Toen hij in 2004 een lezing gaf in Leuven voor het Liberaal Vlaams Studentenverbond verklaarde hij onomwonden het volgende.
Indien B-H-V niet gesplitst wordt, stap ik eigenhandig naar het Arbitragehof om ook het recht te krijgen om in mijn Waalse thuisgemeente op Vlaamse lijsten te stemmen.Van dat voornemen hebben we later wel niets meer vernomen, maar dat was natuurlijk ergens wel te verwachten. Maar even terugkomen op die bewuste les aan de Universiteit van Namen. De studie van de Belgische grondwet ging gepaard met een uitgebreide schets van de historische achtergronden. Zo konden we natuurlijk niet om de Belgische Revolutie, of de Brabantse Omwenteling (de Vlamingen hebben stricto sensu maar weinig bijgedragen tot die “opstand”, maar dat is een andere discussie) heen, zelfs niet in die bewuste eerste les. Volgens de overlevering begon de opstand onder het publiek in de Muntschouwburg tijdens de opvoering van “La Muette de Portici”, een opera over een nationalistische opstand in Napels tijdens de 15de of 16de eeuw.
Om de Belgische opstand een patriottisch en liberaal-vrijheidslievend tintje te geven, is menig auteur bereid geweest om te schrijven dat de opstand uitbrak tijdens het zingen van de volgende aria.
Amour sacré de la patrie, rends-nous l’audace et la fierté. A mon pays, je dois ma vie. Elle me devra la liberté !Vandaag zijn deze annalen nog steeds een bittere pil voor menig Vlaming om te slikken. De Vlamingen voelen geen “heilige liefde” meer voor hun opgedrongen Belgisch vaderland, laat staan dat ze met “moed” en “trots” overladen zouden worden door het bestaan van een onafhankelijk België. De Vlamingen die vandaag nog bereid zijn om voor België hun leven te geven, zijn ook maar op de vingers van één hand te tellen, net zozeer als zij die nog steeds naïef geloven dat België hen “vrijheid” geschonken heeft, of vandaag nog steeds zou kunnen brengen.
Ook professor Vuye stelde dit vast. Hij vertelde dat alles wat wij vandaag “weten” over de Belgische revolte ontsproten zou zijn uit het brein van Henri Pirenne die rond de eeuwwisseling zijn zevendelig “vaderlands historisch” magnum opus Histoire de la Belgique uitgegeven heeft. De leerboeken van vandaag zijn integraal gebaseerd op de bevindingen en beschrijvingen van Pirenne. Dat elke kritische historicus een boek dat maar liefst 70 jaar na de feiten geschreven is, en dan noch aan de hand van in hoofdzaak secundaire, of zelfs tertiaire, bronnen, normaliter met de nodige korrels zout zou moeten nemen, heeft nochtans nooit ook maar enige impact gehad op de “heersende geschiedkundige interpretatie” van de Belgische revolutie. Onze leerplannen vandaag zijn daar nog steeds de stille getuigen van.
België is nooit een hecht land geweest. De artificiële samenstelling heeft ons daar ook nooit een kans toe gegeven. De Vlamingen hadden niet te klagen over de Nederlandse overheersing, althans toch niet tot wanneer de Nederlanders zo dom waren om Antwerpen - samen met Gent en Dendermonde toen het allerlaatste pro-Nederlandse gebied - te bombarderen. De Belgische revolutie was in de eerste plaats een Franstalige opstand tegen de Nederlandssprekende heersers. Zelfs aan zijn oorsprong kende België dus reeds een enorme kloof tussen de Franssprekende zuiderlingen (later de “Walen” genoemd) en de Nederlandstalige noorderlingen (later de “Vlamingen” genoemd), een kloof die doorheen de 19de en 20ste eeuw alleen maar groter zou worden om uiteindelijk onoverbrugbaar te blijken. Vandaag zijn we niet meer zo veraf van die finale “onoverbrugbaarheid” en ligt de Vlaamse onafhankelijkheid eindelijk écht in het verschiet.
