Ik distantieer me volledig van de standpunten van deze terreurorganisatie, maar vindt het schabouwelijk dat mensen in de 21ste eeuw nog steeds gevangen zitten, louter omwille van hun ideeen en/of uitspraken. Als oerliberaal kan ik dat onmogelijk aanvaarden, net zomin als ik het over mijn hart zou krijgen socialisten en communisten te vervolgen omwille van hun afwijkende mening. Zulke toestanden kenmerken totalitaire regimes. Het is in mijn ogen nog steeds geen misdaad om de overheid tegen te spreken, en moest dat ooit wel strafbaar zijn, dan leven we, alle mooie verhaaltjes ten spijt, in een dictatuur. Ik vind bepaalde uitspraken van Terreblanche verwerpelijk, maar toch zal ik hieronder alle gedichtjes van hem weergeven, zodat de lezers in eigen eer en geweten hierover hun oordeel kunnen vellen.
Het gedicht "Strijd" gaat als volgt.
'n Kind in sy stryd om te loop, eers op sy kniekoppe, dan opstaan en dan val, weer opstaan: Die stryd om te loop. Die ou mens is te swak vir die stryd dog die stry dag vir dag, weer val, weer op die kniee, weer gaan le soos toe hy of sy 'n kind was. Die plant se wortels gaan dieper in die aarde op soek na die voorjaar se vog, as hy nie stry nie dan sterf hy en hoe harder hy stry hoe taaier is hy. So staan die doringboom in die tye van droogte, dan stoot hy sy penwortel al dieper en dieper in die aardbodem, deur die oubank en die roesbank deur om in seisoene van gister se vog te bly leef. En as die droogte kom, dan stry hy al harder en hy verpaar en baster nie met die vetplant langs hom nie en as die droogte verby is dan is hy of dood as doringboom of hy leef as doringboom. Dit is die eienskap van die Afrikanerdom, want in tye van swaarkry dan word hy al sterker en sterker en dan stry hy en uit stryd kom oorwinning. En die paar keer wat hy nie gestry het nie, het hy sy vryheid verloor, het hy sy eer verloor.Het gedicht "De Rooigrond Tronk" gaat als volgt.
Hier is 'n nuwe bandiet. Vir sy mense is hy duur, jy vat hom verniet. Gryp hom jou lemdraadbek, sluit jou dubbele traliehek. Hok hom in jou toegestaalde sel, hand en voete geboei tot die are swel. Jou lemmedraad, snydend skerp met nagswart skadus wat jou mure werp. Sy gees kan jy nooit knel in jou nageapte hel. Van agter jou diefdraad en vuil ruite sien hy 'n stukkie bosveld buite en word hy doringboom sterk. Niemand sal die skaaf merke op sy gewonde bas merk, en wanneer die droogte heimwee bring, dan dring sy penwortel dieper in en drink van vervloe jare se herinnering.Het gedicht "Aan Ons Is De Wrake" gaan zo.
Eenzaam staren naar de verre waas, realiteit doorheen het kippegaas. Dromend naar de boom die verre staat, zelfkastijding aan de prikkeldraad. Dagenlang Bantoe-maniok als enig eten. De Afrikanerdroom aan diggelen gesmeten. Ongewassen negers die op witte boulevards paraderen, terwijl ze zo hun laatste mensenmanieren afleren. Wachtend op de willekeur, beticht van racisme, ziet hij Zoeloes zich vergrijpen aan kannibalisme. De Pondo, Xhosa en Swazi houden een eetfestijn en bewijzen dat ze allesbehalve mensen zijn. Piekerend over de Weerstand en de Klan, met als motto "e boere make e plan". Zonder treuren, dralen, zonder klagen besluit hij om de barbaarsheid uit te dagen. Geen signalen van rust of blijheid, want gedreven door oorlog en vrijheid, bewapenen blanken zich met messen en blaffers en werpen zich op beschilderde kaffers. De negers stopten snel met hun junglekuren, in de kiem gesmoord door blanke vrijheidsvuren. Wilde honden, razende stieren, negerinnen die walgen, verkoolde negerlijken bengelend aan galgen! Geen frustraties, radicalisme of revanche, simpelweg de bevrijding van Terre-Blanche. Slechts een kleine overwinning voor de Weerstand, maar reusachtig voor het gehele Afrikanerland. Inwendig getormenteerd en met tranende ogen staart hij naar de boom, door de lijken gebogen. Weemoedig starend naar het grauwe traliehek; vijf jaren opsluiting voor Suidafrika, syn plek!Het gedicht "Dwaalster" gaat als volgt.
