For our heritage and freedom ! Home | About | Contact | Vincent De Roeck | Liberty Quotes | The Free State | In Flanders Fields | Nova Libertas | Feeds |

De kloof tussen Europese en Amerikaanse media

Vandaag ervaar ik opnieuw een grote dichotomie tussen de berichtgeving in de Verenigde Staten en die in ons eigen land. Niet enkel inzake de arrestatie van Radovan Karadzic, maar vooral inzake de politieke gekleurdheid van de traditionele media en het latente gebrek aan diepgaande ideologisch geïnspireerde discussies, gaapt er een enorme kloof tussen de ronduit subjectieve aanpak in Europa en de (ietwat) objectievere toestand in de Verenigde Staten. Op de Amerikaanse TV-stations kan men een aantal nuancerende geluiden horen ten overstaande Karadzic, in Europa nergens. In de VS is de weigering van de “New York Times”, bekend voor zijn linkse berichtgeving én onverwijlde steun aan Barack Obama, en ondanks deze duidelijke “bias” toch één van de belangrijkste nieuwsbronnen voor de eigen Europese media, om een opiniestuk van John McCain te publiceren, een belangrijk thema onder de “pundits” in de verschillende talkshows vandaag, bij ons heerst volledige radiostilte. In Europa vinden we het immers normaal dat dit soort praktijken gebeuren, zeker ten aanzien van “fascisten” als Filip Dewinter of andere VB-mandatarissen, en kraait er al lang geen haan meer naar. In de VS is deze vorm van censuur echter veel minder aanvaard. En ook in de zaak-Karadzic hoor ik in de Amerikaanse pers minder VN-ophemelende geluiden dan bij ons.

Ik begrijp de beslissing van de NYT-redactie om McCains vrije tribune te weigeren niet. In de NYT van gisteren mocht Barack Obama wel een vrije tribune wijden aan zijn wedervaren in (de zwaarbewaakte kazernes van) Irak en Aghanistan, respectievelijk zijn tweede en eerste bezoek aan die landen, en aan zijn beleidsplannen over de toekomst van Amerikaanse overzeese interventies. Het opiniestuk van John McCain was dan ook in de eerste plaats een “recht van antwoord” op de vermeende leugens en naïviteit die Obama eerder wel vrij ten toon mocht spreiden in die New Yorkse kwaliteitskrant. Volgens McCain is dit het ultieme bewijs voor de uitgesproken voorkeur van de NYT voor Obama, en ik kan hem daar eigenlijk niet eens ongelijk in geven. Buiten eigen politieke voorkeuren zie ik geen enkele objectieve rechtvaardiging voor deze beslissing. John McCain is de presidentskandidaat van één van de twee grootste politieke partijen in de VS, zijn opiniestuk gaat over een thema waarin hij een gigantische expertise heeft, én zijn belangrijkste politieke tegenstander kreeg een dag eerder in de NYT wel een opiniestuk gepubliceerd. En ook al wordt de NYT-redactie misschien integraal bemand door linksmensen, ik kan moeilijk geloven dat de lezers van de "New York Times" niet geïnteresseerd zouden zijn in de kijk van John McCain op deze zaak.

Via de website van “Fox News” (wie anders?) kon ik het bewuste opiniestuk van John McCain terugvinden. Het ging als volgt:
In January 2007, when General David Petraeus took command in Iraq, he called the situation “hard” but not “hopeless.” Today, 18 months later, violence has fallen by up to 80 percent to the lowest levels in four years, and Sunni and Shiite terrorists are reeling from a string of defeats. The situation now is full of hope, but considerable hard work remains to consolidate our fragile gains. Progress has been due primarily to an increase in the number of troops and a change in their strategy. I was an early advocate of the surge at a time when it had few supporters in Washington. Senator Barack Obama was an equally vocal opponent. “I am not persuaded that 20,000 additional troops in Iraq is going to solve the sectarian violence there,” he said on January 10, 2007. “In fact, I think it will do the reverse.”

Now Senator Obama has been forced to acknowledge that “our troops have performed brilliantly in lowering the level of violence.” But he still denies that any political progress has resulted. Perhaps he is unaware that the U.S. Embassy in Baghdad has recently certified that, as one news article put it, “Iraq has met all but three of 18 original benchmarks set by Congress last year to measure security, political and economic progress.” Even more heartening has been progress that’s not measured by the benchmarks. More than 90,000 Iraqis, many of them Sunnis who once fought against the government, have signed up as Sons of Iraq to fight against the terrorists. Nor do they measure Prime Minister Nouri al Maliki’s new-found willingness to crack down on Shiite extremists in Basra and Sadr City - actions that have done much to dispel suspicions of sectarianism.

The success of the surge has not changed Senator Obama’s determination to pull out all of our combat troops. All that has changed is his rationale. In a New York Times op-ed and a speech this week, he offered his “plan for Iraq” in advance of his first “fact finding” trip to that country in more than three years. It consisted of the same old proposal to pull all of our troops out within 16 months. In 2007 he wanted to withdraw because he thought the war was lost. If we had taken his advice, it would have been. Now he wants to withdraw because he thinks Iraqis no longer need our assistance. To make this point, he mangles the evidence. He makes it sound as if Prime Minister Maliki has endorsed the Obama timetable, when all he has said is that he would like a plan for the eventual withdrawal of U.S. troops at some unspecified point in the future.

Senator Obama is also misleading on the Iraqi military’s readiness. The Iraqi Army will be equipped and trained by the middle of next year, but this does not, as Senator Obama suggests, mean that they will then be ready to secure their country without a good deal of help. The Iraqi Air Force, for one, still lags behind, and no modern army can operate without air cover. The Iraqis are also still learning how to conduct planning, logistics, command and control, communications, and other complicated functions needed to support frontline troops. No one favors a permanent U.S. presence, as Senator Obama charges. A partial withdrawal has already occurred with the departure of five “surge” brigades, and more withdrawals can take place as the security situation improves. As we draw down in Iraq, we can beef up our presence on other battlefields, such as Afghanistan, without fear of leaving a failed state behind. I have said that I expect to welcome home most of our troops from Iraq by the end of my first term in office, in 2013.

But I have also said that any draw-downs must be based on a realistic assessment of conditions on the ground, not on an artificial timetable crafted for domestic political reasons. This is the crux of my disagreement with Senator Obama. Senator Obama has said that he would consult our commanders on the ground and Iraqi leaders, but he did no such thing before releasing his “plan for Iraq.” Perhaps that’s because he doesn’t want to hear what they have to say. During the course of eight visits to Iraq, I have heard many times from our troops what Major General Jeffrey Hammond, commander of coalition forces in Baghdad, recently said: that leaving based on a timetable would be “very dangerous.”

The danger is that extremists supported by Al Qaeda and Iran could stage a comeback, as they have in the past when we’ve had too few troops in Iraq. Senator Obama seems to have learned nothing from recent history. I find it ironic that he is emulating the worst mistake of the Bush administration by waving the “Mission Accomplished” banner prematurely. I am also dismayed that he never talks about winning the war - only of ending it. But if we don’t win the war, our enemies will. A triumph for the terrorists would be a disaster for us. That is something I will not allow to happen as president. Instead I will continue implementing a proven counterinsurgency strategy not only in Iraq but also in Afghanistan with the goal of creating stable, secure, self-sustaining democratic allies.
En met betrekking tot de recente arrestatie van Radovan Karadzic in Belgrado deze kritische tekst van mijn hand uit de oude doos:
Stel u voor dat het met iemand anders gebeurd zou zijn. Er zou een tsunami van protest over het Westen rollen. Het ganse bestel zou op zijn grondvesten daveren. Een man werd gearresteerd en opgesloten op basis van een niet-gespecifieerde aanklacht. Een man werd overgeleverd aan de willekeur van een dubieuze rechtbank die maar over een twijfelachtig gezag en dito bevoegdheid beschikt. Een man bracht vijf jaar van zijn leven door in eenzame opsluiting. Wanneer hij aan de rechtbank toestemming vraagt om een hartspecialist te mogen bezoeken, willigt de rechtbank deze vraag niet in. Twee weken later sterft de man in de gevangenis aan een hartkwaal. En de man is nog niet eens door de rechtbank schuldig bevonden van iets. Hij is dus dood, maar nog steeds onschuldig.

