For our heritage and freedom ! Home | About | Contact | Vincent De Roeck | Liberty Quotes | The Free State | In Flanders Fields | Nova Libertas | Feeds |

Cyprus en het Turkse imperialisme

De Ottomanen (Turken) kunnen terugblikken op een zeer lange, maar ook zeer bloedige, geschiedenis van moorden, plunderingen, oorlogen en bezettingen. In 1354 veroverden de Turken onder Mourad I de ganse Balkan. Onmiddellijk begonnen ze er met de niet-Islamieten systematisch uit te moorden en achteruit te stellen. In 1396 werden de kruisvaarders en de Hongaren bij Nicopolis door de Turken afgeslacht, nochtans nadat ze zich overgegeven hadden. Het werd een bloedbad dat het einde van de Kruistochten met zich mee zou brengen. Na een lange en bloederige oorlog met de Mamelukken, kwam gans Noord-Afrika in 1517 in Turkse handen. Ook hier werden alle Koptische en Orthodoxe Christenen vervolgd en uitgemoord. In 1526 belegerden de Ottomanen de stad Wenen maar werden door een verenigd Europees expeditieleger teruggeslagen.

In 1683 stonden de Turken voor een tweede maal voor de poorten van Wenen. Ook nu konden ze de stad niet innemen en slaagden de Oostenrijkers erin om de Turken uit de noordelijke en centrale Balkan te verdrijven. Met de vrede van Passarowitz in 1718 werd de Oostenrijks-Hongaarse opmars richting Balkan erkend en deed Turkije pas afstand van al zijn aspiraties om centraal-Europa deel te maken van hun nieuw te vormen wereldrijk. Uiteindelijk zou het wel nog tot in 1914 duren alvorens Turkije definitief uit de Balkan verdreven werd. Pas na 1918 zal Turkije niet langer aanspraak maken op de Balkan. In het Westen is de 20ste eeuw dan al 18 jaar bezig. Doorheen de Turkse geschiedenis kan men maar één constante detecteren en dat is er één van zinloos bloedvergieten, onmenselijke onverdraagzaamheid en een blind niets ontziend imperialisme.

Het is alleszins niet mijn bedoeling om oude koeien uit de gracht te halen of om volkeren collectief aan de schandpaal te nagelen louter op basis van fouten uit hun (recent) verleden. Ik geloof immers niet in de idee van collectieve schuld maar denk wel dat men uit het verleden van een land een welbepaalde volksaard kan afleiden, een welbepaald diepgeworteld gedragspatroon dat alle andere zaken als het ware overschaduwt. Voor Turkije is dat overduidelijk hun sterk imperialisme. Ook het aanhangen van de enige godsdienst ter wereld die uitsluitend met militaire macht verspreid werd, past perfect in dit plaatje. En dan heb ik het nog niet eens gehad over de binnenlandse genocides op de Armeniërs. Een land zou van zijn fouten uit het verleden geleerd moeten hebben, maar Turkije heeft dit niet.

Nog steeds worden minderheden zoals de Koerden openlijk achteruitgesteld, onderdrukt en uitgemoord. Nog steeds wordt een niet-Turks land bezet om de Turkse inpalmingsdrang en machtshonger ietwat te kunnen stillen. Cyprus is nog steeds een door Turkije bezette kolonie en niets wijst op een spoedige terugtrekking van de Turken of op een spoedige erkenning van de onafhankelijkheid van Cyprus door Turkije. Turkije treedt nagenoeg alle Europese toetredingsvoorwaarden met de voeten. Turkije hoopt via een toetreding enkel maar sneller meer macht te verwerven. Het interesseert zich niet in het Europese project. Het imperialistische model blijft immers nog steeds de sluimerende ondertoon van hun agressieve buitenlandse (defensie)politiek.


In Cyprus woont een Turkse minderheid die nog geen 17% van de totale bevolking uitmaakt. Hierdoor is het eiland al sinds mensenheugenis de oorzaak van een permanente staat-van-oorlog tussen Turkije, dat zijn etniegenoten wil beschermen, en Griekenland, dat de kaart trekt van de 83% van de bevolking uitmakende Grieks-Cyprioten. Beide landen beseffen het strategische belang van dit eiland, dicht bij Europa maar toch ook centraal genoeg om het ganse Midden-Oosten te kunnen bestrijken ingevallend een oorlog. Ook de controle op de vaart langs het Suezkanaal maakt van Cyprus een belangrijk geografisch wapen voor zowel de EU als Turkije. Cyprus kent al jarenlang een intern conflict tussen de Griekse enosispolitiek (aansluiting met Griekenland) en de Turkse taksimpolitiek (opdelen van het eiland).