Ik heb twee jaar in Namen gewoond en gestudeerd, en koester zeker geen wrok tegenover de mensen die ik daar heb leren kennen, maar als twee landsdelen niet meer met elkaar tot compromissen kunnen komen en elkaar het licht niet langer in de ogen gunnen, moet men aan een scheiding durven denken. Het enige alternatief dat momenteel voor handen ligt, is nog méér uitstel, nog méér verstikking en nog méér haat. Het Joegoslavische “model” is dan zonder twijfel het nieuwe spook dat rond de volgende regeringsvormingen zal waren. Maar gelukkig heeft het Belgisch bestel onlangs het privé-wapenbezit drastisch ingeperkt … want anders zouden de gevolgen in de toekomst wel eens niet meer te overzien kunnen zijn.
Wallonië wil echter niet af van België, want zij zijn niet in staat om zelfstandig te overleven. Hun beste kans op overleven is dan ook het opgaan in Frankrijk. Studies hebben aangetoond dat de Vlaamse onafhankelijkheid het Waalse BNP met maar liefst 20% zou doen dalen. De triestige levensstandaard in Wallonië zou dus met nog eens één vijfde dalen, en hopla, plots is Moldavië niet langer het zwakste broertje van Europa. Oud-RTBF-baas Alain Gerlache werd hierover onlangs geïnterviewd in “De Morgen”. Hij haalde nog een andere reden van stal waarom Wallonië België nodig heeft. Zonder Vlaanderen bestaat Wallonië immers niet, omdat de Waalse identiteit volledig gestoeld is op het Vlaams nationalisme en de Franstalige tegenreactie daarop.
Wij hebben geen alternatief voor België. (…) Vlaanderen is een cruciaal en wezenlijk onderdeel van de Waalse identiteit. Als Vlaanderen ooit onafhankelijk wordt, wat gebeurt er dan met Wallonië? (…) Dit land België is voor de Walen een belangrijk referentiekader, en daar mag je niet met spelen.Dat tegenwoordig niet enkel de Vlamingen teruggrijpen naar het “gezond verstand”, maar stilaan toch ook meer en meer Franstalige Belgen, is op zich een zéér goede zaak. Ik denk dan in de eerste plaats natuurlijk aan de “ever-reliable” MR-senator Alain Destexhe en diens boekje “Wallonie, la vérité des chiffres”, maar ook recentelijk Jean-Yves Huwaert, journalist bij “Tendances” (de Franstalige “Trends”) en “L’Echo” (de Franstalige “De Tijd”), met zijn boek “Le second déclin de la Wallonie”, waarin hij de socialistische wanpraktijken aankaart, gaande van het versmossen van de Europese structuurfondsen en het verkeerdelijk aanwenden van de Europese cohesiebudgetten, over de cleptocratie en corruptie in de Waalse grootsteden, tot de onbetaalde facturen van de Waalse grootheidswaanzin, zoals de luchthaven van Luik en het laatste totaal onfinancierbare Marshallplan.
De rode draad is volgens Huwaert dan ook de volgende.
La Wallonie n’a, aujourd’hui, d’autre ennemie qu’elle même.In wezen zegt Huwaert ook niets anders dan de Vlaamse journalist Pascal Verbeken in diens laatste boek “Arm Wallonië, een reis door het beloofde land”, maar Vlaamse boeken zijn in Wallonië per definitie “slecht” of “incorrect”, omdat de Vlamingen in hun ogen echt alles in de waagschaal werpen om Vlaanderen te kunnen afscheiden van het zuiden.
Niets is natuurlijk minder waar, maar de waarheid is echt wel het laatste waarmee de Walen zich willen of kunnen bezighouden. Wie decennialang liegt en verbloemt, geraakt na een tijdje immers verslaafd aan de leugens en de eufemismen, en ziet het verschil niet meer tussen realiteit en bedrog. Zoiets noemt Barbara Tuchman de “march of the folly”.
