Maar van zodra men andere oplossingen begint te opperen komt het aloude argument naar boven: “Er mag niet aan de sociale zekerheid geraakt worden, anders wordt de solidariteit aangetast!”. Nu kan men zich afvragen in hoeverre men in deze nog kan spreken van solidariteit. Het begrip solidariteit hangt namelijk sterk vast aan het creëren van een soort van gemeenschapszin. Een deel van de gemeenschap is bereid een deel van zijn voordelen op te geven (in dit geval onder de vorm van belastingen) om een ander deel van de gemeenschap te helpen. Men kan al eens ziek worden of zonder werk vallen. Maar deze hulp is door de tijden steeds verder geëvolueerd naar een vanzelfsprekendheid. Een groot deel van de uitkeringsgerechtigden vindt het maar normaal dat ze hun uitkering krijgen en voelen dikwijls niet de minste verantwoordelijkheid tegenover degenen die hen deze uitkering bezorgen. Tevens groeit een tijdelijke noodhulp steeds meer uit tot een onbeperkt privilege.
Welke oplossingen zou een vrije markt hiervoor kunnen bieden? Men denkt dan in de eerste plaats direct aan het privatiseren en/of rationaliseren van een aantal takken van de sociale zekerheid. De stijgende kosten in de ziektezorg maken het onvermijdelijk dat in de toekomst de Staat zal moeten terugvallen op het aanbieden van een basispakket. Voor de overige zaken zal de burger zichzelf moeten bijverzekeren bij een private verzekeraar. Ook de pensioenen gaan steeds meer ondergebracht moeten worden in private pijlers, zeker als de budgetten binnen een kleine vijf jaar helemaal gaan ontsporen als de vergrijzing inslaat. Het is tevens onvermijdelijk dat de komende generaties langer zullen moeten werken, al is het maar omdat de levensverwachting ook meer en meer stijgt en de nataliteit daalt. Er moet ook dringend nagedacht worden over het arbeidsmarktbeleid en het beperken van de werkloosheidsuitkeringen in de tijd en een strikter activeringsbeleid lijken onvermijdbaar. Al deze maatregelen kunnen een overgang zijn naar verregaande privatiseringen, maar dit zal in ieder geval zijn tijd vragen. Mensen die bijvoorbeeld heel hun leven geld afgedragen hebben in de veronderstelling hiervan na pensionering de vruchten te plukken, kan men moeilijk nu in de kou laten staan. Overgangsmaatregelen zijn nodig; dat ontkennen liberalen ook niet.
Maar er zijn ook andere oplossingen. Als we terugkijken naar het einde van de 19e en het begin van de 20e eeuw, zien we dat de meeste mensen aangesloten waren bij private mutualiteiten of broederschappen in de Angelsaksische landen, systemen die zeer goed werkten. En dit is een interessant concept. Stel dat men een groep mensen heeft die samen een kleine gemeenschap vormt. De leden van deze gemeenschap beslissen vrijwillig om een deel van hun inkomsten af te staan als vorm van ‘sociale zekerheid’. En er worden een aantal regels gesteld: wanneer er beroep kan gedaan worden op deze gelden, hoe hoog de vergoedingen dan liggen, ... Als er iemand ziek wordt, worden de ziekenhuiskosten betaald. Als er iemand sterft, wordt er een bedrag uitgekeerd aan de familie om dit inkomensverlies op te vangen. Als er iemand zonder werk valt, krijgt hij gedurende de tijd dat hij zonder werk zit een uitkering. En zo kunnen er nog tal van andere regels ingevoerd worden. Wat zijn nu de voordelen van dit systeem ten opzichte van het systeem zoals we het de dag van vandaag kennen? Ten eerste gaat de begunstigde zo weinig mogelijk van het systeem willen profiteren. Zijn band met de andere leden is veel sterker en hij zal de andere leden niet voor het hoofd willen stoten uit vrees uit het systeem gebannen te worden. Ten tweede zal de controle veel gemakkelijker verlopen. De groep is kleiner en misbruik valt sneller op en zal sneller aangeklaagd kunnen worden.
