Mario Rizzo doceert economische wetenschappen aan “New York University” en is de grondlegger van het “Austrian Economics”-programma daar. In Irvington verschafte hij ons fundamentele inzichten in “time and economics”, de studie van tijdspreferenties en hun impact op de geaggregeerde economie, en in de nieuwe vormen van paternalisme. Rizzo staat een minimale staat voor en ziet nog mogelijkheden voor de overheid om soft-paternalistisch op te treden. De utilitaristische kijk van Rizzo, hoewel op zich zeker niet onaanvaardbaar, werd door velen echter niet gevolgd. Professor Roger Garrison van “Auburn University” kwam in Irvington nogmaals zijn “Austrian Business Cycle” theorie en zijn comparatieve kijk op Hayek en Keynes uit de doeken doen. Zeer interessant, maar de presentaties waren wel identiek aan die op de “Mises University” van de week daarvoor. Bill Butos geeft les aan “Trinity College” in Connecticut en is gespecialiseerd in het werk van F.A. Hayek. Op het FEE-seminarie gaf hij een uiteenzetting over de verbanden en verschillen tussen de ideeën van Hayek en die van Polanyi. Professor Peter Lewin van de “University of Texas” in Dallas onderwees ons over de kapitaalstructuren in de economie en trachtte de Austrians onder ons te bekeren tot de leer van zijn mentor Ludwig Lachmann.
Larrie White verhuisde vorig jaar naar “George Mason University” en is één van de belangrijkste denkers op vlak van “free banking”. Dit thema kon in Irvington dan ook niet in zijn lezingen ontbreken. Verder had hij het over de financiële crisis en haar legislatieve en regulatieve grondslagen, en over de economische geschiedenis van de 20ste eeuw. Voor de Austrians had White enkel maar respect, maar de volgelingen van Murray Rothbard konden bij hem op veel minder begrip rekenen. Bruce Caldwell is verbonden aan “Greensboro College” en is één van de meest gevierde Hayek-biografen. Aan FEE kwam hij zijn magnum opus “Hayek’s Challenge” bespreken en gaf hij ons enkele interessante kijken op het leven en werk van F.A. Hayek. Steven Horwitz doceert aan “Saint Lawrence University” in New York en verdedigde in zijn lezingen de idee van monetair evenwicht, de gevaren en kansen van een transitie-economie, en de totale menselijke en economische kosten van inflatie. Horwitz is overtuigd anti-Austrian en dat werd hem aan FEE zeker niet door alle aanwezigen in dank afgenomen. Hij blijft natuurlijk een degelijke vrijemarkteconoom, maar op zulke zomerseminaries was ik duidelijk niet de enige die een iets radicalere economische visie verwacht had.
Gelukkig was het ook niet alleen maar het academische dat mij aan FEE aansprak, maar ook de goede contacten met personen zoals een Larry Reed, de nieuwe voorzitter, of een Sheldon Richman, de hoofdredacteur van hun maandblad “The Freeman”, die ik daar heb kunnen opbouwen of onderhouden, maakten de midweek echt wel de moeite waard. De vele vrije avonden werden naar aloude gewoonte met rijkelijk vloeiende dranken doorgebracht, ofwel in het seminariehotel in Tarrytown zelf, in de bars van het nabijgelegen White Plains of Dobbs Ferry, in de trendy nachtclubs van New York City, of in mijn favoriet plekje, de jachthaven van Washington Irving aan de Hudsonrivier met zicht op de verlichte skyline van New York in de verte. Nadien spendeerde ik zoals elk jaar ook nog enkele dagen extra door in “the big apple” en maakte ik van de gelegenheid gebruik om enkele oude kennissen op te zoeken en terug te zien. Een Canadese wist me zelfs te overtuigen om met haar naar een Broadway-musical te gaan. Ik liet mij de laatste theatersensatie “In The Heights”, winnaar van drie Tonies, welgevallen, maar of de opvoering uiteindelijk het prijzige ticket waard was, laat ik toch liever in het midden. Een ervaring rijker, dat wel natuurlijk, en ook dat is iets waard, al moet ik bekennen dat ik meer van mijn “surf ’n turf” of mijn namiddag nietsen op “The Meadow” in Central Park genoten heb dan van de musical. Ik ben dan ook een cultuurbarbaar.