Volgens Tuchman leiden zulke praktijken steevast tot die ene verkeerde beslissing die het ganse staatsapparaat doet ontploffen. En ook Dorothée Klein, de hoofdredactrice van “Le Vif L’Express”, vreest dat de profetie van Tuchman wel eens zou kunnen uitkomen in België. Klein waarschuwde de Franstalige partijen dat hun halsstarrigheid het einde van België alleen maar naderbij brengt. Zij riep de Waalse onderhandelaars op om de Vlaamse eisen in te willigen, en zo een nog radicalere Vlaams-nationalistische stem in 2009 of 2011 te vermijden.
Wallonië steekt veel te veel tijd in het doen alsof we de klok in België nog kunnen terugdraaien. (…) De twee bevolkingsgroepen evolueren in twee verschillende richtingen. Er zijn geen Belgen meer. De energie die de Franstaligen steken in hun nostalgie naar vroeger zouden ze beter gebruiken om de eigen politieke en socio-economische problemen op te lossen. (…) Men moet de eigen bevolking op hun verantwoordelijkheid wijzen. Het zou immers waardiger zijn voor de Walen om hun problemen zelf op te lossen, in plaats van te blijven hopen dat de Vlamingen hen wel uit het moeras zullen blijven trekken. (…) Als je de Vlamingen zegt dat België niet meer bestaat, halen de Vlamingen hun schouders op en gaan ze weer aan het werk, terwijl de Franstaligen meteen aan het koninklijk paleis staan. (…) Vroeg of laat komen we toch tot een confederale staat. Als Leterme mislukt, zal bij de volgende verkiezingen de separatistische stem nog groter zijn. Zonder staatshervorming is er geen België meer.Misschien zijn de Franstaligen niet meer bereid om nog naar de Vlaamse waarschuwingen te luisteren, maar als ze ook hun oren halsstarrig blijven dichthouden voor de dreigende tijdingen in hun eigen media, zal niets hen nog kunnen helpen. Blind voor de werkelijkheid en doof voor kritiek, zal het verarmd Wallonië dan ook als een stuurloos schip op de klippen van de socialistische Lorelei varen en met man en muis vergaan. En niemand zal hen nadien eigenlijk ook maar enigszins missen.
Deze tekst verscheen ook op de metablog In Flanders Fields.
Meer kritische Waalse teksten op www.destexhe.be.
9 Reacties:
- At 10:38 Anoniem said...
-
Eigenlijk gaat het communautaire niet louter om de transfers, al kan je het de Vlaamse politici niet kwalijk nemen dat ze terzake meer transparantie en objectieve normen eisen, want het is nu éénmaal Vlaams geld. Het gaat ook niet om revanchismes voor bepaalde gebeurtenissen uit het verleden. Het gaat in feite om democratie en om een realistisch en toekomst gericht "goed bestuur". Het gaat ook om het opnemen van eigen verantwoordelijkheid, en dit zowel door de Vlamingen als door de Franstaligen. En het gaat zeker niet om Vlaanderen alleen te laten opdraaien voor de foute beleidsopties die door Wallonië en Brussel werden genomen in het verleden. Wie de pot verteert, kan niet blijven vragen dat zijn welstellende buur blijft betalen. Laat ons dan toch ook scheiden!
- At 13:17 Anoniem said...
-
Grappige situatie, die onderhandelingen tegenwoordig. Net alsof je een goedkope soap aan het volgen bent. Ik wil wel eens zien hoe het afloopt. Wie zal buigen en dus gezichtsverlies lijden of komen ze toch tot een echte CVP-oplossing? Eentje waar niemand verliest ... althans totdat je eindelijk de ingewikkelde teksten volledig gesnapt hebt.
- At 17:08 Anoniem said...
-
Mag ik de laatste "anonieme" commentator vragen waarom hij de CVP aanvalt? In de eerste plaats bestaat die partij niet meer. Ze is nu vervangen door de CD&V, maar ok, dit is inderdaad een detail. Maar op welke grond val je de CD&V aan? Zijn zij niet net de enige die cordaat blijven zeggen wat ze beloofd hebben? De VLD trok naar de verkiezingen met een pro-Belgisch programma en springt nu mee op de Vlaamse kar. Vind je dat dan wel "woord houden"?