Dit lijkt mij al bij al een zeer liberaal systeem en ontkracht het veelgehoorde argument dat liberalen tegen gemeenschappen zouden zijn. Ze zijn eerder tegen het gedwongen lid zijn van een bepaalde gemeenschap of Staat. Het is niet omdat een liberaal als individualist de onafhankelijkheid van het individu hoog in het vaandel voert, dat hij daarmee tegen het verenigen van mensen zou zijn. Het is niet antiliberaal om te stellen dat mensen vrijwillig toe of uit een gemeenschap kunnen treden en dat aan deze toetreding een aantal regels vasthangen. Het lijkt mij eerder dat het uitbouwen van een sterke Staat leidt tot het ondermijnen van het gemeenschapsgevoel en de sociale banden tussen mensen. Belastingsbetalers hebben niet meer het gevoel dat hun geld bijdraagt tot de alom geprezen solidariteit en het steuntrekkende deel van de bevolking vindt deze steun van de Staat maar normaal. Waarom de noodzaak voelen om deel uit te maken van een gemeenschap als men al deze voordelen sowieso al krijgt van de Staat? Waarom naar werk zoeken als de laagste lonen gelijk zijn aan wat men zo al krijgt? Het systeem van private mutualiteiten waar mensen vrijwillig een deel van hun inkomen afgaven om anderen tijdelijk uit de nood te helpen is verworden tot een incentive van asociaal gedrag.
Nu ben ik de eerste om toe te geven dat de kans klein is dat er de komende jaren terug geëvolueerd wordt naar een dergelijk systeem. Het is echter van kapitaal belang dat deze verantwoordelijkheidszin terugkomt bij de burgers en hierbij kunnen verregaande privatiseringen en rationaliseringen in de sociale zekerheid zeker soelaas bieden. Dat dit grote uitdagingen zal bieden op politiek vlak staat vast. Het is niet voor niets dat tal van professoren en economen al langer waarschuwen dat de hervormingen op communautair vlak niets voorstellen met wat ons nog te wachten staat op het gebied van het hervormen van de sociale zekerheid, zeker indien men deze betaalbaar wil houden. Geachte dames en heren politici, het zou dan ook aangewezen zijn niet te lang meer te wachten met het aanpakken van dit karwei. De toekomstige generaties danken u!
Dit opiniestuk van Jens Moens verscheen ook in het magazine "Blauwdruk", bij het LVSV en op de metablog In Flanders Fields.
Meer teksten van hem op www.lvsvleuven.be.
23 Reacties:
- At 12:49 Vincent De Roeck said...
-
Gisteren luidde Ghislain Londers, de eerste voorzitter van het Hof van Cassatie, de alarmbel in een brief aan Kamervoorzitter Herman Van Rompuy. Volgens Londers zou “men” een poging ondernomen hebben om de rechtsgang te beïnvloeden in de zaak Fortis, o.a. door aan te sturen op een anders samengestelde rechtbank. Wie die “men” is, staat voorlopig nog niet vast, maar algemeen wordt aangenomen dat het om “de regering” of om “bepaalde personen binnen de regering” zou gaan. Yves Leterme wordt in de eerste plaats verdacht, maar ook Jo Vandeurzen en Didier Reynders zijn al genoemd. De overige regeringsleden lijken de dans alsnog te ontspringen, maar in een typische Brusselse minuut kan alles natuurlijk nog veranderen...
Yves Leterme wordt vriendelijk verzocht op te stappen als premier, maar klampt zich vast aan zijn postje. Jo Vandeurzen zou als verantwoordelijk minister ook de eer aan zichzelf moeten houden, maar ook hij is daar niet toe bereid. Dat schuld minder van belang is dan politieke evenwichten, is een andere ontdekking in deze zaak. Twee CD&V-ministers die opstappen, lijkt voor de partij van Marianne Thyssen een brug te ver. Vandaar dat zij aansturen op het ontslag van Didier Reynders, maar die laatste kan strikt genomen niets ten laste gelegd worden. Reynders denkt dan ook niet aan opstappen.
