It didn’t take long for the Republicans to get just as comfortable in power as the Democrats had become, especially after the election of George W. Bush gave the GOP control of the presidency and both houses of Congress. For decades the Republicans had promised voters that they would reduce the size and power of government if only they controlled the White House. . . if only they controlled the Senate . . . if only they controlled the entire government. Beginning in 2001, they did.
And what did complete Republican control of the federal government deliver? Federal spending up $1 trillion in six years. Exploding earmarks. The centralization of education. The biggest expansion of entitlements since Lyndon Johnson. A proposed constitutional amendment to take marriage law out of the hands of the states. Federal intrusion into private family matters. Spying, wiretapping, “sneak and peek” searches. A surge in executive power. And a seemingly endless war. No wonder the voters quickly tired of that and returned Congress to the Democrats. As Dr. Phil would say, How’s that working out for ya?
Within two months of the Democratic takeover, the Washington Post reported that Democrats were charging lobbyists—including some of Jack Abramoff’s favorite clients—big bucks to meet Speaker Nancy Pelosi and the chairmen of the congressional committees that write tax laws, regulations, and spending bills. After six months, they’d held hearings and press conferences and all-night slumber parties. But the war goes on. The spending goes on. Citing Citizens Against Government Waste’s “Pig Book,” the Washington Times reported, “Congress stuffed 11,610 projects into fiscal 2008 spending bills, the second-highest total ever and more than triple the number of projects in fiscal 2007.” American citizens are still being held in jail without access to a lawyer. Democrats are proposing huge increases in federal spending—on top of Bush’s trillion-dollar increase—and tax hikes to pay for them.
Which is presumably why a CBS News-New York Times poll in April showed that 81 percent of Americans said the country was on the wrong track. Only 22 percent approved of Congress’s performance, according to a February Associated Press-Ipsos poll. The politics of big government continues to flounder. Maybe it’s time for the politics of freedom. Assaults on freedom come from all sides these days. The right and the left, the military-industrial complex and the teachers unions, the environmentalists and the family-values crowd, they all have an agenda to impose on us through government. Political scientists offer a number of labels for the vast and powerful state that threatens our constitutional freedoms: The Nanny State.
On both left and right we’re bombarded by people who just want the government to take care of us, as if we were children. This takes many forms—Bill Clinton was famous for “I feel your pain and I have a program for it.” George W. Bush responded with “compassionate conservatism” and “We have a responsibility that when somebody hurts, government has got to move.” Both conceptions offer a sweeping mandate for the federal government, one never envisioned by the Founders nor even by FDR. They combine Progressivism with Prozac. And once in a while politicians reveal the patronizing attitude toward the voters that underlies these promises. Vice President Al Gore told an audience, “The federal government should never be the baby sitter, the parents,” but should be “more like grandparents in the sense that grandparents perform a nurturing role and are aware of what parenting was like but no longer exercise that kind of authority.” Bush’s one-time chief of staff Andy Card disagreed: The government should be the parents, he said; “this president sees America as we think about a child,” in need of firm parental protection.
And so we get sexual-harassment laws from the Democrats and niggling regulations on workplaces, and smoking bans, and fat taxes, and gun bans, and programs to tuck us in at night. And from the Republicans we get federal money for churches; and congressional investigations into textbook pricing, the college football bowl system, the firing of Terrell Owens, video games, the television rating system, you name it; and huge new fines for indecency on television; and crackdowns on medical marijuana and steroids and ephedra; and federal subsidies to encourage heterosexuals to marry; and bans to prevent homosexuals from doing so.
And on both sides the politicians and the intellectuals tell us they’re just trying to encourage “socially desirable behavior”—not a role that Thomas Jefferson and James Madison envisioned the government playing. The Entitlements Crisis. Everyone in Washington knows that the burden of “entitlement” programs like Social Security, Medicare, and Medicaid is growing to an unsustainable level. But not only does no politician want to talk about the problem, they continue to pile on more benefits that make the situation worse. Entitlements already cost taxpayers more than $1 trillion a year, about 40 percent of the federal budget. That’s a heavy enough burden. But the first members of the huge baby-boom generation are retiring this year. In barely 20 years, economists predict, entitlements will almost double as a share of national income. Today’s young workers will find themselves staggering under the burden of supporting tens of millions of retired boomers.
After years of discussion of this looming fiscal crisis, what have the politicians done? They all declare themselves “fiscal conservatives” and then keep on spending. They reject reform proposals and promise more benefits. “Nobody shoots at Santa Claus,” Al Smith used to say of Franklin Roosevelt’s New Deal handouts, and politicians have found that a useful reminder ever since. Instead of fiscal responsibility, in 2003 Democrats and Republicans combined to pass a prescription-drug entitlement for Medicare recipients. Critics said it might cost a trillion dollars over the next decade. But even that figure drastically underestimates the problem. Jagadeesh Gokhale, an economist at the Cato Institute, calculated the real costs of our current entitlement programs. The numbers are simply incomprehensible: the total cost of the drug benefit alone will eventually be more than $16 trillion, on top of the $45 trillion that Medicare was already going to cost taxpayers. That’s how much more money we’ll eventually have to raise in taxes if we’re going to pay off these debts.
Terror, War, and Surveillance. Theocratic Islam is a real threat to freedom in the Muslim world, where people often face a desperate choice between secular dictators and religious totalitarians. Americans need not worry about living under an Islamic theocracy, but terror is certainly a threat to our life, liberty, and pursuit of happiness. Thus we need a strong national defense, better intelligence, and international cooperation to track and prevent terrorism. But ever since the September 11 attacks, we have let fear and panic drive us to put up with infringements on freedom that change the nature of our society without any real increase in safety. Laws like the Patriot Act were passed without careful scrutiny, and without providing for the normal checks and balances of constitutional government. The more power government has in such areas, the more important it is to constrain that power within the law, with congressional oversight and judicial review.
