Hij was nochtans gedurende 24 jaren Federaal Volksvertegenwoordiger, gedurende 4 jaren Federaal Senator, gedurende 5 jaren Vlaams minister, gedurende 4 jaren Federaal minister, gedurende 34 jaren Antwerps gemeenteraadslid, gedurende 6 jaren Antwerps schepen en gedurende 5 jaren voorzitter van de Volksunie. In 1995 was Schiltz zelfs de eerste Vlaams-nationalist die van de koning de titel "minister van staat" kreeg! Naast zijn politieke carriere was hij ook nog actief in de advocatuur, meer bepaald bij Ernst&Young, LSV-ADVC en Peeters Lawyers, en gold hij als een gerespecteerd docent economie.
Hugo Schiltz heeft tal van watertjes doorzwommen. Na enkele jaren bij de CVP koos hij in 1963 voor de nieuwe CVV, die kort daarop omgevormd zou worden tot de Volksunie zoals wij ze gekend hebben. In 1978 maakte zijn links-liberale koers en het Egmontpact de afscheuring van de VNP (Dillen) en de VVP (Claes) mede mogelijk. Beide partijen werden later het Vlaams Blok. In 2001 ging de Volksunie aan een interne machtsstrijd ten onder en zocht Schiltz onderdak bij het "links-liberale" SPIRIT.
Hugo Schiltz was de spindokter van het huidige federalisme en lag o.a. aan de basis van het Egmontpact en de Sint-Michielsakkoorden. Schiltz kan probleemloos doorgaan als de architect bij uitstek van het huidige federale Belgie. Nochtans werden zijn jeugdzonden hem vaak aangewreven. Tijdens WO-2 was hij immers actief in tal van nationaal-socialistische verenigingen en collaboreerde hij mee met de Nazi-bezetter. Enkele jaren celstraf waren dan ook zijn deel. Pas later zal hij zijn fouten inzien en resoluut voor de democratie kiezen. Weinigen hadden gedacht dat Schiltz het tot respectabel man zou schoppen. De meerderheid kreeg echter ongelijk.
Hugo Schiltz was Groot-Nederlander en flamingant in hart en nieren. Hij verdient ons lof en prijzen. Dat de VRT hem weigert te lauweren met de krans eigen aan de ambten van Schiltz, bewijst enkel maar de klein-Belgische koers van deze gecorrumpeerde staatsinstelling die zelfs over de doden niets goeds wil zeggen. De VRT verkiest het liever Schiltz dood te zwijgen. Vandaar dit eerbetoon en "in memoriam". Wij zullen Schiltz, zijn vrijheid, zijn project en zijn nalatenschap nooit vergeten. "We mogen nooit vergeten dat de Vlamingen hun meerderheid in Belgie opgegeven hebben om hun minderheid in Brussel te beschermen!", was een van zijn geliefkooste uitspraken. Ook die zullen we nooit vergeten. Hugo, het gaat je goed. Je erfenis is in goede handen. Semper fi.
Deze tribune verscheen ook in The Free State, alsook op de websites van In Flanders Fields, het LVSV Leuven en Google News.
Meer informatie hierover op www.politics.be.
9 Reacties:
- At 19:59 Anoniem said...
-
Het is een flagrante belediging van Thomas Jefferson om die grote man te durven vergelijken met kazakdraaier en volksverrader Schiltz.
- At 19:59 Anoniem said...
-
Ik ben het ermee eens dat Hugo Schiltz een enorme bijdrage geleverd heeft tot de federalisering van Belgi‘.
Maar hem "de enige architect" noemen? Ik zou Wilfried Martens toch de co-architect noemen.
Laat ik het zo stellen dat Schiltz de Walen overtuigd heeft, en Martens de koning.
Of dat allemaal zo positief was, laat ik in het midden. Je zou kunnen stellen dat de minorisering van de Vlamingen met die staatshervormingen in de grondwet werd vastgelegd (twee gewesten tegen ŽŽn, plus alarmbellen en grendels). In het unitaire Belgi‘ hadden de Vlamingen tenminste nog de wettelijke hefbomen om hun numerieke meerderheid te gebruiken, iets waar wijlen Lode Claes bijvoorbeeld vruchteloos voor pleitte. - At 20:01 Anoniem said...
-
Laat je niks wijsmaken door de VRT. Die schamen zich nl niet voor een leugen(tje) meer of minder (zoals hierboven al aangetoond).
Ik ben het eens met de analyse van Luc. De federale staat is trouwens ook geen constructie om trots op te zijn als je als buitenstaander zou kijken naar de goede werking ervan. er loopt continu zand in de machine... dus misschien zal de geschiedenis hŽŽl anders over Schiltz oordelen dan dat wij nu doen. - At 20:02 Anoniem said...
-
Ik zou Schiltz zeker niet alle eer toedichten als enige architect van het federaal Belgi‘.
Een groot staatsman was hij zeker, zonder twijfel, met voldoende zin voor realisme.
Is het huidig federalisme een tekortkoming voor Vlaanderen? Ja zeker...
Is dat de fout van Schiltz? Zeker niet alleen van hem...
Zou Belgi‘ er uit gezien hebben zoals het er nu uit ziet zonder Schiltz? Ja zeker... - At 20:02 Anoniem said...