De Open Vld is blij dat de CD&V nog maar eens in een slecht daglicht gesteld wordt, maar durft de regering niet laten vallen door hun abominabele scores in de laatste opiniepeilingen. De oppositiepartijen zijn natuurlijk even gretig om wél op een val van de regering en nieuwe verkiezingen aan te sturen. De PS weet niet goed wat gedaan en zou ook slecht geplaatst zijn om een positie in te nemen op vlak van machtsmisbruik na alle recente schandalen in hun rangen. Het CDH beseft dat lamme tamme Yves Leterme op de premierstoel de beste garantie is om geen staatshervorming te krijgen en blijft hem dus de hand boven het hoofd houden. Het laatste wat de CDH wel wil, is nog meer communautair geladen verkiezingen dan in 2007.
En zo verandert er niets en blijft de regering braafjes op post. Er was nochtans een tijd dat op het niet respecteren van de scheiding der machten de doodstraf stond. Is ontslag - en als het van mij afhangt ook een latere strafrechtelijke veroordeling - dan zoveel gevraagd? - At 12:50 Anoniem said...
-
Een helder ongenuanceerd artikel zoals we van de auteur gewend zijn. Volledig akkoord. Op hoogverraad stond inderdaad eeuwenlang de doodstraf.
- At 12:50 Anoniem said...
-
Vooral ongenuanceerd!
In 1994 schreef Verhofstadt : "Mochten John Locke, David Hume, en andere historische theoretici van de democratie vandaag in België terugkeren, zouden ze verstomd staan. Ze zouden constateren hoe ingewikkeld onze politieke instellingen zijn, en vooral hoe onvriendelijk ze zijn voor de rechten van het individu."
Inderdaad: "Liberalism at one time referred to liberty, to making people as free as possible from the control of their presumed betters, and especially free of excessive control by the government."
Dit zou toch moeten betekenen dat Liberalen zich dienen te verzetten tegen de inmenging van de overheid in het persoonlijke leven van ieder individu, van de burger!
Dus is Guy Verhofstadt geen liberaal. Ruim gedurende vier jaar heeft hij mij op onwettige wijze laten bespieden en stalken - zonder dat ik enig misdrijf heb gepleegd of van wat dan ook officieel word beschuldigd.
Toen ik klacht ging neerlegen bij het Commissariaat Nieuw-Gent, verwees men mij voor de aangifte naar de Ridderstraat Gent. Na aldaar terug mijn verhaal te hebben gedaan, werd ik opnieuw doorgewezen naar een ander commissariaat. Daar werd eindelijk een PV opgesteld. Nooit heb ik daar iets van vernomen. Een onderzoek naar de aangeklaagde stalking en mobbing is nooit geschied!
Verhofstadt heeft zich geuit als onverdraagzaam, rancuneus en van haat bezeten, had geen respect voor de scheiding der machten, had noch respecteert voor mijn burgerlijke vrijheden noch voor mijn individuele en democratische rechten.En het gerecht dat van de ganse geschiedenis voor een groot deel op de hoogte is liet .....begaan; ik werd zelfs onterecht gecolloqueerd.
Mijn grootste ontgoocheling in deze zaak is de inconsequente houding van diegenen die zich roemen als "libertariër" en die heel goed wisten wat er gaande was. Niet één woord van protest hebben ze geuit. - At 12:50 Anoniem said...
-
"Niet één woord van protest hebben ze geuit."
U bent hier kennelijk nieuw. Personen als Vincent hebben hier al meermaals de VLD aangevallen voor hun verraad tegenover de liberale ideologie. - At 12:51 Anoniem said...
-
Tijd voor naam(s)verandering? De Wetstraat wordt omgedoopt in "Wetteloze Straat".
Maar, waarom zou iemand verbaasd mogen zijn? Van zodra 'de mensen' accepteren dat de wetgever het politieke vrijemeningsuitingsrecht mag aantasten, dan kan op termijn geen enkel fundament van de democratie overeind blijven, ook niet het principe van de scheiding der (drie) Machten.
Uiteindelijk is dit een uitkomst van morele verloedering binnen de cultuur. 'De mensen' blijven stemmen voor partijen die (naast daden ook) meningen criminaliseren. Het is zoals Matthias Storme (eventjes?) zegde na de politiek-geinspireerde juridische vervolging van het Vlaams Blok: men moet nu moreel gesproken voor het VB stemmen (althans tijdelijk), om de anderen te straffen die het fundament zelf van de democratie hebben weggemaaid. Dit heeft niets te maken met het 'programma' van het VB, maar alles met de feitelijke daden van de echte nondemocraten. - At 12:51 Anoniem said...
