatsführer Merkel! De Europese Unie verliest zich in details, terwijl Europa kampt met een economische crisis. De EU is het eens over de vorm van bananen, maar niet over de G-20. De werkloosheid neemt toe, bedrijven gaan failliet en protectionisme ligt op de loer. Toch gaat het Europarlement ongestoord door met verkeerde prioriteiten.
Zo stemde het onlangs voor de invoering van een Eurovignet voor vrachtwagens. Groen!, SP.A, Open VLD en CD&V vonden het een goed idee, terwijl het water de meeste Vlaamse transportbedrijven aan de lippen staat. Ze betalen al een hoge dieselprijs, hoge wegenbelastingen, heffingen bij tolwegen en dan komt er nog een Eurovignet bovenop. Hetzelfde probleem heeft de staal- en chemische industrie in Vlaanderen. Europa wil het strengste klimaatbeleid ter wereld doordrukken, desnoods ten koste van de eigen industrie. Chemiereus BASF bij Antwerpen investeert vrijwel niet meer. Nog even en BASF vertrekt naar India of China. Duizenden Vlamingen verliezen dan hun baan. Door Europa, met de ecologische groeten van de traditionele partijen. Dan is het niet verwonderlijk dat mensen boos worden.
De Euro-elite heeft een reality-check nodig en de EU een nieuw concept: Eurorealisme. De EU heeft behoefte aan realiteitszin en haar leiders moeten stoppen illusies te zaaien. Het enige dat zij oogsten, is afkeer van de bevolking. In crisistijd slaat onbehagen snel over in volkswoede.
Dit opiniestuk van Derk Jan Eppink verscheen ook in De Standaard.
Meer teksten van hem op www.lijstdedecker.com.
3 Reacties:
- At 09:32 Vincent De Roeck said...
-
Raar ’eurorealisme’ van LDD
Reactie van Philip Claeys, Europarlementslid voor het Vlaams Belang
De Lijst Dedecker brengt een paar verduidelijkingen over haar Europees programma. Hoewel.
“Wij zijn de enige partij in Vlaanderen die geen voorstander is van eurofederalisme”, zegt Derk Jan Eppink in Metro van 3 april. “Ik ben niet in de politiek gestapt met een ‘anti-Europa’-idee, zoals het Vlaams Belang bijvoorbeeld. Neen, wij pleiten voor een eurorealisme.”
Als voormalig journalist zou Eppink moeten weten dat hij zijn informatie moet checken, zeker als die informatie afkomstig is van kranten als De Standaard. Het Vlaams Belang is namelijk niet anti-Europees, maar eurokritisch of zo u wil eurorealistisch. Die laatste term is overigens een aantal jaren geleden gelanceerd door de Britse conservatieven.
Eppink moet in elk geval eens uitleggen hoe de LDD “als enige partij” geen voorstander kan zijn van eurofederalisme, terwijl hij in één adem het Vlaams Belang anti-Europees noemt. Of bestaat er zoiets als federalistische anti-Europeanen?
En Eppink maakt nog meer eigenaardige gedachtesprongen. In het LDD-programma over Europa staat immers zwart op wit dat de LDD voorstander is van het Verdrag van Lissabon. Dat verdrag is juist de opstap naar de Europese federale superstaat. Het is het alfa en omega van elke eurofederalist. Zichzelf eurorealist noemen en tegelijk het Verdrag van Lissabon steunen, is zoiets zeggen als “Ik ben tegen show en aanstellerij in de politiek, dus ik stem voor Bert Anciaux.”
Ook inzake Turkije stelt de LDD zich, hoe zou men zeggen, flexibel op. Eerst noemde Dedecker zich voorstander van de toetrede van Turkije tot de EU. Daarna werd het standpunt verkondigd dat Turkije “nu nog niet klaar is”. En tegenwoordig, met Eppink erbij, is de LDD “geen voorstander” meer. Het Turkije-standpunt van de LDD zal ongetwijfeld ook in de toekomst onderhevig zijn aan enige flexibiliteit. Men haast zich er alleszins bij te zeggen dat de hele discussie niets te maken heeft met het feit dat Turkije een islamitisch land is. Dat zal wel… Wat zouden de Hamas-vrienden van Jean-Marie Dedecker anders wel moeten denken? - At 09:33 Geertrui De Wachter said...
-
De echte macht in de Europese Unie is in handen van de verschillende regeringsleiders en hun ministers. Die zijn hoofdzakelijk bekommerd om de macht in hun eigen Franse, Duitse, Engelse ... achtertuin. Europa is nuttig als zondebok en het parlement en de Commissie mogen zich bezig houden met debiele regeltjes. De enige remedie hiertegen is : schaf die voorbijgestreefde natiestaten af en geef Europa een echt parlement en regering. Zo raken we misschien van al dat opgeklopte 'natie' nationalisme af, kunnen grote problemen fatsoenlijk aangepakt worden, en wordt Europa een echte wereldmacht waar USA, China, Indië, Rusland niet langer mee lachen.
- At 09:34 Vincent De Roeck said...
-
Ivo Janssen van het ABVV reageerde als volgt op bovenstaand artikel in "De Standaard":
In 2008 heeft BASF Antwerpen voor bijna 200 miljoen EURO geïnvesteerd. Ook in 2009 wordt er nog geïnvesteerd in de Antwerpse vestiging. Wanneer Dhr Eppink beweert dat BASF zinnens is om haar vestiging in Antwerpen te sluiten en 'te vertrekken' naar India of China, bewijst hij dat hij slecht geïnformeerd is. Om te voldoen aan de door Europa gestelde milieunormen (NEC -richtlijn en reductie van broeikasgassen)zal BASF Antwerpen de nodige inspanningen doen en haar verantwoordelijkheid nemen. Het is dus niet zo dat BASF zal wegvluchten uit België waardoor 'duizenden Vlamingen hun baan verliezen'. Ook al stijgt de verkiezingskoorts en begrijp ik dat sommigen wat gaan ijlen, van mensen die ongefundeerde uitspraken doen om onodig ongerustheid te zaaien, Mr Eppink, daar word ik boos van.