Reformers would say that costs are rising too much and some people can’t afford insurance. But that is no answer. It tells us only that possibly ameliorable conditions exist, not that collectivism is a good approach. When we see problems in other important markets, most of us don’t expect televised presidential town-hall meetings, congressional committees, and omnibus legislation to give us the answer. We individually adjust our behavior in the marketplace and anticipate that entrepreneurs will cater to us. Solutions, with inevitable tradeoffs, are micro, marginal, and tailored to individual needs, not macro, holistic, and procrustean. Out of this arises an orderly marketplace–without a conscious overall plan. No one has found a better way to make masses of people better off. Why is health care different? Must we collectively reinvent the industry? The social knowledge problem that F.A. Hayek spelled out should make us wary of any collective response. The reformers’ stock answer is that this is something only we, acting through the “democratic process,” can handle. That’s an assertion. Where’s the proof? What if earlier collectivist decisions gave us rising medical and insurance costs?
In fact they did. Nearly every aspect of medicine and health insurance that the politicians say needs fixing is the result of “our” -- that is, politicians’ -- previous attempts to fix something. Much of the escalation of prices comes from consumer demand freed from normal cost constraints thanks to third-party payers: government-privileged insurance companies, Medicare, and Medicaid. While that intervention boosts demand by eliminating cost consciousness, others constrict supply: occupational licensing, insurance mandates and barriers to entry, patents on drugs and devices, FDA regulations, certificate-of-need requirements, and more. So let’s hear no more about what we–collectively and coercively–must do about health care. If government would get out of the way, we -- individually and cooperatively -- will figure out what to do. Collectivism and government planning trample freedom and foster social stupidity. Individualism and free markets respect each person’s dignity and liberty while getting the most out of the “wisdom of crowds” in the marketplace.
Dit editoriaal van Sheldon Richman verscheen in "The Freeman".
Meer teksten van hem op www.thefreemanonline.org.
9 Reacties:
- At 14:38 Vincent De Roeck said...
-
Ook Larry Reed, de voorzitter van FEE, had in het oktobernummer van "The Freeman" een interessante column waarin hij terugblikt op de val van het communisme 20 jaar geleden aan de hand van zijn eigen "underground"-activisme toen. Terecht een "tribute to the Polish people".
The cause of liberty saw memorable highs and unconscionable lows in 1989. Surely that year will be best remembered as the year Soviet hegemony over central Europe disintegrated, paving the way for the dissolution of the Soviet Union itself in 1991. Free people everywhere should toast the brave people of one nation in particular–Poland–for the pivotal role they played in those momentous events.
Twenty years ago this fall, just days after the Berlin Wall had come crashing down, I visited with friends in Warsaw and Krakow to celebrate. The Velvet Revolution was underway in neighboring Czechoslovakia. Hungary had opened its doors to the West a few weeks before. Romania’s megalomaniac, Nicolai Ceauşescu, would be gone by Christmas. But Poland had led the way.
It was on June 4, 1989, as Chinese government tanks crushed a mass uprising in Tiananmen Square, that Poland electrified the world by holding the first free elections in communist Europe. Anticommunist (and in many cases, also antisocialist) activists stunned even fellow Poles by their showing. They won 99 of 100 seats in the Senate and every single one of the 161 seats in the lower house of Parliament that the regime allowed to be contested. These results assured that the momentum for liberty across the Soviet empire would mushroom until it toppled dictators and parties from East Berlin to Ulan Bator.
Poland’s communist leader Gen. Wojciech Jaruzelski had struck an agreement with Lech Walesa’s banned Solidarity organization early in the year to legalize suppressed political groups and schedule elections for June 4. He had little choice. Poland, he declared, had become “ungovernable.” I knew exactly what he meant because I had witnessed it myself in November 1986 while living for ten days with underground elements of both Solidarity and a youth group called Freedom and Peace.
The history of Poland from the imposition of martial law and the crushing of Solidarity in December 1981 to the glorious elections of 1989 is not the saga of a pessimistic, defeatist, or compliant people. Rather, it is a remarkable testament to the human will to be free. While the constellation of strong leaders in Britain, the United States, and the Vatican (Thatcher, Reagan, and John Paul II) helped the process of communist disintegration immensely, those very same leaders rightfully and repeatedly credited the defiant spirit of the Poles. “The people of Poland,” declared Reagan, “are giving us an imperishable example of courage and devotion to the values of freedom in the face of relentless opposition . . . . The torch of liberty is hot. It warms those who hold it high. It burns those who try to extinguish it.”