Tussen volmaakte sterre hang 'n goudkleur maan en ek grawe na herinneringe diep gebore, na die dwaalster se ontstaan. In watter vreemde nag het die skitter ster uit sy baan met groter glimkrag sy eie koers gegaan. Dwarsoor die melkweg se wit het hy gillend en glimmend gegly in sy afdraande rit by planete en sterre verby. Op die rand van die afgrond het Hy gestaan met hande deur spykers verwond en Hy gryp my, want ek wou saam. Hy kan nie weet.Het gedicht "Hy Hou Wag" gaan dan weer zo.
Toe die sleutel se tong in die slot se gleuf steek, God wag in die sel vir hom. Weerloos teen die hande wat donker, dom na hom tas sny die sel se slot die bande met dit wat eens hy was. In die grysgerookte hok waar die stank van mense sweet en groen tabak rou skok het hy ook nie van God geweet. Eers later die nag het hy geweet God hou wag. Oor hom en die stomme leed snags in die stinkende donker gang weerlig die bitter weet deur my hart, laat staan die verlang.De smeekbede "Gebed Vir My Seun" gaat zo.
Skep vir my asseblief 'n seun, o Here, wat sterk genoeg sal wees om sy swakhede te ken, dapper genoeg om homself in die o‘ te kyk as die vrees hom oorval; iemand wat fier en ongebo‘ sal wees in regverdige neerlaag, nederig en minsaam in oorwinning. Skep asseblief vir my 'n seun wie se wense nie sterker as sy dade sal wees nie; 'n seun wat U sal ken - en ook homself, want dit is die hoeksteen van kennis. Lei hom, dit bid ek U, nie op die weg van gemak en gerief nie, maar onder die druk en spoorslag van uitdaging en moeite. Mag hy leer om sterk te staan in die storm; en gee hom deernis vir hulle wat faal. Skep vir my, o Here, 'n seun met 'n heldere hart wie se strewe hoog sal wees; 'n seun wat homself sal beheer voor hy beheer oor ander manne aanvaar; iemand wat voortreik na die toekoms, maar immer die verlede gedenk. En wanneer hy al hierdie dinge deelagtig geword het, voeg dan op my gebed daarby 'n genoegsame humorsin sodat hy steeds by sy erns homself nooit alte ernstig sal opneem nie. Gee aan hom bowenal, o Here, die eenvoud van ware grootheid, die ope gemoed van ware wysheid en die ootmoed van ware krag. Dan durf ek, sy vader, fluister: "Ek het nie vergeefs geleef nie."Zoals goede wijn volgens het gezegde geen krans behoeft, zo lijkt het mij eveneens overbodig om deze gedichten te becommentarieren. Sommigen zijn openlijk racistisch, anderen zijn dan weer uitsluitend gericht op de natuur. De schrijver is een controversieel persoon, geliefd door zijn volk, gehaat door de anderen. Laat dus zijn volk en zijn nakomelingen maar over hem oordelen. Geen enkele stoffelijke rechtbank, al dan niet gedomineerd door het communistische ANC, heeft het recht Terreblanche en Nel vast te houden omwille van hun mening. Het ANC heeft de afgelopen tien jaar alles gedaan wat de NNP in het allerergste geval ook had kunnen doen.
Deze verzen verschenen in menig Zuid-Afrikaans magazine.
Meer informatie over deze Afrikaner op www.awb.co.za.
5 Reacties:
- At 14:23 Anoniem said...
-
De laatste stuiptrekkingen van apartheid. De film "The Leader, His Driver and His Driver's Wife" :
Het belangrijkste feit voor het goed begrip van deze film is het jaartal: de film is gemaakt in 1991. Zuid-Afrika beleefde een bijzonder instabiele periode. Het jaar tevoren was Mandela vrijgelaten, het verbod op het ANC opgeheven, een begin gemaakt met onderhandelingen tussen de regerende Nationale Party en het ANC van Nelson Mandela. Die politieke dooi ging gepaard met een opleving van geweld. Een andersoortig geweld dan het land gewend was geraakt in de jaren Õ80. In de jaren Õ80 was het geweld zichtbaar en herkenbaar. De daders waren bekend: de politie aan de ene kant, militante zwarte jongeren aan de andere kant.
