Welke richting gaat Belgie uit? Komen de staatshervormingen bijna aan hun eindpunt en wordt de failliete monsterstaat eindelijk afgeschaft? Of blijft de Vlaamse meerderheid nog enkele decennia langer op zijn honger zitten? De vraag stellen, is ze ook antwoorden. Het opheffen van de huidige patstelling zal volgens mij nog niet voor morgen zijn. Nochtans houden steeds meer en meer academici - ook aan de andere kant van de taalgrens - zich bezig met het doemscenario, het verdwijnen van l'etat belgo-flamand. De Brusselse professoren buigen zich over het toekomstige statuut van de grootstad. De Waalse professoren stellen alles in het werk om met een zo dik mogelijk eisenpakket te kunnen komen aandraven op de rondetafelconferentie van de boedelscheiding. Ze willen voor hun Wallonie zoveel mogelijk uit de brand slepen. Dat is natuurlijk hun volste recht.
Vooral een aantal gebeurtenissen en onthulligen tijdens de zomermaanden werken de verdere inkrimping van Belgie in de hand. Vooral de schaamteloze leugens van een aantal wereldvreemde Waals-Brusselse "toppolitici" kunnen we enkel maar beschouwen als de allerlaatste sluiptrekkingen van een op sterven na dood zijnd bestel, een anachronisme van de moderne tijd.
Eerst was er Charles Picque, Brussels minister-president, die in De Standaard stelde dat "de werkgelegenheid in Brussel sneller stijgt dan elders in het land". De opgevraagde cijfers van de RVA spreken Picque echter tegen. Vlaanderen kende het afgelopen jaar een afname van de werkloosheid met 9,1%, terwijl Brussel een toename van meer dan 2% en Wallonie zelfs een toename van meer dan 3% moesten incasseren. Het afgelopen jaar werden er in Vlaanderen bijna 17,000 nieuwe jobs gecreeerd. In Brussel en Wallonie hebben vandaag de dag dan weer bijna 9,000 mensen minder een baan dan vorig jaar. Charles Picque heeft ons dus - opnieuw - belogen!
Dan was er Didier Reynders, vice-premier en voorzitter van de MR, die op hooghartige wijze in Le Soir durfde poneren dat "de meeste Vlamingen ervan overtuigd zijn dat Wallonie hulp moet blijven krijgen". Nochtans spreken De Standaard en Doorbraak dit tegen met hun recentste opiniepeilingen. Bijna 60% van de Vlamingen wil de onmiddellijke en volledige stopzetting van de geldstromen. Een kleine 20% wil deze behouden, maar het gros van deze voorstanders is dan ook meestal wel voor een "beperking in de tijd". Liegen onze kranten of liegt Reynders? Een overbodige vraag.
Ook de vijandige reactie van Elio Di Rupo op een verkiezingscongres naar de VLD toe, dien ik nog even naar voren te brengen. Omdat onze verkozenen democratie hoog in het vaandel dragen en Onkelinkx niet zonder boe of ba wilden vrijwaren van enige kritiek, gaf dit voor Elio aanstoot aan een ongefundeerde donderpreek. Het wanbeleid van Onkelinkx op justitie is nochtans een van de grotere schandvlekken op het blazoen van deze regering, als we Flahaut natuurlijk buiten beschouwing laten. Het siert Elio dat hij partij kiest voor de eigen ministers, maar de toon waarop deed mij spontaan aan het VB van de eerste dagen denken. Onkelinkx liet Kaplan Murat lopen. Onkelinkx liet gevangenen naar buiten wandelen. Onkelinkx liet de verdachte in de Van Holsbeeck-slachting naar de voetbal gaan. Onkelinkx liet Fehriye Erdal ontsnappen. Onkelinkx liet haar ex-man met een diplomatiek paspoort reizen. Onkelinkx laat haar echtgenoot alle rechtzaken van haar departement voorbereiden en pleiten. In Afrika is zo'n situatie misschien begrijpelijk of excuseerbaar. In West-Europa is ze dat zeker niet.
