For our heritage and freedom ! Home | About | Contact | Vincent De Roeck | Liberty Quotes | The Free State | In Flanders Fields | Nova Libertas | Feeds |

Labour in de touwen, Tories klaar voor liberaal beleid

In het Verenigd Koninkrijk kijkt iedereen stilaan reikhalzend uit naar de opkomende verkiezingen voor het Lagerhuis. Deze zouden normaal in mei 2010 plaatsvinden maar er gingen ook stemmen op om ze te vervroegen naar maart. Niet dat dit iets van verschil met zich mee zou brengen. Met Labour in de touwen na de desastreuze nederlaag in de EU-verkiezingen van juni laatstleden en de historisch lage populariteit van Gordon Brown twijfelt niemand er aan dat die verkiezingen door de Tories van David Cameron overtuigend gewonnen zullen worden. De peilingen zijn in dat opzicht ook duidelijk. Labour hanteert deze dagen een vuile en op alles behalve feiten gestoelde smeertactiek, maar de kloof blijft groeien. De Tories worden aangevallen omdat hun frontbenchers allemaal uit rijke vooraanstaande families zouden komen en omdat ze in het Europees Parlement zouden samenwerken met fascisten en racisten uit Oost-Europa. Dit laatste is zelfs een hele leugen, en ook het eerste snijdt in wezen geen hout. Labour wil zich wel graag voordoen als spreekbuis van "het gewone volk" maar ook alle Labour-ministers van de regering-Brown liepen school aan peperdure privé-scholen en topuniversiteiten.

De laatste peilingen mogen dan al wel aangeven dat de klinkende overwinning van de Conservatieve Partij overschaduwd zou kunnen worden door een tegenvaller op vlak van lokale zetels, het spook van een "hung parliament" waarbij geen enkele partij over een absolute zetelmeerderheid zou beschikken duikt immers de kop op, toch lijkt het zéér onwaarschijnlijk dat Labour alsnog aan de macht zou kunnen blijven. De LibDems komen weliswaar opzetten, en ook de verschillende regionalistische partijen uit Wales en Schotland staan op winst, maar zij zouden niets willen weten van een mogelijke deal met Labour. Aan de andere kant van het spectrum bestaat dan weer de kans dat ook de extreemrechtse "British National Party" een zetel zou binnenhalen na het stunten in de laatste EU-verkiezingen en het controversiële televisieoptreden van Nick Griffin waarna de BNP-kiesintenties op een "all time high" van 20% stonden, en ook de rechtse Eurosceptici van UKIP zouden een zetel kunnen winnen. Hun charismatische leider Nigel Farage is immers de enige tegenkandidaat van de onpopulaire speaker van het Lagerhuis in diens kieskring. De BNP wordt geacht om ontevreden kiezers van Labour te kunnen strikken en UKIP zou hetzelfde doen aan Tory-kant. Dit laatste zeker na het intrekken van Camerons eerdere referendumbelofte over het Verdrag van Lissabon.

De haatcampagnes van Labour tegen de Tories en hun leider David Cameron hebben echter niet zozeer te maken met de gapende kloof in de peilingen maar wel met de angst vanuit sociaal-democratische hoek voor het nationale beleid van Cameron na de verkiezingen. Labour vreest terecht dat Cameron een centrumrechts en vrij liberaal beleid zal gaan voeren, maar wel één dat het land en haar burgers ten goede zal komen. David Cameron is geen ultra-liberaal zoals Iain Duncan Smith of Michael Howard, geen rabiate Euroscepticus zoals een William Hague en al helemaal geen grijze muis zoals een Kenneth Clarke. Cameron zal eens in Downing Street 10 wel degelijk aan de minderbedeelden denken en zich niet verliezen in sterk ideologische gevechten met de vakbonden of de armenorganisaties. Hij zal Groot-Brittannië immers stap per stap uit het slop halen en Labour zo voor lange tijd naar de oppositiebanken verbannen. Persoonlijk mag ik dan al een ideoloog verkiezen boven een pragmaticus, Cameron blijft iemand naar mijn hart. Hij wil elke EU-richtlijn m.b.t. de financiële sector vetoën, een vlaktaks van 15-25% instellen voor bedrijven, winsten op innovatie grotendeels vrijstellen van belastingen, een begrotingsoverschot nastreven door te knippen in bureaucratie en openbare uitgaven, en de staatsschuld drastisch afbouwen. Als dat beleid in het VK nog maar als "gematigd" gezien wordt, hoe laf en kortzichtig zijn onze Belgische politici dan niet?

