For our heritage and freedom ! Home | About | Contact | Vincent De Roeck | Liberty Quotes | The Free State | In Flanders Fields | Nova Libertas | Feeds |

Er waart iets nieuw door Europa...

De kogel is door de kerk. De Britse conservatieven verlaten de fractie van de Europese Volkspartij en zullen voortaan over een eigen fractie in het Europarlement beschikken. Om dit doel te bereiken, moesten de Tories de steun krijgen van 27 Europarlementsleden uit zeven Europese lidstaten. Het werden er 55 uit acht lidstaten, en kort na de officiële voorstelling deze ochtend gaf ook Waldemar Tomaszweski, een EP-lid voor de Poolse minderheidspartij in Litouwen, te kennen naar het Tory-kamp te zullen overlopen. Hiermee zal de fractie, die "European Conservatives and Reformists" zal heten, op de installatievergadering volgende maand in Straatsburg 56 zetels uit negen landen kunnen gaan bezetten. Ook de Vlaamse rechts-liberale partij Lijst Dedecker en de conservatieve Nederlandse ChristenUnie zullen in deze fractie zitting hebben. De Tory-fractie wordt de vierde grootste groep in het Europees Parlement en zal dus wel degelijk op het beleid kunnen wegen. En ook al mikte fractiecoördinator Geoffrey Van Orden aanvankelijk op 100 zetels en de derde grootste groep, toch mocht het eindresultaat er uiteindelijk wel zijn. En niet teminste omdat de Britse Conservatieven er wonder boven wonder in geslaagd zijn om de gevreesde radicale rechts-extremisten uit hun fractie te weren.

Men mag zeggen en denken wat men wilt, maar men mag de waarheid zeker geen oneer aandoen. De "European Conservatives and Reformists" mogen dan al wel door vele gevestigde instanties in Brussel als een bedreiging gepercipieerd worden, toch moeten we intellectueel eerlijk blijven en ons niet bezondigen aan het onterecht zwart maken van de partners van de Tories. Over hen zelf, en over Lijst Dedecker en de ChristenUnie (die voortaan onafhankelijk van de SGP actief zal zijn in Europa), spreekt dat misschien voor zich, maar voor de andere partners zal dat voor velen al wat minder vanzelfsprekend zijn. "Recht en Orde" (PiS) van de Kacynski-broers maakte furore met hun anti-communistische heksenjacht, hun hard anti-EU-discours en hun ethisch kortzichtig conservatisme. Desalniettemin zijn zij een respectabele en gevestigde partij. De Tsjechische "Burgerdemocraten" (ODS) worden op hun beurt dan weer aangevallen omdat ze aan "klimaatnegationisme" zouden doen. Ook die partij is zéér respectabel. Zij levert/leverde niet enkel de huidige premier én president, maar zij is ook één van de meest stabiele politieke formaties in Tsjechië. Daarbij vind ik, en vele liberalen met mij, hun klimaatstandpunt eigenlijk net een uiting van gezond verstand.

De "Centrumpartij" levert de huidige premier van Finland en haalt al decennia lang meer dan een vierde van de stemmen. Tot voor kort maakten zij nog deel uit van de liberale ALDE-fractie en werden zij als zéér waardevol en rechtlijnig beschouwd. Het "Hongaars Democratisch Forum" leverde in het verleden niet enkel de premier maar was ook jarenlang een vaste waarde in menige regering. Deze liberaal-conservatieve partij was één van de grondleggers van de economische hervormingen in Hongarije in de jaren 1990. Het Letse "Voor Vaderland en Vrijheid" is op papier een nationaal-conservatieve partij wiens parlementsleden jaarlijks de veldslagen van de Waffen-SS herdenken. In de praktijk is die partij helemaal niet zo radicaal of extremistisch. "Voor Vaderland en Vrijheid" was lange tijd de grootste formatie in Letland en mocht dan ook jarenlang het land besturen. Het was hun beleid dat van Letland één van de meest vrije economieën van Europa maakte. Eén van hun oude premiers, Guntars Krasts, trok in de laatste verkiezingen trouwens de Libertas-lijst in afwachting van het opgaan van zijn partij in het Libertas-project. Nu dat laatste afgeblazen is, was dit voor zijn partij de enige optie.