-
@Marc Huybrechts
Als we met zijn allen voor het Vlaams Belang stemmen dan is België metéén ook gesplitst. Ik weet niet of nu iedereen dat wil. Zomaar in naam van de vrije meningsuiting voor een partij gaan stemmen lijkt mij geen goed idee. Ik denk dat er bij het stemmen voor een partij meer komt kijken dan één enkel accident of principe.
Het Vlaams Belang is bvb ook nogal beknibbelend op abortus- en euthanasiewetgeving, dus voor een sterke tussenkomst van de overheid in privé-zaken. Verder zie ik Het Belang als een corporatief ideologische partij, wat nogal haaks staat op het liberalisme.
Nee, ik pas voor het voorstel van prof Storme, de remedie lijkt mij hier erger dan de kwaal.
Frans V. - At 12:51 Anoniem said...
-
Verkiezingen? En BHV?
Vermoedelijk komt er een noodregering, hoewel ik niet meteen weet waarom ze nu ineens wel terug vertrouwen in elkaar zouden hebben.
Ik zie Albert II niet meteen het ontslag van Leterme I weigeren.
Nu wil ik wel even terugkomen op dat Blok-proces. Rechtbank in Brussel wou de zaak doorverwijzen naar Cassatie, in Gent niet. In plaats van de rechters te wijzigen is men naar een andere rechtbank gestapt. Was er daar geen sprake van beïnvloeding? Of moet dat maar normaal zijn dat men in Brussel X recht spreekt en in Gent Y zegt over dezelfde zaak? - At 12:51 Anoniem said...
-
Voor ik Marc Huybrechts gelijk geef (wat ik toch ga doen) wil ik een mooie bekentenis vandaag van Luc Van Der Kelen citeren:
"De premier degradeert België daarmee tot een pseudo-democratie van het type Wit-Rusland, waar het parlement ten dienste staat van de grote leider en waar magistraten en kabinetsleden, tot de allerhoogste[n] toe, de kabinetschef van de premier, zich geroepen voelen om vonnissen te laten herschrijven en zelfs andere rechters te laten aanstellen. Niemand hoeft zo naïef te zijn om te denken dat een vermenging van politiek en gerecht vroeger niet voorkwam - de Vlaams Blok-processen waren daarvan een eminent voorbeeld. Maar de onbeschaamdheid waarmee het in deze affaire is gebeurd, is ontstellend, zelfs voor iemand die de politiek al een jaar of veertig volgt."
Het blijft weliswaar eigenaardig dat LVDK hier het komende Blok-proces tegen Vanhecke onvermeld laat, maar het is al goed dat hij wat laat op de avond nu toch erkent dat het toen om zuiver politieke processen ging. En dat de rechterlijke macht zich toen gewillig voor het karretje van de politiek heeft laten spannen (het volstond om één rechter te vinden die zich op voorhand akkoord had verklaard), en we vandaag dus geen krokodillentranen moeten plengen over die fameuze Scheiding der Machten.
Dat de verzamelde pers (op LVDK na dus, toch wat het verleden betreft) nog niét zo ver is in haar "analyses", dat geeft Huybrechts nogmaals gelijk. - At 12:52 Vincent De Roeck said...
-
Update van zaterdag 20/12 om 9u55
Gisterenavond publiceerde het Hof van Cassatie een volledig rapport over de zaak en maakte dit kenbaar aan de Belgische parlementsleden. Justitieminister Jo Vandeurzen werd in dat rapport genoemd en nam onmiddellijk daarop ontslag uit de regering. Later op de avond bood Yves Leterme aan de koning het ontslag van zijn ganse regering aan. De koning heeft dit collectief ontslag nog steeds in beraad. De Franstalige partijen willen gewoon verder regeren. De Vlaamse partijen willen eerst schoon schip maken. Niemand denkt echter aan nieuwe verkiezingen. Daarvoor zijn de electorale vooruitzichten van VLD en CD&V niet rooskleurig genoeg. Ook zouden nieuwe verkiezingen volgens het Grondwettelijk Hof 'ongrondwettig' zijn zolang de kieskring Brussel-Halle-Vilvoorde niet gesplitst is in een Franstalig en Nederlandstalig deel, iets wat voor vele (Waalse) regeringspartijen - ondanks alles - een brug te ver blijft.
