First, the College Board released a study, “Coming to Our Senses: Education and the American Future,” last year that advances the notion that unless the United States increases the percentage of young people with college degrees to 55 percent (currently 34 percent) by 2025, we will “fall behind” other nations, including Canada and Japan, where a higher percentage of young people are getting college degrees. If we attain this goal, we’re told, the United States will be able to “to maintain the educational underpinnings of American democracy, improve the quality of American life, meet national workforce needs in a global economy, and re-establish the U.S. among international leaders in postsecondary education.”
Second, last December the Carnegie Corporation released an “open letter” signed by more than 40 education establishment dignitaries who pleaded for a 5 percent cut of any federal “economic stimulus” spending -- around $50 billion -- to be spent on campus construction projects. In good Keynesian fashion, they assume that adding to construction demand in some college towns will “stimulate the economy.” Of course, there is no mention of the opportunity cost of steering more money and resources into the pet projects of these education officials. What’s most interesting about the letter is the justification it gives for this new federal spending: “For the first time in our history the cohort of Americans ages 25 to 34 is less well educated than the older cohorts that preceded it.” And we had better worry about that: “We cannot accept such dangerous signs that our future prosperity and security will be weaker than in the past.”
Again we see the central-planning mentality at work. We’re falling behind our educational targets! Bad things will happen unless we produce more college graduates! But how could anyone -- even a group of “education experts” -- know the right number or percentage of people with college degrees? It’s simply impossible because the necessary information is dispersed, residing in the minds of individuals. That point is one of F.A. Hayek’s greatest contributions to social understanding, but it’s doubtful that any of the experts who think they know how many college graduates we need has ever read “The Use of Knowledge in Society.” The optimal number of college graduates, like the optimal number of mechanics, painters, surgeons and so on, depends on evaluations that only individuals can make regarding the costs and benefits of the choices they confront.
Should Bill, a high school senior, go to college? That decision has nothing to do with any education statistics, national competitiveness, the underpinnings of democracy, or other airy considerations. It has to do only with the pros and cons of Bill -- and his family -- spending a large amount of time and money on college studies. If he’s a sharp student with an aptitude for analytical thinking, it probably makes sense for him to enroll in a college or university that’s a good fit for him. On the other hand, if he’s an indifferent student, averse to academic pursuits, then it would most likely be a bad decision for him to go to college. To go right after high school, anyway; many Americans figure out that some postsecondary education would be valuable after they have had more time to mature and have spent a few years in the labor force.
That brings me back to the alleged problem that the U.S. is “under-producing” college graduates. Why is a smaller percentage of young Americans graduating from college than in the recent past? Naturally, there is no single answer, but I strongly suspect that in many instances it’s because of kitchen-table discussions like this:
Mom and Dad: Bill, as you know, your sister graduated from XYZ State three years ago and since then she has been working as an aerobics instructor making $24,000 per year. You’re no better a student than she was. Let’s face it: you get by with as little studying as possible. We know that several of your friends are going to XYZ State, but before we decide that, and further deplete our savings, how about considering something else -- electrical work, maybe.Despite the talk about the need for a workforce capable of competing in the global economy, the truth is that substantial numbers of Americans who earn college degrees now end up doing jobs that call for no academic preparation whatever. We find many college graduates now employed as travel agents, retail-sales supervisors, and the like. More and more people are finding out that one of the main sales pitches for higher education -- that it means a big boost in lifetime earnings -- isn’t necessarily true.
Bill: Those are good points. College would be fun, but I know there’s good, steady money for electricians.
For decades, the federal and state governments have been subsidizing higher education through loans, grants, and low tuition rates. As a result, the labor market is glutted with people who have college degrees. Because of that glut, many employers now use college credentials as a rough screening mechanism, requiring that applicants have a college degree to be considered. They usually aren’t looking for particular skills or knowledge, but just don’t want to bother with individuals who have lesser educational credentials. Observing that trend, Professors James Engell and Anthony Dangerfield write in their book Saving Higher Education in the Age of Money, “The U.S. has become the most rigidly credentialized society in the world. A B.A. is required for jobs that by no stretch of imagination need two years of full-time training, let alone four.”
And yet, the higher-education establishment solemnly proclaims that it’s imperative we put more people through college to raise our “national educational level.” Nonsense. If individuals conclude that they would benefit from additional formal education, they can enroll and take courses. If employers conclude that they need more workers with certain abilities that call for postsecondary education, they can -- and already do -- encourage people to go into certain fields of study. We can rely on individualism and the invisible hand of the free market to find the optimal level of education. Central planning will end up benefiting only the education establishment.
