Mr Obama has inspired more passionate devotion than any modern American politician. People scream and faint at his rallies. Some wear T-shirts proclaiming him “The One” and noting that “Jesus was a community organiser”. An editor at Newsweek described him as “above the country, above the world; he’s sort of God.” He sets foreign hearts fluttering, too. A Pew poll published this week finds that 93% of Germans expect him to do the right thing in world affairs. Only 14% thought that about Mr Bush. Perhaps Mr Obama inwardly cringes at the personality cult that surrounds him. But he has hardly discouraged it. As a campaigner, he promised to “change the world”, to “transform this country” and even (in front of a church full of evangelicals) to “create a Kingdom right here on earth”. As president, he keeps adding details to this ambitious wish-list. He vows to create millions of jobs, to cure cancer and to seek a world without nuclear weapons. On July 20th he promised something big (a complete overhaul of the health-care system), something improbable (to make America’s college-graduation rate the highest in the world by 2020) and something no politician could plausibly accomplish (to make maths and science “cool again”).
The Founding Fathers intended a more modest role for the president: to defend the country when attacked, to enforce the law, to uphold the constitution -- and that was about it. But over time, the office has grown. In 1956 Clinton Rossiter, a political scientist, wrote that Americans wanted their president to make the country rich, to take the lead on domestic policy, to respond to floods, tornadoes and rail strikes, to act as the nation’s moral spokesman and to lead the free world. The occupant of the Oval Office had to be “a combination of scoutmaster, Delphic oracle, hero of the silver screen and father of the multitudes,” he said. The public mood has grown more cynical since then; Watergate showed that presidents can be villains. But Americans still want their commander-in-chief to take command. It is pointless for a modern president to plead that some things, such as the business cycle, are beyond his control. So several have sought dubious powers to meet the public’s unreasonable expectations. Sometimes people notice, as when Mr Bush claimed limitless leeway to tap phones and detain suspects. But sometimes they don’t. For example, Mr Bush was blamed for the Katrine debacle, although responding to natural disasters is largely a local responsibility. So he pushed Congress to pass a law allowing the president to use the army to restore order after a future natural disaster, an epidemic, or under “other condition[s]”, a startling expansion of federal power.
Mr Obama promised to roll back Mr Bush’s imperial presidency. But has he? Having slammed his predecessor for issuing “signing statements” dismissing parts of laws he had just signed, he is now doing the same thing. He vowed to close the prison at Guantánamo Bay, but this week put off for another six months any decision as to what to do with the inmates. Meanwhile, he has embraced Mrs Clinton’s curious notion that the president should be “commander-in-chief of our economy”, by propping up banks, firing executives, backing car warranties and so forth. Mr Healy reckons that Mr Obama is “as dedicated to enhancing federal power as any president in 50 years.” Nonsense, say his supporters. Taking over banks and car companies was a temporary measure to tackle a crisis. When the danger recedes, Mr Obama will pull back. The restructuring of General Motors, for example, is comfortably ahead of schedule, but is this a priority for the people? And far from lording it over Congress, the president has if anything abdicated too much responsibility to it.
These are all fair points. But Mr Healy’s warnings are still worth heeding. Mr Obama is clearly not the socialist of Republican demonology, but he is trying to extend federal control over two huge chunks of the economy -- energy and health care -- so fast that lawmakers do not have time to read the bills before voting on them. Perhaps he is hurrying to get the job done before his polls weaken any further. In six months, his approval rating has fallen from 63% to 56% while his disapproval rating has nearly doubled, from 20% to 39%. Independent voters are having second thoughts. And his policies are less popular than he is. Support for his health-care reforms has slipped from 57% to 49% since April. All presidential candidates promise more than they can possibly deliver. This sets them up for failure. But because the Obama cult has stoked expectations among its devotees to unprecedented heights, he is especially likely to disappoint. Mr Healy predicts that he will fail and become “the least popular of the modern era”. It is up to Mr Obama to prove him wrong.
Deze column van Lexington verscheen ook in "The Economist".