Stel u voor dat deze man bijvoorbeeld een terreurgevangene in Guantanamo Bay geweest zou zijn. Overal in de wereld zouden er betogingen en protestmarsen georganiseerd worden. Er zouden overal parlementaire vragen gesteld worden. Regeringen zouden aan het wankelen gebracht worden. Hysterische lezersbrieven en opiniestukken zouden de media overspoelen. De Morgen zou wekenlang over niets anders meer berichten dan over deze schanddaad. Maar omdat het hier niet ging om een Guantanamo-gevangene, maar om Slobodan Milosevic was er geen haan die ernaar kraaide. Milosevic werd begraven, zonder tranen, zonder hysterie, zonder eer en zonder lof. Misschien allemaal inderdaad wel terecht vanuit een puur menselijk oogpunt, maar tegelijkertijd zo bedweterig, zelfingenomen, bescheten en oneerlijk.

Zoals de befaamde ogen-openende auteur John Laughland openbaart in zijn laatste boek, is het "Internationaal Strafhof voor Joegoslavië" in Den Haag een "walgelijke travestie". Ik zou het een inquisitiehof willen noemen, ware het niet dat kangoeroe-rechtbanken en inquisitiehoven ten minste snel en goedkoop zijn. Het Joegoslaviëtribunaal werkt zéér traag, zéér ontspannend, zéér gerelaxed en zéér comfortabel. Dat mag ook wel met een jaarlijks werkingsbudget van bijna 200 miljoen euro.

Voorstanders van deze groeiende internationale justitie stellen dat de soevereiniteit van de onafhankelijke staten geen excuus kan zijn om tirannen en massamoordenaars immuun te maken voor strafrechterlijke vervolging. Het probleem met deze redenering is echter dat hun oplossing nog véél erger is dan het probleem zelf. Ja, inderdaad. Er zijn in de wereld nog steeds authoritaire regimes, tenminste als we die definiëren als landen waar de leiders geen verantwoording verschuldigd zijn aan hun burgers? Ja, inderdaad. Er zijn nog steeds wantoestanden in de wereld. Ja, inderdaad. Massamoordenaars glippen nog steeds maar al te vaak door de mazen van het net. Maar internationale rechtbanken kunnen - door hun eigenste natuur - nooit geïmplementeerd worden in het democratische proces, en dat maakt van dit soort tribunalen échte vaudevilles, en van eventuele veroordelingen door deze rechtbanken échte Pyrusoverwinningen.

Begrijp me niet verkeerd. Ik ontken zeker niet dat Slobodan Milosevic waarschijnlijk zeer veel bloed aan zijn handen heeft, maar dat is in mijn liberale ogen geen reden om zijn rechten in te perken, en om hem de menselijke behandeling te ontzeggen waarop alle mensen in de wereld aanspraak moeten kunnen maken volgens het handvest van net die organisatie die Milosevic alles ontzegd heeft. De VN blijft één grote irreële grap, en het Joegoslaviëtribunaal bewijst dat nogmaals. Hoe kunnen de Verenigde Naties overal in de wereld landen berispen wegens vermeende schendingen van de mensenrechten als het zelf beschuldigden laat creperen in zijn eigen cellen?
Misschien stellen sommigen onder jullie vragen bij deze blogpost van mij, en kunnen jullie niet vatten waarom ik de verdediging van Milosevic op mij genomen heb, maar dan gaan jullie voorbij aan de werkelijke reden van dit schrijven. Ik ontken immers niet dat Milosevic, of Karadzic, of Mladic, of welke -ic dan ook, gigantisch veel bloed aan zijn handen hebben, maar in mijn ogen valt de beschavingsgraad van een land te meten aan hoe het met zijn misdadigers omgaat.

Milosevic had niet door vreemde bureaucraten berecht moeten worden, maar door zijn eigen burgers. Net zoals Karadzic vandaag. Hij werkte als doctor onder de ogen van jan en alleman in Belgrado. Iedereen wist waar Karadzic was, maar toch duurde het pas tot vandaag, enkele weken na de nieuw gevormde pro-Europese regeringscoalitie in Servië, voordat de Servische autoriteiten Karadzic oppakten. De échte reden voor zijn arrestatie is niet zozeer ingegeven door een eigen authentiek gevoel van rechtvaardigheid, maar door plat politiek opportunisme. Nu de toetreding van Servië tot de Europese Unie voor de deur staat, kan de nieuwe Eurofiele regering van Servië het niet meer maken om massamoordenaars als Karadzic vrij te laten rondlopen. Het behagen van Brussel is de énige achterliggende reden om Karadzic te vangen, en dat is naar mijn bescheiden mening een totale travestie van alles waarvoor wij in het Westen pretenderen te staan. Opnieuw zeg ik jullie: Karadzic had in Servië zelf berecht moeten worden door Servische rechters, en niet in Den Haag door een schare internationale bureaucraten. Als Servië geacht wordt een democratische rechtsstaat te zijn, en Servië wordt zo geacht want anders maken ze geen kans op EU-toetreding, dan hadden ze gerust zelf de eigen massaslachters kunnen berechten.

De Verenigde Naties hebben de nationale soevereiniteit inzake justitie van alle landen drastisch aan banden gelegd. En ik ben het daar niet met eens. Lokale gevoeligheden zijn in mijn ogen even belangrijk als hoogdravende internationale teksten, en net daarom kan ik het tribunaal in Den Haag en al haar uitspraken, hoe feitelijk juist ze ook mogen zijn, niet aanvaarden. De VN is opgestart als een permanente praatbarak en moet ook als dusdanig geconserveerd worden. De arrestatie van Karadzic en zijn uitlevering aan het Joegoslaviëtribunaal in Den Haag gebeurt trouwens in dezelfde week als die andere VN-kangaroerechtbank in Den Haag, het "Internationaal Strafhof", haar allereerste proces begon tegen de Soedanese dictator Omar Al-Bashir. Bashir is zeker geen heilige, en hij verdient inderdaad een zware sanctie voor schuldig verzuim tijdens de Darfoergenocide, of zelfs voor het actief aanzetten daartoe, maar opnieuw is dat geen taak voor de VN, maar voor de getroffen burgers.

In vele opzichten was het Saddamproces in Irak véél aanvaardbaarder voor mij dan de VN-quango's in Nederland. Welk door Bashir aangericht leed hebben Schotse of Braziliaanse rechters en aanklagers doorstaan dat zij Bashir mogen berechten? En welk Pools of Keniaans dorp werd uitgemoord door Karadzic? Of welke Indische of Nieuw-Zeelandse provincie werd door Milosevic etnisch gezuiverd? Als Obama president wordt, hoop ik van harte dat hij aan tenminste één kerneigenschap van de Amerikaanse vrijheidstraditie niet zal raken: het primaat van de nationale rechtsorde op al wat internationaal opgelegd wordt. Westerse landen zijn vrije en democratische rechtsstaten. Wij hebben van de corrupte en machtsgeile VN-bende dan ook niets te leren.

Dit opiniestuk verscheen ook bij het LVSV Leuven en de Stichting Het Vrije Volk, alsmede op de metablog In Flanders Fields.

Meer kritische teksten over de VN op www.un-is-evil.com.

33 Reacties:

At 16:54 Anoniem said...