In juli 2006 kwam De Tijd dan weer aandraven met het laatste nieuws over de befaamde scheepslift van Strepy-Thieu. Ooit gebudgetteerd op 170 miljoen euro, maar na 20 jaar bouwwerken al opgelopen tot 647 miljoen euro. In 2002 ging de lift open. Tegen de opening bedroeg het kanaalverkeer er nog net een vijfde van die op het kanaal Willebroek-Brussel. De bouw was een compensatie voor de uitbreiding van de rendabele haven van Zeebrugge. Afgelopen zomer moest de scheepslift zelfs gesloten worden wegens een onvoorziene "panne". Na vier jaar "actieve" dienst - in hoofdzaak toeristenjachtjes en verdwaalde kajakkers - moet de lift alweer dicht voor nieuwe werkzaamheden. Naar het kostenplaatje kunnen we alweer enkel maar raden.
Ook in Brussel krijgen de Franstalige politici de wind van voren. Charles Picque weigerde daar aanwezig te zijn op de feestelijkheden naar aanleiding van de Vlaamse feestdag. Nochtans moet Picque op communautair vlak "neutraal" zijn. Er wonen in zijn stad immers ook burgers die deel uitmaken van de Vlaamse Gemeenschap. Picque mag zich dan wel vergenoegzamen in zijn kinderachtige spelletjes, hij ontsnapt ook niet aan de macht van het gerecht. De Raad van State - hoewel paritair samengesteld uit Vlamingen en Franstaligen - heeft de drie omzendbrieven van zijn regering met betrekking tot het taalgebruik in de administratie vernietigd omdat ze onwettig waren. Een lesje in nederigheid voor deze PS-potentaat.
Tenslotte haal ik hier nog graag de cijfers aan die Koen Van Den Heuvel, volksvertegenwoordiger en burgemeester van Puurs, verzameld heeft uit opgevraagde documenten bij de Nationale Bank, bij het Nationaal Instituut voor Statistiek en bij het interuniversitair Steunpunt WAV. De conclusie van Van Den Heuvel is duidelijk. "De gewesten moeten meer bevoegdheden krijgen inzake arbeidsmarktbeleid om gepast te kunnen inspelen op de zeer verschillende arbeidsmarktsituatie."
De werkgelegenheidsgraad bedraagt 65% in Vlaanderen, 56% in Wallonie. Volgens de ILO-criteria kent Vlaanderen een jeugdwerkloosheid van 14%, Wallonie een van 32%. 45% van de Vlaamse werklozen is langdurig werkloos. In Wallonie bedraagt dat cijfer maar liefst 62%. 7% van de Vlaamse laaggeschoolden is werkloos, tegenover 16% in Wallonie. In Vlaanderen zijn 63% van de EU-burgers en 47% van de niet-EU-burgers aan de slag. In Wallonie bedragen de percentages slechts 47% en 26%.
Deze gegevens zijn duidelijk en neutraal. Ze vertellen de waarheid en niets dan de waarheid. Belgie is inderdaad een sterk gediversifieerd land, een land met twee snelheden. Het noorden is gedreven door de vrije markt, door een handelsinstinct, door de zoektocht naar life, liberty and the pursuit of happiness terwijl het zuiden vast lijkt te zitten in het etatisme, in een cleptocratisch bestel zonder weerga in de westerse wereld. De kassasocialisten in het zuiden zijn veel te machtig en het is de gewone man in de Waalse straat die daar de gevolgen maar van moet dragen. Quo vadis Belgica? Waar gaat het toch heen met Belgie?
Dit opiniestuk verscheen ook op de metablog In Flanders Fields.
Meer over deze problematiek op www.doorbraak.org.
Vooral een aantal gebeurtenissen en onthulligen tijdens de zomermaanden werken de verdere inkrimping van Belgie in de hand. Vooral de schaamteloze leugens van een aantal wereldvreemde Waals-Brusselse "toppolitici" kunnen we enkel maar beschouwen als de allerlaatste sluiptrekkingen van een op sterven na dood zijnd bestel, een anachronisme van de moderne tijd.
