De jaarlijkse transfers van Vlaanderen naar Wallonië en Brussel bedragen, afhankelijk van de bronnen, 12 tot 20 miljard euro. Het VB spreekt graag over een transfer elke vier jaar van één auto per Vlaams gezin. Volgens de N-VA zou een Vlaamse onafhankelijkheid het Waalse BNP dan weer met 20% omlaag halen. Wat er ook in detail van moge zijn, de tendenzen zijn toch wel zéér duidelijk. Vlaanderen financiert Wallonië zonder daarvoor ook maar iets terug te krijgen: géén zelfbestuur, géén fiscale voorkeursbehandeling en géén respect. De idee dat Vlaanderen zijn vrijheid ooit zou kunnen afkopen van de Walen is vandaag dan ook al wel achterhaald. Een drastischere maatregel dringt zich op. Wars van nostalgie naar wapenbrieven en eretitels zouden liberalen in het communautaire concert de eerste viool moeten spelen. Het recht op afscheiding zou een fundamentele liberale vrijheid moeten zijn, net zoals het recht van elk individu om uit de staat te stappen, en dan later op te gaan in een nieuw maatschappelijk project, zoals bijvoorbeeld een onafhankelijke Vlaamse republiek, ook al ligt die beslissing niet bij mij, maar bij elk individu afzonderlijk.
Het afgelopen jaar daalden de RVA-uitgaven in Vlaanderen met 0,75%, terwijl die in Wallonië met 5,63% en in Brussel met 7,29% gestegen zijn. Nochtans hadden Wallonië en Brussel vorig jaar inzake al een fameuze inhaalbeweging op Vlaanderen voor de boeg. Ook nam het aantal werklozen in Vlaanderen (-10,6%) drastisch af, terwijl Wallonië (-2,8%) niet echt kon profiteren van de hoogconjunctuur en Brussel (+7,48%) zelfs een onbegrijpelijke forse toename wist op te tekenen. Het is ook steeds interessant om in het achterhoofd te houden dat Brussel en Wallonië eizona twee keer zoveel mensen tewerkstellen in de overheidssector dan in Vlaanderen het geval is. Terwijl de Vlaamse cijfers daarenboven nooit betwist worden, is ook dat in Wallonië een luxe die men niet kent. Volgens MR-parlementslid Willy Borsus heeft de linkse CDH-PS-meerderheid in Wallonië het afgelopen jaar maar liefst 30,000 werklozen uit de statistieken gehaald. Als Borsus gelijk heeft, komt dat dus neer op een toename van het aantal werklozen in Wallonë met 11,2%, in plaats van de zogezegde afname met 2,8%, wat zonder twijfel zou neerkomen op een historisch record.
Ook de sociale zekerheid blijft een bron van frustratie voor de Vlamingen die niet geheel onterecht dan ook de regionalisering ervan eisen. In Vlaanderen komt 68% van het inkomen uit arbeid en 28% uit de sociale zekerheid, zoals pensioenen en uitkeringen. In Wallonië is die verhouding veel minder gunstig. Daar komt immers slechts 54% uit arbeid. Vertaald in cijfers, komt dit neer op een jaarlijkse Vlaamse transfer van 760 miljoen euro naar Wallonië en 660 miljoen euro naar Brussel. Het afdoen van deze interregionale transfers als “mythe”, zowel door de Franstalige politici, de Belgicistische verenigingen als door de linkse media, kan bij mij dan ook op niets anders meer rekenen dan een wel zéér zuur lachje.
De macro-economische verschillen tussen Vlaanderen en Wallonië zijn ook onoverbrugbaar groot geworden. De economische redelijkheid, laat staan “billijkheid”, van de Belgische federatie is reeds lange tijd zoek. Het aantal, al dan niet liberale, Vlamingen dat nog enig heil ziet in de Belgische transferconstructie neemt gestaag af. Het verdwijnen van de Belgische staat is enkel nog maar een kwestie van tijd, want zelfs als het Vlaams Parlement niet zou overgaan tot het doen exploderen van België, zal België toch onherroepelijk ophouden te bestaan, al is het dan via implosie. De twee fundamenten van België groeien steeds meer uit elkaar en deze pijnlijke spreidstand zal er toch ooit eens aan moeten geloven. Geduld mag dan wel een mooie deugd zijn, maar Vlaanderen heeft nu stilaan toch wel lang genoeg gewacht. Als het van mij afhangt, zal België dan ook zijn 200ste verjaardag niet meer vieren.
