Nu ben ik wel de allerlaatste om de Europese Commissie te verwijten dat ze niet toegegeven heeft aan de vissers en hun dreigementen, toch is zij ergens wel degelijk verantwoordelijk. Had zij immers nooit een gemeenschappelijk landbouw- en visserijbeleid in het leven geroepen, dan hadden de vissers vandaag geen reden gehad om de Europese instellingen te belegeren, want dan had hun inkomen aan het einde van de maand volledig afgehangen van hun eigen visvangsten, en niet van de bureaucratische subsidiemolen van de Europese Unie. Volgens de Common Fishery Policies (CFP) krijgen alle vissers van de EU toegang tot alle wateren van de EU-lidstaten en garandeert het riante EU-budget een min of meer vast "loon" voor alle Europese vissers. Als minieme compensatie worden de vissers wel quota opgelegd om te vermijden dat overbevissing de toekomst van de sector zou hypothekeren.
Aan goede voornemens nooit een gebrek natuurlijk, maar steeds schort er iets in de uitvoering. Steeds laat de Europese centrale planzucht zich zo gelden dat ganse regio's en sectoren kapotgereguleerd worden, zo ook de visserij. De slachtoffers van de CFP zijn andermaal de traditionele welvarende vislanden zoals Groot-Brittanië wiens lokale visserijen één voor één de deuren moesten sluiten omdat de visrechten in hun rijke wateren (waar de sector zelf spontane quota hanteerde alvorens de regelneverij van de EU de kop opstak) door de EU plots verdeeld werden onder Spaanse en Franse vissers, die hun eigen zeeën tegen het in voege treden van de CFP al lang leeggevist hadden, en nu met hetzelfde bezig zijn in de Britse wateren, ten koste van de lokale vissers. En omdat de vangsten drastisch aan het afnemen zijn, en dus ook de daaraan gebonden subsidies, willen de vissers meer mogen vissen of meer geld krijgen voor hun visvangsten.
De Europese politiek ligt met andere woorden aan de grondslag van deze situatie. Door een mislukt quotabeleid kon de EU haar visbestand niet handhaven en door het verwennen van de vissers met riante subsidies heeft de EU hun kapitalistische honger aangewakkerd. Is het dan vreemd dat deze aan subsidies verslaafde vissers opnieuw bij Europa komen aankloppen wanneer de verwennerijen in omvang verminderen? In de perverse EU-logica natuurlijk niet, maar volgens ons gezond verstand wel. Had de EU zich niet bemoeit met de visserij, dan hadden de Britten nog steeds rendabele visbedrijven gehad én hadden ze het visbestand wel kunnen handhaven. Nu komt de ganse sector in het gedrang, en dat hebben ook landen als IJsland en Noorwegen geweten: één van de redenen waarom zij niet happig zijn om EU-lidstaten te worden, is net hun angst voor de herverkaveling van hun visrijke wateren onder alle EU-vissers na de toetreding. In tegenstelling tot het Verenigd Koninkrijk, gaan zij geen kat in een zak kopen.
Europa heeft tal van goede voornemens, maar een functionele marktwerking biedt steeds betere resultaten. Misschien is het daarom dat het pad naar de planeconomische hel geplaveid is met Europese voornemens. Maar eigenlijk is deze ganse toestand nog wel grappig, tenminste tot men de aangerichte schade bekijkt.
Dit opiniestuk verscheen ook bij het Leuvense Liberaal Vlaams Studentenverbond en op In Flanders Fields.
Meer over de doortocht van de vissers op www.hetlaatstenieuws.be.
6 Reacties:
- At 10:25 Vincent De Roeck said...
-
Gisteren was het ook voor onze Noorderburen een historische dag. Net zoals België enkele weken geleden werd zonder enige inspraak van de burger de soevereiniteit van Nederland opgeheven. Nederland bestaat de facto zelfs niet langer. Met de ratificatie van het Verdrag van Lissabon wordt Nederland ingelijfd bij een totalitaire supermacht en vervoegt de eertijds toch o-zo-trotse zeevaartnatie het ellenlange rijtje afgeschafte Europese natiestaten. Als rasecht Euroscepticus heb ik de gang van zaken in Nederland van nabij opgevolgd. Zo vond ik het frapperend én schandalig dat het NOS-Journaal gisterenavond niet met de ratificatie van het Hervormingsverdrag (de duivelsverzen van Angela Merkel, weet je nog...) opende, maar met het nieuws dat Barack Hussein Obama de strijd om het lijsttrekkerschap had gewonnen van Hillary Clinton in de Verenigde Staten. Over het feit dat de Nederlandse Tweede Kamer als een mak schaap had ingestemd met het Verdrag van Lissabon: geen woord. Niets. Niks naks. Nada.