Dit opiniestuk van George Leef verscheen ook in "The Freeman".
Meer teksten van hem op www.johnwilliampopecenter.com.
18 Reacties:
- At 06:04 guillaume said...
-
Het punt is inderdaad niet om maar zonder denken diploma's uit te delen, maar om de productieve richtingen te promoten. Met filosofen zijn we niets, maar een welvarende samenleving kan nooit genoeg ingenieurs hebben. Daarop moeten we inzetten.
- At 17:52 Marc Huybrechts said...
-
Ik heb geen probleem met de inhoud van het artikel. Die inhoud wordt mooi samengevat in de laatste zin: "central planning will end up benefiting only the education establishment", en dus bij implicatie niet de maatschappij in haar geheel.
Ik heb wel problemen met twee verklaringen van 'Guillaume'.
1) De stelling dat we met filosofen "niets" zouden zijn is kortzichtig. Filosofen zijn wel belangrijk om de 'big picture' te kunnen zien en om zowel orthodoxe als onorthodoxe vraagstellingen te formuleren. Het artikel ging niet over de relatieve waarde van studierichtingen, maar wel over de noodzaak van marktmechanismen te gebruiken om individuele preferenties te reveleren versus 'opgelegde' centrale planning.
2) De stelling dat er "nooit genoeg ingenieurs zouden kunnen zijn" is ook verkeerd. Die stelling impliceert een absurd waardeoordeel. Om het op extreme wijze te illustreren: het zou oneconomisch zijn om mensen tot "ingenieur" op te leiden om het werk van 'ongeschoolden' te verrichten. Of er te veel of te weinig "ingenieurs" zouden zijn in een bepaalde economie kan enkel gereveleerd worden in vrije markten (van zowel producten als productiefactoren) met vrije prijsvorming om RELATIEVE schaarste bloot te leggen. Centrale planning van 'education' gaat onvermijdelijk tot relatieve schaarste in sommige beroepen en relatief overaanbod in andere beroepstakken leiden, omdat niemand kan voorzien hoe de aggregate vraag naar verschillende beroepen gaat evolueren in talloze markten in de toekomst. Ook het concept zelf van "ingenieur" is dubieus en kan van alles en nog wat bedekken. Het is precies daarom dat vrije marktwerking essentieel is om te kunnen bepalen aan welke soorten van "ingenieur" een economie meer behoefte heeft, en welke soorten er te veel zijn. Dat vereist ondermeer dat prijzen zowel op product markten als op arbeidsmarkten vrijelijk zowel 'schaarste' als 'overschot' kunnen helpen bloot leggen. - At 05:12 Vincent De Roeck said...
-
Paniek bij de Moffen... De Belgen vallen aan! Een Belgische F16 dropt per abuis een bom op Duitsland...
"The Belgian Air Force accidently dropped a bomb during a practice flight over Germany on Monday.
A bomb from an F-16 fighter jet fell into woodland close to the small town of Lastrup in Lower Saxony.
Nobody was injured as a result of the incident.
The bomb measured 40 centimetres and weighed eight kilogrammes.
Belgian Air force officials immediately informed their German colleagues about the incident and a team from the German Military Police was sent to the area from the Wilhelmshaven Naval Base.
However, they were unable to locate the bomb.
The German Air force demanded and got an official explanation about the incident from their Belgian counterparts."
Bron: http://www.expatica.com - At 14:25 Anoniem said...
-
http://www.deredactie.be/cm/vrtnieuws/regio/limburg/1.570486
De VRT probeert dit voorval duidelijk te minimaliseren door te vermelden dat het maar een bom van 4 kg zou zijn, terwijl defensie zelf zegt dat ze 8kg woog.
Dat zou wel een spijtige zaak zijn voor defensie wanneer iemand daar net een wandeling door het bos zat te maken en zo een projectiel op zich kreeg. - At 14:26 Luc Van Braekel said...
-
Het is te merken dat Vincent in het buitenland vertoeft, want elke nieuwsconsument in België kent dit nieuwsfeit al sinds dinsdag. Als IFF een citatenblog geworden is, zeg het dan, want ik kan hier gerust nog wat meer opmerkelijke nieuwsfeitjes copy/pasten...
- At 14:27 Vincent De Roeck said...
-
Mea culpa, Luc. Ik dacht dat het recenter was...
