Is dit wel een stap vooruit in de menselijke evolutie of zetten we zo - zoals de Duitse minister Joschka Fischer het ooit treffend wist te verwoorden - de deur op een kier opdat de kille lucht van de Middeleeuwen opnieuw de kamer zou kunnen vullen?
Het Europees Hof van de Rechten van de Mens (EHRM) erkent dat rechten en vrijheden niet oneindig noch absoluut zijn en erkent de noodzaak van staatsinmenging. Men kan echter nooit pretenderen rechten en vrijheden te beschermen door ze in wezen af te schaffen. Het EHRM oordeelt dat een eventuele staatsingerentie nooit de rechten mag uithollen of onbruikbaar maken. Nochtans is dit in het geval van de nieuwe terreurwetten klaarblijkelijk wel het geval. De staat hief hier een aantal grondrechten op "in naam van de bescherming van de rechten en vrijheden van de burgers". Een dergelijk iets kan onmogelijk aanvaardbaar zijn in een moderne Westerse democratie.
De grondrechten zijn te belangrijk en te cruciaal voor een menswaardige democratische samenleving om ze in het licht van deze "war on terror" opgeschort te zien. Het spreekt voor zich dat de wetgever moet ingrijpen in naam van de Natie bij stilzwijgen van de wet, maar niet in deze materie. De leiders van de Westerse wereld hebben na de aanslagen in New York, Madrid en Londen misbruik gemaakt van de angstgevoelens bij de bevolking om een aantal maatregelen te nemen die anders geen enkel maatschappelijk draagvlak gehad zouden hebben.
De burgers hebben hier onbewust hun rechten en vrijheden opgegeven uit puur naief vertrouwen in de overheid. Het is dan ook aan de rechterlijke macht om deze populistische wetten te annuleren. Alle andere argumenten te spijt, is de rechterlijke macht - hoe ironisch dit ook mag lijken - de laatste redding voor de democratie en de burgerrechten in dit debat. Het volk en zijn vertegenwoordigers heeft zijn pedalen verloren en stevent immers af op dictatuur.
Een vaak aangewend argument ter rechtvaardiging van deze terreurwetten is de bescherming van de democratie als finaliteit. Men kan de democratie nochtans nooit beschermen door ze af te bouwen. "Those who are willing to give up liberty in order to obtain temporary security, deserves neither liberty, neither security!" Er bestaan tientallen andere middelen om de democratie te "redden" dan het indirect installeren van dergelijke onmenselijke repressieve regimes. Deze terreurwetten zijn ook niet legitiem en de redenering raakt kant noch wal. Een gerechtelijke finaliteit zou steeds een legitimiteit impliceren? Het folteren van gevangenen zou dan ook toelaatbaar en legitiem zijn als men daarbij een gerechtelijke finaliteit realiseert? Dit is gewoonweg onaanvaardbaar.
Vele politici durven zelfs poneren dat Vrouwe Justitia liever rechtsonzekerheid zou hebben dan terroristen die ontsnappen aan hun verdiende straf. Dergelijke statements ondergraven de ganse idee van de rechtsstaat en vergeten het algemeen rechtsbeginsel waarbij men acht dat het minder erg is een schuldige te laten ontkomen dan een onschuldige onterecht te straffen. Daarom heeft de verdediging steeds het laatste woord. Daarom wordt iedereen beschouwd als onschuldig tot het tegendeel bewezen wordt. Als men dit verwerpt, blijft er van de rechtsstaat niets over en is er van Vrouwe Justitia totaal geen sprake meer. De willekeur valt niet uit te sluiten wanneer men liever teveel straft dan te weinig.
Alle terreurwetten hebben een ding gemeen, namelijk dat ze komaf maken met het principe van "equality of arms" voor de rechtbanken. De beklaagden beschikken niet langer over alle verdedigingsmogelijkheden. Telefoontaps, huiszoekingen, maanden van voorarrest, fysieke en morele intimidatie e.a. maken hen zwakker dan de aanklagende overheid, die over oneindige middelen beschikt. Desondanks pretenderen de politici nog steeds dat dit geen discriminatie inhoudt. De facto gaat het hier natuurlijk wel over een doelbewuste vorm van discriminatie, met als enige bedoeling het vergemakkelijken van de veroordelingen van terroristen waardoor de staat zijn burgers een gevoel van almacht kan opdringen. Is een onschuldige zondebok sociologisch niet veel adequater dan een niet gevonden schuldige?
Ook over de proportionaliteit van de sancties kan ellenlang gediscussieerd worden. Ik geloof echter niet dat ze in deze terreurmaterie gerespecteerd wordt. Men schiet hier met een bazooka op een mug. Buiten de aanslagen in Madrid en Londen heeft de EU immers geen enkele terreurdaad ondergaan of verijdeld, hoewel men het laatste in de media wel voortdurend ten onrechte presumeert, of was er onlangs in het Verenigd Koninkrijk wel degelijk iets aan de hand?