Op 20 juli 1974 begint "Attila", een Turkse militaire operatie op Cyprus die leidt tot meer dan 2,200 vermoorde Grieks-Cyprioten en een onbelangrijk - veel kleiner - aantal Turken. Tegen de komst van VN-blauwhelmen had Turkije reeds de controle verworven over een kleine 40% van het totale grondgebied, over meer dan 70% van de productiemiddelen, over een dikke 65% van de toeristische infrastructuur, over een kleine 60% van de mijnen, over een dikke 41% van de veeteelt en over een kleine 50% van de totale landbouwproductie. Cyprus werd door Turkije als wingewest ingelijfd onder het mom van het beschermen van de Turkse minderheid. Nadien zullen tienduizenden Turken uit het moederland naar Cyprus verhuisd worden om er zo te kunnen bijdragen aan de "etnische zuiveringen".

Pas in 2002 werd een concrete oplossing door de VN uitgewerkt, het zogenaamde "Plan Annan". Dit werd echter met recht en rede in een referendum door de Griekse meerderheid weggestemd. Het plan voorzag immers o.a. in het wettigen van de Turkse invasie en de daarmee samenhangende oorlogsmisdaden, in het legitimeren van een permanente Turkse militaire aanwezigheid op Cyprus, in een feitelijke opsplitsing met militaire checkpoints en paspoortcontrole, in het seponeren van alle klachten bij het EHRM in Straatsburg tegen Turkije i.v.m. de kwestie Cyprus en in het instemmen met de aanwezigheid van de Turkse inwijkelingen na de annexatie van Noord-Cyprus. De VN ging zijn boekje van neutraliteit te buiten en koos hier resoluut de kant van Turkije. Het VN-plan werd dan ook weggestemd. De VN heeft in Cyprus zijn vingers zodanig verbrand dat we van die kant geen heil meer kunnen of mogen verwachten. En daar is eigenlijk ook niemand rouwig om.

Het onrecht dat Cyprus en de wereld door Turkije aangedaan wordt, moet onmiddellijk stopgezet worden. Turkije moet eindelijk eens de waarheid over de vermisten naar buiten brengen. Turkije moet de inwijkelingen naar aanleiding van de etnische zuiveringen terugsturen naar het Turkse vasteland. Turkije moet de Griekse verdrevenen schadeloos stellen. En Turkije moet in de eerste plaats zijn legers terugtrekken uit Noord-Cyprus. Anders kan ik Turkije en hun goednieuwsshow omtrent hun medewerking aan de toetredingscriteria niet langer au sérieux nemen.

Het is frappant te moeten constateren dat onze Europese leiders er zonder scrupules hun eigen agenda erop nahouden. Turkije zal immers toetreden, wat de stem van het volk of de stem van het gezond verstand ook moge zeggen. Enkele jaren geleden zou het nog ondenkbaar zijn dat er toetredingsonderhandelingen aangevat werden met een land dat een deel van een ander EU-land bezet houdt en allesbehalve aanstalte maakt om deze situatie op te lossen, maar tijden veranderen, ook in Europa. O tempora, o mores. De duizenden Grieks-Cypriotische verdrevenen ten spijt, houdt de EU nog steeds vast aan haar pro-Turkse politiek. Daarom hoort dit verhaal thuis op mijn weblog, al was het maar om het cynisme te illustreren waarmee de EU haar eigen principes verloochent om haar geheime pro-Turkse agenda toch maar te kunnen afwerken.

Dit artikel is gebaseerd op bronnenmateriaal uit het boek "Een brug te ver, Turkije in de Europese Unie" van de MEP's Philip Claeys en Koenraad Dillen. Deze tekst verscheen ook op de websites van het LVSV Leuven en In Flanders Fields, alsmede op tal van andere blogs.

Meer over het islam-imperialisme op www.gatesofvienna.com.

8 Reacties:

At 00:08 Anoniem said...

Je schrijft hier in je verhaal dat Turkije genocide heeft gepleegd op Joden enz. (Nederland zeker niet???Duitsland zeker niet???) Ook wil ik even kort stilstaan op de Armeense genocide die er volgens de Turken niet is geweest, en volgens heel Europa wel. Turkije zegt al jaren tegen de Armenen laten we samen de archieven induiken om verheldering te krijgen, waarom willen de Armenen dit niet? Of waarom durven zij dit niet? Misschien omdat dit er niet is geweest en Turkije toch gelijk heeft.
Ook zeg je dat de Turken de Koerden uitmoorden, dat doen ze niet ze voeren oorlog tegen het terrorisme dat gevoerd wordt door de PKK. Wat zou jij doen als de allochtonen in Nederland een stuk van Nederland op zouden eisen om er een nieuw land voorhunzelf op te bouwen?

