Tim Russert werkte als advocaat aanvankelijk voor Democratische congresleden en hun campagnes, maar naarmate hij ouder werd, switchte hij meer naar het centrum. In de herfst van zijn leven was Russert zo toegewijd aan conservatieve familiewaarden dat maar weinigen zijn echte politieke voorkeur nog doorhadden. Ook dat was de kracht van Russert. Hij liet nooit in zijn kaarten kijken, en hield meer vrienden dan vijanden over in de journalistieke en politieke sfeer. Het spreekt in dat kader ook boekdelen dat niet enkel zijn eigen TV-zender NBC de programma’s op 13 juni laatstleden onderbrak voor Russerts overlijdensbericht, maar ook eizona alle concurrerende televisiestations. Idem trouwens voor de unisono positieve reacties van de Amerikaanse politici over het werk en leven van Tim Russert, de man die sinds 1991 onafgebroken de meest bekeken zondagochtendtalkshow presenteerde.
In Larry King Live op CNN vanochtend haalden tal van Amerikaanse prominenten herinneringen op aan Tim Russert en hun wedervaren met zijn journalistieke stijl. Zo bijvoorbeeld de woordvoerder van het Witte Huis ten tijde van de Monica Lewinsky-affaire die Russert nog meende te kennen van zijn periode bij Bill Clinton en dus hoopte op een oppervlakkige ondervraging, maar er wel degelijk bekaaid van afkwam in het interview, of de Meet the Press-aflevering waarbij God zelf met Russert kwam meediscussiëren, of die waarbij de Bush-vertrouweling Bob Woodward het vuur aan de schenen werd gelegd over het bewust achterhouden van kritische informatie die George Walker Bush in een slecht daglicht zou kunnen zetten. Tim Russert won 48 journalistieke prijzen en onderscheidingen, waaronder een Emmy Award voor zijn ingetogen verslag van de begrafenis van Ronald Wilson Reagan in 2005. Hij maakte ook furore als commentator van de Amerikaanse presidentsverkiezingen en slaagde er zelfs in om in 1985 het allereerste Amerikaanse TV-interview met paus Johannes Paulus II rond te krijgen.
Tim Russert was bij mannen geliefd voor zijn stijl en bij vrouwen voor zijn gulle lach en guitige ogen. Russert werd door vriend en vijand geprezen, zelfs nadat hij in het Valerie Plame-schandaal betrokken geraakte door een politieverklaring van Scooter Libby en tal van analisten gewag maakten van Russerts nauwe banden met de Bush-administratie. Russert was ook meer dan een TV-vedette, hij bleef in de eerste plaats een gewone volkse Amerikaan. Hij was niet vies van komische pulptelevisie, en was uitermate extrovert voor een mediafiguur. In zijn bestseller “Wisdom of our Fathers” uit 2005 publiceerde hij enkele persoonlijke en vertrouwelijke brieven waarin hij zijn ziel bloot gaf. Russert speelde ook gastrollen in tal van programma’s, waarvan het spelprogramma What Would You Do? op Nikelodeon en de politieserie Homicide ongetwijfeld de bekendste zijn.
Nu Tim Russert het tijdelijke voor het eeuwige ingeruild heeft, ligt maar één vraag op de tongen van politiek geïnteresseerd Amerika: wie zal de lege stoel in Meet the Press opvullen? Ik kijk alvast uit naar Russerts opvolger met het oog op november, maar dat neemt niet weg dat ik hem toch wel enorm zal missen. Maar ja, the good always die young.
Dit obituarium verscheen ook bij In Flanders Fields, Het Vrije Volk en het Leuvense Liberaal Vlaams Studentenverbond.
Meer over deze politieke commentator op www.msnbc.com.
5 Reacties:
- At 12:42 Anoniem said...
-
Een uitstekende obituary. De dood van de uitstekende Russert kon niet op een slechter moment komen, want als iemand Obama flink het vuur na aan de schenen zou hebben weten te leggen tijdens deze campagne dan zou het Russert zijn geweest. Ik denk niet dat iemand anders dat gaat doen, helaas.
- At 14:15 Anoniem said...
-
Ik moet de anonieme hier bijtreden. Vincent, kort en krachtig, één van uw beste in memoriams al tot nu toe.
- At 19:51 Anoniem said...
-
Russert stierf zoals we hem gekend hebben: in het harnas. Bij opnames voor de uitzending zakte hij in elkaar. Hij heeft niet geleden. Beter to burn out dan to fade away.
- At 23:26 Anoniem said...
-
Ik snap dit toch niet. Welke nieuwswaarde heeft nu in godesnaam de één of andere Amerikaanse tv-presentator op een Vlaamse blog als IFF? Vanwaar die plotse constante verheerlijking van de VS en het voortdurend komen aandraven met Amerikaanse fait divers, of nog erger, met analyses van de Amerikaanse presidentsverkiezingen. Of het nu Obama of McCain wordt, of die akeling Ron Paul, het kan mij geen moer schelen. Voor mijn part wordt een aap daar president, Amerika zou het verdienen. En of Tim Russert of welke andere Amerikaanse presentator dan ook sterft, laat ons dan tenminste gerust met in memoriams of wat dan ook.
- At 23:29 Anoniem said...
-
En daarbij: waarschijnlijk kennen de reageerders Russert niet eens, maar toch maar reageren in de lijn van Vincents in memoriam, kwestie om niet te laten blijken dat ze Russert niet kennen. En samengevat: Russert NIET KENNEN = NORMAAL. Het zijn de VS-wacko's zoals Deroeck die ABNORMAAL zijn.