Belgie heeft sinds de Cellules Combattantes Communistes, de Vlaamse Militanten Orde en de Bende Van Nijvel niets meer meegemaakt dat dergelijke terreurwetten ook maar enigszins zou kunnen legitimeren. Deze maatregels zijn dan ook niet noodzakelijk in de Belgische "democratie", net zo min als in andere "democratieen". Dit bleek toch duidelijk uit het afschieten van een soortgelijke terreurwet vorig jaar in het Britse Lagerhuis en de tonnen kritiek op de Patriot Act in de VS. Tenslotte zou ik ook nog iets willen opwerpen omtrent de terreurdreiging op zich. Sociologisch is aangetoond dat men in de allerveiligste maatschappijen het grootste onveiligheidsgevoel heeft. Belgen nemen in Brussel geen metro terwijl in Israel de bussen propvol rondrijden.
Daarnaast viseert men steeds organisaties en terreurgroepen terwijl de geschiedenis ons aantoont dat aanslagen niet uitsluitend of zelfs grotendeels gepleegd worden door groepen maar door individuen. Timothy McVeigh blies alleen en als individu het regeringsgebouw in Oklahoma City op. Ted - de Unabomber - Kascynski werkte alleen en zelfs totaal geïsoleerd van de buitenwereld. Nagenoeg elke terreurdreiging is afkomstig van "Lone Wolf" of "Splinter Cell" tactieken waarbij het individu en het gebrek aan controle van derden juist centraal staan. Er bestaat immers niet zoiets als een georganiseerd Al Qaeda! Bijgevolg is het verbieden van vermeende terreurgroepen en het arbitrair straffen van onwetende leden niet pertinent laat staan proportioneel. Had men McVeigh of Kascynski kunnen stoppen door alle medespelers uit hun sportclubs te vervolgen? Ik denk het niet en zou ook niet willen dat mijn maatschappij zich tot dat experiment aangetrokken zou voelen. De herinnering aan vergaste zondebokken ligt nog te fris in ons geheugen.
Kortom, in dit debat is het hoger politiek doel niet de democratie helpen of de mensenrechten vrijwaren maar juist hen uithollen, hen inperken en op termijn hen zelfs afschaffen. In de strijd tegen het terrorisme lijkt alles te mogen en is elke beperking van de grondrechten als laatste reddingsmiddel geen feitelijke nederlaag in de "war on terror"?
Dit opiniestuk verscheen ook in The Free State, alsook op de websites van LVSV Leuven, JVLD Berchem en In Flanders Fields.
Meer teksten en beschouwingen over 9-11 op www.neverforget.com.
3 Reacties:
- At 18:57 Anoniem said...
-
"Sociologisch is aangetoond dat men in de allerveiligste maatschappijen het grootste onveiligheidsgevoel heeft"
Daar ben ik niet van overtuigd. In onveilige landen heeft met andere zorgen vermoed ik. Vele mensen hebben ook geen auto, cash of juwelen in derde wereldlanden. Maar de discussie gaat in BelgiÔ altijd over het "onveiligheidsgevoel", nooit over veiligheid. Zolang dat laatste niet op tafel komt, blijft het eerste.
Het is inderdaad zo dat vrijheden uithollen om meer veiligheid te geven toegeven is aan het terrorisme. Het zomaar laten doen lijkt mij geen optie, er is wel degelijk een dreiging en moet aan gepakt worden.
Hoe dan wel? Een muur rond elk individu plaatsen is burgervrijheden beperken. Een veilige cocon bouwen waarin vrijheid bestaat? Het sluiten van de grenzen. Oei... - At 19:03 Anoniem said...
-
De heer De Roeck zit met de kop in de grond omtrent een aantal belangrijke zaken.
Ter illustratie, de 'Patriot Act' heeft niets te maken met individuele 'krankzinnige terroristen van het genre Timothy McVeigh of Unabomber Kaszynski. Het heeft ook niets te maken met het beperken van "fundamentele mensenrechten". Het heeft wel te maken met het 'organiseren' van overheidsorganen om de 'long war' tegen het islamofascisme te kunnen winnen.
Het is de allereerste taak van een democratische overheid om de eigen burgers te beschermen tegen interne en externe vijanden van de democratie (die het best, onvermijdelijk gesimplifieerd, kan geresumeerd worden onder 'feitelijke vrijwaring van het vrijemeningsuitingsrecht voor burgers'). En het is een primaire taak voor 'intellectuelen' van met beide voeten op de grond te blijven en zich niet genoegzaam te wentelen in speculaties omtrent een ideEle wereld.