En daarbij vraag ik mij ook nog luidop af of het "toevallig" is dat Dhr. de Roeck steeds dit soort anti-CD&V-stemmen weet aan te trekken. Of heeft dat iets te maken met de onderhuidse "liberale" aversie van zelfverklaarde "tsjevenjagers" als De roeck en diens "libertarische" kornuiten? - At 20:32 Anoniem said...
-
De VLD heeft de verkiezingen verloren en hoeft geen woord te houden. Daarnaast is de CD&V "incontournable".
- At 20:36 Vincent De Roeck said...
-
Een zekere "M. Vanvraagthethem" reageerde als volgt op deze tekst op In Flanders Fields:
Kaffer, zombie, beotiër!!! Het is UN épilogue. Niet UNE!!!
Ik moet hem gelijk geven, en heb de titel daar dan ook net aan aangepast. De persoon had dit op een andere manier kunnen zeggen, maar dat is zijn keuze geweest. Bij deze bedank ik hem om mij op deze fout te wijzen. - At 20:53 Anoniem said...
-
Ik heb uw stukje, samen met uw eerdere bijdrage "plakkaat van verlatinghe", gelezen en vraag me oprecht af welke definitie van "artificieel" U hanteert. Het lijkt me een verrassend oubollige en romantische voorstelling van een realiteit die ook op een rationele manier te begrijpen valt.
De huidige meningsverschillen tussen de Belgische bevolkingsgroepen hebben immers niet met taal als zodanig te maken maar wel met de verschillende politieke en economische situaties in de verschillende landsgedeeltes, en daaruit resulterend : het onvermogen om zich voor een gezamenlijk project te engageren. Als dit onvermogen permanent zou blijken, zal België ophouden te bestaan, eerder niet.
U dient dringend bevrijd te worden van de gedachte dat in een hechte natiestaat mensen het in grote lijnen eens zullen zijn over de te varen koers : we moeten in de recente geschiedenis maar naar de Spaanse burgeroorlog verwijzen - of naar discussies op dit forum - om aan te tonen hoe diepgaand politieke tegenstellingen binnen één bevolkingsgroep kunnen zijn. Bijna alle landen zijn artificieel tot stand gekomen en kunnen ook op dit moment nog als artificieel worden beschouwd. De idee van de 'natie-staat' (één natie, één land) hoort thuis in de prullenmand van de geschiedenis, samen met enkele andere, al dan niet totalitaire utopiën.
En dan die onderliggende revanchistische drijfveren, Ik huiver eerlijk gezegd als ik zinnen lees als "het Dietse eergevoel (dat) ontsproot (aan) het bloed van Vlamingen en Nederlanders dat tezamen vergoten werd door de Spanjaarden, en indirect dus ook door diens (moet trouwens zijn "hun") Waalse vazallen." of "(…)stuur de halsstarrige Franstalige imperialisten weg. Koester hen niet langer aan uw borst. (…) Ze hebben ons in 1581 al eens het mes in de rug gestoken, en in 1795 en in 1830 opnieuw (…)". U verwijst zelf ergens naar Joegoslavische toestanden : U zou moeten weten dat ook daar ernstige mensen tot op vandaag verwijzen naar een slag uitgevochten in 1389 (de slag op het Merelveld) om vandaag hun politieke gram te halen.
Laat ons nu eens gewoon BHV splitsen, en liefst nog een aantal andere zaken... en laat die Egmont en Hoorn toch in de kast. - At 21:23 Vincent De Roeck said...
-
@Steven
1. "Artificieel" doelt op de kunstmatige samenstelling van België dat niet "spontaan" ontstaan is uit een revolutie, maar door het geschipper van de internationale grootmachten en een aantal flaters van de Nederlanders, zoals het bombardement op hun laatste bolwerk in Vlaanderen, Antwerpen.