Vincent, neigen de uitlatingen van Fox News en McCain, die door jou andermaal gretig worden overgenomen niet naar achterhoedegevechten?

De NYT is inderdaad een linkse krant en heeft inderdaad Obama ge-endorsed, so what? Haar conservatieve tegenhanger "New York Post" heeft McCain ge-endorsed... Dat de Times meer lezers heeft dan de Post is niet Obama's schuld, maar wijst er gewoon op dat meer mensen linkse berichtgeving boven rechtse verkiezen. Ik ben er daar, ook al ben ikzelf eerder conservatief, één van trouwens! De komende maanden kan je je nog ergeren aan de "Washington Post" die ook Obama zal steunen, terwijl de "Washington Times" voor McCain zal kiezen, maar zo gaat dat er in de VS nu éénmaal aan toe...

 
At 17:00 Anoniem said...

Vincent, het opiniestuk van McCain was niet "gewoon" geweigerd door de NYT-redactie. Er waren contacten met McCain want de redactie vond het artikel niet gedetailleerd genoeg om als recht van antwoord voor Obama's eerdere tribune te dienen. Daarbij stelde David Shipley, de bevoegde NYT-redacteur, dat Obama nergens McCain aanhaalde in diens tekst en er van een écht "recht van antwoord" ook geen sprake kan zijn. Daarbij stelde Shipley vandaag ook nog dat de NYT in het verleden al zeven vrije tribunes van McCain gepubliceerd had.

 
At 17:35 Anoniem said...

Op de website van de "New York Daily News" vond ik vandaag dit nieuwsbericht terug over de opiniestukzaak McCain-NYT.

Geert heeft gelijk: het medialandschap in de VS is zéér divers en elke politieke strekking beschikt er over zijn eigen kanalen. Men kan dan ook concluderen dat alle NYT-lezers Obamasympathieën hebben, of er geen problemen met hebben over Obama's successen te lezen, want anders zouden ze een andere krant kopen. In continentaal Europa is dat niet het geval, want daar bestaan er geen "rechtse" kranten, wel een naïef-linkse consensus.

Danish maakt één fout en vergeet zich één vraag te stellen: 7 McCain-tribunes SINDS 1996 = minder dan 1 per jaar! En dat voor een zéér actief senator met gigantisch veel exposure, temeer omdat hij in 2000 ook al de bevoorrechte GOP-presidentskandidaat was tot Bush hem tegen de verwachtingen in nog wist te verslaan! En hoeveel op-ed's van Hussein Osama heeft de NYT gepubliceerd, een zwarte nobody die maar 4 jaar senator is?

 
At 17:36 Anoniem said...

Sorry, de link naar het NYDN-bericht vergeten...

 
At 21:26 Anoniem said...

@ geert v n

1) Strikt genomen heeft de NYT Obama nog NIET endorsed voor de komende verkiezingen, maar dat zullen ze later in het najaar nog wel doen. De NYT had Obama endorsed voor de 'Democratic' primaries (tegenover Hillary C), en had McCain endorsed voor de Republikeinse primaries (tegenover Romney en Huckabee). Maar, iedereen weet wel dat de NYT redactie en management (niet al haar joernalisten en commentators) nu een extensie zijn geworden van de Obama-campaign.

2) Ik denk dat serieuse mensen eerder geinteresseerd zijn in objectieve berichtgeving dan in linkse of rechtse berichtgeving. Respectabele media outlets zouden dan ook moeten proberen van berichtgeving te onderscheiden van opiniestukken. In dat opzicht is de NYT sterk aan het falen, en blijft er van objectieve berichtgeving in de NYT niet veel meer over. Daarenboven is haar redactionele lijn tegenwoordig zelfs niet meer 'links', maar eerder radikaal-naief-links geworden. Gelukkig is de NYT dan ook traagjes aan het achteruitgaan als een business. Dat u die krant zelf nog koopt spreekt zeker niet voor u.

2) De NYT is nog groter dan de NYPost als gevolg van normale menselijke inertie. De NYT teert nog een beetje op haar vroegere reputatie van 'objectieve' kwaliteitskrant, maar dat is dus niet langer 'verdiend', en het duurt wel een tijd voor de mensen zich 'aanpassen' aan nieuwe realiteiten. Naarmate het onderwijs systeem meer en meer in ideologisch-linkse handen is komen te vallen, is - na een zekere decalage - hetzelfde gebeurd met de meeste vroegere grote 'objectieve' media. Als reactie zijn er nieuwe meer 'rechtse' media gekomen (althans inde VS), maar die zijn meestal nog jonger, en gedeeltelijk daarom ook nog kleiner.

@ nemo

1) Als er in de Europese media-wereld echt een "consensus" zou bestaan, dan is het duidelijk dat de media haar rol van 'democratische' waakhond niet meer kan vervullen, hetgeen de Europese democratie alleen maar verder kan ondermijnen.

2) De 'uitleg' of excuses van Danish Dynamite (en van Shipley) trekt op niets, want is 'disingenuous'. Het is gewoon absurd, voor een 'grote' krant, van een op-ed (over buitenlands beleid) te weigeren van de hand van een van de twee finale kandidaten voor het Presidentschap. Alsof dat een 'wekelijkse' of zelfs maandelijkse gebeurtenis zou zijn! En het is nog absurder van proberen 'condities' te stellen (of "negocieren") aan de inhoud van zulke op-ed. Kortom, de NYT is geen respectabele 'onafhankelijke' krant meer, maar gewoon een dienstmaagd van ideologische en economische belangen. Daarin onderscheidt ze zich natuurlijk niet van andere media outlets. Zolang men dat maar goed beseft, zullen we er wel moeten mee (leren) leven.

De dood van journalistische ethiek of deontologie is natuurlijk maar een onderdeel van een ruimer falen in onze beschaving, i.e. de opkomst van moreel relativisme. Vermits men niet meer gelooft in 'waarheid' doet men ook geen echte moeite meer om nog PROBEREN waarheid te vertellen over, bijvoorbeeld, politiek. It's no longer about truth, but about 'winning'.

 
At 21:27 Anoniem said...

McCain of Obama, het verschil tussen Caesar en Augustus...meer niet.

 
At 21:27 Anoniem said...

McCain bleek, enige tijd geleden met Joe Lieberman op bezoek in Irak, het verschil tussen Al Qaida en Iran niet te kennen—Lieberman moest hem en plein publique corrigeren; ha, tot zover dan McCain's "gigantische expertise". De man bleek het verschil tussen soenieten en sji-ieten niet eens te weten.

En waarom vergeet iedereen hier de Wall Street Journal, dubbel zo hoge oplage als de New York Crimes, 1000% voor McCain?!!

Maar zolang de ganse kliek het Federal Reserve-socialisme en bi-partisan fascistische Keynesianisme blijven omhelzen, hebben libertariërs geen kandidaat in deze race, is het allemaal spectator sport, democratisch schaduwboksen voor sheeple.

 
At 21:27 Anoniem said...

Ik dacht nu juist dat de VS een zware hand hadden in de val van Milosevic en de zijnen. En dat Karadzic gearresteerd is, wordt daar op de media toegejuicht. CNN op kop.

 
At 21:32 Anoniem said...

@ Fish

CNN is de meest internationalistische en minst Amerikaanse tv-zender van allemaal. Niet vreemd dus dat Europeanen, als ze al naar een Amerikaanse zender zouden kijken, warm lopen van CNN en dat zowat alle distributeurs in West-Europa CNN op hun kabels aanbieden, maar je mag de CNN-werkelijkheid zeker niet té hard volgen. Sommige pundits bij hen zijn degelijk, zoals Glenn Beck en Lou Dobbs (ja, ik ben een fan van de laatste!), en ook door hun samenwerking met Comedy Central is hun satire meesterlijk, maar mensen als Bill Schneider, Larry King of Wolf Blitzer, dat zijn cryptocommunisten die de VS liever als middelmatig landje dan als supermacht zien. Verbaast het u dat Christiane Amanpour, een CNN-vedette, onlangs als enige verslaggeefster toegang kreeg tot Noord-Korea?