Na het begin van de onderhandelingen in 1990 beleefde Zuid-Afrika een periode van andersoortig, veelal anoniem geweld. Moordpartijen in de treinen tussen Soweto en Johannesburg, ontploffingen bij bushaltes, dodelijke wraakexpedities uit de barakken van de trekarbeiders tegen de inwoners van de zwarte townships, wapendiefstallen uit politiebureaus en legerdepots. Dit geweld had geen gezicht, en was in die zin meer beangstigend.
De daders moesten gezochten worden onder mensen en groepen die vreesden uit de boot te vallen als de Nationale Partij en het ANC, De Klerk en Mandela, samen een deal zouden sluiten.
Dat waren bijvoorbeeld de Zulu-beweging Inkatha van Mangosutho Buthelezi, evenals de leiders van andere bantustans. Het waren ook extreem-rechtse blanken, ter rechterzijde van de Nationale Partij. Het meest bedreigend daar waren de Afrikaner Weerstandsbeweging van Eugene Terreblanche, en kleinere splinters als de Orde Boerenvolk van Piet Rudolph ÐPiet Skiet- waar deze film over gaat. De aanhang van de AWB bestond overwegend uit de Afrikaner onderklasse : kleine blanke boeren en geschoolde arbeiders. Zij vreesden dat het Afrikaner establishment, aangevoerd door kapitalisten en intellectuelen, nu zijn belangen veilig ging stellen door het op een akkoordje te gooien met zwarte nationalisten en communisten. Als het in deze film gaat over de vijanden van het volk, gaat het dan ook om in eerste instantie om F.W. de Klerk en de zijnen, niet om Nelson Mandela en het ANC.
De plaats van handeling is Ventersdorp, in het dunbevolkte noordwesten van de Transvaal, ten westen van Johannesburg.
Eugene Terreblanche, in de film consequent aangeduid als Ôthe leaderÕ was in 1973 een van de oprichters van de Afrikaner Weerstandsbeweging Ð AWB. De AWB keerde zich van meet af vooral tegen Afrikaners die verdacht werden van onvoldoende vaderlandsliefde en Boerentrots. De AWB was een pleitbezorger van een blanke volksstaat. Toen de blanke minderheidsregering eind jaren Õ80 toenadering begon te zoeken tot het ANC, verkondigde Terreblanche dat de AWB zich daar met alle geweld tegen zou verzetten, en zelf een greep naar de macht zou doen.
Dat dreigement kon niet worden afgedaan als folkloristisch gebral, want algemeen werd vermoed dat de AWB een substantiele aanhang had binnen leger en politie, en onder de blanke reservisten. De organisatie kon grote aantallen gewapende mannen op de been brengen.
Blanke extremisten en Zulu nationalisten waren de drijvende kracht achter de Third Force, de Derde Macht, de anonieme krachten die verantwoordelijk werden geacht voor de schijnbaar willekeurige golf van moord- en doodslag na 1990.
In 1992 zorgde Terreblanche en zijn AWB voor een gewelddadige verstoring van een bijeenkomst van president F.W. de Klerk in Ventersdorp. Een tijdje later ramde een knokploeg van de AWB met een auto het conferentiegebouw in Kempton Park, waar de onderhandelingen over een nieuwe grondwet plaatsvonden. De onderhandelingen eindigden niet in machtsdeling, zoals De Klerk had ingezet. De uitkomst was een machtsoverdracht aan het ANC, zij via een geleidelijk proces dat vijf jaar mocht duren.
Het einde van de AWB kwam in maart 1994. De president van het thuisland Bophutatswana had de hulp ingeroepen van de rechtse generaal Constand Viljoen om te voorkomen dat hij door het ANC zou worden afgezet. Viljoen schoot Mangope te hulp met enkele duizenden manschappen, en de AWB sloot zich daar ongevraagd bij aan. Het legertje van Bophutatswana begon te muiten en keerde zich tegen de racistische blanke invallers. Viljoen trok zijn mannen terug. De cowboys van de AWB reden schietend en plunderend rond op hun ÔkaffirskietpiekniekÕ. Verscheidene voorbijgangers werden doodgeschoten. Uiteindelijk bliezen de aftocht.
Op de televisie kon iedereen het ontluisterend einde zien: drie blanke mannen lagen bloedend op de grond, onder vuur gehouden door zwarte politiemannen. Een was dood, twee smeekten om hun leven. De zwarte agent richtte zijn geweer, en schoot. Nu lagen er drie doden.
