Neily is verbonden aan het "Institute for Justice" en vertelde ons het pakkende verhaal van de klagers in die zaak. Eén van hen, Tom Palmer, ken ik persoonlijk. Hij beleeft zijn homoseksuele geaardheid in het openbaar en wist ooit zijn leven te redden door een pistool te trekken tegenover een met honkbalknuppels bewapende bende skinheads die potenrammen tot sport verheven hadden. Toen hij nadien naar D.C. verhuisde, was een wapen dragen verboden.
Een andere was Dick Heller, een veiligheidsagent verantwoordelijk voor de beveiliging van overheidsgebouwen, die buiten zijn uren een inbraak wist te verijdelen met zijn dienstwapen maar zijn wapen moest inleveren omdat zijn wapenvergunning enkel geldig was tijdens zijn diensturen. Heller werd geacht een wapen te kunnen bedienen als hij daarmee bureaucraten kon beschermen, maar als hij nadien gewone burgers kon helpen, werd dat plots een misdrijf.
Ik kan alle zeven "plaintiffs" afgaan, maar dat zou ons te ver leiden. Wel ga ik hier nog de historie van Sheila Parker vertellen. Zij was een alleenstaande moeder wiens dochter naast haarzelf het slachtoffer werd van een “gang rape” en de politie tevergeefs gebeld had toen hetzelfde tafereel zich bij haar onderbuurvrouw voltrok. Een rechter gaf de politie nadien zelfs gelijk en stelde dat de politie enkel een collectieve beschermingsverantwoordelijkheid heeft en geen individuele. De politie moet m.a.w. niet eens op elke melding ingaan. Toen Sheila Parker nadien een wapen wou kopen, was dat verboden.
Tom Palmer, die zijn leven had weten redden door een wapen, mocht van de overheid zichzelf niet verdedigen. Dick Heller, die een inbraak verijdelde met zijn wapen, mocht van de overheid geen wapen hebben. Sheila Parker, die een meervoudige “gang rape” had kunnen afwentelen, kon niet op de politie rekenen, maar mocht ook zelf geen wapen hebben. Deze schrijnende voorbeelden toonden het failliet van de verbodscultuur aan. Het Amerikaanse Hooggerechtshof stelde dan ook terecht dat wapenbezit een individueel burgerrecht was en blijft, en dat elke persoon op Amerikaanse bodem een wapen mag bezitten. Het gezond verstand heeft eindelijk gezegevierd.
Want ook al bestaan er nog duizenden regeltjes en reguleringen die het Tweede Amendement aan banden leggen, toch heeft het Amerikaanse Hooggerechtshof in "D.C. vs. Heller" duidelijk de richting van het debat aangegeven. De richting van uitgebreide vrijheid en individuele verantwoordelijkheid. Hopelijk verandert de gretigheid van Barack Obama met zijn ultra-linkse benoemingen daar niets aan... Het Tweede Amendement gaat immers om een dubbele bescherming: enerzijds als "check" tegenover een tirannieke overheid, en anderzijds als een middel om zichzelf tegen derden te beschermen. De draagwijdte van het Tweede Amendement is een andere discussie. Volgens mij omvat die het recht om alle soorten wapens tot en met het standaardwapen van het Amerikaanse leger te bezitten én te dragen. In de 18de eeuw was dat een Musket, vandaag dus een M-4.
Dit artikel verscheen ook op de metablogs "In Flanders Fields", "Het Vrije Volk" en "De Vrijspreker", alsmede elders op het internet.
Meer over deze cruciale rechtszaak op http://dcguncase.com/blog/.
13 Reacties:
- At 14:05 Hugo said...
-
Gun nut!
- At 13:09 Anoniem said...
-
Vincent, ik wist niet dat de M-4 het standaardwapen van de US Army was. Interessant.
- At 15:50 Pistol Pete said...
-
Ik dacht dat het vonnis enkel weerslag had op het DC-district en niet op andere Second Amendment-beperkende/kanaliserende wetten en regels. Ik meen mij te herinneren dat bvb. de burgemeesters van Detroit en Chicago daags na dat vonnis al in de pers verklaard hadden hun regels niet aan te passen. Zelfs de twaalf Justices hadden volgens mij in het vonnis letterlijk geschreven dat dit een "case"-vonnis was, géén precedent. Heb jij daar andere/meer info over?
- At 15:54 Vincent De Roeck said...