Ook zie vind ik je betoog geheel eenzijdig en niet goed beargumenteerd, en vraag ik me af wat je bronnen zijn?

 
At 00:08 Anoniem said...

Kijk, over de Kopten daar kan ik mee in komen, dat die gegevens niet kloppen. Bovendien was het Ottomaanse rijk een multicultureel rijk avant la lettre, zoals Oostenrijk-Hongarije dat er ŽŽn was. Het nationalisme (en WOI) heeft het rijk echter om zeep geholpen. Het zijn dan ook de nationalisten geweest die de armenen hebben uitgemoord en niet de Ottomanen.

De kruistochten boven halen vind ik altijd zo een vreemd feit. Ik ben er zeker geen voorstander van maar het is wel al ruwweg 1000 jaar geleden. In die tijd hadden Moslims en CHristenen een veel wredere ingesteldheid. Er zijn toen fouten van beiden kanten gepleegd. Net zoals de holecaust een smet op Europa is, is de Armeense een smet op Turkije.

Maar dat ŽŽn van de posters hier de armeense genocide in twijfel trekt daar ga ik niet mee akkoord. Er zijn genoeg ziekelijke mensen in Europa die de holecaust ontkennen en die zijn ook vol van zichzelf. De armeense genocide heeft bestaan en er zijn daar voldoende wetenschappelijke studies voor. Ik kan u niet onmiddellijk de namen geven maar ze zijn er wel. Maar om een praktisch voorbeeld te geven: waarom leven er nu veel minder Armenen in Turkije dan vroeger, ondanks het feit dat historische domeinen zoals de berg Aratat nu in Turkije liggen.

Over Cyprus: het is idd zo dat Cyprus wilde aansluiten bij de toenmalige Griekse dictatuur. Het lot van de Turkse Cyprioten zou er zeker niet op vooruitgaan. Maar dit zijn niet de enigste redenen. Turkije heeft altijd een oog gehad op Cyprus en bovendien nadat Griekenland en Cyprus democrati‘n zijn geworden is de bezetting doorgegaan, samen met het trekken van een soort Berlijnse muur (of die zoals in Isra‘l nu) die onmenselijk is. Daarnaast hebben de Turken toen ook aan ethnic zuivering gedaan, misschien net zoals de Grieks Cyprioten van plan waren. Massaal zijn Turken ingeweken en zijn Grieks Cyrioten uit hun huizen verdreven. Tot de dag van vandaag worden er nog rechtszaken gevoerd voor het EHRM over de kwestie.

Om maar te zeggen: je mag het nooit zwart-wit zien.

 
At 00:09 Anoniem said...

Haha,

Toen 1 miljoen joden werden vermoord in Spanje, mochten ze van de Ssultan naar Istanbul komen om in vrije te leven. Waarom denk je dat joden goeie banden hebben met Turkije.

 
At 00:09 Anoniem said...

Bovendien: Er zijn geen 1 miljoen Joden uitgemoord in Spanje. De Spaanse Koningen eisten wel in 1492 dat de Joden zich bekeerden of wel immigreerden. Dat is natuurlijk ook erg maar genocide was er niet. En inderdaad, veel Joden zijn naar Noord-Afrika gegaan maar ook heelwat naar Amsterdam. Zo is de filosoof Spinoza een sefardische Jood.

Wat me wel ergert, is dat iedereen zijn boemannen zoekt. Voor de ŽŽn is Turkije de boeman, de slechterik die Joden en Armenen uitmoordt, voor de andere is dat Europa die Turken, Joden en weet ik wie nog uitmoordt. Zwartwitkijken is echt uit den boze!

Bovendien is ieder artikel de PERSOONLIJKE mening van de auteur. Het is niet dat ik me achter dit bovenstaande artikel steun. Maar degene die de Armeense Genocide erkennen dat vind ik walgelijk. Het was misschien niet zo effici‘nt geregeld als de Holecaust maar het is toch even walgelijk. De beelden en foto's die ik zie zijn vreselijk.

Het is niet zo van: wij hebben iets vreselijk gedaan, maar jullie ook en zo willen we geen kritiek meer horen. Dat is pas flauw.

