In 1975 werd de G6 ("Group of Six") boven het doopvont gehouden als een samenwerkingsverband tussen de zes grootste industrielanden in de wereld, met name Frankrijk, Verenigd Koninkrijk, Duitsland, Japan, Verenigde Staten en Italië. De voorwaarden voor lidmaatschap waren drieledig. Ten eerste dient men één van de rijkste landen wat betreft BNP te zijn. Ten tweede dient men een hoge welvaart en levensstandaard te kennen. Ten derde dient men een volwaardige democratie te zijn met respect voor de mensenrechten. In 1976 werd de G6 omgevormd tot G7 ("Group of Seven") na toetreding van Canada. In 1998 treedt Rusland toe en wordt de G7 plots de G8 ("Group of Eight"). Niemand die dat zag aankomen of begrijpen kon. De laatste tijd is ook de EU steeds aanwezig bij de G8 daar de vier EU-lidstaten van de G8 op economisch vlak niet langer volledig onafhankelijk beslissingen kunnen nemen. Men spreekt soms ook wel eens van de G9. Er is ook sprake om binnen afzienbare tijd de drie groeilanden Brazilië, India en China toe te laten als leden. Zij moeten zich echter eerst nog conformeren naar de drie minimumvereisten.
Wat doet Rusland bij die G8? Wat betreft zijn BNP maakt hij eventueel nog wel kans daar Rusland in absolute waarden bij de dertig meest producerende landen behoort. De levensstandaard en het welvaartsniveau in Rusland zijn echter allesbehalve in proportie met dat BNP. Bedelaars, daklozen, zieken, e.a. zijn in Rusland eerder de regel dan de uitzondering. Rusland behoort volgens de VN nog steeds maar tot de "tweede wereld" (de landen op weg naar welvaart). Hoe kan men dit rijmen met de tweede toelatingsvereiste? Het antwoord is eenvoudig. Men kan dit daarmee niet rijmen! Tenslotte heb ik ook nog vragen bij het democratisch karakter van de Russische Federatie met zijn ongenaakbare "Rode Tsaar" aan het hoofd. Amnesty International en Human Rights Watch leveren al tientallen jaren enorme kritiek op Rusland omdat het de mensenrechten niet respecteert.
Kortom, Rusland beantwoordt niet aan twee van de drie toelatingscriteria, maar toch mocht het toetreden en zelfs voorzitter van de G8 worden. Begrijpen wie begrijpen kan. Een dergelijk precedent opent anders wel perspectieven voor Turkije dat de EU-toetredingsverplichtingen nu ook met een gerust hart naast zich neer kan leggen. De EU zal ongetwijfeld ook de toetreding en dominantie van dat land geen strobreed in de weg leggen.
Deze vrije tribune verscheen ook op de website van het LVSV Leuven en op de metablog In Flanders Fields.
Meer over het G8-presidentsschap van Rusland op www.g8russia.ru.
4 Reacties:
- At 12:49 Anoniem said...
-
Een mooie analyse van het conflict over het Russisch gas. Er zijn geen excuses meer om het te ontkennen: Poetin is een dictator en Schröder is een collaborateur. Wat Schröder doet (geld opstrijken met een functie bij Gazprom), is een voormalig leider van een Westers land onwaardig. Interessant om in te zien dat kernenergie niet enkel milieuvriendelijker is, maar bovendien ook een geostrategische must is voor België.
http://www.brusselsjournal.com/node/621 - At 12:50 Anoniem said...
-
Oekra?ne krijgt geen Russisch gas meer. Of liever: Oekra?ne krijgt geen Russisch gas meer aan de prijs die het wil betalen. Het Russische bedrijf Gazprom verviervoudigde de prijzen. Nu is er al heel wat over geschreven, onderandere de politiek die er mogelijks achterzit. Oekra?ne?s oranje revolutie was in feite een opruimen van oude apparatsjiks, een verschuiving van een Russisch geori?nteerde poiltiek naar een Europees geori?nteerde politiek. En dit zou Rusland?s ?wraak? zijn. Dat weet ik niet. Dat kan. Dat is niet waar deze post over gaat.
Waar het w?l over gaat is het systeem. Een land is voor zijn/haar energielevering voor het grootste deel afhankelijk van ??n leverancier. Monopolies? Internationale monopolies dan nog met aangelegde infrastructuur? Ik ben er niet zo tuk op. De macht die de leverancier dan heeft is enorm. En wat zien we? Gazprom verviervoudigt gewoon de prijzen. Ik zeg niet dat ze dit niet mogen doen, ik zeg gewoon dat ze in een vrije markt, met diverse leveranciers, die macht gewoon niet zouden hebben, tenzij ze het niet erg vinden hun klanten te verliezen aan goedkopere leveranciers.
En het is niet zo dat Gazprom de enigen zijn die gas kunnen leveren. Maar de akkoorden over pijpleidingen zijn een politieke zaak. En dus wordt ook politiek beslist wie waar en hoe kan leveren? Een monopolie dat niet gesteund wordt door de staat gaat sowieso vroeg of laat ten onder? Heb ik al vermeld dat Gazprom een staatsbedrijf is?
