De Iraanse dictator was de afgelopen weken niet van het TV-scherm of de krantenkoppen weg te slaan vanwege zijn uitspraken over Israel. Vooreerst was hij de mening toegedaan dat het opportuun en normaal was om openlijk te poneren "Israel van de kaart te vegen". Enkele dagen later vond hij dat "als het Westen een Israel wil op aarde, ze het maar in Europa moeten leggen". Gisteren ging hij zelfs de negationistische tour op met de gevleugelde woorden dat de Holocaust niets meer was dan "een Europese mythe". Ondertussen bouwt het Iraanse dictatoriale regime rustig voort aan zijn atoomprogramma waardoor het wegvegen van Israel binnenkort de harde realiteit kan worden.
Ahmadinejad - de zelfverklaarde president van de Islamitische Republiek Iran - begeeft zich hier op glad ijs. De herinneringen aan de Nazi-gruwelen en de pogroms liggen nog te vers in ons geheugen gegrift om dergelijke uitlatingen zonder meer over ons heen te laten gaan. Zes miljoen slachtoffers mogen door niemand weggelachen worden en zeker niet door personae van het type Ahmadinejad, de leider die de macht greep en vasthoudt dankzij de steun van de Iraanse Hoge Raad, een sinister groepje ultra-islamisten die nog steeds de dood van Khomeini niet verwerkt hebben. Waarom kunnen wij niet in vrede samenleven met Iran?
Ten eerste, omdat zij elk internationaal verdrag omtrent de proliferatie van nucleaire wapens met de voeten treden. Terwijl de vijf erkende atoommachten hun arsenalen drastisch afbouwen en ook Pakistan en India onderhandelen over een verregaande vermindering van hun atomaire slagkracht, sleutelen de Iraanse geleerden (is wetenschap in se trouwens niet in strijd met de Koran?) aan nieuwe massavernietigingswapens. Het evenwicht op aarde staat hier op losse schroeven.
Ten tweede, omdat de Iraanse leiders ettelijke basisvrijheden niet erkennen zoals het recht op vrije meningsuiting (er rust nog steeds een Fatwa op Salman Rushdie), het recht op vrije handel (de Iraanse beurs is nog steeds niet toegankelijk voor buitenlanders), het recht op vereniging (alle niet-moslimorganisaties zijn bij wet verboden), het recht op een eerlijk proces (de Sharia is eerder regel dan uitzondering in Iran) en het recht op een eigen fysieke en psychische identiteit (folteringen en propaganda zijn er alledaagse fenomenen). Ondertussen is Iran ook nog van een verlichte monarchie onder de Shah geevolueerd tot een totalitaire extreem-religieuze dictatuur waar het individu onbestaande is en de mensenrechten ondergeschikt aan de willekeur van de leiders.
Ten derde, omdat Iran zich doorheen de geschiedenis steeds als een onbetrouwbare partner gemanifesteerd heeft. Hoeveel herkansingen moeten we een dergelijke bakermat van het Kwade nog geven? Iran zet systematisch internationale waarnemers van o.a. het IAEA het land uit. Iran kiest steeds voor oorlog in plaats van voor dialoog (oliecrisis, golfoorlog, gijzelneming ambassades). Iran houdt vast aan een staatsbestel dat de wereld niet meer gekend heeft sinds de vroege Middeleeuwen. Ook de steun van Iran aan de Taliban en Al Qaeda duwt hen in het hoekje van leeglopers en terreurondersteunders. Met elke aanslag in de wereld wordt er in Teheran onder de elite gelachen en getoast op het succes, meestal zelfs met zware alcohol (nochtans volgens mij toch ook in strijd met de Koran).
Kortom, het Iraanse volk - een volk dat in de gloriedagen van de Perzische beschaving bewezen heeft hoe sterk, groots en machtig het was - wordt nu door hun fascistische leiders gecorrumpeerd tot slaven van de Islamgoden waarmee enkel de Imams (door de staat benoemd nota bene) in rechtstreeks contact kunnen staan.
Ook de armoede in Iran is te wijten aan de leiders. Terwijl het volk in de straten crepeert, drinkt men in de paleizen champagne uit gouden bekers. Men kan het niet decadenter bedenken of het gebeurt ongetwijfeld in de poepsjieke vertrekken van de religieuze leiders. Dat enkele straten verder de Islamjeugd verhongert, interesseert hen niet. Waarom zouden ze ook? In naam van Allah mag tegenwoordig toch alles.
Ahmadinejad moet enkel oppassen dat hij - in zijn ongebreidelde queeste om onsterfelijk te worden - zich niet onsterfelijk belachelijk maakt. Met dergelijke uitspattingen kan dat alvast geen probleem zijn.
Dit artikel verscheen in The Free State en op LVSVLeuven.be.
Meer teksten over Iran op www.jihadwatch.org.