 
At 22:15 Anoniem said...

Maar ook op ABC en Fox, nemo : hetzelfde liedje : it is a victory for the free world that Karadzic is arrested.

 
At 22:16 Anoniem said...

@ Anonieme 'anoniem'

Mag ik veronderstellen dat u geen 'publieke figuur' zijt en dat u dus geen benul heeft van wat het betekent van in een publieke 'fish bowl' te leven? En mag ik verder veronderstellen dat u zich nog nooit 'versproken' heeft in een publieke setting? Sommige mensen kunnen niet altijd uit hun woorden komen, en anderen vallen soms volkomen stom wanneer men ze voor een micrfoon of een massa plaatst.

Ik kan u verzekeren dat McCain het verschil kent tussen (i) Al Qaeda en Iran, en ook (ii) tussen shiieten en sunnieten. Men kan McCain terecht van alles verwijten, al naargelang de wereldvisie van degene die wil verwijten, maar die twee onnozele verwijten van u zijn niet serieus. Als u dat soort van media-nonsens wil parroteren dan plaatst u uzelf op het niveau van mensen die in 'vliegende schotels' geloven.

Uw punt omtrent de WSJ is correct. Die hun oplage is inderdaad bijna dubbel zo hoog als die van de NYT. Maar ik denk niet dat de Belgische krantenredacties de WSJ lezen. De WSJ is ook eerder libertarisch dan conservatief, wat u eigenlijk goed zou moeten uitkomen. En McCain is eigenlijk ook meer een libertarier dan een conservatief.

Uit uw laatste paragraafje leidt ik af dat u een (libertarische) 'purist' zijt. Dat is nooit goed in een democratie. Purisme en fundamentalisme (geloof-met-zekerheid) vallen dikwijls samen. En een democratie heeft nood aan mensen die (geestelijke) 'diversiteit' kunnen tolereren en verbeteren. Verkiezingen mogen nooit "een spectatorsport" zijn, want de maatschappij moet bestuurd worden. Als u 'perfectie' moet hebben, in uw termen, dan moet u zichzelf kandidaat stellen. Zoniet moet men roeien met de riemen waarover men beschikt, en de best-mogelijke doelstellingen nastreven.

@ anonieme 'renee'

U lijkt me ook een gemakzuchtige fundamentalist te zijn, maar dan wel van de bevooroordeelde anti-Amerikaanse soort. En, tussen haakjes, er was wel degelijk een verschil tussen Caesar en Augustus.

@ anonieme 'Fish'

U stelt het wel een beetje te simplistisch voor. Het is waarschijnlijk zo dat 'ze' bij CNN de arrestatie van Karadzic zullen toejuichen. CNN staat immers voor 'Clinton national network' of 'Clinton national news'. En het was nu precies de Clinton Administratie die een einde heeft gemaakt aan de slachtpartijen in de Balkan in de 1990's. Het zijn ook de Clinton people en CNN die naievelijk geloven in 'internationaal recht' en selectieve humanitaire interventies.

Maar, buiten CNN, valt er in de VS media niet veel te merken van "juichen" omtrent de arrestatie van Karadjic.

 
At 22:22 Anoniem said...

@ Marc Huybrechts

"De WSJ is ook eerder libertarisch dan conservatief, wat u eigenlijk goed zou moeten uitkomen."

Laat ons zeggen dat de Wall Street Journal inderdaad libertarischer is dan de meeste andere grote Amerikaanse kranten, maar ook de WSJ is op vlak van de libertaire lijn helemaal niet zaligmakend. Ik zou de WSJ dan ook liever "fiscal conservative" noemen, en zonder aan conspiracy-denken te willen doen binnenkort gewoon als "conservative", want Rupert Murdoch zal zeker zijn stempel op de WSJ-lijn willen drukken.

"En McCain is eigenlijk ook meer een libertarier dan een conservatief."

Dit is nonsense. McCain is nauwelijks een libertariër te noemen. Alleen al door zijn centrumpositie op vlak van fiscaliteit en economie, zijn oorlogsstokende rhetoriek en zijn voting chart inzake terreurwetten en burgerrechten kan hij onmogelijk onder de term "libertarian" geplaatst worden, hoe breed we die term ook willen definiëren...

 
At 01:03 Anoniem said...

libertariërs aller landen verenigt u!!!!

 
At 01:14 Anoniem said...

Radko Mladic en Radovan Karadzic: tragische helden!
(Wat u de komende dagen zeker niet te horen krijgt...)

Zojuist kwam het bericht binnen dat Karadzic gearresteerd is en zich voor het Joegoslavië-Tribunaal moet verschenen. Onlangs verscheen "Ratko Mladic: Tragic Hero" over de beruchte Servische generaal. Dat boek geeft een totaal ander beeld van wat wij in het Westen voorgeschoteld krijgen. Het is een pijnlijk relaas over het Westen, dat volstrekt tegen haar eigen belangen in heeft gehandeld door Islamitisch terrorisme te steunen in het voormalig Joegoslavie. Wellicht is Mladic de eerste generaal geweest die in het moderne Europa heeft moeten strijden tegen het islamoterrorisme.

Een recensie van het boek:

Most know him only as war criminal if they know him at all. Ratko Mladic, the commander of the Bosnian-Serb army in the early 1990s gained famed for his blunt speech and his military brilliance fighting Islamic extremism and Croatian fascism. However the West conspired to revitalize Nato and using the EU and the UN launched a brutal war against the Serbian people. Mladic served for years against this onslaught as world opinion was fed propaganda images and as the world was told that the Serbs were the 'new Nazis' and the Bosnians were the 'new Jews'. With the 'massacre' at Srebrenica the world was told that the Serbs had committed the worst 'act' of genocide since the Holocaust.

This book dares to present a very different one than the western media has created. In this book we learn about Mladic's journey from communist officer in Tito's army to patriotic defender of his people as they are being ethnically-cleansed and butchered by Bosnians and Croats. In the end we read about a tragic figure who has been betrayed by the world and even by his own backers in Belgrade. We see that military brilliance and honor are not values that can save one when the entire Muslim and western worlds are against them. Thus Mladic, like the Serbian people, is labeled 'war criminal' and must go into hiding.

But this book is far more than biography. It combines both biography and vignettes of Serbian and Balkan history that seek to show the reader the many sides of what took place in the Balkans in the 1990s. Articles illustrate the history of Croatian Nazism, the Ustasha movement, the role of Islamic fundamentalism among the Bosnians, an analysis of what really happened at Srebrenica and the true workings of the 'international Criminal Court' at the Hague.

This book is more than just a book about Mladic, a minor figure in world history, it is a tale about the modern world and the way in which western idealism and 'good intentions' combined with Islamic fundamentalism conspire to destroy unique and diverse peoples, peoples like the Serbs who fought against Totalitarian imperialism in the 19th century, against imperialism in the 1914 and against Nazism in 1941, only to be betrayed by the West and trodden under foot. The West found itself aiding people like the president of Croatia, a holocaust denier, and Islamic fundamentalists in Bosnia in their quest to destroy hundreds of Serb villagers and continue the genocide of the Serbs that had begun with the Nazis.

This book is a virtual encyclopedia of these histories. It is a condemnation of western policy and a wake up call to Americans and English speaking audiences who have never been exposed to this sort of material before. Here are revealed for the first time in English the words of Serbian women and men, witnesses, who saw the way in which the Croats, Bosnians and their Nato allies butchered Serbs, cleansed them and even beat old women and priest. Unspeakable stories of torture and genocide are revealed, ones that will shock readers and perhaps make a few people think about the policies the west has had towards Serbia and the policies it still has. A brilliant collection of essays and stories that anyone interested in the history of American foreign policy, the Balkans, Islamism, or modern Europe should not be without.