One of the intellectual giants of Polish liberty, Leszek Kolakowski, died this past July at the age of 81. Kolakowski labeled Marxism “the greatest fantasy of our century” and regarded totalitarian brutality as the inevitable outcome of the concentration of power. He told the New York Times in 2004, “This ideology was supposed to mold the thinking of people, but at a certain moment it became so weak and so ridiculous that nobody believed in it, neither the ruled nor the rulers.” - At 14:38 Vincent De Roeck said...
-
Vervolg van Larry Reed...
I learned during my 1986 visit that five years after the regime’s harsh crackdown, Poles were dodging and weaving around the Jaruzelski regime in ways that almost defied imagination. Shortages of basic foodstuffs, double-digit inflation, and a powerful secret police did not deter them from creating thriving black markets and flourishing private institutions, from radio to theaters to publishing houses and schools. Solidarity’s Wiktor Kulerski had sketched the outlines of Polish resistance a few years before when he wrote, “This movement should create a situation in which authorities will control empty stores, but not the market; the employment of workers, but not their livelihood; the official media, but not the circulation of information; printing plants, but not the publishing movement; the mail and telephones, but not communications; and the school system, but not education.”
Thirty-eight million Poles were thumbing their noses at the State. They knew from painful experience that, as dissident Stefan Kisielewski put it (and was arrested and beaten for saying), “Socialism is stupidism.” They had had enough of it.
At a dinner party hosted secretly for me by several underground printers in Krakow, I was dazzled by the scope of what my hosts called “independent publishing ventures.” They had translated and printed “subversive” works by Alexander Solzhenitsyn, George Orwell, and even Murray Rothbard and Ayn Rand.
“Where do you get the paper to print all this stuff?” I inquired. A young Pole named Pawel answered, “We get it from two places: We smuggle it in from the West and we steal it from communists.” Pawel explained that workers in government printing houses who were sympathetic to the resistance often spirited paper to the underground. When the coast was really clear, they even printed the illegal stuff on the government’s own printing presses. When the government mounted a campaign to confiscate the cars of their distributors, the underground printers formed their own insurance company (they called it “Lloyd’s of Warsaw” ) to cover the costs of the confiscation of their cars, paper, and materials.
I asked those printers who entertained me that evening how I could help. It turned out that they had a specific request already planned for me. If I could raise $5,000 and channel it to their émigré allies in Paris, they would eventually get the money and be able to translate into Polish and print several thousand copies of Milton and Rose Friedman’s classic Free To Choose. Among my most prized possessions is a copy of that book, inscribed by activist Wojciech Modelski with these words: “Thank you, Larry! Without your help it was not be [sic] possible to publish this book.”
My favorite story from that visit, though, involves a very brave couple, Zbigniew and Sofia Romaszewski. They had only lately been released from prison for running an underground radio station. “How did you know when you were broadcasting if people were listening?” I asked. Sofia answered, “We could only broadcast eight to ten minutes at a time before going to another place to stay ahead of the police. One night we asked people to blink their lights if they believed in freedom for Poland. We then went to the window and for hours, all of Warsaw was blinking.”
Zbigniew Romaszewski won election to the Polish parliament in those June 1989 elections, and he serves in its Senate today. Jan Rokita, a leader of Freedom and Peace and my chief escort until I was arrested, strip-searched and deported, was elected to the lower House in 1989 and served there until retiring in 2007. Among the liberty-loving organizations in Poland today is the Polish-American Foundation for Economic Research and Education, which regularly reprints articles from this magazine.
To all those millions of Polish freedom-fighters who ushered communism into the dustbin of history twenty years ago, thank you for your courage, your perseverance, your vision, and your example. - At 16:50 Vincent De Roeck said...
-
Dit verslag van de "Vrijheidsparade" van vorig weekend werd door de organisatoren onder de titel "De burgers zijn volwassen, nu de overheid nog" over het internet verspreid.
Vrijheid is het geboorterecht van ieder mens. Vrijheid is het natuurlijke verlangen van de mens om zijn doen en laten te beheersen. Er lijken echter krachten in de samenleving actief te zijn die uw natuurlijke vrijheid juist willen afnemen. Iedereen heeft daarentegen het recht op vrije keuze en zelfbeschikking; iedereen het recht op privacy en een eigen leven. Voor de gemiddelde mens is dit logisch maar blijkbaar niet voor de overheid. Wij als burgers zijn volwassen, nu de overheid nog...