Dit beeld is eindeloos herhaald op de Zuidafrikaanse televisie. Meer dan enig ander beeld markeerde dit het eind van blanke baasskap: de blanke mannen kropen smekend door het stof, de zwarte agent richtte zijn wapen en schoot.
Dit bleek een keerpunt: er zou geen staatsgreep komen uit de hoek van rechtse blanken. Wel volgde er nog een reeks bomaanslagen aan de vooravond van de verkiezingen, op busstations, stemloken en het vliegveld van Johannesburg.
Eenmaal heb ik zelf heel even Terreblanche en zijn mannen in actie gezien.
Het was de dag van de eerste democratische verkiezingen in de geschiedenis van Zuid-Afrika, 27 april 1994. Ik was verkiezingswaarnemer voor de Verenigde Naties in Rustenburg, niet ver van de thuisbasis van de AWB in Ventersdorp. De VN had de waarnemers ingedeeld in koppels van twee. Mijn teamgenoot was de Pakistaanse ambassadeur bij de VN. Hij was een onderhoudend prater, en ik had dan ook niet gemerkt dat het zonnige plein waar wij in de middagpauze een broodje aten, opeens helemaal verlaten was. Als waarnemers wilden wij uiteraard weten waarom het plein er opeens zo verlaten bij lag. We hoorden op de hoofdweg getoeter en geroep, en waren net op de tijd bij die straat om een merkwaardige optocht te zien.
Een stoet van mannen in open vrachtwagentjes, in Zuid-Afrika bekend als bakkies, gekleed in khaki uniform, met breedgerande hoeden, zwaaiend met geweren, onbestemde kreten slakend, reed door de hoofdstraat van Rustenburg.
Ik voelde dezelfde twijfel als bij het bekijken van deze film: was dit een gevaarlijke beweging of een tragi-komische operette? Mijn team-genoot kon zich die twijfels niet veroorloven: hij was uiteindelijk een paar tandjes donkerder dan ik.
De ambassadeur en ik togen gezamenlijk naar het politiebureau, waar we te horen kregen dat de regering in Pretoria voor het district Rustenburg de noodtoestand had uitgeroepen. Maar volgens de commissaris van politie was de rust al weer teruggekeerd: de AWB-ers waren naar Boekenhoutfontein gereden, de boerderij van Paul Kruger, om daar de verkiezingsuitslag af te wachten.
De verkiezingen in Rustenburg verliepen inderdaad vlekkeloos. Terreblanche en zijn AWB waren uitgespeeld. Na een hele reeks voorwaardelijke veroordelingen zit Terreblanche nu dan eindelijk in de gevangenis. Hij zit een vonnis van 6 jaar uit wegens poging tot moord op een zwarte beveiligingsman, en is november 2003 opnieuw veroordeeld, nu tot zes jaar voorwaardelijk voor de bomaanslagen aan de vooravond van de verkiezingen. - At 14:25 Anoniem said...
-
'n Hele aantal skrywers het nou honend laat weet dat hulle geen snars omgee vir die "krokodiltrane" wat die Boeremaglede sou huil vanwe‘ hul behandeling in die tronk nie. Weereens vermoed ek dis dieselfde mense wat in die verlede vir Breyten Breytenbach om dieselfde redes (een of ander dokument oor 'n organisasie genaamd Okhela; daar is altyd 'n "dokument" by betrokke) nege jaar tronk toe gestuur het. Ek onthou hoe ons in '75, ek as eerstejaartjie, iewers in Jan Smutslaan teen sy aanhouding betoog het, met een meisie se plakkaat wat lui, "los Breyten, julle varke!" Die volgende dag het die Broederbeheerde Afrikaanse koerante, waaronder die nimlike Beeld as ek reg onthou, fel hierteen beswaar gemaak. Waar 'n rokie trek, is mos 'n vuurtjie, is daar ges�. Toe Jean-Paul Sartre in Mei '68 met sy Mao•stiese koerant La cause du peuple op straat gearresteer is, het De Gaulle ges�, "'n Mens arresteer nie vir Voltaire nie." Afrikaners voel 'n bietjie minder vir hul skrywers en digters.