Tenslotte is het ook nog opmerkelijk hoe wereldvreemd Europatruus Marianne Thyssen, de nieuwe CD&V-voorzitster, met deze schending van de basisbeginselen van onze rechtsstaat omgaat. Zij houdt Yves Leterme de handen boven het hoofd en noemt het ontslag van de regering een "daad van goed bestuur". Dat het ontslag van Yves Leterme voor mij niet genoeg is, heb ik gisteren ook al geschreven. Het prison is de volgende stap. Wat Leterme gedaan heeft, gebeurt zelfs niet meer in bandietenlanden als Albanië of Transnistrië... Columnist Luc Van Der Kelen had dan ook overschot van gelijk om België te vergelijken met Wit-Rusland en Yves Leterme met Richard Nixon, nog zo'n usurpator, introverte autist en menselijke nul. - At 13:03 Anoniem said...
-
Er zijn 2 zaken die Belgie, eindelijk, torpederen.
1) De onkunde van de politiekers. Die poging tot beïnvloeding was zooo dom uitgevoerd met een rechter die opeens "ziek" werd, dat het een ongrondwettellijke domheid werd en de uitvoerders voor eeuwig uit de politiek zouden moeten verbannen.
2) De domheid van de Fortis bankiers.
Die idioten hadden nu werkelijk geen enkel recht om de naam bankier te dragen.
Eindresultaat: België is geleid door zulke domme mensen dat het vanzelf kapot gaat. - At 13:04 Anoniem said...
-
@ Frans V
I. Het is uiteindelijk een kwestie van prioriteiten, i.e van het belangrijke te kunnen onderscheiden van het bijkomstige (of althans van het minder belangrijke). En, wat zou er belangrijker kunnen zijn dan het doorgeven van een echt-vrije democratie aan de volgende generaties?
In een echte democratie gaan er altijd veel meningsverschillen zijn omtrent eender wat: de omvang van de overheid, de belastingsstructuur, manifeste morele dilemmas gelijk bepaalde vormen van abortie en euthanasie, handelsbeleid, enz... Maar dat zijn allemaal BAGATELLEN in vergelijking met de twee grondvesten die de Westerse beschaving onderscheiden van de meeste andere beschavingen in de wereld. En die grondvesten zijn: (a) respect voor het vrijemeningsuitingsrecht van de burgers (zoniet kan de maatschappij zich niet aanpassen aan veranderende omstandigheden en loopt zij permanent het gevaar dat de heersende 'orthodoxie' zich bestendigt aan de macht), en (b) 'habeas corpus' voor de burgers. Individuele mensen zijn altijd onvolmaakt, en het gaat hier niet om 'fouten' of tekortkomingen bij de uitvoering van de grote principes. Maar, wannneer de wetgever - in het centrum van het politieke bestel - zelf in de wetgeving het grondprincipe van democratie verkracht, dan is het alleen een kwestie van tijd vooraleer....
II. Dus, ja zeker, niet iedereen zal een splitsing van Belgie willen. Maar, het behoud van het vrijemeningsuitingsrecht is infinitief belangrijker dan het behouden van Belgie, of van Vlaanderen, of eender welke geografische eenheid. En, nee, als (bijna) iedereen 1 keer voor het VB zou stemmen, dan zou Belgie nog helemaal niet opgedoekt zijn. Zo gemakkelijk kan een complexe staat niet opgedoekt worden, teminste als men redelijke democratische geplogenheden zou volgen. Natuurlijk, als de meeste Belgen hetzelfde ondemocratische karakter zouden vertonen als (bijvoorbeeld) de Griekse oproerkraaiers dezer dagen in Athene, tja dan heeft het eigenlijk weinig belang of u in Belgie woont of in Vlaanderen, want men kan geen democratie vormen/behouden met nondemocraten of in een intolerante nondemocratische cultuur. Dus nee, op basis van 1 verkiezingsoverwinning van het VB gaat Belgie niet opgedoekt geraken, en de kiezers zouden zeker verdere kansen krijgen om het VB af te straffen of terug te fluiten (in de veronderstelling dat de 'traditionele' partijen capabel zouden zijn van zich te herpakken en van hun fouten te kunnen erkennen, wat als minimum vereist dat ze zouden pleiten om het grondwettelijke vrijemeningsuitingsrecht terug te 'herstellen').