Ook behandelt het boek het gevoelige onderwerp Screbrenica. De auteur komt tot de conclusie dat ongeveer 1800 Bosnische soldaten omkwamen op het slachtveld en dat er ongeveer honderd gedood zijn in opvolgende executies. Met andere woorden: er was geen slachting, wel een slachtveld wat in een oorlog, hoe cru het ook klinkt, gebruikelijk is.

Een comment op Amazon vat het nog even samen:

Here's what you would have found: 1) only 1,900 bodies were buried in the Potocari Memorial graveyard when ex-Pres. Clinton visited it in 2003; 2) 3,000 of the allegedly murdered Srebrenica Muslims voted in 1997 local elections; 3) the 7,500 bodies held in a warehouse in Tuzla are unidentified (yes, they may be Serbs or Croats instead of Muslims); 4) 3,300 Serbian civilians were known to have been killed in Srebrenica between 1991-1995, which is larger than the number of Muslims known to have been killed; 5) the Bosnian Serb authorities always claimed that about 2,500 armed Muslims were killed in action; 6) the Bosnian Muslims refused to lay down their arms. Is this propaganda? I think not. Any U.S. attorney would ask during the same questions during the discovery phase of a criminal trial. There doesn't seem to be a massacre, only battle field casualties. Lesson? Get the facts and address them before regurgitating the same sanctimonious, self-serving comments the mainstream media spreads.

Voor de goede orde, ik wil hier geen oorlogsmisdadigers verdedigen. Ik gebruik mijn macht als blogger alleen om erop te wijzen dat zaken niet zo zwart-wit zijn zoals de main-stream-media ons wil doen laten geloven. Voor mij geldt en telt ieder mensenleven. De eerbied en heiligheid voor het leven onderscheidt ons van diegene(n) die kindermoordenaars als helden binnenhalen. Wie dat over het hoofd ziet, is verontmenselijkt; hij is zo van haat doordrongen dat hij alle redelijkheid uit het oog verloren is. Zo wil ik niet zijn. En ik hoop u ook niet.

Maar anderzijds heb ik weinig op met de passiefisten. Zij die hun lafheid als fatsoen aan de man proberen te brengen. Diegene(n) die iemand radicaal noemen, omdat hij van mening is dat vrijheid duur bekocht is in een proces van eeuwen met vallen en opstaan. Maar het tegelijkertijd de gewoonste zaak van de wereld vinden een cultuur die, in zowel woord als daad, weinig op heeft met onze manier van leven, de vrije doorgang te geven. Wie of wat is in hemelsnaam radicaler?

Maar ja, hoe kan het ook anders van een volk dat bevrijd is van Spanje door huurlegers en waarin maar 2% van in het verzet zat. Maar dat desondanks maar al te graag zelfvoldaan het vingertje wijst op anderen die de hete kastanjes voor hen uit het vuur halen... Eigenlijk verdient dat volk de vrijheid niet.

 
At 02:00 Anoniem said...

@ nemo

Tja, er zijn natuurlijk twee soorten van libertariers: die met beide voeten op de grond staan en die op utopische wolken vliegen. McCain is inderdaad een "fiscal conservative", maar hij is geen "social conservative" (wat ze in Belgie waarchijnlijk een ethische conservatief zouden noemen of misschien een paleo-conservatief). In die zin is Mccain een "libertarier", i.e. hij is een fiscal conservatice en geen social conservative. Hij pleit voor een kleine overheid, voor 'strict constructionist judegs' (geen legislerende rechters) en voor privaat initiatief en incentives.

En dat hij op het terrein van buitenlandse politiek en van "terreurwetten en burgerrechten" beide voeten op de grond weet te houden, dat is maar goed ook. Uw verwijzing naar "oorlogsrethoriek" en naar "terreurwetten en burgerrechten" suggereert dat u dat niet kunt doen. Individuele vrijheid is een belangrijk goed, maar ze moet wel gerealiseerd worden op onze wereld zoals die is, niet op een illusioire wereld die u zou wensen. In een wereld waarin de meeste mensen zich geen barst aantrekken van "individuele vrijheid", maar begeesterd worden door totaal andere 'waarden', daar kan men geen modicum van individuele vrijheid bereiken zonder CONCRETE maatregelen die de 'vrije' burger beschermen tegen slechterikken. The perfect is the enemy of the good.

P.S. Als u een goede libertarier zou zijn, dan heeft u echt niets te vrezen van McCain wat betreft uw burgerrechten. En wanneer Amerikaanse presidenten niet meer ten orlog zullen willen trekken , dan gaat er van vrijheid (laat staan van libertarisme) niet veel meer over vlijven op onze wereld. Of denkt u dat de geschiedenis in 1968 zou begonnen zijn?

 
At 14:15 Anoniem said...

@ Vincent

Ook vandaag roerde Daniel Hannan zich op zijn blog nog eens over het aankomende VN-proces tegen Radovan Karadzic. De titel zegt al genoeg: "The Radovan Karadzic Trial Will Be A Travesty".

Now the travesty begins. The loathsome Radovan Karadžić will be vacu-suctioned off to The Hague to face a court that violates every norm of jurisprudence. A court that admits hearsay evidence, that changes its own rules of procedure as it goes along, that repeatedly contradicts itself. A court, indeed, set up specifically to target certain individuals, in breach of the oldest of all legal precepts, namely that the law should apply indiscriminately to everyone.

All these flaws and more were on display during the Milošević trial. As Anthony Daniels wrote: "The International Criminal Tribunal for the Former Yugoslavia in The Hague was little more than a kangaroo court, though without the very real advantages of that kind of legal establishment, namely speed and economy." The court worked its leisurely way through a budget of around $200 million, and had still not reached its point before both the judge and the defendant were dead.

(...)

David Miliband said yesterday that the hand-over of Karadžić would ease Belgrade's relations with the West, and that the arrest established Serbia's democratic credentials. Precisely the opposite is true. Serbia's democratic credentials will be established when a man like Karadžić can get justice there. Putting him on trial in Belgrade might force some of the more bone-headed Serbian irrreconcilables to confront what was done in their name. Whisking him off to The Hague serves no one's interests - except, of course, the handsomely remunerated and growing corpus of international human rights lawyers.

 
At 16:09 Anoniem said...

Wat een fascist is die Lodewijk Nasser toch? Heiligt het doel écht de middelen of wat in diens ogen? Is het uitmoorden van tienduizenden moslims "aanvaardbaar" of wat in de strijd tegen het islamimperialisme? Waar in hemelsnaam trekt die Nasser de lijn? Dat hij Karadzic verdedigt, tot daar aan toe, dat was een politicus, maar Mladic? Die was erger dan Reynhard Heydrich of Hans Frank, resp. de Rijksprotectoren van Polen en Tsjechoslowakije onder de Nazi's.

Vincent, ik weet dat jij niet van hetzelfde gedacht bent als die Nasser, en dat jij Mladic e.a. het liefst ook ziet bengelen aan de hoogste galg, maar dat je deze lynching niet naar de VN wil outsourcen, maar je oogst hier wat je gezaaid hebt! Jouw initiële tekst trekt nu éénmaal gekken als die Lodewijk Nasser aan.

 
At 14:08 Anoniem said...

"Opnieuw zeg ik jullie: Karadzic had in Servië zelf berecht moeten worden door Servische rechters, en niet in Den Haag door een schare internationale bureaucraten."