Deze tribune verscheen ook op de websites van het LVSV Leuven en de Jong VLD Berchem, alsmede op de metablog In Flanders Fields.
Meer over liberalisme en nationalisme op www.hetlvv.be.
11 Reacties:
- At 11:54 Anoniem said...
-
Beste Vincent,
Een zéér interessante tekst waar ik het als liberaal enkel maar eens met kan zijn. Het liberalisme en het nationalisme zijn inderdaad geen tegenpolen, maar vullen elkaar aan. Liberalisme is zelfs een "conditio sine qua non" voor een aanvaardbaar nationalisme, want anders loopt dat al te vaak uit in fascisme en totalitarisme. Een liberaal nationalisme is daar de enige brug tegen, cfr. "The Road to Serfdom" van F.A. Hayek of recenter nog "Liberal Nationalism" van Yael Tamir, waarvan je hier een uitgebreide samenvatting kan terugvinden.
Met vriendelijke groeten, - At 14:26 Vincent De Roeck said...
-
Een zekere "Typotiep" heeft (alweer) een spellingsfout in mijn artikel ontdekt. Op In Flanders Fields schreef hij : Dude! achterhaalt -> achterhaald. Kort en krachtig. Ik heb de schrijffout zonet gecorrigeerd. Kennelijk is mijn kennis van de Nederlandse spelling niet zo voortreffelijk als ik dacht (of heeft het iets te maken met het snel schrijven van zulke teksten?). Ik zal in de toekomst nog beter op de schrijfwijze letten. Als iemand zich geroepen voelt om mijn teksten voortaan te "peer reviewen", laat het mij dan maar weten.
- At 15:31 Anoniem said...
-
Rémy,
Niet alle liberalen zijn uw mening toegedaan, zelfs niet binnen het Liberaal Vlaams Verbond (LVV), dat nochtans geboekstaafd staat als één van de meest Vlaamsgezinde organisaties binnen de liberale beweging, samen met de cultuurclub Willemsfonds en - als ik Dhr. De Roeck mag geloven - het Liberaal Vlaams Studentenverbond (LVSV).
Omdat ook u graag andermans schrijfseltjes aanhaalt om uw "liberaal gelijk" aan te tonen, zal ik dat ook maar doen. Ik vond op de weblog van een zekere Bruno Yaminne het volgende artikel dat in feite haaks staat op wat Dhr. Gatz beweert. Natuurlijk is Sven Gatz een bekender (en dus beter?) liberaal dan de Bruno Yaminne naar wie ik verwijs, maar het gaat om de inhoud, niet om de auteur of de verpakking.
Daarom vind ik deze tekst van Vincent De Roeck ook sterk beginnen, omdat hij net zegt dat nationalisme en liberalisme niet per definitie samen moeten gaan. Ik volg hem daarin, alleen ga ik niet mee in zijn betoog voor Vlaanderen, omdat ik als "liberaal" (wie claimt deze term tegenwoordig niet?) niets moet weten van het Vlaams-nationalisme, net zoals andere prominente liberalen als Annemie Neyts, Herman De Croo, Camille Paulus, ...
Samengevat, respecteer ik de meningen van De Roeck en Hoste hier, maar als zij beweren dat liberalisme en nationalisme identiek zijn, gaan zij uit de bocht. - At 18:33 Anoniem said...
-
"liberaal, wie claimt deze term tegenwoordig niet?"
De VLD misschien! Zij zijn toch een progressieve centrumpartij geworden. - At 18:46 Anoniem said...
-
Bruno Yaminne was vroeger ondervoorzitter van BUB. Ik heb die personage al eens ontmoet toen zag er mij eerder blind nationalistisch uit dan liberaal.
- At 19:35 Anoniem said...
-
Herman Decroo kon het ook goed vinden met Mobutu en, nog steeds met het koningshuis. Wat heeft dat met liberalisme te maken?
- At 20:08 Anoniem said...