Alle partijen van de "European Conservatives and Reformists" hebben, met de uitzondering van Lijst Dedecker, een verleden bij gevestigde centrum-rechtse fracties zoals de Europese Volkspartij, de Europese Liberalen en Democraten, de Unie voor een Europa van Natiestaten en de fractie Onafhankelijkheid/Democratie. Hun gemeenschappelijk platform, zoals vastgelegd in de "Verklaring van Praag", is uitgesproken rechts met zéér veel liberaal-libertarische en traditioneel-conservatieve elementen. Het weren van de Deense Volkspartij, de Italiaanse Lega Nord en de Nederlandse Partij voor de Vrijheid mag dan al wel een cijferkundige blunder zijn, vanuit een programmatisch standpunt was dat een slimme beslissing.
1. Free enterprise, free and fair trade and competition, minimal regulation, lower taxation, and small government as the ultimate catalysts for individual freedom and personal and national prosperity.
2. Freedom of the individual, more personal responsibility and greater democratic accountability.
3. Sustainable, clean energy supply with an emphasis on energy security.
4. The importance of the family as the bedrock of society.
5. The sovereign integrity of the nation state, opposition to EU federalism and a renewed respect for true subsidiarity.
6. The overriding value of the transatlantic security relationship in a revitalised NATO, and support for young democracies across Europe.
7. Effectively controlled immigration and an end to abuse of asylum procedures
8. Efficient and modern public services and sensitivity to the needs of both rural and urban communities.
9. An end to waste and excessive bureaucracy and a commitment to greater transparency and probity in the EU institutions and use of EU funds.
10. Respect and equitable treatment for all EU countries, new and old, large and small.
Het was de stille hoop van vele Eurokritische liberalen dat ook Libertas in verschillende landen enkele zetels zou halen en dat de Libertas-verkozenen nadien zouden opgaan in een nieuwe Tory-groep. Eens dat gebeurd was, zouden ook vaste waarden van de andere fracties, zoals de FDP en de CSU in Duitsland of de VVD in Nederland, overtuigd kunnen worden om naar de nieuwe groep over te stappen. Velen droomden dan ook van een rechts-liberaal blok van een honderdtal zetels dat de "balance of power" in het Europees Parlement zou controleren. Maar het mocht niet zijn. Wel blijft natuurlijk nog de vraag of we met deze fractie al het einde van de groei bereikt hebben. Ik sluit immers niet uit dat de oude IND/DEM-groep en het residu van de UEN zich, wanneer zij in de vorming van een eigen fractie zouden falen, zullen verspreiden over de Non-Inscrits, de te vormen extreem-rechtse fractie en de "European Conservatives and Reformists". Het wordt nu de taak van deze nieuwe fractie om actief te zijn in het Europees Parlement, het spel mee te spelen en te trachten een reputatie op te bouwen. Dan kan 2014 misschien hun definitieve doorbraak betekenen. Ik hoop het alvast.



Hierboven vinden jullie trouwens één van de vele anti-Libertasclipjes, maar wat dit uitzonderlijk maakt, is de grappigheid én de bedenking van mij dat de daarin geventileerde kritieken dichter bij de waarheid staan dan de makers ervan ooit kunnen vermoeden. De Europese Superstaat is nog altijd in opmars, Libertas is niet meer. En ook al zal Libertas als organisatie nog wel blijven bestaan, toch hebben zij hun kansen om écht het verschil te maken verspeeld. Libertas is niet langer het meest adequate vehikel om de EU te hervormen. Daarvoor was het resultaat in de laatste verkiezingen té slecht en het enorme imagoverlies door alle schandalen té groot. De Europese monsterstaat is "here to stay". Iets dat zo groot en machtig geworden is als de EU zal zomaar niet meer verdwijnen. Vandaar dat wij, waakzame burgers, nog op twee zaken zouden moeten inzetten: 1) het monster hervormen, en 2) de burgers overtuigen om de exit-optie te overwegen. Wat het Verdrag van Lissabon betreft, zijn er volgens mij nog de volgende opties:
1. Ierland zegt een tweede maal 'no', Klaus en Kacynski houden voet bij stuk en tekenen niet, het Verdrag is dood.
2. De Tories winnen de vervroegde 'general election' en herroepen de Labour-ratificatie, Klaus en Kacynski tekenen niet, het Verdrag is dood.
3. Het Duitse Grondwettelijk Hof verbiedt de Duitse overheid om Lissabon te aanvaarden, het Verdrag is dood.
4. Hof zegt 'geen probleem', Labour stelt verkiezing uit tot 2010, Ierland zegt 'yes', Klaus en Kacynski geven toe, het Verdrag is er!
Als Lissabon ooit in voege treedt, en zelfs de grootste Eurosceptici geloven dat het zo ver wel zal komen, is ons liedje uit, en zal enkel een exitstrategie ons nog terug vrijheid geven... of een verhuis naar Zwitserland natuurlijk! Met dat allemaal in het achterhoofd doet het er eigenlijk niet meer toe wie de EU mag gaan leiden. Voor mijn part mag het net zo goed José Manuel Barroso als elke andere etatistische malloot zijn. En al bij al was Barroso misschien nog niet zo'n slecht commissievoorzitter. Hij was de schoothond van de lidstaten (maar is dat net geen goede zaak?), heeft geen charisma of leiderskwaliteiten, bewijst de noodzaak van transparantie en minder regulitis toch tenminste al lipdiensten, en met een Joao Marques de Almeida heeft hij toch een zo liberaal mogelijk econoom als raadgever. Met iemand als Barroso aan het roer zal de EU nooit uitgroeien tot een geloofwaardige speler in de wereld, en dat is eigenlijk maar goed ook! Een circus moet worden voorgezeten door een clown, en dat is een rol die Barroso al vijf jaar op voortreffelijke wijze weet te vertolken. Mijn steun heeft hij dus al!