Veral die sikofantiese meeloper-Afrikaner waarvan Suid-Afrika deesdae weer vervuil is, glo dat mens skuldig is totdat jy jou onskuld kan bewys. N‡ Breyten sy nege jaar vonnis gekry het, is hy 'n paar jaar later weer op dieselfde klagtes aangekla omdat hy sy bewaarder wou oortuig om hom te help om te ontsnap. DiŽ keer het hy vir Kriegler as advokaat gehad en met 'n R50-boete daarvan afgekom. Ek en John Miles het nog na die saak in die Paleis van Justisie gaan luister, met die veiligheidspolisie wat al die pad van ons en die ander aanwesiges foto's geneem het. Einde '82 was ek en my vrou seker die eerste Afrikaners wat Breyten n‡ sy vrylating te siene gekry het, in 'n kafee in die boulevard Saint Michel, die Boule d'Or. Dit was 'n koue Desemberdag, tipiese grys Parys. Hy het maar sleg gelyk n‡ amper agt jaar in die gevangenis, en daardie dae was die tronke baie beter as nou. Daar was nog nie vigs, of algemene verkragtings nie. Een AWB-outjie wat glo 18 was in 1994 toe hy tronk toe is, 'n blote kind, is nou al tien jaar daar, in 'n gemeenskaplike sel met 'n 100 of meer gemeneregmisdadigers. Hy sal miskien oor 18 jaar uitkom, en wil blykbaar nie meer lewe nie. Toe daar in die verlede politieke gevangenes was, het almal hul name geken; ons Engelse vriende het boeke oor hulle geskryf. Weet ons vandag hoeveel Afrikaners sit in die tronk weens politieke of politiek gemotiveerde oortredings? Wie is hulle en wat is hulle name? Waarvoor sit hulle al so lank daar? Gee ons om? Indien die regering begin om Afrikaanse skrywers of intellektuele toe te sluit onder sy nuwe "anti-terrorismewet", sal daar hoegenaamd vrae daaroor gevra word? Of sal alles wat die Intelligensiedienste en die amptenare s� maar klakkeloos aangeneem word? Hier en daar 'n niksseggende berig in die koerant, en dit sal die einde wees.Wat het van Eugene Terreblanche geword? Hy is daar vir aanranding op 'n swartman, net soos wat daardie Baile-messteker ook vir vyf jaar gevonnis is omdat hy 'n wit kind met 'n mes in die nek gesteek het. Sover ek onthou, was dit nie net aanranding nie, maar poging tot moord. N‡ twee jaar is hy egter vrygelaat. Hy het selfs 'n studiebeurs ontvang! Mandela het hom persoonlik gaan besoek! Sal FW vir Eugene Terreblanche gaan besoek? Sal 'n Afrikaanse uitgewer dalk 'n paar boeke aan hom stuur om die lang ure in die gevangenis mee te verwyl? Nee, natuurlik nie. Anders as 'n swart messteker, is hy mos melaats. Hy is regs, hy is 'n Afrikaner. En ons middelmatige, middelmoot-, gemiddelde Afrikaners wil mos niks met so iemand te doene h� nie. Al het Eugene Terreblanche maar net geslaan, en nie doodgeslaan nie. Ons sal liewer hulde bring aan 'n sterkman soos Robert McBride, wat drie Durbanse vroue die ewigheid ingestuur het. Hy het mos amnestie gekry, my w�reld. Die man het vir 'n saak geveg, verstaan julle dan nie? Hy was gekant teen apartheid, watter edele ideaal.
Gepraat van John Miles: hy het verlede jaar 'n uitstekende roman gepubliseer oor die hele problematiek van oorlog en skuld, "Die Buiteveld", maar gegewe die vlak van onkunde wat die vele gemaskerde keffers hier openbaar, het hulle dit nog nie gelees nie. Lees julle ooit enigiets? Soos byvoorbeeld die daaglikse koerant waarin daar elke dag gruweldade wat deur ons donkerder landgenote op wittes gepleeg word, op die voorblad verskyn? Soos nou hierdie geval in Benoni waar 'n hele familie deur hul werknemer uitgewis is (o ja, ek vergeet, hy is seker sleg behandel), of vandag se Rapport waar polisiemanne (hul ras word nie vermeld nie, maar dis al klaar 'n leidraad) 'n blanke vrou van 26 in die vangwa gegooi het op 'n klag van dronkbestuur, en sommer toe verkrag het op die dorpie Trichardt in die Oos-Transvaal. Na raming is daar reeds 30 000 Afrikaners dood in sogenaamde "misdaadvoorvalle" sedert 1994, waarvan 1500 boere, en ons moet nog steeds skuldig voel oor Eugene de Kock en die paar ouens wat hy met 'n graaf doodgeslaan het.