- At 18:00 Pierre Plum said...
-
-overheidsonderwijs zal altijd blijven falen...-
Kan je dat met cijfers onderbouwen, of typ je dat vanuit de losse pols?
Uit de onderzoekingen die ik ken blijkt dat het overheidsonderwijs het ongeveer even goed doet als het door de staat gesubsidieerde katholieke net wat betreft slaagkansen in het hoger onderwijs.
Maar misschien beschik je over andere bronnen? Graag vernam ik die.
pierre plum - At 18:01 Anoniem said...
-
Denkt meneer Pierre Plum echt dat 'gesubsidieerd katholiek onderwijs' géén OVERHEIDSonderwijs is??
- At 19:12 Anoniem said...
-
neen, dat denkt mijnheer pierre plum niet, maar mijnheer pierre plum vraagt zich af hoe het komt dat het overheids lageronderwijs in België op wereldschaal zeer goed scoort, kijk maar alle ratings na, en dat is dan wel in contradictie met de uitspraak dat overheidsonderwijs faalt.
Trouwens ook ons universitair onderwijs mag er zijn Univ Gent staat op de diverse ratinglijsten altijd bij de eerste 150 op ongeveer 150.000 onderzochte instituten, idem voor Leuven trouwens.
Leg dat eens uit.
Ik begrijp de uitspraken van Vincent niet.Nergens wordt naar onderzoekingen verwezen, niets wordt onderbouwd, sorry het is komkommertijd maar toch...
pierre plum - At 23:03 FCAL said...
-
@ pierre plum
Dat de "staats"-onderwijssector in Vlaanderen en niet zozeer deze in Wallonië en Brussel nog goed scoort is een gevolg van de aanwezigheid van een kwalitatieve "concurrentie". Dit speelt het sterkst in het "hoger onderwijs".
Hetzelfde geldt voor de verzuilde gezondsheidssector, die in vergelijking met onze buurlanden het relatief ook goed doet.
Zolang een reële concurrentie bestaat komt dit de kwaliteit ten goede. Door zijn keuze beloont of straft de burger de aanbieder.
Hoe anderzijds echte en quasi monopolies de kwaliteit negatief beïnvloeden merkt men aan de Vlaamse pers en audiovisuele media. En met de RTT zaliger was het ook huilen met de pet op. - At 23:04 Marc Huybrechts (op IFF) said...
-
Men kan maar van sukses en/of falen van onderwijs spreken wanneer men eerst duidelijke criteria voorop stelt.
1) Als men onderwijs zou beoordelen op basis van de drie R"s (lezen, schrijven, en rekenen, of Reading, wRiting, aRithmetic) dan doet het Vlaams onderwijs het nog steeds goed, althans op lager en middelbaar vlak. Het primair probleem is dan dat "onderwijs" veel meer inhoudt dan de drie R's. Een secondair probleem is ook dat men dan beter Vlaanderen vergelijkt met relatief-vergelijkbare individuele staten, gelijk bijvoorbeeld Massachusetts of Virginia, dan met een gans continent gelijk de VS.
2) Onderwijs versus meer marktwerking? Een goed meetinstrument daarvoor kan men vinden in langdurige 'structurele werkloosheid' (te onderscheiden van conjuncturele werkloosheid). Op dat vlak scoort den Belgique doorgaans niet goed.
3) Nu wat 'algemeen' onderwijs betreft, beyond the three R's, gebruik ik een simpele vuistregel (die geen genade vindt in de ogen van 'intellectuelen'): het betogingsgedrag van jongeren op straat.
- Er komen regelmatig vreselijke dictators op bezoek in Brussel, gaande van de 'presidenten' van China, Cuba, Libya enz...en geen autochtone haan die er naar kraait (soms kan men wel 'beleefde' betogingen van kleine groepjes van allochtonen zien tegen dergelijke figuren in Brussel). Het contrast met het straatgedrag van Belgische autochtone jongeren bij bezoeken van vermeend-conservatieve (maar echt-democratische) VS presidenten gelijk Bush of Reagan is dan ook scherp, want dan kan men gegarandeerd duizenden gewelddadige betogers ontwaren in Brussel. Dat is een zeer slecht teken van de 'kwaliteit' van het 'algemeen' onderwijs in den Belgique.