Meer columns van deze auteur op www.economist.com.
8 Reacties:
- At 19:45 Johan Terwilghen said...
-
Vincent, ik deel je aversie voor Obama's beleid, maar hem systematisch afbeelden als een Nazi gaat er geen klein beetje over. Obama is een socialist, daar zijn we het over eens. Maar dat maakt van hem nog geen fascist of Nazi. Daarbij haal je je eigen teksten onderuit met dit soort goedkope anti-Obama-acties.
- At 23:40 Vincent De Roeck said...
-
@ Johan Terwilghen
Ik beeld Barack Hussein Obama helemaal niet "systematisch" af als een Nazi. Dit is amper de tweede keer in meer dan een jaar. Socialisme en fascisme/nazisme zijn in wezen trouwens helemaal niet zo verschillend. Fascisten en Nazi's streven net zo hard naar een "command control"-economie als de communisten. Beide zijn uitingen van dezelfde ideologie: het collectivisme. - At 10:03 Hugo said...
-
Je zou een goede genocide-apologist zijn. Die vallen ook steeds over het woordje "systematisch". Daarbij, waarom spreek je steeds over Barack "Hussein" Obama? Of gebeurt dat ook niet-systematisch?
- At 17:54 Danish Dynamite said...
-
Obama wil niet dat mensen bij zijn middelnaam stilstaan, vandaar dat hij deze steeds verzwijgt. Ik vind het goed dat Vincent die steeds duidelijk in de verf zet. Obama is een moslim die niet eens in de VS geboren is. Hij is een collectivist van het zuiverste water die enkel aan de Ivy League een diploma gekregen heeft omdat hij zwart was. Hij heeft in zijn leven ook geen dag in de privé-sector gewerkt. Om van zijn contacten met black power-groepen, radicale haatpriesters en ultra-linkse drukkingsgroepen à la ACORN nog maar te zwijgen. Obama had nooit president mogen worden. Nu is het te laat, maar het verzet tegen B. Hussein moet zeker aanblijven.
- At 00:19 Marc Huybrechts said...
-
@ Danish...
Akkoord dat Obama een collectivist is. Hij is nog veel erger, in de zin dat hij een culturele zelfhater en een echte racist is. Maar, bovenal is hij een narcissist. En de gevolgen of konsekwenties van 1 Obama-term zullen achteraf waarschijnlijk nog veel erger blijken te zijn (gelijk de Carter-term) voor delen van de rest-van-de-wereld dan voor de VS zelf.
Maar niets hiervan justifieert het parroteren van leugens. Ten eerste, Obama is wel degelijk geboren in Hawaii, als zoon van een blanke Amerikaanse hippie en van een Afrikaanse moslem 'opportunist'. Daar bestaat geen twijfel omtrent. Ten tweede, hij heeft een Ivy league diploma gekregen NIET enkel "omdat hij zwart was". Obama is geen beneficary van kwotas en van voorkeurbehandeling. Hij is manifest zeer intelligent, en duidelijk ook 'charismatisch', wat hem natuurlijk dubbel gevaarlijk maakt in populistische tijden. Hij is gewoon een exponent van een gevaarlijke extreem-linkse ideologie en ook van een bepaald zeer racistisch milieu. Maar, finaal gaat het bij Obama vooral om...Obama. Dat is niet zo uitzonderlijk in de mensenwereld.
@ Vincent
Dit is een typisch voorbeeld van Lexington, die in recente jaren al te gemakkelijk allerlei nonsens parroteert over de VS politiek. Sommige van zijn brede punten zijn redelijk, maar de details zijn dikwijls belachelijk. Bijvoorbeeld, het is nonsens van te beweren dat Bush een "imperial presidency" voorzat, dat hij zichzelf "limitless leeway to tap phones and detain suspects" zou opgeeist hebben. En het is gewoon 'common sense' dat men de military zou moeten kunnen inzetten "to restore order after a future natural disaster". Des te meer wanneer dit geconditioneerd wordt door een verzoek van de state governors. En Congress is zelf verantwoordelijk voor de wetten die het zelf stemt.