Volgens uw logica moet Karadzic - als Bosniër - in Bosnië worden berecht en niet in Servië. Dit lijkt me niet zomaar een detail en ik denk dat de man ook zelf heel goed wist waarom hij indertijd niet in Bosnië (in zijn geliefde republika srpska) is ondergedoken maar zijn dagen naar verluidt in Montenegrijnse en Servische kloosters doorbracht.

 
At 14:09 Anoniem said...

@ Vincent

1) Akkoord met je grondstelling dat VN-rechtbanken een bedreiging vormen voor de democratie. Men mag 'recht' niet ontkoppelen van het politieke bestel waarin het functioneert of opereert. In ONdemocratische politieke bestellen wordt het juridisch apparaat dikwijls een instrument om ONRECHT te vestigen of te bestendigen. In Belgie is dat vandaag al terug tot op zekere hoogte het geval, omdat er recentelijk nu terug enkele 'gewone' wetten bestaan die het constitutionele vrijemeningsuitingsrecht verkrachten. En het ligt voor de hand dat de VN, en de misgenaamde 'internationale gemeenschap' duidelijk geen democratisch politiek bestel vormen, en dat ook nooit zullen kunnen zijn (omwille van tegenstrijdige 'culturele of maatschappelijke waarden' in de wereld).

2) Niettemin, zoals ik vandaag reeds betoogde op de Brussels Journal, vind ik dat men een onderscheid moet maken tussen (A) tijdelijke rechtbanken die voor een specifiek probleem werden opgericht, en (B) een permanent orgaan gelijk de ICC, the International Criminal Court in Den Haag (niet te verwarren met het 'andere' Internationaal Gerechtshof in Den Haag, dat zich enkel mag uitspreken wanneer alle partijen een 'geschil' er aan willen voorleggen).

3) In het eerste geval (A) gaat het om tijdelijke rechtbanken die zich enkel op een specifiek probleem kunnen richten. Zij kunnen enkel opgericht worden door de VN Veiligheidsraad, waar democratische machten (de VS, en eventueel France en VK) een veto kunnen stellen. Dikwijls bestaat er in die gevallen geen lokale (of nationale) rechtsmacht die eigen massamoordenaars zou kunnen berechten. In dit specifiek geval, Joegoslavie bestaat niet meer, en zou het dan gepast zijn voor Servie om Bosnier Karadzic te vervolgen voor wandaden in Bosnie? Gelijkaardige tijdelijke rechtbanken voor specifieke gevallen in Afrika en Azie (Timor) hadden een zekere 'rationale'.

4) Maar in het tweede geval (B) van PERMANENTE VN-gesanctioneerde juridische organen, gelijk het ICC in Den Haag, daar hebben we een echt gevaar voor de democratie. Zulk een orgaan van een ondemocratisch politieke bestel kan, op termijn, enkel op selectieve wijze zowel recht als ONRECHT helpen bestendigen in functie van heersende politieke winden. En die schade kan permanent blijven werken.

 
At 14:10 Anoniem said...

@ Steven

Door de Servische minderheid in Bosnië dan eigenlijk, verenigd in de politieke entiteit "Republika Srpska"

http://en.wikipedia.org/wiki/Republika_Srpska

 
At 15:16 Chris Demeyere said...

Vincent, Ik stel me vragen bij je vraag naar de berechting van Milosevic door zijn eigen burgers, terwijl de misdaden niet tegen die burgers bedreven zijn. Hetzelfde over Karadzic. Zijn misdaden werden niet bedreven tegen Serviërs maar tegen inwoners van een (nu) ander land.

Wat dacht je van het beginsel dat iemand wordt berecht in het land waar hij/zij de vermeende misdaden beging? Is dat niet logischer?

Als je nu antwoordt dat Milosevic en Karadzic dan natuurlijk veroordeeld worden, zonder zelfs maar een kans te hebben op een vrijspraak, al waren daar enorme bewijzen voor... Dan heb je gelijk. Net zoals een rechtszaak in Servië waarschijnlijk tot geen of een minieme straf zou leiden. Ik weet dus niet waar Milosevic of Karadzic een eerlijk proces zouden kunnen krijgen. Dat is natuurlijk het idee achter het internationaal strafhof, een onpartijdige instantie. In de praktijk werkt dat niet, geef ik grif toe.

Er is overigens een verschil met Guantanamo. Den Haagse gevangenen krijgen zeker een openbaar proces. (Toen ik het strafhof bezocht zag ik Milosevic daar in levende lijve, achter een glaswand)

 
At 18:46 Anoniem said...

@ Chris Demeyere

1) Uw eerste vraag werd reeds beantwoord door 'Steven'.

2) Ik denk dat er totaal geen vergelijking kan gemaakt worden tussen (a) Milosevic in Den Haag en (b) Guantanamo.

In het eerste geval van Milosovic gaat het om een 'politiek burgelijk proces', dat weliswaar door een internationale instantie wordt gevoerd. Het is 'politiek' in de zin dat het beleid van een regime wordt beoordeeld. Achteraf of ex post, natuurlijk, nadat dat regime eerst 'impotent' werd gemaakt door militaire interventie (de facto door de VS luchtmacht, formeel door de NATO). Het is ook een 'burgerlijk' proces, in de zin dat het niets met krijgsrecht te maken heeft tijdens een oorlog.

Guantanamo, daarentegen valt onder krijgsrecht. Het gaat om 'krijgsgevangenen' of soldaten die tijdens militaire gevechten werden opgepakt, en die men zoekt te berechten terwijl de 'oorlog' nog onderwege is. Het is wel nieuw, of 'sui generis', in de zin dat de vijand een of meerdere transnationale organisaties zijn, en dat er geen bestaande nationale authoriteiten zijn die zich verantwoordelijk willen stellen voor de (overgebleven) gevangenen en met wie men zou kunnen onderhandelen over gepaste berechting en bestraffing. Voor een aantal vroegere Guantanamo inmates werd onderhandeld met de gepaste nationale authoriteiten. Men kan geen oorlog voeren via "openbare processen". Het is een illusie te denken dat men normaal 'recht' van vredestijd in een democratie, zou kunnen toepassen in oorlogsomstandigheden. Er is een groot verschil tussen (a) een bankrover die iemand dood schiet in Borgerhout (en die in de provincie Antwerpen in 'alle gemak' kan onderzocht en berecht worden) en (b) iemand die een bom gooit naar een soldaat tijdens 'schermutselingen' in de Hindu Kush. De bommengooier en de bankrover doen er goed aan van differentiele behandeling te verwachten, want de respectievelijke bevoegde 'authoriteiten' bevinden zich in totaal andere omstandigheden (en praktische mogelijkheden). Natuurlijk, vanuit een salonzetel bekeken...kan men alles over eenzelfde mentale kam scheren.

 
At 00:41 Anoniem said...

Ik verneem hier dat de gevangenen van Guantanamo onder het krijgsrecht vallen!
Nu kan ik mij vergissen ...maar zei Dubya niet ooit dat zij daar juist niét onder vielen?
(hetgeen hem mogelijkheden gaf, die in beschaafde landen of organisaties weliswaar onbespreekbaar horen te zijn - marteling bijvoorbeeld - maar die hém juist leuk leken leken ;-)

 
At 10:44 Anoniem said...

@ Marc vf

1) Ik denk dat u slecht geinformeerd werd door "liedjes-nazingende" naief-linkse en Bush-hatende journalisten. Voor zover ik weet heeft Dubya steeds gezegd dat de Guantanamo gevangenen onder het krijgrecht vallen. Twee punten daaromtrent:

-- Waarschijnlijk berust uw verkeerd begrip op media-lawaai omtrent het juridische onderscheid tussen 'enemy combatants' en 'prisoners of war'. Dat is juridisch gekrakeel met weinig praktische betekenis, ook al kan het gebruikt worden en misbruikt worden m.b.t. de toepasbaarheid, of niet, van de relevante Geneva Conventies.