- Wanneer uiterst-cynische Europese regeringsleiders (genre Chirac of Schroeder) de VS bezoeken dan komt er geen man op straat betogen. Dat is een teken dat het VS onderwijs minder gevaarlijk is voor jongeren om hun 'gezond verstand' te kunnen behouden, dan het Belgische. Of anders gesteld, het is in de VS doorgaans nog gemakkelijker om aan orthodoxe indoctrinatie te kunnen ontsnappen. Er zijn naturlijk altijd vele uitzonderingen die 'de regel' bevestigen. Precies daarom zijn het uitzonderingen. - At 23:04 Marc Vanfraechem (op IFF) said...
-
Na zinsneden als "moet normaliter zeker ogen openen" lees ik gewoonlijk niet verder, en ik deed dat nu evenmin (een schrijver moet zijn stijl verzorgen, als hij lezers wil vasthouden).
Het opdreunen van steeds dezelfde geloofsartikels kan weliswaar aanvaardbaar zijn, maar dan toch enkel als er, zoals bijvoorbeeld in het Gregoriaans, sprake is van een zekere charme. - At 23:06 guillaume said...
-
@ Marc Vanfraechem
Een verzuurde reactie van een verzuurd persoon. Net zoals andere gepensioneerden zoals u stop ik dan met lezen... en ga ik meteen naar het reactiegedeelte om dat neer te schrijven. Komaan, oude taaie, je hebt toch wel meer in je mars dan dit soort gefrustreerde reacties. Heb je echt geen Duits artikel of Franse radioshow voor handen die je kan napraten? - At 05:26 Marc Vanfraechem (op IFF) said...
-
kijk beste Guillaume, misschien bent u wel gepensioneerd, maar ik nog niet.
En iemand "napraten"? Bedoelt u dat ik soms interessante citaten geef, inderdaad in talen die u misschien vreemd zijn? Doe dan een inspanning en probeer ze te verstaan. Misschien leert u dan nog (op de valreep) dat citeren uitdrukkelijk niet hetzelfde is als napraten, en eerder een soort tegendeel.
Brave jongen ;-) - At 05:26 Anoniem said...
-
@ Iedereen
Ik kan mij niet van de indruk ontdoen dat het een eigenschap is van de Vlaming om alles wat hij heeft aan mogelijkheden, instituten en structuren te kleineren. We zijn niets, we doen niets goed,hebben niets om fier over te zijn...ook als we het door de band genomen veel beter doen dan vele naties die zichzelf wel hoog aanslaan.
Ik ben blij dat ik Vlaming ben omdat we een goed en gedifferentieerd onderwijsnet hebben dat voor iedereen betaalbaar is, omdat we een goede geneeskunde hebben, zonder lange wachttijden en behoorlijk efficiënt. Ben fier ook omdat de gemiddelde hoogopgeleide vlot Nederlands,Frans en Engels leest en spreekt en gewoonlijk ook nog redelijk wat Duits beheerst.
Ben fier omdat we niet hoog van de toren blazen, maar wel vrij hoogstaand zijn.
Dit om het pessimistische vertroog dat hier zo vaak te horen is eens te doorbreken.Het moet niet altijd huilen met de pet op zijn.
pierre plum
@fccal bedankt voor de toelichting. - At 17:14 Traveller said...
-
@ pierre plum
Je hebt gelijk, we zijn niet slechter dan een ander en halen goede gemiddelden.
Ik vertrek echter van een andere basis. Vlaanderen heeft geen troeven buiten zijn ligging en zijn werkkracht.
Vroeger was er daar een zeer hoge kwaliteit van het onderwijs bij te voegen, nu zijn we de goede middelmaat.
Dit is nefast voor een regio die steeds beter was dan de omliggende grotere landen.
We zijn gedoemd om beter en slimmer te zijn, we zijn niet groot genoeg om op inertie voort te boeren.
Daarom heb ik naar de school"boeken" van mijn 13 kleinkinderen gekeken sinds een paar jaar.
Huilen met de pet op. Absoluut snertonderwijs van de onderste plank.
Nederlands: schabouwelijk
Geschiedenis: onbestaande
Aardrijkskunde: onbestaande
Rekenen(lagere school): het niveau staat 2 jaar achter op mijn schooltijd plus het gebruik van rekenmachines.
Algemeen: het gebruik van meerkeuze vragen maakt het tot een loterij.
Geheugen wordt niet meer geoefend.
Werkelijk beneden alles.
Verder mogen we niet klagen. - At 01:40 Anoniem said...
-
@traveller
De voorbeelden die je aanhaalt van het verminderen van de kwaliteit van het onderwijs vergeleken met de goede oude tijd vraagt zeker aandacht en onderzoek.