Ahmadinejad - de zelfverklaarde president van de Islamitische Republiek Iran - begeeft zich hier op glad ijs. De herinneringen aan de Nazi-gruwelen en de pogroms liggen nog te vers in ons geheugen gegrift om dergelijke uitlatingen zonder meer over ons heen te laten gaan. Zes miljoen slachtoffers mogen door niemand weggelachen worden en zeker niet door personae van het type Ahmadinejad, de leider die de macht greep en vasthoudt dankzij de steun van de Iraanse Hoge Raad, een sinister groepje ultra-islamisten die nog steeds de dood van Khomeini niet verwerkt hebben. Waarom kunnen wij niet in vrede samenleven met Iran?
Ten eerste, omdat zij elk internationaal verdrag omtrent de proliferatie van nucleaire wapens met de voeten treden. Terwijl de vijf erkende atoommachten hun arsenalen drastisch afbouwen en ook Pakistan en India onderhandelen over een verregaande vermindering van hun atomaire slagkracht, sleutelen de Iraanse geleerden (is wetenschap in se trouwens niet in strijd met de Koran?) aan nieuwe massavernietigingswapens. Het evenwicht op aarde staat hier op losse schroeven.
Ten tweede, omdat de Iraanse leiders ettelijke basisvrijheden niet erkennen zoals het recht op vrije meningsuiting (er rust nog steeds een Fatwa op Salman Rushdie), het recht op vrije handel (de Iraanse beurs is nog steeds niet toegankelijk voor buitenlanders), het recht op vereniging (alle niet-moslimorganisaties zijn bij wet verboden), het recht op een eerlijk proces (de Sharia is eerder regel dan uitzondering in Iran) en het recht op een eigen fysieke en psychische identiteit (folteringen en propaganda zijn er alledaagse fenomenen). Ondertussen is Iran ook nog van een verlichte monarchie onder de Shah geevolueerd tot een totalitaire extreem-religieuze dictatuur waar het individu onbestaande is en de mensenrechten ondergeschikt aan de willekeur van de leiders.
Ten derde, omdat Iran zich doorheen de geschiedenis steeds als een onbetrouwbare partner gemanifesteerd heeft. Hoeveel herkansingen moeten we een dergelijke bakermat van het Kwade nog geven? Iran zet systematisch internationale waarnemers van o.a. het IAEA het land uit. Iran kiest steeds voor oorlog in plaats van voor dialoog (oliecrisis, golfoorlog, gijzelneming ambassades). Iran houdt vast aan een staatsbestel dat de wereld niet meer gekend heeft sinds de vroege Middeleeuwen. Ook de steun van Iran aan de Taliban en Al Qaeda duwt hen in het hoekje van leeglopers en terreurondersteunders. Met elke aanslag in de wereld wordt er in Teheran onder de elite gelachen en getoast op het succes, meestal zelfs met zware alcohol (nochtans volgens mij toch ook in strijd met de Koran).
Kortom, het Iraanse volk - een volk dat in de gloriedagen van de Perzische beschaving bewezen heeft hoe sterk, groots en machtig het was - wordt nu door hun fascistische leiders gecorrumpeerd tot slaven van de Islamgoden waarmee enkel de Imams (door de staat benoemd nota bene) in rechtstreeks contact kunnen staan.
Ook de armoede in Iran is te wijten aan de leiders. Terwijl het volk in de straten crepeert, drinkt men in de paleizen champagne uit gouden bekers. Men kan het niet decadenter bedenken of het gebeurt ongetwijfeld in de poepsjieke vertrekken van de religieuze leiders. Dat enkele straten verder de Islamjeugd verhongert, interesseert hen niet. Waarom zouden ze ook? In naam van Allah mag tegenwoordig toch alles.
Ahmadinejad moet enkel oppassen dat hij - in zijn ongebreidelde queeste om onsterfelijk te worden - zich niet onsterfelijk belachelijk maakt. Met dergelijke uitspattingen kan dat alvast geen probleem zijn.
Dit artikel verscheen in The Free State en op LVSVLeuven.be.
Meer teksten over Iran op www.jihadwatch.org.
2 Reacties:
- At 17:37 Anoniem said...
-
Die Ahmadinejad is echt alle pedalen verloren. Misschien wordt het eens tijd dat we hem en zijn regime daar verwijderen, voor hij WO-3 ontketent. De Amerikaanse soldaten zijn toch al in de buurt. Laat ze de grensrivieren maar al oversteken. En Bush, ook in Iran ligt er olie!
- At 00:22 Anoniem said...
-
Op zich geen slecht idee, Israel verkassen, op dat idee was ik ook al opgekomen, de kemphanen definitief scheiden, maar dan wel naar Albanie e.o. en de hier en daar aanwezige moslims de bosporus over. Eerlijke ruil lijkt me.
Groot nieuw ijzeren gordijn eromheen en laat ze ten zuiden van de middelandse zee maar in hun eigen armetierige pre-middeleeuwse sop gaar koken als ze niets met het westen en z'n verderfelijke waarden en normen te maken willen hebben.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)