En tenslotte zou ik nog even mijn licht willen laten schijnen op de "garanties" die de Ierse regering vorige week op de Europese top in Brussel wist los te peuteren van de Europese regeringsleiders. Zonder zulke garanties kan de Ierse regering geen tweede referendum over het Verdrag van Lissabon organiseren, en zonder tweede referendum kan het Verdrag niet in voege treden. De Ieren kregen dus wat ze gevraagd hadden: formele garanties over ethische kwesties en de Ierse neutraliteit. Nu blijft natuurlijk nog maar de vraag welke vorm deze garanties uiteindelijk zullen aannemen. De EU kiest gewoonlijk voor een niet-afdwingbaar "gentlemen's agreement" maar het verleden met de Deense garanties over Maastricht leert ons dat deze niet-afdwingbare garanties nadien steevast herroepen worden. Vandaar dat de Ieren juridisch afdwingbare garanties willen, iets dat volgens mij een nieuwe ratificatie in alle EU-lidstaten met zich mee zou brengen. Zodra de Ierse garanties een wettelijk kader zouden krijgen, is het onze taak als waakzame burgers om onze overheid daarover te interpelleren en een nieuwe ratificatie van dit verdrag mét de extra wettelijke garanties te eisen. Misschien is er licht aan het einde van de tunnel. Zoniet hebben we toch tijd gewonnen...

Dit artikel verscheen ook op de metablogs In Flanders Fields en Het Vrije Volk, en delen hiervan op de metablog De Vrijspreker.

Meer over de Britse Conservatieven op www.conservativehome.com.

9 Reacties:

At 20:24 Anoniem said...

Tuur Demeester van het Rothbardinstituut postte op In Flanders Fields ook een interessante blog over Groot-Brittannië en over de intrinsieke onmacht van het Westminster-parlement binnen de EU. Met een link naar de video-opnames van alle lezingen op de 2009 PFS-meeting in Bodrum.

 
At 20:29 Marcel said...

Zijn die partijen allemaal wel zo respectabel, waarde Vincent, of geloof je gewoon je eigen hoop? Die PIS heeft een gaypride-betoging verboden omdat homofilie "obsceen" zou zijn. Die ODS heeft met haar intern gekrakeel de EU voor zes maanden verlamd onder haar voorzitterschap. Die Letten zijn gewoon neo-nazi's, die "Poolse Litouwer" waarschijnlijk zo'n PIS-zot die vindt dat Polen een deel van Litouwen moet annexeren. Verder een linkse christenfundamentalist uit Nederland, een 'Nederbelg' en nog andere personae van weinig aanzien. De Torys zien maar, maar ik vind niets respectabel aan hun fractiezooi.

 
At 22:31 Thomas said...

Ik vind het net goed dat die ODS de EU gedurende zes maanden verlamd heeft, ook al hebben ze dat helemaal niet gedaan. Er is meer voor nodig dan een gevallen regering om een leger van 180,000 bureaucraten te stoppen ;-)

 
At 22:50 Johan Terwilghen said...