Ik kan dus gerust stellen dat Lexington zich al te gemakkelijk weer op sleeptouw heeft laten nemen, deze keer door Gene Healy, een libertarier die teveel op een fantasieplaneet vertoeft, en die zeker niet "all fair points" verkondigt. Het feit dat een viscerale radikaal-linkse 'Amerika-hater' gelijk Obama min of meer hetzelfde beleid blijft voeren als de door-links-gedemoniseerde Bush, omtrent bijvoorbeeld Guantanamo+renditions enz.... zou hem aan het denken moeten zetten omtrent de reele wereld. Blijkbaar is dat te veel gevraagd. - At 13:29 Vincent De Roeck said...
-
@ Marc Huybrechts
Onze kijk op de Presidency is gewoon verschillend. Ik sta hier aan de kant van Lexington én van Gene Healy. Het boek "The Cult of the Presidency" is trouwens een echte aanrader. Het beschrijft zéér mooi hoe de macht van de president doorheen de geschiedenis alsmaar toegenomen is en hoe in recente jaren vooral George W. Bush de presidentiële macht drastisch uitgebreid heeft. Het congres heeft zeker co-verantwoordelijk. Dat ontken ik niet.
Ik deel uw kijk op Katrina grotendeels, alleen kan men niet maken dat de centrale overheid enerzijds wel de controle over de dijken op zich neemt, maar dan wel niets wil/kan doen als die dijken het begeven. Ik ben zelf een absoluut voorstander van de posse comitatus-act maar ik geloof toch dat er na Katrina redenen genoeg waren om de PCA tijdelijk op te schorten. Zeker omdat Bush tal van andere grondwettelijke bepalingen of kaderwetten wél "tijdelijk" opgeschort heeft. Daarbij weet ik niet of de gouverneur van Louisiana tégen een federale militaire steunoperatie gekant was. Dat zou me eigenlijk verbazen. - At 13:34 Vincent De Roeck said...
-
En voor de goede orde. Ik weet dat Gene Healy werkzaam is bij het Cato Institute en dat ik een enorme fan ben van het werk dat zij in Washington verzetten, maar dit wil zeker niet zeggen dat Cato en haar werknemers het ALTIJD bij het rechte eind hebben. Ik vind hun blind non-interventionisme ook naïef, gevaarlijk en verkeerd. Alleen ben ik absoluut géén voorstander van een sterke gepersonaliseerde machtsconcentratie bij één enkele Commander-in-Chief. Maar vergis u niet. Bush Jr. was ook in mijn ogen zeker de tweede beste Amerikaanse President sinds Hoover ;-)
- At 09:09 Max said...
-
Marxisme is net als kapitalisme een doodlopende weg gebleken, materialisme heeft deze planeet zwaar beschadigd.Ik ben zeer tegen globalisering. Voor mij is het niets anders dan ordinair imperialisme. Kapitalisme genereerd armoede, dwingt dat af.
Zonder armoede kan kapitalisme geen winst maken.
De illusie is dat er een vredig harmonieus kapitalisme zou ontstaan,en materialisme heeft deze planeet zwaar beschadigd.. .Industrie, steenkool, olie, kapitaal, multinationals, globalisering, dat is wat de gang van de geschiedenis bepaalt, veel meer dan de spirituele waarden, dan de ideologie, de religie en de moraal.Wat doet Bush in Irak? De democratie en het christendom uitdragen of zijn oliebelangen verdedigen? Zolang de dollar de koning van de wereldhandel en de financiële wereld blijft, zal het met de wereldeconomie langzaam bergaf gaan en zullende dollarschulden blijven stijgen.In de VS is er geen daadwerkelijke verbetering zichtbaar, alleen maar een koopopleving die gefinancierd wordt door schulden.Kapitalisme is kwaadaardig, en kwaadaardigheid is niet te reguleren.
Het kapitalisme moet geëlimineerd en vervangen worden door iets dat goed is voor alle mensen.