Gewapende burgers zijn de ergste nachtmerrie voor iedere dictator en tiran. Want de geschiedenis leert ons dat gewapende burgers zich altijd met hand en tand zullen blijven verzetten tegen onderdrukking en dictatuur. Deze les werd dan ook zeer ter harte genomen door figuren als Jozef Stalin en Adolf Hitler, die het bezit van wapens in hun eigen land en daarna in hun bezette gebieden onmiddellijk bij decreet verboden. Deze wapenwetten werden door de nazi’s streng toegepast, maar ze konden toch niet voorkomen dat een golf van ondergrondse verzetsbewegingen hen de rest van de oorlog zou dwarsbomen. Voor de Joden kwam het verzet echter te laat, zij waren reeds voor het begin van de oorlog ontwapend en konden zich dus niet verdedigen tegen hun deportatie die het einde voor zo velen betekende. Niet dat ik de Belgische overheid van genocide wil betichten, maar waakzaamheid blijft toch nog wel steeds geboden als een staat het recht van burgers om zich te verdedigen afneemt of sterk reguleert.
Maar hoe komt het nu dat wat men in de Verenigde Staten de normaalste zaak ter wereld vindt, in België zo'n taboe is geworden de laatste jaren? Beide landen danken hun onafhankelijkheid immers aan een opstand van gewapende burgers tegen een buitenlandse mogendheid. Toch is er een fundamenteel verschil in hoe beide landen zich nadien ontwikkeld hebben. Hoewel de Amerikanen tijdens hun onafhankelijkheidsstrijd op de steun van onder meer Spanje en Frankrijk konden rekenen, hebben zij in de jaren na hun onafhankelijkheid nooit beroep gedaan op deze bondgenoten om hen uit de problemen te halen. Verlichte denkers zoals Thomas Jefferson zagen de gevaren van verstrikkende allianties in en vielen liever terug op goed bewapende burgermilities om zich te verdedigen tegen tirannie en buitenlandse veroveringsdrang. Deze milities hebben hun effectiviteit trouwens bewezen, o.a. toen meer dan 450,000 Amerikanen hun vrijheid verdedigden tegen de Britten in de Oorlog van 1812. Ook Zwitserland heeft haar geschiedenis van neutraliteit bij internationale conflicten te danken aan een groot aantal wapenbezitters en goed draaiende burgermilities.
In België verliep het evenwel anders. Wat begon als een kleine opstand voor meer autonomie escaleerde al snel tot een regelrechte revolutie met de onafhankelijkheid van de Zuidelijke Nederlanden als nieuw doel. Deze gebeurtenis ging uiteraard niet onopgemerkt voorbij, en het duurde dan ook niet lang voor de Europese grootmachten zich met deze zaak gingen bemoeien. Plannen voor een aansluiting bij Frankrijk werden door Groot-Brittannië van tafel geveegd, evenals het voorstel om de voormalige Franse kroonprins het koningschap van België aan te bieden. Het was eveneens Groot-Brittannië dat Nederland onder druk zette om de Belgische staat te erkennen in het zogenaamde Verdrag van Londen van 1839. In dit verdrag beloofde de Europese grootmachten de neutraliteit van België te respecteren. Niet alleen had het Belgische volk dus weinig te zeggen over het ontstaan van hun land, ze kregen bovendien de garantie van de machtigste naties van dat moment dat hun neutraliteit gerespecteerd zou worden. Een burgermilitie was dan ook niet echt noodzakelijk voor het voortbestaan van het land, en zo ontbrak in België de voedingsbodem voor een gezonde traditie van burgerlijk wapenbezit. Dit in tegenstelling tot de Verenigde Staten.