2. Mag ik Dhr. Steven vragen waar hij de stelling haalt dat de crisis niets te maken heeft met taal? Heeft Steven ooit al van BHV gehoord of van de FDF-plannen om de Taalgrens op te schuiven via een nieuwe talentelling? Of van de Gordel? Waarom komen er jaarlijks 50 à 100,000 Vlamingen samen in de Rand? Niet voor de taal waarschijnlijk, maar voor het mooi weer ...
3. U doet mij lachen, Steven, door Spanje aan te halen als voorbeeld van de natiestaat. Kent u één land in Europa met méér regio's en volkeren binnen dezelfde grenzen (uitgezonderd Rusland dan) dan Spanje?
4. U haalt hier tal van zinnen aan die uit een "historische schets" gerukt zijn en bijgevolg geen enkele waarde hebben in deze feitelijke discussie. Ik denk dat er niemand in de 16de eeuw wakker lag van het woord "Diets", want dat was toen éénmaal de benaming van het Vlaams-Nederlands verenigingsideaal.
5. Als u de ironie in mijn verwijzing naar het Joegoslavische model niet inziet, betreur ik dat, maar zal ik er toch ook niet wakker van liggen. Droogstoppels doen mij iets te hard aan Max Havelaar van Multatuli denken, en dat was niet echt mijn lievelingsboek. - At 00:08 Anoniem said...
-
Geachte Mijnheer De Roeck,
Ik vrees dat de ironie van het stukje aan u voorbijgegaan is. Waarschijnlijk hebt u de stukjes, pareltjes zullen we maar zeggen, van mijnheer Vanfraechem nog nooit gelezen. Tja, politiek is wel een uiterst serieuze bezigheid. - At 00:11 Anoniem said...
-
@ Vincent
Blij dat ik U aan het lachen kon maken! Lijkt me niet evident om een jongeman, zo zwaar op de hand, aan het lachen te brengen. En ja, als ik me goed herinner heb ik van de lectuur van Max Havelaar genoten, al is het bij mij wellicht wat langer geleden dan bij U, en al was het niet Droogstoppel met wie ik sympathiseerde (die was wat te veel uit op individueel, persoonlijk gewin; niet echt mijn stijl).
Dank ook voor uw toelichting. Uw definitie van artificieel als “niet spontaan ontstaan uit een revolutie (…)” is inderdaad zo romantisch als ik me had verbeeld.
Van BHV heb ik al gehoord, vandaar ook dat ik er zelf over begon Vincent (ironie?). Symbooldossiers hebben hun historische waarde, maar de huidige patstelling heeft op de eerste plaats te maken met angst voor de droogte na het dichtdraaien van de geldkraan (+ botsende visies op werkgelegenheid, sociale zekerheid en wat niet). BHV slaagt er als symbooldossier in om al de angsten van Franstaligen en Walen te kanaliseren. Splits BHV en er moeten hardere noten worden gekraakt, geloof me. Alleen hebben we nu al zo lang gebakkeleid over een symbooldossier, dat een toegeving van de Franstaligen op dit punt (en die komt er) al een zodanig verlies voor de Franstaligen zal zijn, dat er verder niets meer te rapen zal vallen.
Proficiat trouwens met de consequentie waarmee u Franstaligen en Walen als synoniemen gebruikt. De Franstalige Vlamingen en Brusselaars zullen ongetwijfeld staan trappelen om aan te sluiten bij uw onafhankelijk Vlaanderen.
En wat de Spaanse burgeroorlog betreft, dat was inderdaad in de eerste plaats een strijd tussen twee diametraal tegengestelde wereldbeelden. Een strijd inderdaad waarin mensen binnen één bevolkingsgroep - of beter: binnen meerdere bevolkingsgroepen - elkaar op leven en dood bestreden. Maar als U de Spaanse burgeroorlog wilt verengen tot een strijd van de Basken of de Gallego’s tegen de Castilianen, U doet maar!! Ik lach ook graag eens.
Groeten, Steven