Jens-Peter Bonde is zeker geen onbekende voor uw dienaar. Ik heb het genoegen gehad om in 2009 gedurende zes maanden met hem samen te werken op de hoofdzetel van "Libertas" in Brussel, en heb voor deze oude veteraan uit de Europese politiek alleen maar respect. Bonde was dertig jaar lang lid van het Europees Parlement en wist zeker en vast zijn stempel op die instelling te drukken. De gespreksavond vorige maand was het laatste publieke optreden van Bonde, die vorig jaar op pensioen gegaan is en met de Kerstdagen definitief naar zijn thuisland Denemarken teruggekeerd is. In het EU-Parlement stond Bonde bekend als "Mister Transparency" omwille van zijn inzet voor transparantie, verantwoordelijkheidszin en democratie binnen de EU-instellingen. Zijn vrouw, Lisbeth Kirk, deelt de kritiek van haar man, en lag zelf op haar beurt aan de basis van de oprichting van de "EU Observer": het enige private en onafhankelijke nieuwsportaal over de Europese Unie dat ook een forum geeft aan minder regimevriendelijke stemmen en steevast kritisch blijft tegenover achterkamerbeslissingen en corruptie.
Bonde was ook een Euroscepticus van het eerste uur. Hij militeerde als jongeman bij de Deense Communistische Partij, richtte het anti-establishmentmagazine "Notat" op en stond mee aan de wieg van de "Deense Volksbeweging tegen de EU" in de jaren '70. Over de jaren heen evolueerde Bonde op politiek vlak meer en meer naar het centrum, en tussen 1994 en 2009 stond hij vijftien jaar lang aan het hoofd van drie verschillende ultra-rechtse fracties waaronder de "Independence/Democracy Group" rond UKIP. Bonde richtte na het Verraad van Maastricht een eigen partij op in Denemarken, de "Juni Beweging", en deed dat later nog eens dunnetjes over op EU-niveau met de "EU Democrats". Binnen de instellingen richtte hij met Hans-Peter Martin het "Platform for Transparency" en met Daniel Hannan de "SOS Democracy"-werkgroep op. Bonde maakte eveneens deel uit van de Europese Conventie en was daarin de woordvoerder van het kamp dat zich tegen de consensus rond de Europese Grondwet verzette.
Jens-Peter Bonde is zelf zeker geen libertariër maar wel iemand met gezond verstand in verscheidene maatschappelijke domeinen. Zijn zoon studeerde in de VS en werd daar een grote fan van Ron Paul. Geen wonder dus dat het libertarisme bij Bonde best wel een bekende filosofie was. Bonde vertelde ons over zijn wedervaren in het EU-Parlement en over hoe zijn eigen opvattingen met de jaren veranderd zijn. Hij gaf ons duiding bij de meest stupide EU-reguleringen, drukte zijn angst uit over de toenemende "Big Brother"-mentaliteit van de EU, spreidde zijn onvrede over het alsmaar groter wordende democratische deficit ten toon, en stelde duidelijk dat fiscale harmonisatie het einde van de Europese welvaart zou betekenen. Bonde zei dat hij nu meer Eurosceptisch is dan ooit tevoren, en trok democratie zelfs als ideaalbeeld in twijfel. Op EU-niveau zou democratie volgens hem veel positief kunnen veranderen, maar of het systeem echt overal en altijd optimaal is, liet hij in het midden. Hij trok ook van leer tegen de verbureaucratisering van de instelling en de verkinderlijking van het maatschappelijke debat, zowel op EU- als op nationaal niveau.
Jens-Peter Bonde werd een grote fan van José Manuel Barroso toen die in 2005 als eerste Commissievoorzitter ooit de agenda's van de geheime EU-werkgroepen publiek maakte. Jammer genoeg kwam er van zijn andere beloften maar weinig in huis. Bonde schreef ook al meer dan 60 boeken over Europese zaken en kondigde vorige maand op onze gespreksavond aan dat hij sinds kort met fictie begonnen is. In 2005 was hij de grondlegger van de "Foundation for EU Democracy", een denktank die onder leiding van zijn Ierse vriend en medestrijder Anthony Coughlan werkt aan openheid, transparantie en democratie binnen de instellingen. Tenslotte lanceerde Bonde enkele jaren geleden ook het "euABC": een onafhankelijk webportaal dat alle informatie over de EU bundelt in een handige verklarende begrippen- en woordenlijst. De avond was zeker en vast geslaagd, en Bonde waagde zich ook aan een voorspelling. Zo zou het nieuwe EU-Parlement haar legitimiteit enkel maar kunnen openbaren door minstens één voorgedragen EU-Commissaris te wraken. Met de "hearings" op de agenda deze week, ben ik alvast benieuwd of Bonde het ook hier bij het rechte eind heeft.
Dit activiteitenverslag verscheen ook elders op het Internet.
Meer over deze kleurrijke politicus op www.bonde.com.
9 Reacties:
- At 18:19 Vincent De Roeck said...
-
Voor de liefhebbers -- Wil je op de hoogte gehouden worden van de volgende "Libertarians in Brussels"-gespreksavonden, gelieve mij dan via e-mail op info (at) libertarian.be te contacteren.
Op woensdagavond 27 januari ontvangen we vanaf 20u30 de Britse libertarische en Eurosceptische journalist Bruno Waterfield, de vaste Brusselse correspondent van "The Daily Telegraph" in café "Le Faubourg" op de hoek van de Stévinstraat en de Franklinstraat aan het Berlaymont in Brussel.