Maar mijn punt was eigenlijk: is het staatsonderwijs nu noodzakelijk minder goed dan het privé-onderwijs, zoals Vincent De Roeck dat hier al meer dan eens stelde.Vincent De Roeck gaat van de gedachte uit dat indien je ook in het onderwijs de concurrentiefactor laat spelen je automatisch een beter onderwijsniveau krijgt. Hierbij vergeet hij dat binnen het door de staat gesubsidieerde onderwijs die concurrentiefactor ook speelt.In mijn jeugd sprak men van goede en slechte athenea en colleges, al naargelang de leerlingen van deze scholen goed of slecht slaagden in het hoger onderwijs.Dus keken de ingelichte ouders uit naar een school die een goede faam had.
Dit heeft niets te maken met vrije marktconcurrentie maar gewoon dat als er meerdere instellingen bestaan er altijd een rivaliteit speelt, altijd een drang om beter te doen dan de andere.Het atheneum van Oostende wil niet onderdoen voor dat van Blankenberge, en dus is er rivaliteit en concurrentie.
Ik ben wel akkoord met Vincent dat als je het onderwijs compleet op de vrije markt zou gooien, je heel vlug scholen zou krijgen die bijzonder hoog scoren qua leerniveau, veel hoger dan een goed college of atheneum nu. Ik vrees echter dat deze scholen alleen voor de welgestelde elite zullen weggelegd zijn, met ouders die voldoende rijk zijn om de gepeperde rekening te betalen.
Die de rekening niet kan betalen moet dan maar naar de goedkope scholen met een niveau veel lager dan de bestaande athenea en colleges nu.
Het spreekt vanzelf dat in de VS waar de beste universiteiten die van de privé zijn, hun professoren veel hogere lonen uitbetalen dan de door de staat gesubsidieerde.Het zijn overigens die universiteiten die zowel uit Europa als uit Azië de knapste koppen wegkopen opdat ze bij hen les zouden geven en publiceren, de zgn braindrain.Dat de inschrijvingskosten aan zo'n universiteiten gemeten met Europese normen dan ook kolossal duur zijn spreekt vanzelf.Gemiddeld reken ik op 25.000$ voor één academiejaar.Aan een Belgische universiteit kost dat gemiddeld €700, een kolossaal verschil. Dus het blijft voor mij de vraag wat het beste is: een redelijk goed onderwijs dat voor iedereen betaalbaar is, of een superieur onderwijs dat alleen de begoeden dient.
Om nog eens terug te komen op het (vermeende) verminderen van de kwaliteit van het onderwijs in Vlaanderen; ik denk dat veel te maken heeft met het feit dat ook de ouders zich niet meer betrokken voelen bij het onderwijs.Vroeger als je een slecht rapport kreeg, kreeg je daarbovenop nog een uitbrander van je vader of moeder, maar nu stelt men meer en meer de school in vraag. Men vindt dat een slecht rapport eigenlijk niet meer kan, en wijst op de incompetentie van de onderwijzer. Er is geen hechte band meer tussen school en ouder, en dat wreekt zich.
Tot zover mijn bijdrage in deze eeuwige vraag: was het vroeger zoveel beter?
pierre plum - At 01:40 Traveller said...
-
@ pierre plum
We moeten niet naief zijn, het was vroeger niet beter, de economie en het comfort waren slechter.
Wat wel beter was had te maken met de wilskracht en de mentaliteit om het verder te schoppen dan zijn ouders.
Het begon de zwanenzang van het marxisme te worden en we zagen de heel sluwe wet Collard die het "vrij" onderwijs schatplichtig maakte aan de staat. Elke minister van onderwijs moest toen gegarandeerd socialistisch of liberaal vrijdenker zijn en de ACOD nam de controle van het staatsonderwijs, de "christelijke" vakbond van het "vrij" onderwijs.
Gevolg: eenheidssoep met lager niveau en practisch geen concurentie.
Wat nu de VS betreft. Ik ken verschillende Pakistaanse en Indische jongens die naar Harvard zijn gegaan op basis van hun scores in colleges in Pakistan/India en met een "niet terugbetaalbare" universiteitsbeurs studeerden, inclusief kost en inwoon, het heeft hen geen euro gekost. Integendeel, ze spaarden geld van hun beurs. Dit was te danken aan private schenkingen voor dat doel.
Zo slecht is het dus nog niet.