III. Ik ben een aanhanger van de Sharansky-test. De wereld zit vol met allerlei 'rookgordijnen' en men kan allerlei gradaties rationaliseren en ontwaren tussen landen op basis van talloze criteria. Maar, het enige dat echte democratieen onderscheidt van 'de rest' dat is het FEITELIJKE respect voor het vrijemeningsuitingsrecht (voor zover dat in een redelijke context en op een redelijke wijze wordt uitgeoefend). Het gaat hier niet om 'details' gelijk individuele 'incidenten' ergens in een cafe in Grobbendonk of eender waar. Maar, wanneer de wetgever zelf, in de Wetstraat, het absolute fundament van democratie zelf ondermijnt, tja...dan wordt op termijn letterlijk alles mogelijk.
P.S. U zou er best aan doen van de raad van Matthias Storme te volgen, tenminste als u echt bekommerd zou zijn om de grote belangen van uw kleinkinderen. Daarom moet u uw klein deeltje bijdragen om de intolerante nondemocraten af te straffen. Zoniet verloedert de cultuur verder, naar...wat we vandaag terug zien in Rusland (waar het rubberstamp-parlement zojuist alle 'kritiek op de overheid' heeft gecriminaliseerd met dreigement van gevangenisstraf). Het resultaat kan enkel zijn: eindeloze corruptie, massaal papegaai-gedrag, en onvrijheid voor het individu. - At 13:04 Anoniem said...
-
@traveller
"Eindresultaat: België is geleid door zulke domme mensen dat het vanzelf kapot gaat."
Ik zou het lichtjes anders uitdrukken:
België heeft instellingen die het mogelijk maken dat een klein aantal domme, onbekwame en/of kwaadwillige leiders het land kapotmaken.
En dan zou ik het nog eens anders uitdrukken, zodat het meteen in een politieke eis omgezet kan worden:
België ontbeert de instellingen die het een klein groepje domme enz. leiders moeilijk of onmogelijk maken, het land kapot te maken.
Een land als Zwitserland heeft die instellingen wel.
@ Marc Huybrechts
Wat is volgens u de aangewezen manier (de politieke weg, dus) om het recht op vrije meningsuiting opnieuw in ere te herstellen? - At 13:04 Anoniem said...
-
@ geert van hout
Akkoord met het principe, maar verwacht niet te veel van de zwitsers, ze zijn sterk aan het afglijden. De laaatste jaren zijn ze meer en meer socialistisch geworden onder druk van hun franstalige cantons.
Laatst zat ik in een taxi in Bern en moest naar het sqtation om de trein voor Genève te nemen. Pratend met de taxi chauffeur kreeg ik te horen: "Ja, je moet die franstalige luiaards ook iets gunnen, we hebben hen al een heel pak administratieve federale kantoren gegeven om hen aan werk te helpen."
In Genève aangekomen sprak ik met mijn vrienden daar en kwam tot de conclusie dat ook daar de cantonale belastingen de hoogste van Zwitserland waren en dat ze niettegenstaande die belastingen de grootste cantonale schuld hebben van Zwitserland.
Verder zijn het de franstalige caantons die de sociaalisten federaal aan de macht houden en is het de socialistische vrouwelijke afgevaardigde van Fribourg die Blocher van een federale zetel hield, gesteund door alle socialistische afgevaardigden van Zwitserland.
Nadien hebben de Zwitsers vastgesteld welk genie ze was. Ik ben haar naam even kwijt maar Marc Huybrechts heeft er met mij al over geschreven op TBJ.
In elk geval denk ik dat Zwitserland niet lang meer hun eigen koers zullen varen, ze zijn stilaan ziek in het europese "ik ook" bed. - At 13:04 Anoniem said...
-
Waar is de edit-button hier?
- At 13:04 Anoniem said...
-
De CD&V, WIE GELOOFT DIE MENSEN NOG???
- At 13:58 Anoniem said...