Toch was de wapenwet in België tot voor kort nog vrij liberaal. De wet stamde uit 1933 en stelde dat sport- en jachtwapens, mits registratie, vrij aangekocht konden worden. Voor oorlogswapens was een speciale vergunning nodig. Dit alles veranderde toen een zekere Hans Van Themsche besloot een wapen aan te kopen en daarmee enkele onschuldige mensen op straat neer te kogelen. Het hele land stond in rep en roer, het zoveelste geval van ‘zinloos geweld’ bracht een volkswoede teweeg die niet meer gezien was sinds de tijd van de Dutroux-affaire. De snelheid waarmee de politiek op deze gebeurtenis reageerde was al even ongezien. Alle partijen waren het er op enkele uren tijd over eens dat een herziening van de wapenwet nodig was . Op een week tijd werd een bijzonder strenge en ondoordachte nieuwe wapenwet door het parlement gejaagd. Dit zonder eerst de gemoederen te laten bedaren en na te denken over de diepgaande implicaties van deze nieuwe wet. Ze kon dan ook onmiddellijk rekenen op felle kritiek van schuttersverenigingen én de politievakbond. Het hallucinante resultaat liet dan ook niet lang op zich wachten. Onschuldige burgers werden ontwapend, kostbare erfstukken ‘verdwenen’ bij pogingen om ze te laten registreren en politieagenten moesten een attest van mentale gezondheid gaan halen om hun dienstwapen te mogen dragen. Dit terwijl illegale wapens rustig bleven waar ze altijd al geweest waren: in de handen van criminelen. En heeft deze ultrastrenge wet iets gedaan om dergelijke drama’s te verkomen? Minder dan een jaar na het doorvoeren ervan werd een jongeman op straat doodgestoken voor een sigaret, en nog begin dit jaar werd het land diep geschokt door de laffe moorden van Kim De Gelder.
Ook buiten België is genoeg bewijsmateriaal te vinden om aan te tonen dat dergelijke wetten inefficiënt zijn. Een voorbeeldland dat door tegenstanders van wapenbezit vaak word aangehaald is Japan. Vuurwapens zijn er verboden, met uitzondering van een beperkt aantal jagers. Wat is nu het resultaat? Een moordcijfer vergelijkbaar met zwaarbewapende landen zoals Duitsland en Noorwegen, en één van de hoogste zelfmoordcijfers ter wereld. Een ander vaak gebruikt voorbeeld is uiteraard ‘cowboyland’ Amerika. In de VS zijn er om en bij de 90 vuurwapens in oploop per 100 inwoners. Klinkt gevaarlijk? De statistieken spreken dit echter tegen. Tussen 1996 en 2005 is het moordcijfer in de VS met 15% gedaald, en het aantal gewapende overvallen met 22%, dit terwijl het vuurwapenbezit wel constant toenam. Het omgekeerde is eveneens waar, Washington DC, dat sinds 1976 de strengste wapenwet van alle Amerikaanse staten kent, zag zijn moordcijfer in 15 jaar tijd meer dan verdrievoudigen. Deze ‘prestatie’ leverde Washington de bijnaam ‘Murder Capital’, USA op. Intussen is het aantal moorden daar terug gedaald, maar het steekt nog steeds met kop en schouders boven alle andere Amerikaanse steden uit. Het hoeft denk ik verder geen betoog dat de vermeende correlatie tussen wapenbezit en misdaad ronduit fout is. Daarbij besliste ook het Amerikaanse Hooggerechtshof recentelijk (Heller vs. D.C.) dat het wapenverbod in het District of Columbia in strijd zou zijn met de Grondwet en herzien moet worden.
Het heeft geen enkele zin om het recht op vrij wapenbezit van de burger af te nemen. Het enige wat dit doet, is namelijk een klimaat creëren waarin potentiële criminelen weten dat zij geen gewapende tegenstand hoeven te verwachten van hun slachtoffers, en dus ongestoord hun gang kunnen gaan. De afwezigheid van een afschrikmiddel zoals een vuurwapen, zet met andere woorden het hek wagenwijd open voor mensen die anders misschien niet de stap naar de misdaad zouden zetten. Bovendien houden dergelijke wetten criminelen niet tegen van een wapen te houden, zij hebben immers geen respect voor de wet. Een populair gezegde gaat dan ook als volgt: "when guns are outlawed, only outlaws will have guns!"
En nog iets dat enorm storend is, is het feit dat mensen die het recht op vrij wapenbezit verdedigen steevast worden afgeschilderd als asociale, schietgrage ‘rednecks’ die België tot een modern Wilde Westen willen herschapen (een beeld dat overigens totaal fout is, zoals hierboven geïllustreerd). Men verwijt hen ook steeds dat zij paranoïde figuren zouden zijn die bang zijn van hun medemens en inspelen op een vals onveiligheidsgevoel. Het tegendeel is echter waar. Het zijn net diegenen die hun medeburgers willen ontwapenen die geen vertrouwen hebben in hun medemens. Combineer dit met de hedendaagse pers en hun niet-aflatende honger naar schokkende en sensationele verhalen, en je krijgt een ‘recipe for disaster’ dat het onveiligheidsgevoel verder in de hand werkt en ons weer een stap dichter bij de politiestaat brengt.