Hieronder herneem ik de vrije tribune "These boots are gonna walk all over you" van de Nederlandse journaliste en politieke activiste Pamela Hemelrijck over deze toestand die mij vandaag via e-mail bereikte en waarmee ik het van A tot Z eens ben.
De historische misrekening van Lodewijk de Zestiende, die op de dag dat de Bastille werd bestormd in zijn dagboek noteerde: “14 juli 1789. Rien”, is er niks bij. Het Frankrijk van Louis XVI vertoont trouwens nog meer frappante overeenkomsten met de EUSSR van Barroso: astronomische stijging van de voedselprijzen, en een torenhoge werkloosheid. Maar ik dwaal af. Stel je voor dat het kabinet gisteren, geheel buiten ons om, Nederland definitief bij Duitsland zou hebben ingelijfd. Zou het Journaal daar dan ook geen stom woord aan hebben vuilgemaakt? Stel je voor dat de president van de VS voortaan zou worden benoemd door de staf van het Witte Huis en een handvol uitgerangeerde politici. Zou de NOS correspondent in Washington dat dan ook de gewoonste zaak van de wereld vinden, en ijskoud doorgaan met zijn jolige stand-ups alsof er niets was gebeurd?
En dan te bedenken dat het veel erger is dan dat. We zijn een provincie geworden van een pan-Europese dictatuur. Onze grondwet is voortaan volledig ondergeschikt aan die van de EU. Al onze wetten kunnen door dat Kremlin in Brussel worden overruled. De EU is nu officieel getransformeerd van een veredeld overlegorgaan tot een supranationale mogendheid, met alle bevoegdheden van een nationale staat, en een eigen president, een eigen minister van Buitenlandse Zaken, een eigen corps diplomatique en een eigen Openbaar Ministerie. De bevolking van de 27 lidstaten kan op dit monstrum niet de geringste invloed uitoefenen, want het Europees Parlement is net zo’n lachertje als de Doema. Het Duizendjarig Rijk is er toch nog gekomen. Het enige verschil is dat de bezetting niet door soldaten, maar door bureaucraten is uitgevoerd.
De EU blaakt altijd van morele verontwaardiging over de schertsdemocratieën in Rusland en Zimbabwe (en het Journaal komt ook altijd woorden tekort om daar schande van te spreken), maar de Russen en de Zimbabwianen mochten tenminste nog kiezen tussen Medvedev en Medvedev, respectievelijk Mugabe en Mugabe. Wij mochten niet eens voor de show naar de stembus! Barroso is gewoon door de bepoederde hovelingen in Brussel tot koning gezalfd! En straks wordt er eentje benoemd tot president van de EUSSR. (Ik zie nu al voor me hoe het Journaal enthousiast gaat speculeren over de kansen van Balkenende op deze ‘prestigieuze functie’: “Volgens onze correspondent Paul Sneijder wordt er in welingelichte kringen gefluisterd dat….”).
“We shall have World Government whether we like it or not. The only question is whether World Government will be achieved by conquest or by consent”, heeft iemand in 1950 in de Amerikaanse senaat verklaard. Hij heette James Paul Warburg. Was die man helderziend, of lag er toen al een zorgvuldig uitgestippeld plan, dat nu zijn voltooiing nadert? Er zijn al een Afrikaanse en een Aziatische Unie in de maak, en Bush heeft onlangs in alle stilte met Mexico en Canada een convenant ondertekend dat moet leiden tot de North American Union, met een eigen munt en vlag, en als het een beetje meezit een eigen Goelag Archipel. Het lijkt erop dat de klus waar Warburg het in 1950 over had bijna geklaard is.
Maar het ergste heb ik u nog niet eens verteld. Het verdrag van Lissabon voorziet ook in een Europees Arrestatie Bevel. Daarin worden de misdaden opgesomd die in de hele Europese Unie strafbaar zijn, inclusief “racisme”, “xenofobie” en last but not least: “islamofobie”. De begrippen worden niet gedefinieerd, zodat je er alle kanten mee op kunt. Op grond van dit Arrestatie Bevel mag elke lidstaat die van oordeel is dat iemand waar dan ook in Europa de Europese strafwet heeft overtreden, de uitlevering van dat persoon eisen om hem eigenhandig te berechten. Oftewel: als Hirsch Ballin vindt dat Denemarken te slap optreedt tegen kwetsende cartoons, kan hij eisen dat Denemarken Kurt Westergaard aan hem uitlevert, zodat hij hier op water en brood kan worden gezet.