Dat Gazprom zomaar zijn prijzen verviervoudigt is misschien politiek gemotiveerd. Maar vooral is het zo dat Gazprom dit KAN en zo zijn opbrengsten ook enorm kan doen stijgen. Dat Wit-Rusland w?l een korting krijgt wil niet noodzakelijk zeggen dat men Oekra?ne wil benadelen, w?l vooral dat men Wit-Rusland bevoordeelt. Gelobby? Een afzetmarkt die gewoon minder k?n betalen? Beter onderhandelen? Wie het weet mag het zeggen. Maar als je jezelf in een situatie brengt waar je afhankelijk bent van een monopolist mag je verwachten dat hij zal genaaid worden.
Een staatsbedrijf met een monopolie. Wie zei daar dat liberaliseringen geen goed idee zijn? - At 12:51 Anoniem said...
-
Het grote probleem is dat de gasmarkt - en eigenlijk elke andere grote energiemarkt - geen vrije markt is maar bestaat uit door de staat onderhouden monopolies en kartels.
Denk maar aan OPEC, en idd, Gazprom.
Overigens een echte vrije markt heeft de leuke karaktertrek dat monopolies en kartels zonder staatssteun steeds gedoemd zijn om binnen een zeer korte termijn ten onder te gaan, probeer maar eens op een re?el, niet louter theoretisch voorbeeld te komen van een monopolie dat lange tijd echt bestond/bestaat zonder overheidssteun, zonder dat de vrije markt een oplossing biedt. Niet de monopolies zijn het probleem, maar de staatssteun... afschaffen die antitrustwetgeving! (maar das een andere discussie)
Moest de gasmarkt ook in Rusland vrij zijn, dan had de prijs met een aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid lager geweest. Net zoals de prijs van de olie een pak lager zou zijn zonder de OPEC quota's.
Evenzeer waarschijnlijk zou de prijs hoger liggen dan wat Oekra?ne nu betaald, maar subsidies blijven subsidies... de Russische burger hoeft niet op te draaien voor Oekra?ne.
De energiemarkt zou wel degelijk een markt kunnen zijn als een andere, waar schaarse goederen verkocht worden aan de juiste prijs. Nu nog de overheidsinmenging afschaffen. - At 20:12 Anoniem said...
-
Een interessant onderwerp. Enkele aanvullende opmerkingen.
-- Bij de G's (G6, G7, G8) gaat het NIET om groepering van de "rijkste" (per capita GDP)democratieen, maar wel van de "economisch-grootste" (totaal GDP) democratieen. Die groepering was bedoeld als een middel voor de 'groten' om te kunnen palaberen zonder al die kleintjes die regelmatig allerlei stokken in de wielen plegen te steken. Het ging dus om een concert van de 'groten' onder democratische landen.
-- De toetreding van Rusland tot de G7 kon men WEL zien aankomen in de 1990's, in het kader van pogingen om Rusland in de westerse democratische 'gemeenschap' te helpen 'verankeren', na de implosie van de Soviet Unie. Rusland was toen niet alleen een 'groot' land, maar ook nog steeds militair een machtig land, dat potentieel grote bijdragen kon leveren om grote geopolitieke problemen te helpen bezweren.
-- Onder het Putin regime heeft de Russische establishment duidelijk finaal gekozen voor een 'nationalistisch reveil' ten koste van echte democratie. Dat betekent dat er geen echt vrijmeninsguitingsrecht meer overblijft in Rusland (en dus ook geen vrije media meer). Het Putin regime heeft ook duidelijk gekozen voor tijdelijke 'associaties' met totalitairen (het Shanghai-akkoord, Iran, enz...) om enge Russische 'belangen' te bevorderen ten koste van meer 'individuele vrijheid' in de wereld. Het gevolg is dat de G8 geen echt concert meer KUNNEN zijn van 'grote democratische' landen, en dus onvermijdelijk aan belang gaat inboeten. De democratieen zullen andere 'middelen' moeten scheppen om tot een beter 'concert' te kunnen komen. Hopelijk via NATO-reorganisatie.
-- Kritiek van Amnesty International en Human Rights Watch zijn geen goede indicators om grote/ruime overtredingen van "mensenrechten" te kunnen beoordelen, met de nadruk op 'grote/ruime'. Dat zijn duidelijk twee organisaties die geleid worden door mensen met een selectieve ideologische agenda. In feite, men kan gerust beweren dat hun activiteiten dikwijls in de weg kunnen staan om mensenrechten te kunnen bevorderen in de concrete wereld. De afwezigheid van vrijemeningsuiting in Rusland is een veel beter criterium waarop men een redelijk oordeel van nonrespect voor mensenrechten kan baseren. Omdat afwezigheid van vrijemeningsuiting tot 'intransparantie' leidt. In een wereld zoals de onze zou men zich doorgaans veel meer moeten bekommeren om wat men NIET KAN zien, dan wat men wel kan zien.
-- Niemand onder ons heeft een glazen bol om in de toekomst te kunnen zien. Maar ik betwijfel WEL dat de EU "geen strobreed" in de weg zou leggen tot Turkse toetreding tot de EU.