Eerst was er Charles Picque, Brussels minister-president, die in De Standaard stelde dat "de werkgelegenheid in Brussel sneller stijgt dan elders in het land". De opgevraagde cijfers van de RVA spreken Picque echter tegen. Vlaanderen kende het afgelopen jaar een afname van de werkloosheid met 9,1%, terwijl Brussel een toename van meer dan 2% en Wallonie zelfs een toename van meer dan 3% moesten incasseren. Het afgelopen jaar werden er in Vlaanderen bijna 17,000 nieuwe jobs gecreeerd. In Brussel en Wallonie hebben vandaag de dag dan weer bijna 9,000 mensen minder een baan dan vorig jaar. Charles Picque heeft ons dus - opnieuw - belogen!
Dan was er Didier Reynders, vice-premier en voorzitter van de MR, die op hooghartige wijze in Le Soir durfde poneren dat "de meeste Vlamingen ervan overtuigd zijn dat Wallonie hulp moet blijven krijgen". Nochtans spreken De Standaard en Doorbraak dit tegen met hun recentste opiniepeilingen. Bijna 60% van de Vlamingen wil de onmiddellijke en volledige stopzetting van de geldstromen. Een kleine 20% wil deze behouden, maar het gros van deze voorstanders is dan ook meestal wel voor een "beperking in de tijd". Liegen onze kranten of liegt Reynders? Een overbodige vraag.
Ook de vijandige reactie van Elio Di Rupo op een verkiezingscongres naar de VLD toe, dien ik nog even naar voren te brengen. Omdat onze verkozenen democratie hoog in het vaandel dragen en Onkelinkx niet zonder boe of ba wilden vrijwaren van enige kritiek, gaf dit voor Elio aanstoot aan een ongefundeerde donderpreek. Het wanbeleid van Onkelinkx op justitie is nochtans een van de grotere schandvlekken op het blazoen van deze regering, als we Flahaut natuurlijk buiten beschouwing laten. Het siert Elio dat hij partij kiest voor de eigen ministers, maar de toon waarop deed mij spontaan aan het VB van de eerste dagen denken. Onkelinkx liet Kaplan Murat lopen. Onkelinkx liet gevangenen naar buiten wandelen. Onkelinkx liet de verdachte in de Van Holsbeeck-slachting naar de voetbal gaan. Onkelinkx liet Fehriye Erdal ontsnappen. Onkelinkx liet haar ex-man met een diplomatiek paspoort reizen. Onkelinkx laat haar echtgenoot alle rechtzaken van haar departement voorbereiden en pleiten. In Afrika is zo'n situatie misschien begrijpelijk of excuseerbaar. In West-Europa is ze dat zeker niet.
In juli 2006 kwam De Tijd dan weer aandraven met het laatste nieuws over de befaamde scheepslift van Strepy-Thieu. Ooit gebudgetteerd op 170 miljoen euro, maar na 20 jaar bouwwerken al opgelopen tot 647 miljoen euro. In 2002 ging de lift open. Tegen de opening bedroeg het kanaalverkeer er nog net een vijfde van die op het kanaal Willebroek-Brussel. De bouw was een compensatie voor de uitbreiding van de rendabele haven van Zeebrugge. Afgelopen zomer moest de scheepslift zelfs gesloten worden wegens een onvoorziene "panne". Na vier jaar "actieve" dienst - in hoofdzaak toeristenjachtjes en verdwaalde kajakkers - moet de lift alweer dicht voor nieuwe werkzaamheden. Naar het kostenplaatje kunnen we alweer enkel maar raden.