Bovenaan op foto de FEE-bibliotheek waar het seminarie doorgang vond. Onderaan uw dienaar bij de ingang van het FEE-landgoed.
Meer over deze economische zomerseminaries op www.fee.org.
8 Reacties:
- At 23:38 Vincent De Roeck said...
-
Tips voor een bezoek aan New York:
- Neem een tweedaagse pas op de toeristenbus, dan kan je alle attracties vanuit de bus bekijken én kan je vrij op- en afstappen wanneer je een welbepaalde attractie van dichtbij/binnenin wil bekijken.
- Beklim één wolkenkrabber (het zicht is overal ongeveer hetzelfde) en ga niet voor de bekendste (Empire State of Chrysler). Ik raad het Rockefeller Center aan, dat is niet zo druk en dan zie je tenminste de Empire State en Chrysler Buildings in de skyline staan.
- Houdt rekening met lange wachttijden. Vraag je hotel wanneer het waar het kalmste is. Neem zeker ook een ferry naar Ellis Island en het Statue of Liberty. Doe je dat niet, kan je ook de gratis ferry naar Staten Island nemen en kan je vanop die boot het Vrijheidsbeeld ook zien. Wel niet echt van heel dichtbij, maar beter dan vanop de kade aan Battery Park.
- Ga zeker naar een baseballwedstrijd als er zijn. Koop je kaarten op voorhand (via hotel). Yankees zijn top, Mets zijn minder goed. Maar als je geen honkbalfan bent, kan je evengoed naar Mets gaan. Kaarten zijn goedkoper en het is dezelfde baseballervaring.
- Wil je een Broadwaymusical zien, plan gewoon de avond en ga die dag tegen 17u naar één van de "discount ticket"-winkels in Midtown (vraag hotel maar waar er zo één is). Die hebben meestal nog overschot aan kaarten voor de avond zelf aan een fractie van de prijs (wel nog steeds 40-70 EUR natuurlijk...) Kan misschien wel beetje duur zijn, maar is echt wel de moeite.
- Eet niets op straat. Drankjes kopen die gesloten zijn, is geen probleem, én aangeraden. 1 dollar per blikje is peanuts.
- Drink géén alcohol op straat, ook niet als iemand het je verkoopt. Dit is illegaal en wordt zwaar bestraft, buitenlander of niet!
- Neem 's avonds liever een taxi dan de metro (taxi kost 7€ ofzo per rit als je in Midtown/Downtown blijft...) voor de veiligheid. New York is vrij veilig, en je zal er veel meisjesduo's of -trio's zien die samen op reis zijn. Doe gewoon niet onnozel en pas op, zoals in Antwerpen ;-) Ik zou (zeker als je met twee bent en de fare dus kunt delen) vaak een taxi nemen, want met de dollarkoers is dat niet zoveel duurder dan de metro (metroticket is 2,25 USD per rit, taxi iets van 10 USD). Bovengronds zie je meer van de stad, en buiten het spitsuur gaat het verkeer zeer vlot in New York. Neem wel zeker één keer de metro, gewoon omdat het ook een attractie op zich is ;-)
- Een nachtelijke taxirit door de stad is ook wel knap. Alles is dan verlicht. Vraag je hotel, misschien hebben zij een eigen avondtour.
- Let op je uitgaven voor eten en drank. New York kan goedkoop én peperduur zijn, en vaak zie je dat niet aan de buitenkant van de café's of restaurants. 4-5 dollar voor ontbijt bij Starbucks is de prijs. Slaatje of broodje 's middags moet je vinden voor 7 USD en diner varieert. Normaal moet je voor maximum 10 dollar zeker een pasta of iets dergelijks kunnen krijgen. Het leven kan er goedkoper zijn dan hier.
- Een halve dag Central Park is ook niet te versmaden. Bij voorkeur neem je een zaterdag als de zon schijnt, dan ben je er zeker niet alleen en zal je niet verdwalen (je volgt dan gewoon de massa...) Op "The Meadow" kan je zonnebaden en naar de skyline achter de bomen kijken. Op "The Lake" kan je bootjes huren en in "The Boathouse" kan je cocktails krijgen met een prachtig zicht over dat meer.
