De neergang van het Romeinse Rijk werd gedurende eeuwen bestudeerd en geanalyseerd, en nog steeds konden niet alle elementen gereconstrueerd worden. Hetzelfde lot schijnt de posterieure analyse van de Europese neergang beschoren te zijn. Gelukkig voor het huidige Europa vindt zo’n neergang maar zelden zéér snel plaats. Er bestaan gewoonlijk tal van effecten en omstandigheden die als vertragingsmechanismen voor deze neergang fungeren. De korte pijn is Europa dus kennelijk toch niet gegund. Maar het is ook een waarheid die er staat als een koe dat de hartslag van de geschiedenis sneller gaat in onze moderne tijd dan ooit tevoren het geval was. Natuurlijk biedt zo’n neergang nog tal van uitdagingen waarop men moet reageren en inspelen, ook al is er geen zekerheid over de mate van eventueel succes, ook al is er geen enkele garantie dat men de neergang van onze beschaving nog kan tegengaan.
Niemand kan vandaag met overtuiging voorspellen welke problemen de machthebbers van vandaag en morgen in de toekomst nog gaan tegenkomen. Maar zelfs als de neergang van Europa nu al onomkeerbaar zou vastliggen, dan is er nog steeds geen enkele reden om van een ineenstorting van Europa uit te gaan. Deze fatalistische uitkomst kan enkel maar vermeden worden op één voorwaarde, iets dat men maar al te vaak uit de weg gaat en uitstelt tot ver in de toekomst. Het échte fundamentele debat zou al lang niet meer mogen gaan over het al dan niet bestaande primaat van de Europese gedachte, maar het zou eindelijk eens moeten gaan over de essentie, met name over welke Europese tradities en waarden we alsnog willen behouden, en we vandaag dus zullen moeten redden.
True, the achievements of the European welfare state had been remarkable. Americans can only dream about a 35-hour work week or five weeks of paid holidays a year. But the problem was that all those social-assistance programs were affordable only as long as substantial economic growth took place. Future historians may well be at a loss to understand why the sorry state of affairs was realized only late in the day, despite the fact that all the major trends - demography, the stalling of the movement toward European unity, and the crisis of the welfare state - had appeared well before the turn of the twenty-first century.De aangehaalde Engelstalige citaten verschenen in "The Chronicle Review" en gaan uit van Dr. Walter Laqueur, een gevierd “beschavingsauteur” die als professor verbonden is aan de gerenommeerde Amerikaanse Georgetown University. Zijn analyse van de op til zijnde Europese neergang zou ogen moeten openen in de wandelgangen van de macht en in de salons van onze machthebbers, maar de ivoren torens van de politique politicienne blijven doof voor deze onheilstijdingen. Uiteindelijk zal Europa als dominerende beschavingsvorm inderdaad het onderspit delven, en pas dan zal iedereen de huidige generatie politici incompetentie en een gebrek aan visie of leiderschap verwijten, maar daartegen zal het vlijmscherpe oordeel van een verknecht volk door niemand meer gehoord kunnen worden. Men zal niets meer kunnen veranderen. Het zal dan immers al te laat zijn.
The decline of the Roman Empire has been discussed for centuries, and it could be that the discussion about the decline of Europe will last as long. Decline often does not proceed as quickly as feared; there are usually retarding circumstances. But it is also true that, for better or worse, the pulse of history is beating quicker in our time than before. Surely decline offers challenges that ought to be taken up, even if there is no certainty of success.
No one can say with any confidence what problems the powers that now appear to be in the ascendancy will face in the years to come. And even if Europe’s decline is now irreversible, there is no reason that it should become a collapse. There is, however, a precondition - something that has been postponed. The debate should be about the essence, about which of Europe's traditions and values can still be saved.
Dit commentaar verscheen tevens in The Free State en The Brussels Journal, alsook op de website van In Flanders Fields.
Meer teksten van Walter Laqueur op www.chroniclereview.com.
4 Reacties:
- At 15:37 Anoniem said...
-
De illegalen en de immigranten zijn ons probleem toch niet! We kunnen niet alle miserie in de wereld op onze nek nemen of we gaan zelf ten onder. Dat is toch duidelijk de ondertoon van deze citaten. We moeten ons wapenen tegen de vreemde invloeden, willen we onze tradities en waarden als Europees supermacistisch beschavingsrijk niet opgeven.
Aan u de keuze. Binnen de komende veertig jaar zal de wereldbevolking bijna verdubbelen. Mijn conclusie is rap gemaakt. Klimaat verandert ook en Europa blijft één van de zeldzame vruchtbare plekjes op aarde. Zal dat geen immigranten aantrekken? En nog veel meer dan vandaag het geval is?
Met een fort Europa zal er van een "neergang" geen sprake zijn! Een sterk en machtig westers Europa dat trots op zichzelf is en zijn eigen model wil verdedigen, dat is de toekomst van onze beschaving! - At 16:20 Anoniem said...
-
De EU schijnt zelfs het plan op te vatten een nieuw soort gastarbeiders te creëren. Ze zouden slechts een paar maanden mogen werken in Europa.
http://euobserver.com/9/24059
Het lijkt me een niet erg gelukkig plan. Hoe kan een werkgever, tenzij voor laaggeschoold werk, binnen een paar maanden voldoende profijt halen van een werknemer? Er zal druk ontstaan om die paar maanden langer en langer te maken. Vervolgens begint de hele story met gastarbeiders weer opnieuw.
En om mij aan te sluiten met Dhr. Gavere, zijn immigranten het grootste gevaar voor het voortbestaan van onze Europese Unie. Dit plan leidt op termijn tot een Eurabische Unie en is bijgevolg pure waanzin, natuurlijk.
Werk voor het eigen volk moet niet per se de leidraad zijn, maar men moet de deuren van onze beschaving ook niet zonder meer gaan openzetten! Voor je het weet, sta je een dag op en zie je in de straat geen kerken meer, maar minaretten... Daar pas ik voor. Als er iets moet "neergaan", dan is het wel Eurarabië en de extremistische moslimwereld! - At 21:50 Anoniem said...
-
Ik weet niet goed wat Walter Laqueur met zijn “neergang” bedoeld. Beschouwt hij Europa plots als één homogeen cultureel blok? Is hij vergeten dat de Fransen, de Britten en de Duitsers minder tradities gemeen hebben dan de Britten en bvb. de Kenianen, of de Zimbabwanen, of de Zuid-Afrikanen, en de Portugezen met de Brazilianen, de Vlamingen met de Nederlanders, … Er is geen enkel argument om de EU te gaan beschouwen als één entiteit. Het is ook o.a. voor die reden dat ik "as such" tegen de ganse EU ben.
Europa is een nieuwe kunstmatige staat, die geen enkele niet-economische meerwaarde zal hebben. Ik ben meer bevreesd voor de invloed van de EU dan van de eventuele immigranten op onze dagdagelijkse beslommeringen. De beschavingsvergelijking mag leuk zijn op café, maar raakt in werkelijkheid kant noch wal. Enkel een minimale staat kan de gevaren van de 21ste eeuw het hoofd bieden, omdat zij de enige staatsvorm is die onafhankelijk van culturele veranderingen kan blijven bestaan. - At 15:01 Anoniem said...
-
Opdoeken die EU! En stoppen met al dat socialistisch gezever! Het is niet dat "links" in België amper 20% van de stemmen haalt, dat ze hun programma's moeten zien te realiseren op een Europees niveau waar ze een groter aandeel in de vertegenwoordiging hebben! Vlaanderen zegt al decennia "neen" tegen de sossen. Vandaag zeg ik dus ook "neen" tegen de EU.