Hierdie hele De Kock-sage, Prime Evil soos ons liewe Engelse pers hom gedoop het, laat my koud, om nou Jimmy Kruger se gevleuelde woorde te gebruik. Daar was 4 000 gevonnisde ANC's wat stedelike terreur, aanvalle op burgerlikes, ens. gepleeg het in die tronke en De Klerk het hulle in '91 en '92 kwytgeskeld sonder dat hulle ooit voor enige WVK hoef te verskyn het. Geen haan het daarna gekraai nie. Dit staan in my boekie Om die Waarheidskommissie te vergeet, wat julle seker ook nog nie gelees het nie. Deesdae bekeer Eugene de Kock glo rassiste in die tronk; hy hoop kennelik op 'n vroe‘ vrylating.
Die ironie is natuurlik dat dit nie "die Afrikaner" was wat begin het om die regstaat na sy sin te buig en onortodokse metodes te begin aanwend nie (hoe nodig sulke metodes ook miskien was teen 'n gewetenlose vyand wat nie geskroom het om onskuldige mense links en regs uit te moor nie), maar die NP, dieselfde NP wat nou in die bed is met sy vorige vyand. As mens daaraan dink, word ons deur terroriste regeer (sowel die NP as die ANC), en niemand dink snaaks daarvan nie.
Dit was ook De Klerk wat vir Wit Wolf Barend Strydom uit die tronk gelaat het, nie "die Afrikaner" nie. Dit was nog 'n ingewing van die oomblik wat hy gekry het, toe Mandela hom afgedreig het om Robert McBride, die held van Magoo's Bar, vry te laat. De Klerk is deesdae eerder 'n anti-Afrikaner met Engels as huistaal. Hoewel hy dit, soos al die "try for English white trash", nie baie goed kan praat nie. Sonder 'n speltoetser of hulp van sy Griekse gade sal hy nie eens 'n epos in Engels kan skryf nie. En gepraat van McBride, hy is mos deesdae polisiehoof aan die Oos-Rand. Ek het nog nie veel briewe van protes hier op LitNet gelees daaroor nie; so los maar die skynheilige kwellings oor die gevaar wat die Boeremag sou inhou. Aboobaker Ismail, die man van die Kerkstraatbom met 19 dooies en 200 beseerdes en verminktes op sy kerfstok, is hoof van sekuriteit by die Reserwebank in Pretoria. Selfs al word die Boeremaglede skuldig bevind, sal hulle nie vir so 'n toppos kwalifiseer nie. Hulle het heeltemal te min mense doodgemaak (een sover ek verstaan, en iemand s� vir my 'n spoorstaaf kan nie daardie afstand deur die lug trek van 'n eenvoudige ontploffing nie). En dan is hulle, anders as mnr. Ismail, ook nie opgelei deur die Oos-Duitse Stasi of die KGB nie, so hulle kwalifiseer geheel en al nie vir verantwoordelike poste in die nuwe orde nie.
Moet dus asseblief nie ons Afrikaners blameer vir julle NP-ANC-leiers se gruweldade nie. Plaas liewer die blaam waar die blaam hoort, soos by jul oud-president De Klerk en jul huidige president Mbeki wat self nog nooit amnestie ontvang het vir die duistere dade wat hy sekerlik beveel het nie.
Iets wat hierdie Boeremagkwessie natuurlik mooi na vore bring, is nog 'n afskuwelike eienskap van die sikofantiese meeloper-Afrikaner, naamlik dat hy geen gevoel vir sy eie mense koester nie. 'n Mens dink aan die National Scout wat vir 'n sjieling per dag aan Britse kant geveg het. (Terloops, juis vandag lees ek weer 'n paar bladsye uit G.W. Kruger se biografie oor sy genant Paul Kruger, en die statuur wat daardie man in weerwil van sy eenvoud en ongekunsteldheid darem nie gehad het nie; hy is kort na sy vertrek in ballingskap in Europa en veral in Frankryk ontvang deur die president, die burgemeester van Parys, terwyl daar in elke stad wat sy trein aangedoen het, 'n juigende skare was om hom te verwelkom. In Parys het Victor Hugo, Anatole France en die room van Franse skrywers hom geesdriftig kom opsoek. Wat het oor die afgelope 100 jaar met die Afrikaner skeefgeloop en loop nog steeds skeef?)