 
At 00:10 Anoniem said...

Dit artikel is inderdaad een schandelijk eenzijdige voorstelling van zaken. Om maar een paar feiten te noemen :

Het was EOKA, de Griekse verzetsbeweging, die als eerste een terroristische bommencampagne begon. Het waren de Grieken die de grondwettelijke bescherming van het Turkse deel wilden opheffen na de onafhankelijkheid. En toen dat niet lukte was het weer het Griekse deel dat via een staatsgreep eenheid met de militaire dictatuur van Griekenland zocht.

Zoals je ziet is het eenvoudig om een eenzijdige voorstelling van zaken te maken die de schuld van het conflict in de schoenen van 1 partij steekt.

De enige mogelijke conclusie is dan ook dat dit artikel niet wil bijdragen tot debat en oplossing maar louter als agit prop bedoeld is. Het zou interessant zijn om te weten wat de beweegredenen van de auteur hiervoor zijn.

 
At 00:10 Vincent De Roeck said...

Om even wat spreekwoordelijke olie op het vuur te gooien, zal ik even reageren op de afgelopen - veelal anonieme - reacties, iets wat nochtans nooit mijn gewoonte is.

Ik zou enkel anti-Turkse argumenten gebruiken?

Kan iemand mij misschien dan eens een pro-Turks argument geven omtrent Cyprus? Kan iemand mij een grond van rechtvaardiging geven waarom Turkije vandaag de dag nog steeds Cyprus deels bezet? Kan iemand mij het niet erkennen van EU-deelstaat Cyprus door Turkije verklaren? Kan iemand de internationale aanvaardbaarheid van de deportaties van Grieks-Cyprioten naar zuid-Cyprus door de Turken onderschrijven?

Ik denk het alvast niet. Turkije is in mijn ogen een onbetrouwbare staat wiens imperialisme niet in de Europese Unie thuis kan horen.

Misschien wel in de verre toekomst, maar ook daar heb ik sterk mijn twijfels bij.

En wat het "Plan Annan" betreft, het is maar goed dat de Grieks-Cyprioten dit afgeschoten hebben. Het is ook niet meer dan logisch dat de Turkse minderheid wel voorstander was van dit plan omdat het de Turken boven de anderen stelde. Ook het feit dat alle Turkse inwijkelingen op Cyprus (zij die na de Turkse annexatie naar Cyprus emigreerden) als volwaardige Cyprioten mee mochten stemmen voor het Annan-referendum speelde de goedkeuring zeker in de hand.

De kwestie Cyprus is ŽŽn grote farse geworden. Turkije wil tot de EU behoren maar weigert zijn leger uit een andere EU-staat terug te trekken en die staat te erkennen!

Hier kan maar een conclusie uit getrokken worden : Turkije is niet klaar voor toetreding tot de Westerse waardengemeenschap die we EU noemen.

Jammer voor de pro-Turkse "anoniemen", maar zo staan de zaken er nu eenmaal voor.

 
At 00:11 Anoniem said...

ik kan duidelijk waarnemen dat dit verhaaltje niet neutraal geschreven is , je moet met feiten aankomen , en niet met dingen wat je zelf denkt ,
begin eerst over je de geschiedenis van je eigen land , want over de geschiedenis van turkije heb je niks opgestoken ,
kijk ik ben zelf turk , of ik er trot ben of niet , ik weet hoe de geschiedenis van me land inelkaar steekt, wat jij schrijft zijn leugens.

ik weet wel een leuke artikeltje voor jou, schrijf is over de nederlanders , hoe ze omgingen met hun kolonies .. of over de NSBers (kontelikkers van SSers )

even voor de mensen die dit hebben gelezen , het beste is natuurlijk om informatie te winnen van onzijdige bronnen.

 
At 12:04 Anoniem said...

Turkije hoort niet thuis in Europa, net zomin als Marokko en de andere Maghreblanden. Europa is toch een duidelijk geografisch geheel. Van de poolzee (natuurlijke grens) tot de atlantische oceaan (natuurlijke grens), van de Middellandse Zee over de Bosphorus en de Zwarte Zee (natuurlijke grens) tot aan de Oeral (natuurlijke grens). Waarom zouden we het moeilijker en ingewikkelder maken door deze natuurlijke grenzen op te geven? En wat levert het ons verder op om een Moslimland binnen te brengen in een verlichte judeo-christelijke club? Of hebben we nog geen vreemdelingen genoeg?

 

Een reactie posten