Zo langzamerhand lijkt het dat de burger de overheid dient, in plaats van dat de overheid er voor de burger is. Met de toenemende betutteling neemt de overheid steeds meer individuele verantwoordelijkheid weg. Desondanks legt de overheid de aansprakelijkheid bij de burger. Zij lijkt de burger meer en meer te wantrouwen en daarom te willen controleren.
Het politieke circus en de media lijken het oude spreekwoord: verdeel en heers, heel goed te begrijpen. Soms vraagt men zich af of het nu de 'terroristen' of de politiek en media zijn die alles opblazen. Wij zijn allemaal mens, en willen niet in hokjes gedrukt worden: hokjes verdeeld in goed en slecht.
Politici zeggen enkel wat ze schijnen te (moeten) vinden maar nooit wat ze voelen. Bent u de loze beloften van politici ook zo zat? Ziet u door het bos van 'links' en 'rechts' ook de bomen niet meer? Het lijken schijntegenstellingen om mensen te verdelen want wat u ook stemt; er lijkt niets wezenlijks te veranderen.
De media en politiek lijken steeds minder vragen te stellen. Zij presenteren oorlog als het enige middel voor ‘vrede en democratie.’ Is er dan geen vrede mogelijk zonder oorlog? Vrede en oorlog lijken wel elkaars synoniem: oorlog = vrede. Het is de wereld op zijn kop. Geldverkwisting, corruptie en incompetentie van de overheid zijn aan de orde van de dag. Armen worden armer, de rijker ook. Banken worden gered, de mensen niet. De bonuscultuur gaat lustig door terwijl de de minst draagkrachtigen worden gekort.
Terreuralarmen, klimaatrampen, pandemieën en financiële crises: het lijkt alsof de overheid haar onderdanen angst wil inboezemen om ons ontvankelijk te maken voor nieuwe vrijheidsbeperkende maatregelen. Wij laten ons niet regeren door angst. Als burgers van Nederland zijn wij één. Onze kracht zit in het getal: wij laten ons niet verdelen en zijn met veel meer dan de kleine groep die onze vrijheid denkt te mogen afnemen.
Op de Vrijheidsparade van afgelopen weekend wilden wij die verbondenheid laten zien en ons geboorterecht, onze vrijheid vieren. Die Vrijheidsparade hebben we toe, met z'n allen gemaakt. Het was geen demonstratie maar een positieve parade van mensen die zich vrij weten - vrijheid als wezenlijk onderdeel van het mens-zijn - en
zich dat niet laten ontnemen. - At 17:01 Vincent De Roeck said...
-
Deze oproeping voor die bewuste Vrijheidsparade plaatste ik trouwens eerder al op InFlandersFields.eu
Op 26 september organiseren een hele resem liberale, conservatieve en libertarische organisaties een mars in Den Haag. Iedereen is van harte uitgenodigd om de organisatoren daar te komen vervoegen. Deze "Vrijheidsparade" is de eerste in haar soort in de Lage Landen en als het concept zou aanslaan, wat wij helemaal niet betwijfelen, dan zouden zulke manifestaties in de nabije toekomst ook nog in andere steden georganiseerd worden. De mars zal ludiek en amusant opgevat worden en er zal geen plaats zijn voor partijpolitieke boodschappen. De organisatoren hebben verschillende achtergronden en staan verschillende ideologieën voor, velen zijn ook aangesloten bij verschillende politieke partijen, maar op 26 september laten zij hun partijpolitieke voorkeuren varen en kiezen ze tezamen voor minder overheid, minder belastingen en - vooral - meer vrijheid!
Wat is de Vrijheidsparade?
De vrijheidsparade is de dag waar mensen opkomen voor hun vrijheid. Deze dag is nodig omdat onze vrijheden bedreigd worden.
Waarom?
De overheid breekt persoonlijke vrijheid, privacy en burgerrechten in steeds sneller tempo af. De afgelopen jaren is dit stapsgewijs gedaan, zonder uw instemming te vragen. Enkele voorbeelden:
- Uitbreiding van het persoonsbewijs (met biometrische data).
- De omgekeerde bewijslast (U moet uw onschuld bewijzen).
- EU-politiemacht en EU-grondwet (Zeiden de burgers niet nee?).
- Exponentieel toegenomen centrale gegevensregistratie.
- Afbraak privacy door cameratoezicht en neutraal internet.
- Afbraak democratie, arbeidsrechten, zorgstelsel, nutsvoorziening.
- Beperking van vrije meningsuiting en politieke vrijheden.