Ek onthou nog hoe mense petisies uitgedeel het in die ou Suid-Afrika sodat Solomon Mahlangu nie gehang moet word nie. Hy was 'n ANC wat burgerlikes vermoor het; nietemin het sy mede-stryders en selfs die spul chic-radikales by Wits met hul eenvoudige Marxistiese godsdiensie hom nie verlo‘n nie. Die Boeremaglede is nog nie eens skuldig bevind nie, en hulle is reeds verwerp deur hul eie gemeenskap, die gemeenskap vir wie se vryheid hulle volgens alle aanduidings wou veg. Geen wonder ons word oorheers nie. Met sulke vriende en "volksgenote", wie het immers vyande nodig?
Maar om bietjie meer rasioneel na die Boeremagepisode te kyk: iemand s� iewers op 'n poslys dat al die manne in die tronk lidmate van hoofstroom-Afrikaanse kerke is, en dus nie formeel enigiets soos 'n Israelvisie aanhang nie. Een van die aangeklaagdes, Mike du Toit, wat blykbaar 'n leier van die een faksie is, is blykbaar 'n selferkende agnostikus. Waarom sal iemand wat nie in God glo nie, die Israelvisie of Siener van Rensburg aanhang? Dan is daar nog die storie van al die swartes terugjaag na Kwazulu-Natal, en vir hulle kos langs die pad los. Volgens wat ek hoor is die gemiddelde kwalifikasie by die reggestelde Nasionale Intelligensiediens iets soos standerd agt. Hierdie stories klink na die persvrystellings van mense met standerd agt, wat ons wonderlike koerante natuurlik net so oorgeskryf het in hul voorbladberigte.
Wie glo sulke bog? O ja, ek vergeet, dis die NP-Afrikaners wat drie dekades lank geglo het die stedelike swartes gaan almal tuislande toe vertrek sodra hulle hoor iemand het vir hulle bietjie pap en vleis in Umtata gelos... Ek is self geen aanhanger van Siener van Rensburg soos iemand hier impliseer nie, maar jy hoef nie in Siener te glo as jy alles vir soetkoek opeet wat reeds in die media oor die Boeremag opgedis is nie.
Diegene wat iets wat weet van Operasie Vula wat die ANC beplan het kort n‡ 1990 toe hulle weer in die land toegelaat is, sal onthou dat deel van die plan was om 'n sluipmoord uit te voer op 'n hooggeplaaste ANC, waarna die NP-regering daarvoor geblameer sou word. Die openbare woede sou dan gekanaliseer word in die rigting van 'n popul�re opstand. Maar toe vind die ou-Suid-Afrika-polisie uit van die plan, en dit is gefnuik. Gegewe die vele onderduimse planne wat die ANC al in die verlede bedink het, het die vraag natuurlik by my opgekom of die ANC-regering self nie die bomme op die Soweto-spoorlyn en in die Hindoetempel geplaas het nie, om agterna "die Boeremag" en "die Afrikaner" daarvoor te kan blameer? Maar die gewone na•ewe en "ordentlike" Afrikaner wat sal glo die maan is van kaas gemaak solank daar 'n regeringsamptenaar is wat dit vir hom vertel, het nog nie diŽ moontlikheid oorweeg nie.
Wat myself betref, verlaat ek my op Regter Eben Jordaan, en sal ek my finale opinie vorm n‡ hy sy uitspraak gelewer het. Ek dink egter die kanse dat die meeste aangeklaagdes skotvry daarvan gaan afkom, beter as vyftig persent is. Tot dan sal ek hulle as verhoorafwagtendes beskou wat op dieselfde regte as die duisende moordenaars, verkragters, kinderverkragters, kapers en dies meer wat almal op R500 borgtog vrykom, selfs n‡ hulle verskeie oortredings na mekaar op borg gepleeg het, geregtig is. Dit is een van die beginsels van "rassistiese, eurosentriese" denke, iets wat Kant die "kategoriese imperatief"genoem het. Indien 'n beginsel vir een kategorie van persoon geld, geld dieselfde vir 'n ander. Al is hy wit en Afrikaans. En 'n beweerde lid van 'n ding genaamd die Boeremag. Wat dalk deur die standerd agts in 'n staatsdiensgebou in Pretoria uitgedink is.