-
Wat betekent dat precies? Dat er minder vignetjes van Vlaamse leeuwen op allerlei overheidsgebouwen hangen? Of gaat het om het uitoefenen van de wŽrkelijke macht?
De vergelijking moet uiteraard niet gaan tussen de toestand in 1970 en de toestand nu, maar tussen anno 2006 zonder de staatshervormingen, en anno 2006 mŽt staatshervormingen. In het eerste geval zou het economisch sterkere Vlaanderen gewoon zijn numerieke en financi‘le macht volop gebruiken binnen heel Belgi‘.
Zonder staatshervormingen hadden de Vlamingen beter hun wil kunnen opdringen aan Walloni‘, hen dwingen tot economische hervormingen, hen desnoods met brute economische macht koloniseren. De Walen Žn de Vlamingen zouden dan beter af zijn dan nu.
De staatshervormingen kwamen er op het scharniermoment waarop Vlaanderen op het punt stond om zijn numerieke meerderheid en zijn opkomende economische macht binnen heel Belgi‘ te laten wegen. Het resultaat anno 2006 is dat de Vlaamse instellingen de Vlaamse belangen verdedigen, terwijl de Waalse plus de Belgische instellingen voornamelijk de Franstalige belangen verdedigen. - At 20:03 Anoniem said...
-
Valt te betwijfelen Luc. Je zegt zelf :"Het resultaat anno 2006 is dat de Vlaamse instellingen de Vlaamse belangen verdedigen, terwijl de Waalse plus de Belgische instellingen voornamelijk de Franstalige belangen verdedigen."
Als Vlaanderen op het Federale niveau zich niet kan verdedigen had het dat zonder die staatshervorming nog minder kunnen doen. Daarvoor moet je een beetje het systeem kennen om dat te weten. Want nu nog wordt alles omgebogen. - At 20:04 Anoniem said...
-
Vlaams Gewest en Vlaamse Gemeenschap zijn de speeltuin die Vlaanderen gekregen heeft, opdat de Vlamingen Belgi‘, Walloni‘, Brussel met rust zouden laten, zodat de Franstalige dominantie van de federale instellingen kan voortduren.
Hadden de Vlamingen de energie die in de Vlaamse instellingen werd gestoken, benut om de echte macht in Belgi‘ te veroveren, dan stonden we er nu beter voor.
Dat Vlamingen blij waren dat ze, als numerieke en economische meerderheid in Belgi‘, een speeltuintje kregen waarin ze hun zin mochten doen, en in ruil daarvoor een situatie van twee gewesten tegen ŽŽn Vlaams Gewest moesten aanvaarden, is tekenend. Het was een zwaktebod. - At 20:04 Anoniem said...
-
De staatshervormingen hebben ons alvast ŽŽn zaak geschonken, volwaardige eigen instellingen!
In tegenstelling tot de splitsing van Tsjechoslowakije en de nakende verdere ontmanteling van Joegoslavi‘ beschikt Vlaanderen over een eigen parlement, bevoegdheden of niet.
Het volstaat in Belgi‘ om federaal de boedel te scheiden en ons koninkrijkje op te doeken. Vlaanderen heeft immers al werkbare instellingen die staan te popelen om de "echte" macht over te nemen.
De boedelscheiding in Belgi‘ - geloof het of niet - zal eenvoudiger te realiseren zijn dan die van Servi‘-Montenegro !
Ook de dreiging van een burgeroorlog lijkt mij in West-Europa onbestaande ... - At 20:05 Anoniem said...
-
Het idee van de 'Žtat belgo-flamand', waarin de Vlamingen hun numerieke meerderheid zouden gebruiken om Belgi‘ te domineren, is altijd terecht verworpen door Hugo Schiltz en grote delen van het democratisch Vlaams-nationalisme. De doel van de Vlaamse beweging kan immers niet zijn om een andere natie of volk te overheersen. Het is de vaststelling dat Vlamingen en Franstaligen verschillend denken op heel wat terreinen, dat het nodig maakt de instellingen te scheiden. In die zin is ons centrifugaal (con)federalisme ook een evolutief proces dat niet af is. We mogen, zoals Schiltz het heeft uitgedrukt, onze dank uitspreken dat dit proces zich "zonder bloedvergieten van zonen of dochters van ons volk" kon en kan plaatsvinden.
Zelf heb ik het voorrecht gehad om de voorbije vier jaar samen met Hugo te zetelen in het partijbestuur van Spirit. Ik kan daarom ook niet begrijpen waarom sommigen aan zijn Vlaamse overtuiging zouden twijfelen. Hugo onderschreef bijvoorbeeld volledig de analyse en conclusie van het manifest van de In de Warande, maar hij vond dat het project van een onafhankelijk Vlaanderen zich niet tot een economisch verhaal mocht beperken, maar ook steun moest krijgen van academische, culturele,... middens. Daar was hij ook actief mee bezig. Wie Schiltz op ŽŽn lijn met plaatsen met 'unionistische federalisten' als Martens voor wie het Sint-Michielsakkoord het eindpunt was, kent de man niet of heeft nog nooit iets van hem gelezen.