-- De positie van Bush werd finaal bevestigd of gesteund door de Rechterlijke Macht. Zoals hoort in een echte democratie, met echte scheiding van de 3 machten, en met echt vrijemeningsuitingsrecht, heeft de 'war on terror' tot een langdurig touwengetrek geleid tussen de drie Machten. Dat touwengetrek heeft in recente jaren geleid tot minstens 3 Supreme Court beslissingen (via eerdere lagere court beslissingen), waaronder een opdracht aan het Congress om bepaalde wetgeving te veranderen (in de zin van verduidelijken) en richtlijnen aan de Uivoerende Macht betreffende specifieke toepassing van het krijgsrecht in dit geval van Guantanamo.

2) Het is goed mogelijk dat sommige dingen in bepaalde landen "onbespreekbaar" zouden zijn. Dat betekent helemaal niet dat die dingen niet zouden gebeuren in die landen. Ik heb stellig de indruk dat in de USA praktisch alles bespreekbaar is, en vind dat maar goed ook. Onbespreekbaarheid is geen teken van "beschaving". Integendeel! Het is eerder een teken van kopindegronderij, en dat valt dikwijls samen met het voorlaatste stadium van dekadentie in een "beschaving".

3) Het staat buiten alle kijf dat "marteling" in de USA illegaal is. De US Administratie heeft ook herhaaldelijk bevestigd dat "marteling" geen onderdeel vormt van het beleid, en dat er dus geen enkele vorm van geoorloofde marteling kan geweest zijn in de huidige 'long war on terror'. Dit zal natuurlijk velen niet weerhouden om het anti-Amerikanisme verder proberen aan te wakkeren met dergelijke loze beschuldigingen. Bij sommige journalisten gaat het om ideologische redenenen, bij politieke tegenstanders om politieke redenen, en bij jihadisten om nog meer begrijpelijke redenen.

4) Het staat ook buiten alle kijf dat marteling niets te maken heeft met "Guantanano", want Guantanamo is een model-gevangenis. De US Administratie moet regelmatig rapporteren aan het Congress, en heeft bevestigd dat er in de long war on terror in totaal drie - ja 3 - gevallen zijn geweest van 'enhanced interrogation'. Niet in Guantanamo, niet in de USA zelf, maar wel in het 'buitenland'. Vermits er US militaire acties plaats grijpen in de war on terror in ongeveer 13 landen vandaag, zijn er vele kandidaten voor geheime CIA gevangenissen. De Administratie heeft ook aan bepaalde Congress leden kunnen aantonen, in gesloten kamer, waarom die 3 gevallen van 'enhanced interrogation' noodzakelijk waren en andere levens hebben kunnen redden. Enhanced interrogation is geen "marteling", ook niet als het zou gaan om 'waterboarding', wat men trouwens toepast in training op een onderdeel van de eigen militaire 'special forces'.

5) Tenslotte, ik ben geen fan van Bush, en ben dat trouwens nooit geweest, maar het feit dat u Bush toeschrijft van marteling "leuk" te vinden, bewijst dat u niet serieus zijt, en ook uitermate bevooroordeeld. Maar dat heeft u zelf eigenlijk al herhaaldelijk van uzelf toegegeven, namelijk dat het bij u allereerst om amusement zou gaan.

 
At 10:44 Anoniem said...

@marc huybrechts

""Guantanamo is een modelgevangenis." Ik weet niet wie U parroteert (om uw geliefkoosde uitdrukking eens op uzelf toe te passen),maar in elk geval een vogel die blind en doof is, en vals zingt. De lezer heeft maar het woord 'Guantanamo'in te typen op google, om een mooi overzicht te krijgen van wat in die modelgevangenis gaande is. Ook veel Amerikaanse bronnen overigens vinden het schandelijk dat het ding bestaat. In het algemeen zou U er goed aan doen,M.H.,om ook wat meer dingen voor uw plezier te doen. Nu komt u over als een schoolmeester die voortdurend leerlingen met een eigen opinie, op de vingers tikt, en gewoonlijk in drie of vier puntjes aantoont dat ze dwalen. U verwijst gaarne naar het vroegere paternalisme, met de notaris, de patoor en de burgemeester als steunpilaren....U vergat de schoolmeester...dat ben U. Beetje breeddenkendheid, openstaan voor andere visies, wat meer cultuur,zin voor humor en relativiteit zouden je sieren.Straks gaan de mensen nog denken dat alle libertariërs eigenwijze droogstoppels zijn, ik ken er gelukkig een paar andere...

Pallieter

 
At 21:31 Anoniem said...

@Vincent

Ik weet niet welke amerikaanse kranten jij leest, maar in al die ik lees wordt Karadzic als een misdadige tiran afgeschilderd. Welke lees jij dan?

Bob Michigan

 
At 21:33 Anoniem said...

@ anonieme Pallieter

1) Wel, beste 'moedige' anoniemeling, u lijkt me eerder te behoren tot de relativisten die menen dat de kindertjes even waardevolle dingen zouden te vertellen hebben dan de schoolmeesters. Dat gebrek aan intellectueel discriminatievermogen plaatst u inderdaad eerder onder de kindertjes, en mij misschien onder de schoolmeesters.

2) Hoe zou ik kunnen parroteren, vermits u zelf komt bevestigen dat wat ik vertel geen 'gangbare opinie' is. Het probleem met het internet is dat het vol met 'rommel' en met pornografie staat. Men zou dus eigenlijk eerst een intelllectueel volwasene moeten zijn alvorens van het internet 'goed' gebruik te kunnen maken. Als uw informatie berust op wat er op uw scherm verschijnt na het typen van bepaalde woorden in Google, dan staan er u nog vele grote verrassingen voor de boeg in het leven. Nee, het parroteren is eerder een karakteristiek van (doorgaans te jonge) Google-adepten zoals u.

3) Inderdaad, Guantanamo is een "model-gevangenis". En dat oordeel van mij berust op 2 gronden.

-- Ten eerste, het is de gevangenis die het meest onder de schijnwerpers staat, zowel van de US authoriteiten als van de media horden. Het is een 'moderne' gevangenis, waarin men in recente jaren veel geld heeft gestoken. En zij heeft scherpe directe politieke controle ondergaan van zowel de uitvoerende Macht als de legislatieve Macht. De betrokken Congressionele committees hebben het zo beschreven in hun rapporten. Dat belet natuurlijk niet, dat sommige onverantwoordelijke politiekers allerlei onnozele verklaringen zullen afleggen wanneer dat in hun kraam kan passen.

-- Ten tweede, Guantanamo wordt beheerd door de US military en niet door een typische civiele bureaucratie (of dat nu een Amerikaanse of een andere zou zijn doet er niet veel toe). Dit argument kunt u natuurlij niet begrijpen, omdat u er geen benul van heeft dat de US military een van de meest succesvolle 'grote' maatschappelijke organisaties geworden is in de Westerse wereld in recente dekaden. Suksesvol in termen van discipline, zelf-kritiek, 'nondiscriminatie' in verschillende opzichten. Maar ja, het is niet mijn schuld dat u zo slecht geinformeerd wordt door de naief-linkse media die uw (vertrokken) wereldbeeld voor u determineren.

4) Uw verwijzing naar "vele Amerikaanse bronnen vinden etc..." suggereert dat u geen besef heeft van het fenomeen van aangekweekte naief-linkse westerse zelfhaat. Ik vermoed dat ik met 'Belgische' voorbeeldjes zal moeten afkomen alvorens er bij u een belletje zal kunnen rinkelen daaromtremt. Tot zover uw "breeddenkendheid"...