Wie onthou nog vir Doctor Death, Wouter Basson, waaroor een of ander Kaaskopjoernalis 'n boek geskryf het met die titel, De Mengele van Pretoria? Wat Wouter Basson ook al aangevang het, het dit my persoonlik 'n ho‘ mate van satisfaksie verskaf toe hy geheel en al op alle aanklagte vrygespreek is. Die voorspelbare en verbeeldinglose Nazi-aanklag wat die gemaskerde brigade ook hier teen die Afrikaner maak en selfs teen my wat nog nie eens 'n padda doodgery het nie, kan net met die minagting verwerp word wat dit verdien. "Die psigopatologie van die alledaagse lewe," het Freud ges�, maar die "cool", skuldige, liberale, pas bekeerde, oud-NP-Afrikaner met sy alewige geteem oor "die verlede", daardie rympie wat hy elke aand op die es-ei-bie-sie vir homself onnadenkend aanleer, is sekerlik een van die ongeneeslikste gevalle wat daar is. Sy patologie kom neer op 'n soort self-xenofobie; hy sal enigiets glo solank 'n Afrikaner die skuldige is. Gelukkig is julle so manipuleerbaar. Die NP het julle gemanipuleer en nou manipuleer die ANC julle. In elk geval sien die ANC kwalik verskille tussen Afrikaners raak. Vir hulle is daar Marthinus van Schalkwyk, enersyds, en die drie miljoen andersyds. Ongelukkig is dit eie aan stereotipiese denke om lede van 'n groep oor dieselfde kam te skeer.
Iewers het 'n S�Net-skrywer iets oor oorlog ges�, en ek wou nog daarop antwoord ook, oor die begrip "nasionale bevrydingsoorlog", maar ek hou dit maar vir anderdag. Dit kan selfs 'n volgende onderwerp word vir 'n redenaarskompetisie, as ons klaar is met die Boeremagsaak. Iets soos: Wanneer is geweld geregverdig? Die ANC - en Nelson Mandela - het vroeg-vroeg hierdie vraag kon beantwoord, so ook die Ossewabrandwag. Iewers op die Internet is daar nog 'n debat wat deur die WVK gevoer is met Constand Viljoen, prof. AndrŽ du Toit van Kaapstad, Ronnie Kasrils as ek dit nie mis het nie. Prof. AndrŽ du Toit was 'n bok vir sports. Indien die Boeremag werklik bestaan, en nie net uitgedink is deur staatsagentskappe nie, sou hy dalk 'n goeie apologeet vir hulle kon word, met sy teorie oor "geregverdigde oorlog". Iewers in my boekie oor die Waarheidskommissie het ek ook daarna verwys, en ek is seker die internetverwysing word insgelyks in 'n voetnoot en agter in die bibliografie vermeld. Vir diegene wat nie die boek het nie, is min of meer die eerste helfte daarvan hier op LitNet beskikbaar by http://www.litnet.co.za/gras/wvk.asp. Die deel oor die regverdige oorlog-debat kom n‡ aan die einde voor. - At 14:28 Anoniem said...
-
Eugene Terreblanche staat trouwens op de 25ste plaats in de top 100 van "grootste Zuid-Afrikanen" die in 2004 samengesteld werd.
- At 16:38 Anoniem said...
-
Op YouTube kan je een mooie ode aan Eugène Terreblanche terugvinden:
http://www.youtube.com/watch?v=aM8OrJoveA4 - At 02:26 Nikita said...
-
Baie interessant stuk wat ek op jou blog geniet het! Suid-Afrika is besig om agteruit te gaan!! Kyk wat gebeur met die kragprobleme op die oomblik! TWEE goudmyne SLUIT!! Waartoe gaan hierdie chaos lei!! OPEN JULLE OE! buiteland!! Julle weet nie HOE JULLE BESIG IS OM SUID-AFRIKA TE VERNIETIG NIE!!!!!!!!! NET SOOS ZIMBABWE!! Wie gaan dan die skuld dra?? Engeland SAL NIE erken dat HULLE die oorsaak is van Zimbabwe se probleme want HULLE het Mugabe in 1980 daar gesit!! En nou?? BAIE GELUK, Engeland!! Wat ons in Suid-Afrika nodig het, baie dringend, is 'n LEIER - swart/wit...'n LEIER wat kan opstaan en ons land kan RED! Nie 'n leier wat 'n pateet is en die land verder vernietig...en HOU OP OM APARTHEID DIE SKULD TE GEE!!!!!!!! DIE BRITTE HET APARTHEID INGESTEL!! GAAN LEES DIE GESKIEDENIS!!!