In februari zal de kersverse Zweedse directeur van "Open Europe" Mats Persson ons vergasten op een speech, en in maart staat het klassiek-liberale Britse Europarlementslid Syed Kamall op de agenda. De data moeten nog gecommuniceerd worden, maar de sprekers liggen wel al vast. Alle gespreksavonden gaan door in "Le Faubourg". - At 18:20 Vincent De Roeck said...
-
De "Mises Youth Club" is een internationale politieke debatclub in Brussel die nu al meer dan drie jaar bestaat. Zelf neem ik sinds september 2008 het voorzitterschap waar. Eén van mijn recente realisaties met hen is de geslaagde inrichting van een maandelijkse boekenclub in het Europees Parlement. Met de steun van het Britse conservatieve Europarlementslid Nirj Deva en diens libertarische stafchef Benjamin Harnwell organiseert de "Mises Youth Club" al sinds maart 2009 de "Mises Circle in the EU Parliament". Met ook de volgende drie maanden al gepland, staat het nu vast dat dit een heuse maandelijkse activiteitenserie is en zal blijven.
De deelname is geheel gratis en we mikken vooral op de assistenten en stafleden van het EU-Parlement, maar ook denktankmedewerkers, Eurocraten en studenten zijn steevast aanwezig. Op elke Circle mogen we telkens toch ook één of meerdere Europese Parlementsleden verwelkomen. Elke maand stelt een gastspreker een klassiek-liberaal boek voor, waarna er tijd en ruimte is voor de aanwezigen om onderling te discussiëren over de inhoud van de presentatie of de ideeën uit het boek in kwestie. De Circle wordt wel gedomineerd door oud-LVSV'ers, Britten en vertegenwoordigers van de rechtse fracties, maar ook andere nationaliteiten en affiliaties vinden vaak hun weg naar deze boekenclubs. De website van de "Mises Youth Club" wordt momenteel in een nieuw kleedje gestoken en is offline, maar als jullie hierover meer informatie wensen, gelieve mij dan via e-mail op info (at) libertarian.be te contacteren. - At 18:21 Vincent De Roeck said...
-
Op 17 maart introduceerde de Turkse journalist Volkan Ertit van de "Association for Liberal Thinking" het magnum opus "The Road to Serfdom" van F.A. Hayek. Op 29 april stelde de Guatemalteekse Gloria Alvarez het essay "The Petition of the Candlemakers" van Frédéric Bastiat voor. Gloria werkte in het verleden voor het "Cato Institute" en volgde toen een postgraduaatopleiding in internationale ontwikkeling in Leuven. Op 8 juli presenteerde Tuur Demeester van het "Murray Rothbard Institute" het boek "What Has Government Done To Our Money" van Murray Rothbard. Op 9 september was het de beurt aan de Bulgaarse econoom Nikolay Gertchev van de Europese Commissie om het essay "The Production of Security" van Gustave de Molinari te komen voorstellen. Op 14 oktober presenteerde ikzelf het boek "The Wealth of Nations" van Adam Smith.
Op 18 november kwam de Nederlander Jacob Bogers het magnum opus "Money, Bank Credit and Economic Cycles" van Jesus Huerta de Soto introduceren. Jacob fungeerde als talkshowhost op "Ron Paul Radio" in de VS en werkt momenteel voor de Europese Commissie als ICT-specialist. Op 9 december besprak de Russische EP-medewerkster Kristina Loguinova het essay "Two Concepts of Liberty" van Isaiah Berlin. Op 13 januari (overmorgen) komt de UA-universiteitsassistent Werner Vandenbruwaene het boek "Capitalism, Socialism and Democracy" van Joseph Schumpeter voorstellen. Op 3 februari is het de beurt aan onze eigen Pieter Cleppe van "Open Europe" die het boek "Law and Revolution" van Harold Berman zal inleiden. Op 3 maart tenslotte zal Michaël Bauwens van het "Murray Rothbard Institute" het boek "The Enterprise of Law" van Bruce Benson komen presenteren. - At 18:21 Anoniem said...
-
Ik stuurde je net een mailtje. Ik kan er overmorgen niet geraken, maar in de toekomst ben ik wel geïnteresseerd in dit initiatief.
- At 18:21 Jacob said...
-
Op dit artikel terechtgekomen via link op Het Vrije Volk. Schitterend initiatief, Vincent! Ook je teksten op HVV en Vrijspreker zijn steeds uitermate pruimbaar, doe zo voort!
- At 18:22 Anoniem said...
-
Beste Mijnheer De Roeck,
Nadat ik uw artikel las, ben ik vrijwel geïnteresseerd in jullie club (Mises Youth Club).
Zou u contact met mij kunnen opnemen, aub?
Mijn e-mailadres is yannvandewalle@hotmail.com
Met vriendelijke groeten
Yann - At 18:22 Anoniem said...
-
Keep up the great job, mijnheer De Roeck ;-)
- At 09:26 Traveller said...
-
@ Vincent
Ik heb zo juist een bericht gelaten naar Amerikaanse vrienden dat ik toch een klein lichtje begin te zien aan het einde van de tunnel in Vlaanderen. Doe zo voort aub. - At 09:26 Anoniem said...
-
@Vincent: Dank u voor de uitnodiging, ik heb u een mailtje terug gestuurd. Hopelijk een positief respons. Mvg Yann.