-
@ Pistol Pete
Volgens mij heb je sensu stricto een punt. Het Supreme Court stipuleerde inderdaad dat het om een niet-veralgemeenbare beslissing ging, maar dat lijkt me enkel een theoretisch onderscheid te zijn. Alles wat ik van de zaak weet heb ik uit drie bronnen: Tom Palmer, Clark Neily en (wat ik mij nog herinner van) de live-broadcast op CNN toen het vonnis uitgesproken was en ik net in DC was. Wat zeker waar is, is dat dit de allereerste keer was dat het Supreme Court een uitspraak deed over het Second Amendment en dat ze in DC/Heller letterlijk bevestigt dat het recht op vrij wapenbezit individueel afdwingbaar moet zijn. Wat Chicago en Detroit doen, weet ik niet, ik kan in hun beslissingen inkomen, maar dat is de kern niet. Het Supreme Court heeft met dit vonnis, precedent of niet, de richting van hun denken aangegeven. Het wordt nu moeilijker voor nieuwe Justices om op dat eerste vonnis terug te komen. Daarbij dacht ik dat het vonnis wel degelijk "algemeen" komaf maakte met elk lokaal/regionaal verbod op vuurwapens. Wat volgens mij nu nog onduidelijk is, is de positie van het Hof tegenover beperkingen van het Second Amendment. In DC ging het immers om een VOLLEDIG verbod. - At 19:10 Pierre Plum said...
-
@VincentDeRoeck
Je komt in je blogs heel dikwijls terug op het legaliseren van vuurwapenbezit, maar denk je nu echt dat dit een issue is die in Vlaanderen/België/Europa leeft?
Ik bedoel zal een partij er iets aan winnen om in zijn programa te vermelden:wij zijn voor het legalisren van vuurwapens.
Ik denk het niet.
Ik heb nooit in mijn leven behoefte gehad aan een pistool om waar dan ook mijn zaken te regelen.
Ik denk dat je dat vrije vuurwapenbezit moet plaatsen in de Amerikaanse context, waar mensen om hun veestapel te behoeden al vlug het geweer in aanslag hadden,en zich op die manier verweerden tegen boeven.
In een grootstad zou ik het onveilig vinden als iedereen zomaar een pistool kon op zak hebben.
Niet iedereen controleert zijn aandriften zo dat het geen betreurenswaardige accidenten meebrengt.
vr grt
pierre plum - At 19:15 Vincent De Roeck said...
-
@ Pierre Plum
Ik maak mijzelf geen illusies over de wenselijkheid, laat staan überhaupt de prioriteit, die iets zoals vrij wapenbezit in het Vlaamse, Belgische of Europese politieke debat heeft of zou moeten hebben. Vrij wapenbezit is een thema dat mij altijd al nauw aan het hart gelegen heeft, en dat na elk bezoek aan de VS bij mij opnieuw naar het voorplan komt. Even dacht ik dat Vlaanderen als boeren- en handelaarsnatie klaar zou zijn voor vrij wapenbezit, maar als ik dan de gelatenheid zag van de Vlamingen wanneer de overheid hen onlangs ontwapende en hen niet enkel hun eigendom ontnam, maar ook hun recht op zelfverdediging (tegen de staat én tegen derden), was ik triest. Teleurgesteld in de Vlamingen. Ik zal vrij wapenbezit steeds blijven verdedigen, en ik denk dat een blog als deze daarvoor een geschikt medium is, maar ik begrijp uw vraag volledig en onderschrijf uw stelling ook. Vlaanderen wil geen wapens. Maar misschien kan dat nog veranderen. Ik hoop alvast van wel. - At 21:41 Anoniem said...
-
Vroeger, toen Nederland ook een republiek was ( re = koning, publiek is publiek-> publiek is koning) mochten wij ook wapens dragen.
Ons vader des vaderlands, Willem van Oranje, vond het een onbetwistbaar recht. een wapen is goed voor het volk, goed voor het zelfbewustzijn, goed tegen tirannie en goed voor de zelfbescherming.
je zou een tirannie kunnen omschrijven als een regiem dat wapens verbied bij haar bevolking.
Een Nederlander zonder wapen is eigenlijk een karakterloos individu, zonder geschied besef.
( dit om de knuppel in het spreekwoordelijk hok te knallen) - At 21:41 Sen Huwa said...