Maar het is nog erger, want de EU heeft grote uitbreidingsplannen. Ook de toetreding van Rusland, het midden oosten en noord Afrika staat al op de agenda. Als het ooit zover komt (en de plannen liggen er, dus het gaat ervan komen), dan kan pakweg Turkije of Jordanië desgewenst in Italië of Denemarken cartoonisten wegens belediging van de Islam van hun bed laten lichten, waarna zij ter berechting danwel openbare steniging door Interpol worden overgedragen aan de Turkse of Jordanese autoriteiten. Zei ik daar Jordanië? Sakkerloot! Dat is ook toevallig! Jordanië neemt alvast een voorschotje op de New World Order! Want wat lees ik op 3 juni de Copenhagen Post: "Het Jordaanse OM heeft elf Denen gedagvaard om voor een Jordaanse rechtbank te verschijnen wegens blasfemie en bedreiging van de nationale vrede. Onder hen zijn de tekenaar van de Mohammed cartoons en de hoofdredacteuren van 10 Deense kranten die de gewraakte cartoons hebben gepubliceerd.”
Mijn laatste hoop is nu gevestigd op het referendum in Ierland. Het Verdag van Lissabon moet met algemene stemmen worden aangenomen, dus alleen de Ieren kunnen deze nachtmerrie nog tegenhouden. Doen ze dat niet, dan zijn we voorgoed de klos. Heer, ontferm u over ons. - At 10:26 Anoniem said...
-
Ik heb dat artikel van Pamela Hemelrijck gelezen, Vincent, en ik vond het om twee redenen belachelijk:
1) Opgeblazen taalgebruik en overdrijvingen ondermijnen in mijn ogen de geloofwaardigheid.
2) De North American Union en de Amero, "geheim convenant" tussen Bush en Mexico... Hahaha. Samenzweringstheorieën die op niets gebaseerd zijn.
Wat jouw woorden betreft: "Nederland bestaat de facto zelfs niet langer"... Allez, leg nu eens punt voor punt uit waarom Nederland GEEN soevereiniteit meer heeft na de ratificatie van het Hervormingsverdrag. Niet zomaar "minder" soevereiniteit, maar "geen". - At 10:26 Vincent De Roeck said...
-
Luc, hetgeen mij mateloos irriteert/beangstigt aan het Verdrag van Lissabon is de "self-amending power" die het de EU toekent waarbij de EU dus, zonder nieuw verdrag, meer macht naar zich toe kan trekken wanneer het haar uitkomt.
Met zulke inhoud moet het Verdrag van Lissabon de soevereniteit zelfs niet in één keer afnemen, het kan dat rustig onder de radar stapje per stapje doen.
En iets theoretischer misschien Luc, soevereiniteit is steeds een absoluut gegeven, dus "minder" is steeds "geen". - At 10:45 Anoniem said...
-
Vincent, sorry maar hier ga je iets te kort door de bocht. Het merendeel van het stuk van Hemelrijk geeft blijk van een onvoldoende beheersing van de besproken materie en kan daarom niets toevoegen aan de maatschappelijke kennis: derhalve is het kompleet waardeloos.
Wel heb jij gelijk dat de besluitvorming van gisteren onvoldoende in de traditionele Nederlandse media is belicht. Had je jou maar tot dat punt beperkt en je niet ingelaten met mevrouw Pamela Hemelrijck die van gevierd journaliste en politiek talent geëvolueerd is naar rioolcolumniste en politieke nobody. Zij zit nog steeds bij "Europa Transparant", de onbestaande partij van Paul Van Buitenen, om je een idee te geven! - At 10:45 Anoniem said...
-
Sowieso is het betwistbaar of een staat die al zijn bevoegdheden afstaat, ook zijn soevereiniteit (ultieme beslissingsmacht) verliest.
VOlgens de Belgische juridische visie wel: daar primeren internationale normen uiteindelijk op nationale, m.a.w. de mogelijkheid om soevereiniteit vrijwillig te verliezen wordt aanvaard.
Volgens de Britse juridische visie dan weer niet: daar blijven de nationale normen voor eeuwig en altijd superieur aan de internationale. Het is weliswaar wenselijk om zoveel als mogelijk de afspraken na te komen, maar dit is niet bindend. Het adagium geldt daar nog steeds: Parliament can do anything except changing a man into a woman (en zelfs dat laatste is nu in 2008 mogelijk).
Met andere woorden: als de Tories aan de macht zijn, kan de hoogste beslissingsmacht op Brits grondgebied, het Parliament, het verdrag van Lissabon eenzijdig opzeggen.
Wat de Tories uiteraard niet zullen durven doen. - At 12:34 Anoniem said...
-
Van mij mag Brussel en die hele klote EU branden.