Die bewuste dag begon dit jaar om 9u met een ochtendcantus in goede Vlaamse kring (de talrijke Waalse genodigden buiten beschouwing gelaten) op een Naams pleintje in open lucht. Deze bibitive werd naar jaarlijkse traditie georganiseerd door de Vlaamse studentenkring Brabo. Hun clubcocktail Bouleshit - naar het Leuvense cafe In Den Boule - vloeide rijkelijk en er werd veel afgelachen. De Brabançonne werd niet aangeheven en de Vlaamse vlaggen domineerden deze cantus terwijl de allergrootste afwezigen op dat Naamse pleintje de Belgische en Waalse vlag was. Het leek wel een doorsnee wielerwedstrijd en niemand die daar echt rouwig om was.
's Namiddags begaf ik mij onder het Waals gepeupel met een Vlaamse leeuw gedrapeerd rond mijn schouders. Zo heb ik de ganse parade afgelegd zonder ook maar door een Franstalige hierover aangesproken te worden. Als blikken konden doden, was ik echter wel dood geweest, verscheidene malen zelfs. Tussen blik en daad schijnen er wetten te bestaan en praktische bezwaren, zoals Elsschot het ooit treffend wist te verwoorden. Dergelijk gedrag bewijst weer eens dat een Waalse luis uitermate lastig en storend kan zijn, maar nooit echt gevaarlijk of bedreigend. Als een luis zijn drager uitschakelt, schakelt hij terzelfdertijd zijn eigen overlevingskansen uit. Waarom zuigen parasieten hun dragers nooit helemaal leeg? Omdat ze dan een andere vorm van profitariaat moeten vinden.
Ook het verschil tussen het Leuvense studentenleven en de Guindaille Namuroise is frappant en pijnlijk. Marginaliteit is de maatstaf geworden. Dit viel mij niet zozeer op tijdens mijn studies aldaar (ik was vice-praeses van Brabo) omdat ik het niet kon vergelijken maar nu kwamen de verschillen aan de oppervlakte drijven. Als dit de Waalse toekomst is, begrijp ik maar al te goed dat men van een splitsing niets wil weten. Ze zouden gewoonweg sociale harakiri plegen. Ik heb echter wel respect voor hen en hoop hen het beste, maar heb er oprechte twijfels bij. Een dergelijk zootje ongeregeld kan toch onmogelijk een rol van betekenis spelen in het post-revolutionaire Europa? Of onderschat ik de historisch bewezen werklust van Wallonië?
Tenslotte had ik nog graag de Naamse vlag besproken. Een geel veld met zwarte gekroonde leeuw en rode streep. De streek rond Namen is eeuwenlang in handen geweest van de graaf van Vlaanderen (geel-zwarte leeuwenvlag) die het als aflaat aan zijn bastaardzoon geschonken heeft (rode streep). Vlaanderen vandaag betaalt nog steeds voor die aflaat. L'histoire se repète. Vergeef de Walen, Heer, ze kunnen echt niet beter.
De auteur heeft twee jaar geleefd en gestudeerd in Namen.
Meer informatie over de club Brabo op www.brabo-namur.be.
3 Reacties:
- At 11:00 Anoniem said...
-
Let op mijn woorden: Vincent zal de VLD tussen dit en vijf jaar de rug toekeren en inruilen voor VB, VLOTT, N-VA of de nieuwe beweging van een Bouckaert of een Dedecker. Vincent is té rechts, té extreem en té libertarisch om te kunnen aarden bij een centrumpartij als de VLD. Hij zal zich nu nog sterk houden, maar eens hij ontdekt dat hij de VLD niet meer van koers kan doen veranderen, is hij weg, en dat is zéér goed te begrijpen ook. We gaan Vincent tussen dit en vijf jaar zeker in een parlement zien zitten, alleen voor welke partij weet ik nog niet. Als de VLD slim is, parachuteren ze hem in het parlement alvorens de andere partijen dat doen.
- At 20:10 Anoniem said...
-
Je slaat de bal hier wel mis, Vincent. Je hebt er twee jaar gestudeerd, net als mezelf, en achteraf ga je er brandhout van maken.
"In een vorig leven"? Was dat niet vorig jaar? - At 20:10 Anoniem said...
-
Nina, laat ieder zijn vrijheid van mening en interpretatie a.u.b.
Vincent verloochent zijn afkomst helemaal niet. Hij verwijst er constant naar in zijn blogartikels. Hij is helemaal geen rabiate flamingant maar een goed opgeleide weldenkende geest die ook nadenkt over de verschillen tussen noord en zuid, en oplossingen tracht uit te dokteren. Dat maakt hem meer waardevol dan de doorsnee VB'er waarvoor je hem, nochtans een trouw VLD'er, indirect verslijt.