Ook in Brussel krijgen de Franstalige politici de wind van voren. Charles Picque weigerde daar aanwezig te zijn op de feestelijkheden naar aanleiding van de Vlaamse feestdag. Nochtans moet Picque op communautair vlak "neutraal" zijn. Er wonen in zijn stad immers ook burgers die deel uitmaken van de Vlaamse Gemeenschap. Picque mag zich dan wel vergenoegzamen in zijn kinderachtige spelletjes, hij ontsnapt ook niet aan de macht van het gerecht. De Raad van State - hoewel paritair samengesteld uit Vlamingen en Franstaligen - heeft de drie omzendbrieven van zijn regering met betrekking tot het taalgebruik in de administratie vernietigd omdat ze onwettig waren. Een lesje in nederigheid voor deze PS-potentaat.
Tenslotte haal ik hier nog graag de cijfers aan die Koen Van Den Heuvel, volksvertegenwoordiger en burgemeester van Puurs, verzameld heeft uit opgevraagde documenten bij de Nationale Bank, bij het Nationaal Instituut voor Statistiek en bij het interuniversitair Steunpunt WAV. De conclusie van Van Den Heuvel is duidelijk. "De gewesten moeten meer bevoegdheden krijgen inzake arbeidsmarktbeleid om gepast te kunnen inspelen op de zeer verschillende arbeidsmarktsituatie."
De werkgelegenheidsgraad bedraagt 65% in Vlaanderen, 56% in Wallonie. Volgens de ILO-criteria kent Vlaanderen een jeugdwerkloosheid van 14%, Wallonie een van 32%. 45% van de Vlaamse werklozen is langdurig werkloos. In Wallonie bedraagt dat cijfer maar liefst 62%. 7% van de Vlaamse laaggeschoolden is werkloos, tegenover 16% in Wallonie. In Vlaanderen zijn 63% van de EU-burgers en 47% van de niet-EU-burgers aan de slag. In Wallonie bedragen de percentages slechts 47% en 26%.
Deze gegevens zijn duidelijk en neutraal. Ze vertellen de waarheid en niets dan de waarheid. Belgie is inderdaad een sterk gediversifieerd land, een land met twee snelheden. Het noorden is gedreven door de vrije markt, door een handelsinstinct, door de zoektocht naar life, liberty and the pursuit of happiness terwijl het zuiden vast lijkt te zitten in het etatisme, in een cleptocratisch bestel zonder weerga in de westerse wereld. De kassasocialisten in het zuiden zijn veel te machtig en het is de gewone man in de Waalse straat die daar de gevolgen maar van moet dragen. Quo vadis Belgica? Waar gaat het toch heen met Belgie?
Dit opiniestuk verscheen ook op de metablog In Flanders Fields.
Meer over deze problematiek op www.doorbraak.org.
3 Reacties:
- At 00:40 Anoniem said...
-
Het zou van gezond verstand getuigen, moesten de Waalse intelligentsia inderdaad eens verder denken dan hun neus lang is. Belgie zal ophouden met bestaan. Als Wallonie zich terdege voorbereidt, is er zeker een toekomst weggelegd voor het zuiden. Anders vrees ik - althans voor hen - het ergste ...
- At 00:45 Anoniem said...
-
Je vertelt niets in je artikel dat elke Vlaming al niet weet. Iedereen kent de situatie in Belgie. Iedereen kent de noordzuid-verschillen.
Of je nu honderd keer verschillende cijfers aanhaalt, of je er gewoon bij neerlegt, het maakt al lang niets meer uit.
Belgie heeft een gespleten persoonlijkheid, "twee snelheden" als je wil, maar bestaat nog steeds. Ik zie ons land toch nog niet morgen verdwijnen. - At 12:28 Anoniem said...
-
Ik heb het Warandemanifest gelezen. Het heeft mijn ogen geopend. Ik interesseerde me eigenlijk niet in Vlaanderen en zijn onafhankelijkheid. Dat was ver van mijn bed.
Door het manifest ben ik echt flamingant geworden. Zo'n gigantische verschillen kunnen we toch niet blijven aanvaarden. Wij in Vlaanderen worden arm door het wanbeleid in het zuiden.
Ik was nochtans niet eens een confederalist, maar tegenwoordig ben ik een rasecht Vlaams-nationalistisch republikein geworden. Bij de N-VA heb ik mijn stek gevonden.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)