5) Het feit dat u mij (foutievelijk) beschrijft als een "libertarier" (ook al zou het een droogstoppelige zijn) getuigt weer eens dat uw intellectueel discriminatievermogen nog in de kinderschoenen staat. U heeft alleszins nog enorm veel te leren van internet-auteur Vincent d.r., ook al zijt u misschien ettelijke jaren ouder. Uw probleem is dat u niet onafhankelijk kunt denken van de culturele orthodoxie die u omringt. Dat is het lot van de meeste mensen in de wereld, en dat maakt van u een perfecte kandidaat voor.....het kwantitatieve fenomeen van 'parroteren'. Niettemin hoop ik dat, na voldoende tijd, u toch onafhankelijk zult kunnen leren denken, en beseffen dat er een verschil is tussen kwaliteit en "relativeren". In het belang van uzelf en uw nakomelingen.

 
At 21:33 Anoniem said...

Ik word slaperig van nummerreeksen!
ZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZ...

 
At 21:34 Anoniem said...

@ Marc Huybrechts: een juridische spitsvondigheid zou ik het onderscheid tussen "enemy combattants" en POW's niet noemen: er zijn geen uitzonderingen toegestaan door de Geneva Convention. Mensen die zonder formele aanklacht, en zelfs zonder dat hun identiteit bekend wordt gemaakt, worden vastgehouden, al was het in Disneyland (maar zo erg zal het wel niet zijn hoop ik ;-) ...dat valt onder oorlogsmisdaden.
Verder wil ik mijn lezers inderdaad amuseren, en probeer ik hen zelfs te doen glimlachen, maar dat staat toch geen sérieux in de weg, integendeel zou ik zeggen. Dubya behoort tot die mensen (I would not touch him with a six foot pole) die, van zodra hun onschendbaarheid wegvalt, in de gevangenis thuishoren, zeker méér dan Karadjic.

 
At 21:34 Anoniem said...

@ Marc vf

1) Ik heb dat onderscheid tussen enemy combatants en POWs dan ook geen "juridische spitsvondigheid" genoemd. U doet dat hier misschien, maar ik doe dat niet. Ik heb dat onderscheid wel te berde gebracht als mogelijke verklaring voor uw verkeerdelijke bewering dat Bush Guantanamo niet onder krijgsrecht zou zien. De geestesverwarring komt hier volkomen op uwe rekening te staan.

2) Er bestaat geen "Geneva Convention". Sorry dat de Vlaamse of andere 'kwaliteitskranten' dat u nog niet hebben uitgelegd. Er bestaan wel een aantal verschillende Geneva ConventieS die betrekking hebben op conflicten tussen staten en de behandeling van POWs. Maar, kom, dat is een juridisch detail dat eigenlijk van weinig belang is hier. En de USA is waarschijnlijk een van de weinige landen die zich ook strikt houden aan de letter (en de geest) van die conventies. Ondermeer omdat de USA een echte democratie is, en omdat er daar institutionele voorzieningen zijn die er voor zorgen dat de government-of-the-day kan terecht gewezen worden door onderdelen van haar eigen administratie of 'Executive', en dan voor een van de twee andere Constitutionele Machten kan gebracht worden.

3) Er worden geen mensen vastgehouden zonder "formele aanklacht", althans niet door de USA. Al die vastgehoudenen komen onder het krijgsrecht, en worden ook onder dat recht formeel beklaagd. En wat die bekendmaking van identiteit betreft, moet ik erop wijzen dat de USA de identiteit van alle Guantanamo gevangenen heeft bekendgemaakt aan de betrokken nationale overheden (niet aan de vriendelijke journalisten van De Standaard of De Morgen natuurlijk). De meeste van die inmates zijn al lang terug 'thuis', na gepaste negociatie over 'berechting' en bestraffing. De meeste van de overgeblevenen in Guantanamo zijn jihadis die niemand wil 'ontvangen', ook niet de goedkope permanente kritikasters van de US. Van hypocrisie gesproken. En ook niet de desbetreffende 'nationale' overheden, hetgeen een directe flagrante overtreding is van echt 'internationaal recht', volgens hetwelke elke regering verantwoordelijk is en blijft voor haar eigen 'nationalen'. En dan zijn er ook nog jihadis die de USA niet naar huis stuurt (bijvoorbeeld chinese uigurs) omdat de 'humanitaire goegemeente' dat inhumaan zou vinden, en de USA regering daarmee akkoord gaat.

4) Uw behoefte om uw lezers te wilen amuseren staat wel regelmatig 'serieux' in de weg. Het verleidt u tot het verkopen van halve waarheden en soms zelfs van directe valsheden, vooral waar het de USA zou betreffen. In feite deze discussie werd geinstigeerd door uw valse bewering dat Bush Guantanamo niet onder krijgsrecht zou beschouwen, wat een directe valsheid is.

5) En uw wens om Bush in de gevangenis te willen zien is natuurlijk weer een mooi 'bewijs' waarom 'recht' nooit los mag gezien worden van een echt democratisch politiek bestel, en waarom 'internationale gerechtshoven' doorgaans een slechte idee zijn. Zij vallen onvermijdelijk ten prooi aan political correctness en arbitrair 'recht', waar emotionele mensen zoals u hun goestingen kunnen botvieren.

6) Vooraleer u iemand in de gevangenis zou willen zien, moet u natuurlijk daar een redelijke justificatie voor kunnen geven. Zonder twijfel zult u daar wel een 'justificatie' voor hebben, maar dan zeker geen 'redelijke'. Enfin, niet dat ik nog meer naief-linkse bevooroordeelde nonsens zou willen lezen daaromtrent. Evita Neefs en andere politiek-correcte liedjes-nazingers domineren nu al de Belgische media. Maar als u toch met een justificatie zou willen afkomen, dan zal ik de onredelijkheid ervan gemakkelijk kunnen bloot leggen.

 
At 21:35 Anoniem said...

@Marc Huybrechts: ik kan alles wat u zegt korter zeggen, en onderhoudender, maar dan moet ik nu wel opschieten.
Eén ding: over "internationale gerechtshoven" had ik het toch niet? Dubya, na zijn term, moet in mijn ogen door het Amerikaanse volk veroordeeld worden tot levenslang, en nog wel in een pretpark op Amerikaanse bodem, dat hij zelf mag uitkiezen.

 
At 21:35 Anoniem said...

Inderdaad, mon cher Marc, als men niets serieus zou willen zeggen, dan kan het allemaal veel "korter" gebeuren. Kijk maar naar die laatste anonieme onnozelaar die slaperig wordt van "nummerreeksen". Korter kan toch niet.

Nu wil ik helemaal niet zeggen dat u nooit iets serieus zou te zeggen hebben. Soms heeft u dat wel. Maar ik vrees dat vele jongere lezers dat onderscheid niet meer kunnen maken, en dat heeft veel te maken met het 'nieuwe' onderwijs.

En wanneer u occasioneel wel iets serieus te vertellen heeft, dan doet u dat op veel "onderhoudender" wijze. Dat geef ik grif toe. U zijt dan ook veel beter vertrouwd met Casanova dan ik. Trouwens uw literaire divertissementen brengen mijn jeugd terug wat dichterbij, en zijn nuttig om mijn Nederlands een beetje te kunnen onderhouden.

Maak u geen zorgen, Bush gaat binnen zeven maanden niet naar een pretpark, maar wel naar zijn ranch in Texas 'to clear brush'. Het zal niet lang duren voor Vandermeersch, Neefs en consoorten u een nieuw haatsubject of object zullen bezorgen.

 
At 21:36 Anoniem said...

Beste Marc,
wij hadden dat eerder al vastgesteld: over sommige zaken, zoals modelgevangenissen, waterboarding &c. zullen wij het in dit leven wellicht niet eens meer raken.
Maar dat geeft niet, er zijn ook een hoop zaken waarover wij het wel eens zijn ;-)

 

Een reactie posten