Wij vinden dat de macht over het persoonlijke maatschappelijke leven thuis hoort bij het individu. De Vrijheidsparade is een gezamenlijk signaal van ongenoegen over het gevoerde beleid; een aanklacht tegen verdeeldheid; een promotie voor eenheid!
Door wie en voor wie?
De Vrijheidsparade is initiatief van diverse organisaties en individuen uit allerlei hoeken van de samenleving. Een kleurrijke parade van mensen die met elkaar gemeenschappelijk hebben dat zij zich ernstig zorgen maken over de vrijheid van het bestaan. Iedereen is van harte welkom en doet mee op basis van persoonlijke titel.
Wat is de Vrijheidsparade niet?
De vrijheid van het individu houdt op daar waar hij of zij de vrijheid van anderen inperkt. Daarom is de Vrijheidsparade niet bedoeld voor individuen en groeperingen die geweld propageren, racistisch van aard zijn of misbruikende uitingen voorstaan.
De Vrijheidsparade; de manier waarop!
Zaterdag 26 September om 12.00 uur verzamelen wij op het Malieveld in Den Haag. Vanaf daar vertrekken we richting Het Binnenhof, en vervolgen onze weg langs de meest spraakmakende plekken van Den Haag. Het geheel heeft een ongedwongen karakter en wordt niet beperkt door een strak programma.
Laat uw stem gelden; kom naar de vrijheidsparade! Vincent De Roeck en vele anderen zullen daar ook zijn! - At 17:01 Anoniem said...
-
De intelligentie was voor de mens oorspronkelijk een verdedigingswapen tegen de gevaren en de bedreigingen van de natuur. Sinds ongeveer twintig tot derig eeuwen is zij echter begonnen, ten koste van de mens te werken, grillig en waanzinnig, in twee richtingen: die van de fantasie en die van de redenering. Alle mythen, uitvindingen, metaphysische stelsels, kunsten, politieke en sociale droomwerelden vinden in dit dubbele spel van de vrije geestelijke werkzaamheid hun oorsprong. Zij hebben vreugde, vermaak, ogenblikkelijke verlichting, geestdrift en roes aan de mens geschonken, maar na dertig eeuwen ervaring zijn de eindresultaten vreeswekkend en rampzalig. De mens heeft denkbeeldige werelden, geschapen, wankele gebouwen opgetrokken, zich aan krachtenslopende begoochelingen overgegeven, zich aan schadelijke geestverdovende middelen vastgeklampt en pogingen tot geestelijke zelfbevrijding gedaan die op de verdubbeling van zijn slavernij zijn uitgelopen. Deze ineenstorting is voor het eerst in de negentiende eeuw aan het licht getreden. Romantiek, individualisme, anarchisme, aesthetisme en satanisme zijn met de ontbinding van de maatschappij, het gezin en de ziel, aan de ontbinding van het atoom voorafgegaan. Zedenverwildering, voortschrijdende ontaarding, radicaal pessimisme, sociale onrust, verzwakking van tradities en verval van het christendom hebben de beschaafde mensen van onze tijd tot bitterheid en ontevredenheid gebracht, tot opstandigheid en tot angstpsychosen, tot zelfmoord-epidemieën en tot de verwachting van een volledige uitroeiing van het menselijke gesclacht.
Maar de mens bezit nog - gelijk de dieren - het instinct van zelfbehoud en hij heeft tot redmiddelen zijn toevlucht genomen. Twee verschijnselen vormen de dam die tegen de dreigende ondergang wordt opgeworpen en tevens de waarschuwende tekenen van de nabije ommekeer in onze levensvoorwaarden. Zij zijn van verschillende orde maar lopen evenwijdig: de vervanging van de mankracht door de machine en - vooral - de vervanging van de klassiek liberale democratie door totalitaire regeringsvormen.
Lenin, Mussolini, Hitler en consoorten kunnen gehaat worden door de laatste getrouwen der vrijheid; - zij waren niettemin, zonder enige twijfel, de voortekenen van een maatschappelijk stelsel in opbouw dat - om de fouten, de aarzelingen, de wanordelijheden, de verspillingen en de gevaren van een vrije samenleving te vermijden - tenslotte zover zal komen, dat het de naties der wereld tot mierenstaten en bijenvolken zal maken.