-
Ik zie met veel scepsis en ongerustheid de invoering van de taser aan.
Het aantal doden in de VS loopt in de honderden en er zijn veel filmpjes van agenten die eerst taseren en dan vragen wat er aan de hand is.
In Nederland wil men dit moordwapen uiteraard ook gebruiken. Tel hierbij op dat het sociaal emotionele niveau van de gemiddelde agent rap daalt door het wervingsbeleid van de overheid.
Straks krijgt iedere sukkel die geen normale maatschappelijke rol kon vinden, een uniform en een taser terwijl de burger zich op geen enkele manier kan en mag verdedigen.
De drogreden dat wapens tot meer criminaliteit leiden, wordt volledig onderuit gehaald door de feiten. - At 21:41 Andre said...
-
Ik zou Vincent voor willen stellen om kennis te nemen van Stephan Kinsella’s kijk op deze zaak waar ik mij volledig in kan vinden: http://www.lewrockwell.com/blog/lewrw/archives/25411.html
A while back, in the Heller case, when some centralist libertarians put their faith in the murderous and criminal federal leviathan to protect the individual right to bear arms, those among us suspicious of all state power and centralism warned that no good would come of this. The central state would only use this as an excuse to further entrench its power to regulate us, and to supervise the states, further eroding federalism, one of the few remaining structural limits on central state power.
Nadere uitleg in het artikel.
Wat is jouw commentaar hierop, Vincent ? - At 21:42 Granny said...
-
Wordt sportschutter, dan is je probleem opgelost.
- At 21:42 Anoniem said...
-
@granny
het gaat niet om een wapen te kunnen dragen, het gaat om het recht dit te mogen, en de invloed/uitwerking op de maatschappij die zo’n beslissing met zich mee brengt.
bijvoorbeeld : zou Nederland beter bestuurd worden als ambtenaren wisten dat elke burger een wapen had? - At 21:42 Andre said...
-
“het gaat om het recht dit te mogen”
Nee, daar gaat het NIET om.
Je HEBT dat recht.
Waar het om gaat, is dat er een stelletje hansworsten is, die zulks verbieden ter meerdere eer en glorie van henzelf. Die hansworsten zijn/is de staat.
Dat is ook de reden waarom ik mij verbaas over het feit dat er libertariërs zijn die staan te juichen bij het feit dat men na een rechtszaak het recht (her)krijgt om dat te mogen van de hansworsten, alsof de hansworsten dat te bepalen hebben. Dat “recht” hebben ze helemaal niet !! Sterker nog, ondertussen zit er een addertje onder het gras, waardoor in feite de staat boven het individu wordt gesteld. - At 21:48 Vincent De Roeck said...
-
@ Andre
Ik heb uw reactie met plezier gelezen en ik kan u zeggen dat ik best in uw kijk (en die van Kinsella) op deze zaak kan komen. Een week na het vonnis verscheen in de "Washington Times" trouwens al een soortgelijk opiniestuk van enkele Evangelische Christenen die DC/Heller afdeden als een "right-wing version of Roe/Wade", doelend op het eerdere vonnis van het Supreme Cort dat abortus in de ganse VS toeliet.
Ik deel uw bezorgdheid over "states' rights" en de erosie daarvan onder invloed van activistische rechters in D.C. en ik zie ook zelf bepaalde gelijkenissen tussen Roe/Wade en DC/Heller, maar beide met elkaar gelijkstellen lijkt me een brug te ver. Los van de praktische kant van deze zaak, het is nu eenmaal veel doeltreffender om als libertariër uw gram te halen via het Hooggerechtshof dan via activisme in de samenleving en de (ijdele) hoop de consensus te doorbreken met rationele argumenten, en ook al zou je kunnen zeggen dat libertariërs door dat te doen net de zeggenschap van het Hooggerechtshof (en bij uitbreiding de ganse overheid) legitimeren, toch deel ik in deze zaak die mening niet.
Roe/Wade ging over iets (abortus) dat niet in de Amerikaanse Grondwet stond. Het was het prototype van een juridisch activisme dat de scope van de Grondwet tot vér buiten haar originele mening uitgebreid heeft. Dit is niet het geval in DC/Heller omdat het recht op vrij wapenbezit wel degelijk in de Grondwet stond. Het gaat hier niet om "activisme" vanwege de rechters, maar gewoon om een bevestiging van wat er eigenlijk al eeuwenlang gewoon staat.