Zulke acties als in Frankrijk, het kapen van een ferryboot, for Christ's sake, zullen we de komende jaren zeker in Belgie niet al te snel zien plaatsvinden. Gelukkig maar. Stakingen, betogingen, wegblokkades e.a. worden immers toch gedoogd door onze politieke leiders. Zelfs gijzelingen, chantage en dreigementen ("we leggen Brussel lam") zijn niet langer uit den boze. Misschien wordt het eens tijd om de vakbonden op hun verantwoordelijkheden te wijzen in plaats van louter op hun rechten. Is het een prestatie om ontslagen te worden? Ik denk het niet. Het geval Lufthansa is daar een schrijnend voorbeeld van. De directie - in de hoop de maatschappij van het bankroet te redden - onderneemt stappen om enkele honderden werknemers af te danken. De vakbonden leggen alles lam en Lufthansa dreigt over kop te gaan tot op het moment dat de vakbonden instemmen met het ontslag van een kleine duizend werknemers. Knappe prestatie van de vakbonden aldaar. Of het geval Securair - de bagagecontroleur op Zaventem Nationaal - waar de vakbonden met acties dreigden omdat de directie "namaakbommen" in de bagage stak om hun nauwkeurigheid en competentie te testen. Acties tegen de controle op werkbekwaamheid? Terecht en aanvaardbaar zeker?
Het ganse vakbondsmechanisme is ook niets meer dan een vorm van clientelisme waarbij de leden later door de verzuiling ook bij andere instellingen (mutualiteiten, huisvestingsmaatschappijen, politieke partijen enz.) betere kansen maken. Inge Vervotte heeft ook haar politieke carriere uitsluitend gestoeld op het faillissement van Sabena. Knap en deontologisch van haar. Wordt het geen tijd om de vakbonden eens aan banden te leggen? De vraag stellen, is ze antwoorden. Ik denk van wel.
Natuurlijk is mijn tekst geen aanval op elke vorm van vereniging. Dit recht is uitgesproken liberaal maar ik doel hier op het afschaffen van de aanwezigheid van moedertje staat in dit domein. Niets zal de arbeiders tegenhouden zichzelf te verenigen maar niet langer volgens een geregeld systeem dat heden ten dage zijn onproductiviteit bewijst en in tijden van laagconjunctuur geen toegevoegde waarde meer heeft. Als liberaal erken ik het principe van vereniging als onaantastbaar maar wanneer de welvaart van een samenleving daardoor gehypothekeerd dreigt te worden, moet dat recht herbekeken worden zonder het daarom volledig af te schaffen. De enige oplossing is het afschaffen van alle weten en KB's die van de vakbonden ongenaakbare geinstitutionaliseerde supermachten maken. Het grondwettelijk artikel dat het recht op vereniging poneert, dient natuurlijk behouden te blijven. Niet alle verenigingen zijn daarom slecht. Een ander idee is het Japanse model waarbij vakbonden niet ideologisch getint zijn maar afhangen van het bedrijf waarbinnen ze werkzaam zijn. Elk bedrijf heeft er zijn eigen vakbond in een soort van overleg- en participatiecomite.
Kortom, ik ben zeker niet tegen het recht op vereniging an sich maar vindt het onverantwoord om onze samenleving te laten uitzuigen en ten gronde te laten richten door de huidige vakbondstechnieken. Recht op vereniging? Ja. Huidige vakbonden? Nee. Staatsinmenging? Nooit.
Deze reactie verscheen ook op het forum van het LVSV Leuven.
Meer over de vakbonden op www.vbo.be.
4 Reacties:
- At 18:02 Anoniem said...
-
Vakbonden zijn een geval apart in onze samenleving. Ze hebben geen rechtspersoonlijkheid en dus kan je een vakbond ook niet zomaar voor de rechtbank slepen. Wel de leden maar de organisatie zelf blijft altijd buiten schot. Ze zijn de machtigste lobbygroep en gebruiken hun macht maar al te graag.
Vakbonden worden verguisd in liberale middens omdat hun macht onevenredig is. Ze leggen fabrieken plat, bezetten hele fabrieken, verhinderen werkwilligen om toch te komen werken, gijzelen nu ook al de directie en chantage en vandalisme komen altijd wel voor, hoewel officieel niet door de vakbond zelf.
De huidige vakbonden zijn corrupt, hebben een te grote macht en gebruiken die overvloedig, en werken enkel op eigenbelang. Zo zal de nota van de regering over de sociale zekerheid eigenlijk een betere situatie scheppen. Maar de vakbond houdt dat tegen om populistisch te zijn en zogezegd het belang van de werkmensen te verdedigen. Terwijl ze net de oorzaak zijn van de grote ellende van de reutelende, stervende sociale zekerheid. Ze eisen van de kip met de gouden eieren dat ze twee keer zoveel eieren legt, terwijl er niet eens een kip met gouden eieren is!
Maar ondertussen slepen ze CAO?s en gunstige regelingen uit de brand, verhogen hun macht en zijn incontournable als er iets moet worden geregeld. U merkt het al, ik heb het niet zo voor de vakbond.
Maar dat wil niet zeggen dat ik iets tegen het principe van een vakbond heb. Integendeel. Een vakbond is de logica zelf.
Ik ben een fervente verdediger van contractsvrijheid. Elke partij kan met een andere partij een contract overeenkomen, dat kan worden verbroken of heronderhandeld met wederzijdse toestemming (dit is geen juridische of eindige definitie). Nu staat in een bedrijf de werknemer niet zo sterk. De werkgever heeft behoorlijk wat macht. Het is dan ook logisch dat werknemers steun zoeken bij elkaar om zo een front te vormen dat op gelijke basis met de werkgever kan onderhandelen. Vrijheid van vereniging, meningsuiting, contractsvrijheid, ik ben er allemaal voor. Dus ook VOOR iets wat de facto een vakbond is. Vooral om dan op gelijke voet te kunnen discussieren met de werkgever.
Die vakbond mag werkwilligen niet verbieden te werken, mag geen vandalisme (economisch of feitelijk) plegen en mag de fabriek niet bezetten. Actievoeren en staken kan wel, met het besef dat staken in feite contractbreuk is. Belangrijk is dat staking een laatste redmiddel is nadat gesprekken met de directie hebben gefaald.
In zo'n situatie kan de vakbond achteraf weer oplossen in het niets of kan een rechtspersoonlijkheid krijgen. Door die verantwoordelijkheid zal ze zich dan gedragen als een normale lobbygroep in plaats van middeleeuwse dievenbendes. Ze kan zelfs op nationaal vlak de belangrijkste lobbygroep zijn. Maar verantwoordelijkheid voor haar daden, het verdwijnen van straffeloosheid, en een gebod om derden niet te schaden zijn essentiele voorwaarden.
Anders, zoals nu het geval is, houden de vakbonden de economie en vooruitgang van het land, en dus ook het welzijn van haar eigen leden, tegen. De vakbond nu is een pest voor de werknemer. - At 18:02 Anoniem said...
-
Het is inderdaad beter om de staatsrechtelijke macht van de vakbond af te schaffen dan de vakbond op zichzelf, want vrijheid van vereniging is ook een liberale deugd.
- At 18:03 Anoniem said...
-
Dan deelt gij onzer allen mening.
- At 16:26 Anoniem said...
-
Vakbonden zijn communisten!