Dit artikel verscheen ook elders op het Internet.

Meer over het economisch beleid van Cameron op www.ft.com.

8 Reacties:

At 16:08 Vincent De Roeck said...

Jan School is een Nederlandse schrijver en opiniemaker met libertarische, Eurosceptische en islamkritische ideeën. Geregeld stuurt hij gasttribunes in bij Libertarian.be en/of InFlandersields.eu. Hieronder publiceer ik als reactie zijn laatste tekst "Is de Nederlandse justitie echt bang van haar eigen burgers?" over de vervolging van Geert Wilders.

 
At 16:09 Vincent De Roeck said...

----- DOOR JAN SCHOOL -----

Op 20 januari a.s. wordt de Nederlandse politicus Geert Wilders vervolgd wegens groepsbelediging van moslims, aanzetten tot haat en discriminatie tegen moslims vanwege hun godsdienst en aanzetten tot haat en discriminatie tegen niet-westerse allochtonen en/of Marokkanen vanwege hun ras. De Nederlandse rechtspraak vindt van zichzelf dat zij wel onprogrammatisch is, maar desalniettemin het bevorderen en bestendigen van de maatschappelijke stabiliteit tot taak heeft.

Naast de afwegingen op louter juridische gronden zullen in deze bijzondere zaak dan ook zeker de verwachte maatschappelijke gevolgen worden meegewogen. Bijvoorbeeld: in welke mate kan men het aannemelijk achten dat (delen van) bevolkingsgroepen structureel radicaliseren indien een veroordeling van Wilders uitblijft of juist wordt uitgesproken. Om welke groepen gaat dit dan? Van welke groep(en) verwacht men de felste maatschappelijke weerstand? Is er een historische context en/of zijn er verbanden met het buitenland?

Ik meen bij de gevestigde politieke partijen en het maatschappelijke middenveld een wens tot superlegitimatie te bespeuren omtrent het fenomeen “groepsbelediging en haatzaaien”. Het moet maar eens afgelopen zijn met al die (autochtone) polarisatie en met de geest van Fortuyn, bovendien benadeelt het onze belangen in den vreemde. Opvallend is dat de zogenaamde I&I problematiek zich niet beperkt tot Nederland. In Frankrijk is nu ook eindelijk schoorvoetend een maatschappelijk debat op gang gekomen, waar tot voor kort de “laïcité” slechts werd gebruikt als schaamlap om het hoofd onder weg te steken.

Sylvain Ephimenco formuleerde het schitterend in zijn column in Trouw, getiteld “Wie is er bang voor het volk?”: “Tal van politici en intellectuelen beschouwen deze geforceerde zwijgzaamheid als de prijs die je moet betalen om de civiele vrede te waarborgen.” Als de Nederlandse rechter deze redenering navolgt dan ziet het er somber uit voor de heer Wilders (en niet alleen voor hem, zou ik eraan willen toevoegen).

Men zou zich kunnen afvragen of een veroordeling van Wilders geen “volkswoede” oproept en het vertrouwen in de politiek (verder) zal schaden. Als Wilders in hoger beroep door een Europese rechter wordt veroordeeld, dan heeft dat in zijn algemeenheid ook weer gevolgen voor het draagvlak van Europese instanties onder Nederlandse burgers; ook dat zal als onwenselijk worden aangemerkt.