-
"Nationalisten willen zich afscheuren van anderen, hun 'verdrukkers' verjagen, een staat oprichten die cultuurhomogeen is. Niet wat de andere denkt, maar de persoon zélf is de vijand."
Nationalisten willen zich afscheuren? Wil de BUB zich dan ergens van afscheuren? Secessionisten willen van een 'staat afscheuren'.
Verjagen nationalisten 'verdrukkers'? Wie zijn de Vlaams Nationalisten momenteel aan het verjagen? Ik zie niet veel mensen wegvluchten, jullie wel?
Willen nationalisten een cultuurhomogene staat oprichten? Dat is afhankelijk van hun invulling van het 'burgerschap': etnisch of civiel.
De persoon zelf is de vijand? Dus voor de BUB is niet het Vlaams gedachtegoed maar hun achterban 'de vijand'. Raar. - At 20:59 Anoniem said...
-
Nationalisme is inherent aan het conservatisme omdat het een "diepgeworteld respect" inhoudt voor het verleden, de waarden en de traditie, terwijl het liberalisme daar net komaf met wil maken. Niet het verleden telt voor liberalen, maar de toekomst, en nationalisme heeft steeds een link met het verleden.
Hoe hard mensen als Vincent De Roeck en Rémy Hoste hier ook hun best doen, het haalt niets uit. Zij maken dezelfde fouten als de Jean-Marie Dedeckers, de Paul Beliëns en de Boudewijn Bouckaerts van deze tijd door liberalisme te vereenzelvigen (te verengen?) tot nationalisme. Zij zijn eigenlijk conservatieven, géén liberalen.
Maar begrijp me niet verkeerd. Hun nationaal-liberalisme is nog steeds duizend keer beter dan het nationaal-socialisme ... ;-) - At 23:35 Anoniem said...
-
@ Unitair rechts
Dat de toekomst een "link heeft met het verleden" is het gezond verstand zelve. Als men het toekomstig gedrag van een individu en van een gemeenschap zou willen voorspellen dan kan men niet beter doen dan naar het verleden kijken. Men zou zich natuurlijk door andere leidraden kunnen laten leiden, bijvoorbeeld ideologische leidraden en/of 'wishful thinking', maar statistisch bekeken bestaat er geen betere 'predictor' voor menselijke gedrag dan de geschiedenis van die (bepaalde) mensen.
Men moet de geschiedenis zeker niet 'verafgoden', maar men kan er wel veel uit leren. Het is dan ook eigenaardig dat u meent dat liberalisme "komaf zou willen maken met het verleden". En socialisten en andere ideologen zouden dat niet willen? Hangt er allemaal van af over welk deel van het verleden u het zou hebben. In feite, het is een beetje sloganesk - kinderachtig eigenlijk - van af te komen met "Niet het verleden telt voor liberalen, maar de toekomst". We mogen gerust veronderstellen dat "de toekomst" telt voor alle mensen met een beetje gezond verstand. Maar, de echte verstandigen onder hen zullen zich vooral laten leiden door de lessen uit het verleden om aan de toekomst te werken.
Individuele vrijheid kan enkel verzekerd worden binnen een "natie" met een echt 'democratisch' politiek bestel. Wat dat precies inhoudt is een lang verhaal, en een verhaal dat hoofdzakelijk moet berusten op empirische observaties uit het verleden (time-series) en uit de hedendaagse wereld (cross-section). Men kan zich dan ook geen REALISTISCH "liberalisme" indenken dat zou los staan van een redelijk en 'gezond' nationalisme (i.e. appreciatie van de eigen natie waarmee men zich kan identificeren). - At 17:44 Hans said...
-
Het artikel (Time to call it a day) in The Economist al gelezen? The Economist, één van de meest vooraanstaande tijdschriften op vlak van economie en politiek, beweert in dit artikel dat België misschien beter kan worden gesplitst.
- At 18:09 Vincent De Roeck said...
-
Ja, ik heb dat artikel in The Economist ook gelezen, met dank aan mede-LVSV'er en IFF-blogger Pieter Cleppe die vandaag een zéér interessante analyse publiceerde op zijn blog www.cleppe.be. Een échte aanrader.