@ Marcel

De situatie in Letland is wel iets genuanceerder dan jij hierboven doet uitschijnen. Eerst de feiten. Estland is een natiestaat met een zéér lange geschiedenis. Estland werd door de Russen en later de Sovjets menig maal bezet, leeggeroofd en gemolesteerd. Toen de Nazi's ten strijde trokken tegen de Sovjets meldden legioenen Letten zich om in de Waffen-SS te dienen, niet omdat ze pro-Hitler waren, maar omdat ze anti-Sovjets waren en ze enkel in de Waffen-SS de kans kregen om voor hun eigen land te vechten. De herdenkingen in Letland van de Waffen-SS hebben dan ook niets met het nazisme of het Derde Rijk te maken, maar gewoon met hun eeuwige strijd "voor vaderland en vrijheid" tegen buitenlandse bezetters. De woorden "voor vaderland en vrijheid" staan ook vandaag nog gegraveerd in hun Vrijheidsbeeld in Riga. We zouden het kunnen vergelijken met de Guldensporenslag en de hypothese dat wij de Vlaamse beweging zouden verguizen omdat ze de lokale adel steunde en dus pro-slavernij zou zijn... Ook in Letland gaat het om de veldslagen, niet om het ideologisch kader.

 
At 23:15 Anoniem said...

In welk opzicht heeft Derk Jan Eppink als 'Nederbelg' geen aanzien volgens u?

 
At 00:13 Danish Dynamite said...

@ Vincent D.R.

Waarom categoriseer jij partijen zoals de Lega Nord, de Dansk Folkeparti en Wilders als "extreem-rechts"? Er is toch een groot verschil tussen hen en openlijke neo-nazipartijen zoals de BNP, Ataka, Romania Mare of Jobbik? De Lega Nord is separatistisch en anti-immigratie, de DFP is ook anti-immigratie en de PVV is anti-islamfundamentalistisch, allemaal eigenschappen toch die we ook bij gevestigde mainstream-partijen aantreffen... Met de BNP en consorten valt inderdaad niets aan te vangen, maar met de gematigde rechtse partijen wel, of mis ik hier iets?

 
At 00:15 Danish Dynamite said...

En hoe sta je eigenlijk tegenover het "nieuwe" Vlaams Blok? Vind je hen voldoende mainstream om in aanmerking te komen voor dit soort fracties of blijft hun vuil verleden hen parten spelen? Wat zijn trouwens je verwachtingen op dat vlak nu de opgang van het VB definitief gestopt en teruggedraaid is? Wordt het VB terug een kleine ultra-radicale rechtse partij of zal ze zich zo centrumrechts als mogelijk blijven profileren, ook als kleine partij?

 
At 17:13 Traveller said...

@ Marcel

Noem mij één respectabele europese socialistische partij aub.
Homosexualiteit is een natuurlijke afwijking van het normaal patroon. Daarom moeten we het nog niet als het ultieme ideaalbeeld aanbidden.
Ik heb geen enkel probleem met een homosexueel maar ik ken geen heterosexuele naaktparades buiten sommige danseressen in Rio als een carnaval groepering. Die doen dat niet omdat ze heterosexueel zijn maar wel om ergens als danseres bekend te raken.
Laat die gay parades dus als "gay" verdwijnen en dat ze als normale mensen naar Rio gaan dansen als ze dat graag doen.

 
At 17:20 Vincent De Roeck said...

@ Danish Dynamite

Als Antwerpse liberaal, en dus per definitie een fan van Ward Beysen en Hugo Coveliers, ben ik natuurlijk tegen elke vorm van cordon gekant. Eén van de redenen daarvoor, naast mijn principestandpunt dat cordons altijd verkeerd zijn natuurlijk, is inderdaad hun herwonnen gematigdheid. Niemand zal ontkennen dat het VB in haar verleden even vuil was dan de BNP of Jobbik vandaag, maar sinds hun opmars in de jaren 1990 en 2000 is dat veranderd. Vandaag is de partij, zeker na de fusie/kartellijst met VLOTT, in mijn ogen een voldoende gematigde partij om met samen te werken. Ik plaats het VB op dezelfde lijn als Wilders, de Folkeparti in Denemarken of de Lega Nord in Italië, allemaal uitgesproken rechts-nationalistische partijen, maar wel allemaal gevestigde partijen waarmee te werken valt. Persoonlijk blijf ik deze partijen wel als "extreem-rechts" beschouwen omdat ik geen betere benaming ken. Als LDD rechts is, wat is het VB dan? Ik hecht zelf aan de term "extreem-rechts" wel geen enkel belang en doe met die benaming geen enkele waardeoordeel over die partij.

 

Een reactie posten