Nederlandse volkswoede is echter de laatste decennia doorgaans tamelijk kortstondig en ingetogen van aard, bovendien is het volksdeel dat Wilders aanhangt eigenlijk al opgegeven als onhandelbaar, opportunistisch en populistisch. Het is niet ondenkbaar dat in de politieke en culturele elites de idee heeft postgevat dat – alles afwegende – het trotseren van een licht volksoproer de moeite waard is indien daarmee het vermeende gevaar van een nieuw bruin nationalisme een beslissende slag wordt toegebracht, of in ieder geval het boegbeeld van het florerende populisme wordt uitgeschakeld.

De beknotting van de vrijheid van meningsuiting voor bijvoorbeeld dwarse bloggers en cartoonisten is dan supplementair (maar waarschijnlijk niet onwelkom). Columnisten zullen hun nieuwe, stompere pen moeten oefenen. Hun publiek zal tussen de regels door moeten leren lezen. Hopelijk doorziet de rechter de nauwelijks verholen agenda’s van de aanklagers en hun politieke sympathisanten en houdt hij rekening met de gevolgen voor het tot dusverre vrije publieke debat.

 
At 16:09 Anoniem said...

De PVV-leider gaat de veroordeelde moslimextremist (moordenaar Van Gogh) naar de rechtbank halen om te bewijzen dat zijn harde uitspraken over de islam hout snijden.

"Hij is het levende bewijs dat de islam een inspiratiebron is voor geweld", zegt Wilders, die in januari moet voorkomen op beschuldiging van het aanzetten tot haat, discriminatie en groepsbelediging.

http://www.telegraaf.nl/binnenland/5554091/__Wilders_roept_Mohammed_B._op__.html?p=1,1

 
At 16:10 Vincent De Roeck said...

DE BRIEF VAN MOHAMMED B., BEVESTIGD AAN HET LIJK VAN THEO VAN GOGH (VIA DE SITE VAN HANS JANSEN):

http://www.arabistjansen.nl/Brief%20Moh%20B.doc

 
At 07:43 Anoniem said...

De BNP is helemaal niet "rechts". Dat is een bende ultra-linkse collectivisten.

 
At 09:55 Anoniem said...

vincent,
denk jij echt dat ukip een zetel gaat halen? en de bnp ook?
frederik

 
At 09:57 Anoniem said...

Ik denk dat de England Democrats de revelatie van de volgende Britse verkiezingen gaan worden!

 
At 13:30 Vincent De Roeck said...

@ Anoniem-1

Ik geef u volledig gelijk. Als we "rechts" definiëren als kleine overheid, economisch liberalisme en een niet-etnische kijk op de natiestaat, wat we meestal doen, zeker in een Angelsaksische contekst, dan past de BNP daar inderdaad helemaal niet bij.

@ Anoniem-2

De BNP gaat volgens mij geen zetels winnen. De 20%-peiling van de BBC is een momentopname die volledig genegeerd moet worden. Moesten de Britten via PR stemmen, zat er wel misschien iets in voor de BNP maar via FPTP lijkt dat onwaarschijnlijk. Idem trouwens voor UKIP, met één groot verschil. Nigel Farage runt tegen de speaker in diens kieskring. De speaker is niet populair en Farage is de enige andere kandidaat. Labour, Tories en LibDems hebben beslist om, i.t.t. UKIP, de eeuwenlange conventie om de speaker niet uit de dagen in ere te blijven houden. Dit kan dus dé kans zijn voor Nigel Farage.

@ Anoniem-3

De England Democrats hebben, net zoals de UK Libertarian Party of de Veritas Party, enkel een présence op het internet maar stellen daarbuiten echt niet veel voor. Daarbij gaan deze verkiezingen grotendeels over de economie en helemaal niet over devolutie of institutionele zaken. Ik vermoed dan ook dat de ED geen enkele rol van betekenis zal kunnen spelen in deze verkiezingen.

 

Een reactie posten