Het zijn dan ook enkel de echte liberalen met een rotsvast geloof in de mensheid die hun medeburgers in deze tijden van bijtend cynisme nog durven vertrouwen met vuurwapens. De rest lijkt zijn geloof in de individuele verantwoordelijkheid te hebben verloren, of heeft er nooit in geloofd. Want dit wordt maar al te vaak over het hoofd gezien: het bezit van een wapen is immers een verantwoordelijkheid net als het opvoeden van kinderen, rijden met een wagen en het bezitten van geld. En net zoals met het bezit van een wapen kan men door onverantwoord met deze zaken om te springen zware schade aanrichten. Het is nu onderhand wel duidelijk dat het echte probleem niet bij het wapenbezit zelf ligt dan wel bij die enkelingen die over de schreef gaan en menselijke drama’s aanrichten. Maar daar helpt geen enkele regulering iets aan. En net daarom is het tijd dat de overheid laat zien dat zij de burgers vertrouwt, dat vrijheid niet iets is om bang voor te zijn. Geef ons de kans om te bewijzen dat wij verantwoord met wapens kunnen omspringen!
Dit artikel van Jan Reyntjens verscheen ook in Blauwdruk.
Meer teksten van hem op www.blauwdruk.be.
15 Reacties:
- At 16:15 Anoniem said...
-
Het idee alleen al, gewoon knettergek...
- At 20:13 Anoniem said...
-
Je heb gelijk dat het aantal moorden de afgelopen 10-20 jaar fors gedaald is in de VS. Maar het is wel degelijk een cowboy land, in de zin dat er veel meer moorden per inwoner gepleegd worden.
- At 14:05 Anoniem said...
-
Verder eEHelaas vrees ik dat we roependen in de woestijn zijn.
Dit artikel zal:
1)Te weinig mensen bereiken
2)Niemand overtuigen, sinds mensen niet meer voor zichzelf denken, de media doet dat voor hen...
Ik kwam een tijdje geleden deze 4 paginas tegen van wat blijkt een stripboek te zijn, waar de tekenaar een knappe uiteenzetting doet over wapenbezit:
http://img251.imagevenue.com/img.php?image=71108_01_122_368lo.jpg
http://img232.imagevenue.com/img.php?image=71110_02_122_45lo.jpg
http://img140.imagevenue.com/img.php?image=71112_03_122_896lo.jpg
http://img256.imagevenue.com/img.php?image=71114_04_122_151lo.jpg
In die volgorde te bekijken. - At 17:23 David said...
- Deze reactie is verwijderd door een blogbeheerder.
- At 17:24 David said...
-
Schitterend stuk. Verfrissend juist.
- At 19:12 Unforgiven said...
-
Ik kom iemand die emotioneel uit zijn hengsels is geschoten liever tegen zonder wapen dan met. Bij Vincent de Roeck is het natuurlijk andersom. Die is liever helemaal morsdood dan een beetje praktisch.
- At 19:13 Anoniem said...
-
Unforgiven, doe toch niet zo zwart/wit man. Wat je zegt kan inderdaad gebeuren, 1 kans op een miljoen. Tenzij je er vanuit gaat dat de rest van de wereld mentaal gehandicapt is, ik twijfel er niet aan dat je dat doet.
Een volk van 10 miljoen mensen het recht ontzeggen wapens te bezitten omdat minder dan een 10de van een percent misschien, heel misschien iemand zou doodschieten, is geen reden om ze te verbieden.
Je argument is gebasseerd op persoonlijke angst, en dat mag je nooit maar dan ook nooit toestaan om je beslissingen te leiden.
Er is maar 1 reden dat de regering wapens wil verbieden, en dat is omdat ze heel goed weten dat het volk het niet pikt om bedrogen te worden, maar zonder wapens kunnen ze niks terug doen.
@Anoniem3: Leg maar eens uit waarom het "knettergek" is, in plaats van gemakkelijke one-liners te posten.
Dat is het probleem dat dit hele thema tegenhoudt in de media. Mensen denken aan wapens en gaan er onmiddelijk van uit dat ze vermoord gaan worden...