De teugelloze vrijheid van het individu heeft tot waanzinnige en smartelijke uitspattingen, tot wanorde en oorlogen, tot gevaren van hongersnood en dood geleid. Om althans de zekerheid van voedsel en vrede te hebben is de mens bereid, al zijn aanspraken op vrijheid, zelfstandig denken, scheppende werkzaamheid en het aanvaarden van risico's prijs te geven. De toekomstige wereld zal veel gelijkenis met mierenhopen, bijenkorven en termietenstaten vertonen. Het ik zal gedood, de fantasie verloochend, het individu onderdrukt en ineengedrukt, de vrijheid en het eigen initiatief afgeschaft worden: alleen tegen deze zware prijs zal het menselijk geslacht in leven kunnen blijven. Wij zullen datgene weg moeten werpen wat de klassiek-liberalen de heerlijkste schat van de mens toescheen: de vrijheid en het zelfbeschikkingrecht van het individu Overal is zich een staatssocialisme aan het vestigen dat, ondanks zijn parlementair masker, erop gericht is, het maatschappelijk leven in sterke mate gelijk te maken aan dat van fascisme. Het individu sterft, opdat de soort in leven zal kunnen blijven! - At 17:02 Luc Van Braekel said...
-
@Anoniem: Ik ben zeer benieuwd naar de bron van dat archaïsch aandoend stukje tekst dat u hierboven schreef. Ik neem aan dat u het niet zelf geschreven hebt, maar uit één of ander beduimeld pamfletje van enkele decennia geleden hebt overgetikt?
Laat me raden: Tweede Congres van de Vierde Internationale, 1948? - At 17:02 Marc Vanfraechem said...
-
@ Luc: het getuigt van edelmoedigheid en zelfopoffering Luc, als je dat stukje helemaal hebt doorgelezen... niet elke blogbezoeker zal deze eigenschappen evenaard hebben ;-)
- At 17:02 Anoniem said...
-
@ Luc Van Braekel
Anatomy of the Future
Roderick Seidenberg
Seidenberg has surveyed the whole course of human history and the whole course of biological evolution since life first appeared on this planet. He sketches the "ineluctable determinism" that is going to put us in our places.
He takes his departure from the now familiar phenomenon called the "population explosion". An increase in the number of human beings automatically increases the "complexity" of society. Life's getting complexer every minute and that means that we have just got to become more and more organized by the minute.
Seidenberg bases his argument on inferences that he draws from three indisputably correct statements about the contemporary world.
1) We have all observed that we are being more and more subjected to a Welfare State, which takes away each year some part of our power to make decisions for ourselves regarding our own lives. It is perfectly obvious that if this process continues for a few more decades, we shall have lost the right to decide anything at all, and shall have become mere human livestock managed by a bureaucracy.
2) The kernel of marxism...consists in elaborating...the social message of Christ: One World of universal socialism in which, not only our nation but our race must be liquidated and dissolved in a vast and mongrel mass of pullulating bipeds.
3) The number of human beings is undoubtedly increasing at an appalling rate. Although we Westerners might stave off a crisis for a few decades by working harder, it is clear that we must soon be drowned in the flood that we, like the Sorcerer's Apprentice, started but did not know how to stop.
One has but to glance at a graph of the world's population to see that it is rapidly approaching the point at which the vast human swarm can be kept alive only by the most expert management of every square inch of earth's arable surface plus expert harvest of the very oceans themselves. In that monstrous human swarm jammed together on our planet, like a swarm of bees hanging from a limb, there can be no privacy, no individuality, no slightest deviation from the routine that must be maintained just to keep alive the maximum number that can subsist at all.
Now the theory of biological evolution, as usually stated, provides that species must adapt themselves to the conditions of survival. Men, having bred themselves into a maximum swarm, become mere units of the species. Obviously, sovereignty must disappear in order to permit billions of human ants to make the globe an ant-hill in which they can all live in perfect socialism.
The Revelations of Freud have shown that we are now just bundles of instincts. Mankind will necessarily evolve to the higher state of what Seidenberg calls "pure reason." As he explains, "pure reason" is now found only among the forms of life that are biologically superior to us because better adapted to environment. The examples which he gives are "ants, bees, and termites," whose "essentially unchanged survival during sixty million years testifies to the perfection of their adjustment...to the conditions of life."
The "ineluctable determinism" inherent in the "population explosion" and the need for a "more advanced society" will make us, willy nilly, just like ants and termites -- intellectually and spiritually.
Everybody will be happy, because there will be no individuals -- only organisms that are part of a species and have no separate consciousness. You could operate by "pure reason.", but you could not be affected by philosophy, capitalism, racial discrimination, or any of the other horrid things that will have to be blotted out anyway in the interests of Equality and Social Justice. - At 17:02 Louis said...
-
Daarom is de Vrijheidsparade niet bedoelD !