De Waalse economische hoodstad Luik - je weet wel het Palermo aan de Maas - maakt weerom wereldfaam in het meest recente rapport van Eurostat dat de leefomstandigheden van alle middelgrote en grote Europese steden onder de loep nam. Deze urban audit onthult op uitermate pijnige wijze de ontwrikte Waalse samenleving. Vooral hun angstgevoel voor verandering komt in deze audit naar de oppervlakte. De Luikenaars voelen zich in hun eigen stad het minst veilig van alle ondervraagde Europese Unie-burgers.
Meer dan 45% van de Luikenaars voelt zich onveilig terwijl het aantal aangegeven misdaden allesbehalve torentoog blijkt te zijn. Deze audit ondergraaft dus ook de correctheid van de Luikse bureaucratie. Ettelijke ondervraagden gaven immers ook te kennen dat de overheid laks omspringt met aangiften en seponeringen, waardoor de criminaliteits- cijfers niet meer representatief zijn of overeenkomen met de toenemende misdaad in de verpauperde Waalse grootsteden. Deze audit legt natuurlijk enkel maar tendenzen vast en niet per se feiten, maar het ontkennen van de problemen brengt ook geen zoden aan de dijk.
Ook Charleroi - je weet wel het Chicago aan de Samber - maakt allesbehalve een goede beurt. Als derde Belgische stad in de rondvraag komt Brussel uit de bus. De Scheldestad Antwerpen komt pas als vierde en Brugge als vijfde minst veilige Belgische stad uit dit onderzoek. Een eenvoudige neutrale EU-enquête legt hier ook weer de sociale verschillen tussen noord en zuid in België bloot. Terwijl men in Vlaanderen resoluut opteert voor een glasheldere open aanpak van de criminaliteit gebaseerd op een transparant en snel inzetbaar politiekorps, blijft men in Wallonië vastzitten in het moeras van het Parti Socialiste-cliëntelisme waarbij incompetente partijmilitanten de leidinggevende functies op zich nemen met alle gevolgen van dien. Nochtans is Antwerpen ettelijke malen groter dan de Waalse steden.
Daarnaast is het enigszins logisch dat Antwerpen, Brugge en Brussel een relatief hoge misdaad kennen daar het stuk voor stuk toeristische trekpleisters zijn en reizigers nu éénmaal een aantrekkelijke prooi vormen voor "gangstertoeristen". Charleroi en Luik zijn daarentegen allesbehalve toeristische trekpleisters waardoor dit argument ter hunner verdediging niet inroepbaar is. Ook deze uitleg en analyse komt van het Eurostat-rapport en dus niet van uw nederige dienaar.
Wallonië komt (opnieuw) slecht uit deze publieke rondvraag terwijl het zichzelf in gemanipuleerde PS-spotjes ophemelt tot regio van de toekomst. Hoe is een dergelijke discrepantie toch mogelijk in een beschaafd land dat de verlichting reeds meegemaakt heeft?
Of om Jules Destree te parafraseren,
Meer statistieken over Wallonië op www.eurostat.eu.int.
Meer dan 45% van de Luikenaars voelt zich onveilig terwijl het aantal aangegeven misdaden allesbehalve torentoog blijkt te zijn. Deze audit ondergraaft dus ook de correctheid van de Luikse bureaucratie. Ettelijke ondervraagden gaven immers ook te kennen dat de overheid laks omspringt met aangiften en seponeringen, waardoor de criminaliteits- cijfers niet meer representatief zijn of overeenkomen met de toenemende misdaad in de verpauperde Waalse grootsteden. Deze audit legt natuurlijk enkel maar tendenzen vast en niet per se feiten, maar het ontkennen van de problemen brengt ook geen zoden aan de dijk.
Ook Charleroi - je weet wel het Chicago aan de Samber - maakt allesbehalve een goede beurt. Als derde Belgische stad in de rondvraag komt Brussel uit de bus. De Scheldestad Antwerpen komt pas als vierde en Brugge als vijfde minst veilige Belgische stad uit dit onderzoek. Een eenvoudige neutrale EU-enquête legt hier ook weer de sociale verschillen tussen noord en zuid in België bloot. Terwijl men in Vlaanderen resoluut opteert voor een glasheldere open aanpak van de criminaliteit gebaseerd op een transparant en snel inzetbaar politiekorps, blijft men in Wallonië vastzitten in het moeras van het Parti Socialiste-cliëntelisme waarbij incompetente partijmilitanten de leidinggevende functies op zich nemen met alle gevolgen van dien. Nochtans is Antwerpen ettelijke malen groter dan de Waalse steden.
Daarnaast is het enigszins logisch dat Antwerpen, Brugge en Brussel een relatief hoge misdaad kennen daar het stuk voor stuk toeristische trekpleisters zijn en reizigers nu éénmaal een aantrekkelijke prooi vormen voor "gangstertoeristen". Charleroi en Luik zijn daarentegen allesbehalve toeristische trekpleisters waardoor dit argument ter hunner verdediging niet inroepbaar is. Ook deze uitleg en analyse komt van het Eurostat-rapport en dus niet van uw nederige dienaar.
Wallonië komt (opnieuw) slecht uit deze publieke rondvraag terwijl het zichzelf in gemanipuleerde PS-spotjes ophemelt tot regio van de toekomst. Hoe is een dergelijke discrepantie toch mogelijk in een beschaafd land dat de verlichting reeds meegemaakt heeft?
Of om Jules Destree te parafraseren,
"Sire, il y a en Wallonie, des chomeurs et des paresseux, il n'y a plus de travailleurs!"Deze reactie verscheen ook op het forum van het LVSV Leuven.
Meer statistieken over Wallonië op www.eurostat.eu.int.
2 Reacties:
- At 22:35 Anoniem said...
-
Vincent, zeg eens iets wat we nog niet weten. Het gaat slecht met Wallonie, so what? Dat weten we al langer als vandaag.
Luik is onveilig? Dat weten we ook al jaren! Net als Charleroi en Antwerpen.
Jouw opinies zijn meestal interessanter dan van die saaie feitenartikels als dit.
Wel een leuk slot, moet ik toegeven. - At 16:36 Anoniem said...
-
Och Vincent, doe eens niet belachelijk. Er zijn ook Walen die werken. Voor iemand die twee jaar in Namen gestudeerd heeft, vind ik dit soort veralgemenende teksten zéér misplaatst.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)