-
Bij deze tragi-komische Belgische situatie van de afgelopen dagen, toch deze bemerking.Het feit dat het gekwakkel op de dienst van de minister van justitie en deze van de eerste minister vrij onmiddellijk aan de kaak werden gesteld, is toch nog altijd een bewijs dat democratie werkt.Geen doofpotsituatie zoals we dat van minder democratische regimes gewend zijn.
Ik vrees dat in het geval van Leterme, als je al je energie zonder enig resultaat verbrand hebt aan de staatshervorming, je niet fris genoeg meer bent om efficiënt de ekonomische crisis + bankfailliet van fortis en dexia tegen te gaan.Alles werd vlug- vlug en in ware panieksfeer afgehandeld met de katastrofale gevolgen vandien. Zoiets treft idd de hele partij, die toch beter een dergelijk fenomeen had moeten opvangen.
Persoonlijk zou ik ook wat voorzichtiger zijn in mijn kiescampagne en geen beloftes doen, die wel voor veel mensen zeer aantrekkelijk zijn maar zeer weinig kans maken op realisatie.Het is ook goed om eens het terrein af te tasten, en na te gaan wat de mogelijke onderhandelaars kunnen of willen aanvaarden, die hebben ook een flinke achterban en moeten zich ook verantwoorden.
Tenslotte zou ik toch pleiten voor een volksraadpleging om na te gaan hoeveel Vlamingen er zijn voor het streefdoel van een onafhankelijk Vlaanderen, en hoeveel die België in welke vorm dan ook willen bewaren.Klaarheid daarover lijkt mij politiek op het ogenblik onontbeerlijk. - At 16:33 Vincent De Roeck said...
-
Over het artikel zelf:
De staat werkt hoe dan ook uniformisering in de hand, wat wel bijdraagt tot groepscohesie, zowel in slechte als in goede zin. Mensen die allemaal aan dezelfde wetten moeten gehoorzamen, van dezelde diensten kunnen genieten, dezelde scholen hebben doorlopen, voelen zich hoe dan ook verwant.Dat is volgens mij de kern van het 'nationaal' gevoel. Als je nu zoveel mogelijk privatiseert, ook sparen, pensioenen, scholen, ziekenzorg enz. krijg je volgens mij minder sociale cohesie, meer rivaliteit, concurrentie enz.
Ideaal moet de staat ervoor zorgen dat er geen uitgeslotenen meer zijn m.a.w. iedereen hoort erbij zowel arbeiders, werklozen, zieken, pensioentrekkers enz. , als je die uniformiserende kracht van de staat afbreekt, krijg je volgens mij meer outcasts, asocialen die nergens meer bijhoren.
Maar dit is maar een marginale bemerking bij je interessante bijdrage.
Frans V. - At 12:17 Anoniem said...
-
Dat van Nixon gaat me iets te ver:
--The love of Richard Nixon, death without assasination
The love of Richard Nixon, yeah they all betrayed you
People forget China and your war on cancer
Yeah they all betrayed you--
Hoe staat VB er eigenlijk voor? - At 12:18 Anoniem said...
-
Beste,
Dat er na de 2de wereldoorlog in bijna alle Europese landen onder een of andere vorm staatsgaranties ingevoerd zijn voor de sociale zekerheid heeft ook een historische oorsprong. In de jaren dertig is de Arbeidsbank failliet gegaan door de krisis, de katholieke regering van toen heeft wel de Boerenbank gered, wat later Cera is geworden. Dus de reden waarom na de oorlog die kleine fondsen overkoepeld werden door de Nationale Sociale Zekerheid was om ze te beschermen tegen een krisis, zoals men nu probeert de banken te ondersteunen overal terwereld (behalve in België in het geval van Fortis:). Vandaag is er een veel simpeler reden om die zaak en nationaal te houden en gecontrolleerd door de staat: de risicospreiding. Hoe groter het volume van de premies, hoe beter men zich kan beschermen tegen plaatselijke calamiteiten. Het is gewoon een kwestie van wiskunde: Probality theory. - At 12:19 Anoniem said...
-
U heeft er niets van begrepen. Het gaat principaal om 'incentives', om gedragsprikkels die verantwoordelijk en dus 'sociaal' (in de zin van anti-profiteur) gedrag bevorderen bij de mensen.
