2 Reacties:

At 14:16 Anoniem said...

De campagne van Ron Paul voor de Amerikaanse presidentsverkiezingen van 2008 is een levendig voorbeeld van hoe een complex systeem zichzelf kan organiseren en kan groeien naar een gezamenlijk doel. Met veel minder middelen dan de zogenaamd belangrijkste kandidaten, heeft Dr. Paul door het mechanisme van zelforganisatie in de afgelopen maanden ongelooflijk veel progressie geboekt.

Een paar maanden geleden was hij nog vrijwel onbekend, maar nu zamelt de Republikeinse Congressmnan steeds sneller geld in en verschijnt hij vrijwel wekelijks op nationale tv programma’s. Maar het belangrijkste van alles is wel de steun die Dr. Paul verkrijgt op het ‘grass roots’ niveau, door de vele ‘meet-up groups’ die zich spontaan vormen door het hele land. Dit is allemaal mogelijk gemaakt door het bestaan van het internet.

'[H]et belangrijkste van alles is wel de steun die Dr. Paul verkrijgt op het ‘grass roots’ niveau'Het internet heeft het voor vele miljoenen mensen mogelijk gemaakt om hun mening te laten horen, terwijl in het verleden de enige manier waarop een individu zijn stem bekend kon maken was door een anoniem stembiljet in te vullen en te kiezen tussen ‘de minste van twee kwaden’. Tegenwoordig kan de gemiddelde persoon veel meer doen dan dat door het internet te gebruiken om echte groepen te vormen of groepen in cyberspace en zo daadwerkelijk een invloed te hebben op de meningen en acties van deze groepen.

De wetenschappelijke gemeenschap die de afgelopen 25 jaar bezig is geweest met het bestuderen van complexe systemen, was al bekend met dit fenomeen, maar dit is allicht de eerste keer dat het op zo’n grote schaal duidelijk wordt. Voordat het allemaal voorbij is zullen vele traditionele denkers, zoals een televisie presentator die vol vertrouwen aan Dr. Paul meedeelde dat ie toch nooit zou winnen, nog vreemd kunnen opkijken. Een belangrijke eigenschap van complexe systemen is ‘emergence’, wat wil zeggen de spontane verschijning van nieuwe en coherente structuren.

e politieke kracht die zich om Dr. Pauls vrijheidsboodschap vormt en die blijft groeien is een voorbeeld van ‘emergence’. Het fenomeen groeit waarschijnlijk exponentieel en als er voldoende tijd is zal het een belangrijke politieke macht worden in de wereld. Of het op tijd groot genoeg kan worden zodat Dr. Paul de Republikeinse presidentskandidaat wordt valt te bezien. Persoonlijk hoop ik van wel, omdat ik denk dat zijn boodschap van vitaal belang is, niet enkel voor Amerika maar ook voor de rest van de wereld.

In mijn hoedanigheid van wetenschapper die jarenlang complexe systemen heeft bestudeerd, ben ik erg enthousiast om het Dr. Paul fenomeen waar te nemen en wel om twee redenen: ten eerste ben ik een groot aanhanger van Dr. Paul en ten tweede geeft het veel voldoening om in de praktijk te zien wat ik al die jaren op onderzoeksniveau bestudeerd heb.

 

At 16:51 Anoniem said...

Ron Paul zegt verstandige dingen, zal wel geen president worden.

 

Een reactie posten