Er is geen enkele amerikaan waarvan burgerrechten (laat staan mensenrechten) werden beperkt door de Patriot Act, noch door enige andere administratieve beslissingen in de 'war on terror'. De Patriot Act werd door het parlement met een overgrote meerderheid goedgekeurd (en her-gestemd!), en werd door de betrokken juridische overheden als 'constitutional' verklaard.
Wanneer 'intellectuelen' ideologisch-geinspireerde media napraten, en geen intellectuele discriminaties kunnen maken tussen, bijvoorbeeld, burgers en nonburgers, 'legal combatants' en 'illegal combatants' (in overeenstemming met de echte Geneva conventies, niet de ge-idealiseerde).....dan is er maar weinig kans dat ze in staat zouden zijn om de realiteit van de onderwegezijnde 'long war' te kunnen zien (want ze willen die niet zien). Het is dan ook onwaarschijnlijk dat ze in staat zouden zijn van de complexiteit van echte morele dilemmas zouden kunnen vatten, en ook dat ze niet beseffen - eens te meer in de geschiedenis - wat er onvermijdelijk op ons afstevend en wat er komen gaat. - At 19:10 Anoniem said...
-
1) Er bestaan oppervlakkige (infantiele) opvattingen over "vrijheden" en ook meer doordachte (serieuse) opvattingen daarover. Bijvoorbeeld, het feit dat men aan de rechtse kant van de weg moet rijden is een beperking van de oppervlakkige 'vrijheid' om te kunnen rijden waar men wil, maar grote mensen beseffen dat die 'beperking' op het individu juist de vrijheid om veilig de weg te kunnen gebruiken voor iedereen verhoogt.
Zo ook met "telefoontaps en langere voorlopige hechtenis" in een ECHTE oorlog tegen het transnationale islamofascisme. Zij zijn geen "uitholling" van fundamentele vrijheden van burgers, maar noodzakelijke maatregelen om de meest fundamentele 'vrijheid' (het recht op leven) van die burgers te helpen verzekeren in moeilijke en gevaarlijke omstandigheden. Telefoongesprekken tussen amerikaanse burgers komen enkel in aanmerking voor "tapping" onder de gebruikelijke juridische regels. Er was wel een tijdelijk dispuut in de amerikaanse 'body politic' over hoe de betrokken geheime dienst moet omgaan met het tappen van gesprekken tussen buitenlandse 'verdachte terroristen' en amerikaanse burgers. Het parlement heeft daar nu een duidelijk antwoord op gegeven. De naief-linkse media natuurlijk, nog niet. Die zullen dat nog wat langer blijven melken om mensen als de heer De Roeck nog wat langer in geestelijke verwarring te houden.
2) In een echte democratie bestaat er echte scheiding van machten. Het is dan ook volkomen normaal dat er wat heen-en-weer-getrek zal plaats grijpen tussen die machten om te kunnen bepalen hoe een democratie zich moet gedragen in een 'ongewone' oorlog. Het probleem is steeds, in elke tijdsperiode, dat men de huidige oorlog probeert te vechten met de methodes van de vorige. Mensen kunnen zich maar traag aanpassen aan nieuwe omstandigheden.
Het is een vals sprookje, uit een welbepaalde (perverse westerse zelfhatende) media, dat de Supreme Court geen onderscheid zou kunnen maken tussen legal en illegal 'strijders'. "Recht" vormt steeds een onderdeel van een politiek bestel (en vereist dus feitelijke zekere implementatie), zoniet gaat het om louter 'mooie woorden' (met arbitraire en soms perverse implementatie). De Supreme Court weet heel goed welke specifieke 'condities' verbonden zijn binnen de Geneva Conventies aan de bepaling van 'legal combatant'. Die Conventies vormen een onderdeel van een systeem van soevereine staten om hun onderlinge 'gedragingen' te helpen reguleren. Zij zijn volkomen ongepast in de contekst van een transnationale ideologie die voor een mythish 'kalifaat' vecht en waarin geen concrete staat kan verantwoordelijk gehouden worden voor eender wat! Des te meer omdat de schurkenstaten (die manifest achter de 'illegal combatants' staan) het nooit zullen erkennen. De US Supreme Court heeft duidelijk het onderscheid tussen legal en illegal strijders erkend door de regering en het parlement op te dragen van concrete bepalingen te formuleren voor de juridische behandeling en beslechting van 'illegal combatants'. Onder grote mensen heet zoiets "zich aanpassingen aan nieuwe omstandigheden". Bij de afbrekende naief-linkse perverse westerse zelfhatende media - die de heer De Roeck onbedacht napraat of parroteert - heet zoiets "Bush zijn blanco cheque afnemen". Ik, Marc Huybrechts, noem dat kortzichtig en kleinzielig.