- Maak gebruik van elke kans die je hebt om met een local te spreken (taxi, bus, metro, hotel, wachtlijn, ...) New Yorkers zijn 1) zeer sociaal, 2) zeer chauvinistisch, 3) zeer hard op de hoogte van wat er in hun stad gebeurt. Zij zullen u steeds de laatste nieuwtjes vertellen, nieuwe attracties, tijdelijke tentoonstellingen, ... Vaak hebben ze zalige tips om een nog niet ingevuld deel van uw dag in te vullen. Dit is écht zo! Geen gêne hebben om ze gewoon aan te spreken! Ze hebben ook graag buitenlanders trouwens. - At 23:38 Vincent De Roeck said...
-
Ik was één tip vergeten.
Het mooiste zicht op de skyline van New York heb je volgens mij vanop de Manhattan Bridge.
Je kan daar te voet op. Is misschien toch een zekere wandeling maar is ook zeker de moeite waard.
Ben dat zicht per ongeluk zelf tegengekomen. Stond/staat in geen enkele gids, maar is een must!
Vanop die brug zie je de Brooklyn Bridge met daarachter het Financial District. Mooi weer is een pluspunt. - At 13:13 Lode C said...
-
Vincent,
Ik denk dat er een kleine fout is ingeslopen. Horwitz is helemaal niet overtuigd 'anti-Austrian'. Hij is zelfs de auteur van het boek 'Microfoundations and macroeconomics: an austrian perspective'. Hij is wel, in tegenstelling tot de Rothbard-De Soto interpretatie van geld en bankieren, voorstander van free banking en een theoreticus van de monetaire equilibrium theorie. Hij onderbouwt dit echter wel degelijk op oostenrijkse gronden.
Lode - At 17:30 Vincent De Roeck said...
-
Lode, excuses. Je hebt gelijk. Horwitz is niet anti-Austrian, maar anti-Rothbardian. Ik doelde met anti-Austrian vooral op anti-LVMI, maar dat is inderdaad een veel te enge definitie. Met welke Oostenrijkse argumenten hij monetaire evenwichten denkt te kunnen verdedigen, weet ik niet, maar hij claimt zelf inderdaad nog steeds een Austrian te zijn. Ook heeft hij een blog over de Oostenrijkse School en is hij redacteur van een Austrian-vakjournal. Ik heb hem dus ook té snel be/ver-oordeeld ;-)
- At 10:41 Steven Horwitz (op IFF) said...
-
And I'm not even an "anti-Rothbardian"! It's Rothbardian monetary theory/policy that I reject. In fact, I'm pretty much an anarcho-capitalist, sharing Rothbard's vision of what the desirable size of the state is (= 0).
I should add that there's nothing "un-radical" about searching for the truth. Good economics might not be different from the mainstream along every single dimension. After all, we are trying to find out what's TRUE not just what's RADICAL, yes? - At 10:43 Vincent De Roeck said...
-
Points taken. It is not even about being radical versus trying to find the truth, but about Austrian economics versus the mainstream. I have my doubts regarding your monetary equilibrium positions but I concur completely with your defense of free banking.
- At 00:00 Steven Horwitz (op IFF) said...
-
Understood Vincent, but why does it have to be "versus?" Isn't it possible that the mainstream is right about *some* things? Why should we assume they aren't, especially when we understand that Austrian economics IS a branch of neoclassical economics understood as marginalism? The attempt to define AE as something *completely* different from the mainstream is both ignorant of the history of economics and a doomed strategy.
- At 00:00 Marc Huybrechts (op IFF) said...
-
I agree with Horwitz that Austrian economics is a branch of neoclassical economics, which is a rather factual and/or historical observation. At the same time, whether Austrian economics is part of the "mainstream", or not is a matter of opinion that depends on how one assesses "maintream" today. Vincent may well be right, by implying that many would not consider Austrian as mainstream.
Of course, I do not agree with Horwitz's professed "anarcho capitalism". The latter has more to do with an ideological choice than with scientific inquiry. It has to do with pre-suppositions before the inquiry can take place. Personally I think that "economics" is not only a matter of abstract reasoning, but applying that reasoning to real-life situations, i.e. to people who are not purely/solely rational (in the sense of guided by short-term personal material gain).