De sociale zekerheid omvat vele 'kamers' die twee grote kanten vertegenwoordigen: (a) inkomensherverdeling en (b) verzekering tegen 'ongelukken'. Het eerste heeft helemaal niets te maken met "risicospreiding". Het tweede heeft wel te maken met risicospreiding, maar dat vereist geen 'publieke' verzekering. Via de 'vrije markt' kan men zelfs de risicos spreiden over vele landen/bevolkingen.
Nee, de publiek-gerunde 'sociale zekerheid' heeft te maken met politieke machtsconcentratie en/of bestendiging, en niet met "wiskunde" - At 12:19 Anoniem said...
-
Wel ik heb nogal wat vrienden in Nederland, en tevreden over hun systeem zijn ze allesbehalve. De Nederlanders komen intussen naar België voor dringende ingrepen. Maar OK, ik heb er inderdaad niks van begrepen, het is ook niet echt mijn materie, maar zeker de uwe ook niet. Jongens doe eens wat meer tekst onderzoek voor je zomaar vanuit puur dogmatisch ideologische standpunt begint stanpunten te spuien. Ik hou de discussie hier voor bekeken, ze heeft geen niveau. Maar nog het beste, alles is voor verbetering vatbaar.
- At 12:19 Anoniem said...
-
Ik denk dat er voldoende materiaal is om te vergelijken. België met de VS bvb.In de VS zijn grote delen van wat wij de sociale zekerheid noemen in privéhanden.
Voor mij blijft het grote nadeel dat als je iets als sociale zekerheid niet verplicht stelt m.a.w. als je niet elke burger vanaf een zekere leeftijd verplicht om geld af te dragen voor mogelijk toekomstig onheil: werkloosheid, ziekte, invaliditeit enz. je onvermijdelijk een categorie zal krijgen die daar niet zal voor betalen. Met het gevolg dat zij dan, als hen iets overkomt clochards worden, die een marginaal leven gaan lijden.
In de voorbeelden die je geeft waar mensen 'vrijwillig' geld van hun wedde afstaan om die onvoorziene zaken te dekken, ga je ervan uit dat iedereen daaraan zal meedoen. Daar heb ik mijn twijfels over. Niet elke mens is zo rationeel als in de boeken van Ayn Rand voorgesteld...als je Dostojewski leest krijg je een totaal ander beeld. We konden het ook zien met de citi-bank die hier te lande een tijdlang aan mensen waarvan een kind kon zien dat ze die nooit zouden terugbetalen hoge leningen gaf....na een paar jaar stond de deurwaarder aan hun deur.
Wat voor u opgaat, gaat dus niet voor iedereen op. Sommige mensen moeten echt worden bescchermd tegen hun gemakzuchtige en irrationele neigingen, willen ze niet in zware problemen raken.
Binnen het door u voorgestelde systeem, zie ik wel de mogelijkheid dat de kerk of filantropen dit soort uitgerangeerde mensen eten en onderdak verschaffen ...maar in de praktijk werkt dat niet altijd zo goed, gezien vele van die mensen niet te depisteren zijn, en nog liever met hun gebrekkige middelen in de natuur leven dan van die hulp af te hangen.
Ik denk dat uw mensbeeld grosso modo veel positiever is dan het mijne.Sommige mensen zijn meestal rationeel en gericht op geestelijke en materiële ontplooïng, maar een aanzienlijk deel kan wat leiding best verdragen. - At 12:23 Vincent De Roeck said...
-
@ Marc Huybrechts
'Sociaal' niet enkel in de zin van 'anti-profiteur' maar ook van 'civiek gedrag' en zelfs 'sociaal' in de vriendschappelijke/intermenselijke betekenis. De maatschappij heeft baat bij een bloeiend verenigingsleven en bij sociale netwerken van vrienden en kennissen. Maar in plaats van die te subsidiëren zou men beter vrijemarktincentives gebruiken. De Staat heeft het gezin vernietigd en vriendschappen geminoriseerd omdat de Staat de burgers alle diensten zelf zou gaan verschaffen. Vroeger had men baat bij contacten en een sterke familie. Nu niet meer. Het afschaffen van de sociale zekerheid zou die evolutie kunnen terugdraaien.