Het spreekt meer over hoe die mensen denken, dan over hoe de maatschappij kan omgaan met wapens.
En "vrij" wapenbezit kan er feitelijk nooit zijn. Een simpele test zou inderdaad in het programma moeten zitten, we kunnen mentaal gehandicapten geen geweer in hun handen stoppen. - At 21:01 Steven Devijver said...
-
De Amerikaanse onafhankelijk vergelijken met de Belgische is wel een beetje belachelijk.
Die "burgers" in België die de "buitenlandse" macht verzette waren franse soldaten. - At 21:01 guillaume said...
-
Eerder Brabanders die door de Fransen opgehitst waren, Steven.
- At 09:27 Louis said...
-
@Guillaume:
Brabanders? In Brussel zijn er nog altijd straten genoemd naar Franse generaals en hoge piefen zoals Chazal, Belliard en Rogier die hier de Franse troepen en al aanwezige Franse administratie (nog ingeplant door Napoleon in de toen nieuwe wijk tussen Wetstraat en Belliardstraat)goed moesten sturen. De bedoeling was zoals voordien Frankrijk uit te breiden tot aan de Rijn, en als dat niet lukte om van het nieuwe gebied een nieuwe petite France te maken naast la Grande France. Zelfs op dit ogenblik wonen er 100.000 Fransen in Brussel. Logisch dus dat er daar een aantal lieden geen Nederlands gaan spreken. - At 09:28 Luc Van Braekel (op IFF) said...
-
Vrij wapenbezit was in de loop van de geschiedenis eerder regel dan uitzondering. Ook in de tijd toen er al geweren bestonden.
De Franse bezetter begon hier in het begin van de 19e eeuw het wapenbezit te inventariseren (verbieden was nog ondenkbaar). Uit officiële documenten uit die tijd weet ik dat een voorouder een geweer in huis had.
Zo'n verbod is dus iets heel uitzonderlijks en recents (op historische schaal bekeken) en vormt een grove beperking op de persoonlijke vrijheid.
Maar bij mensen die niet dieper over de zaak hebben nagedacht, slaan alle stoppen door bij alleen al de gedachte aan vrij wapenbezit. Alsof er plots een soort wetteloosheid gaat heersen. - At 09:30 Vincent De Roeck said...
-
"Alsof er plots een soort wetteloosheid gaat heersen."
Daar raak je inderdaad net aan de kern, Luc. Het louter bezit van iets zou nooit strafbaar mogen zijn, enkel de misdaden die daarmee gepleegd zouden worden. Moord, slagen en verwondingen, of afpersing blijven ook strafbaar als men wapens zou legaliseren. En daarbij, net alsof moorden voorkomen kunnen worden door wapens te verbieden... - At 14:35 Duke said...
-
Zeer goed artikel en er volledig mee eens. Echter, ten grote spijt, geen mens die deze logica zelve uitgelegd krijgt aan de ingedommelde VL-er,be-er of europeaan.
- At 11:00 Vincent De Roeck said...
-
De "Countryside Alliance" lanceerde onlangs zelfs het voorstel om kinderen via opleidingen en kampen, of zelfs via het officiële onderwijsnet, te leren omgaan met wapens. Een schitterend idee.
Als u dacht dat de politie uw vriend was en hun ingrijpen het voor burgers onnodig maakt om zelf wapens te dragen, think again!
En tenslotte nog even signaleren dat ook Meghan McCain, de niet onknappe dochter van John McCain, een blog heeft op "The Daily Beast" en daar deze maand een vurig pleidooi voor vrij wapenbezit hield. - At 21:03 Adriaan said...
-
Het staat natuurlijk vrij om de tegenstanders van vrij wapenbezit, voorstander te zijn van een klassiek-liberale/libertarische samenleving, hun eigen gated community op te richten en daar alle wapens af te staan aan hun private beveiliging, niet waar?
Het belangrijkste argument (imo) vind ik een beetje te weinig uitgewerkt: het zuivere feit dat _nu_ een criminalisering van het bezit van wapens weinig tot niets zal veranderen. (De redenering tegen wapenbezit wordt altijd in abstracto gevoerd: indien er geen wapens zouden zijn, zouden er ook geen misdaden mee gebeuren! Ja, dat is inderdaad heel waar: proficiat voor je redundantie!)