In this new world the Bush administration is pushing secret subpoenas, secret searches, secret arrests, and secret trials. American citizens are being held without access to a lawyer, and without access to an impartial civilian judge. The Great Writ of habeas corpus is denied. The administration’s “torture memos” have been most notorious for their carefully oblique definitions of what constitutes torture and for the fact that they were kept secret for years. What has been too often overlooked in discussions of the memos is their assertion that the president cannot be restrained by laws passed by Congress. They claim executive powers that far exceed what our constitutional tradition allows. As Gene Healy and Timothy Lynch write in their study “Power Surge,” “The Constitution’s text will not support the doctrine of presidential absolutism the administration flirts with in the torture memos.”
One problem with the new powers is that they aren’t used just to investigate and prosecute terrorists. There’s a bait-and-switch game going on. Citing the threat of another 9/11, administration officials demand and get greatly expanded powers to deal with terrorism. But then it turns out that the new powers aren’t restricted to terrorism cases. And indeed the Bush administration has been using the powers granted in the Patriot Act with increasing frequency in criminal investigations that have little or no connection to terrorism. Those cases range from drugs and pornography to money laundering, theft of trade secrets, and simple fraud. No doubt we could prevent or punish more crimes if we allowed the federal government to put a surveillance camera in every conference room and every living room. But we don’t want to live in that kind of society. We’re moving in that direction, though, by granting government new powers to deal with terrorism and not restricting the scope of those powers.
And of course the fight against terrorism isn’t the only source of expanded powers for police and prosecutors. Long before 9/11 legal scholars were bemoaning the “drug exception to the Fourth Amendment.” The Supreme Court ruled that government investigators do not need warrants to conduct aerial surveillance of areas that any pilot could legally fly over, including both the fenced yards of private homes—where they might be looking for marijuana—and highly secure chemical factories, where the Environmental Protection Agency was looking for evidence of air pollution violations. Every new war, real or metaphorical—war on terror, war on drugs, war on obesity—is an excuse for expanding the size, scope, and power of government. A good reason to organize antiwar movements.
For any friend of freedom, one of the most frustrating aspects of our current political system is the near absence of politicians challenging any of these expansions of state power. It’s hard to find officeholders, Republican or Democratic, who don’t support one or another aspect of the nanny state. Practically every member of Congress turns away when the problem of our unsustainable welfare state is mentioned. “It won’t go bankrupt before the next election, so it’s not my problem,” seems to be their attitude. As for the wars on both terrorism and drugs, most politicians just want not to be labeled as “weak.” The Patriot Act passed the Senate with only one dissenting vote, even though few if any members of Congress had actually read the bill. Most Democrats, including all presidential candidates then in the senate, joined nearly all Republicans in voting for the authorization for war with Iraq. And virtually no elected officials will protest the insanity of the war on drugs, or even vote against its continued escalation.
It’s not that politicians couldn’t show a little courage once in a while. After all, gerrymandering and campaign-finance regulations have given House members a reelection rate of over 98 percent. With so little to fear from the voters, they ought to be able to vote their consciences. But there aren’t many citizen-politicians these days; they all want to be part of a permanent ruling class, in office forever until they collect their congressional pensions, so they try to play it safe. All the talk about increased polarization between Democrats and Republicans just obscures the increasing agreement on most aspects of the welfare-warfare state, a sprawling federal government that promises to meet our every need, as long as we give it ever-increasing amounts of money, and keeps us embroiled in conflicts around the globe.
It’s no wonder that ever-larger numbers of Americans express disgust with the current political establishment, even though the election laws make it difficult to organize and fund a new party, an independent campaign, or even an insurgency within the major parties. After a litany of problems like that, it’s easy to get discouraged, to believe that we’re losing our freedom, year after year. Libertarians often quote Thomas Jefferson: “The natural progress of things is for liberty to yield and government to gain ground.” But let’s take a moment to think about some of the laws we don’t have any more: Slavery and established churches. Segregation and sodomy laws. Sunday-closing laws, 90 percent income-tax rates, wage and price controls. In many ways Americans are freer today than ever before.
Politicians don’t get much of the credit for that. They often tended to react, not to lead. Social change and a mass movement challenged segregation before Congress responded. Popular resentment over rising taxes led to Proposition 13 in California and then the election of Ronald Reagan. A court challenge struck down the last few sodomy laws, which had fallen into disuse anyway. Economists produced enough evidence on the costs of transportation, communications, and financial regulation that Congress finally had to recognize it. It’s certainly not time to rest on our laurels. But we should take pride in the freedom that we have wrested from government and remain optimistic about the future of freedom. When I argue for a society that fully recognizes each person’s right to life, liberty, and the pursuit of happiness, I’m often asked, Where’s an example of a successful libertarian society? The answer to that question is easy: the United States of America.
As I noted above, the United States has never been a perfectly libertarian society. But our Constitution and our national sense of life have guaranteed more freedom to more people than in any other society in history, and we have continued to extend the promises of the Declaration of Independence to more people. More than any other country in the world, ours was formed by people who had left the despots of the Old World to find freedom in the new, and who then made a libertarian revolution. Americans tend to think of themselves as individuals, with equal rights and equal freedom. Our fundamental ideology is, in the words of the political scientist Seymour Martin Lipset, “antistatism, laissez-faire, individualism, populism, and egalitarianism.” Some people don’t like that fact. Cass Sunstein and Stephen Holmes complain that libertarian ideas are “astonishingly widespread in American culture.”
And indeed they are. My recent work with David Kirby found that in several different public-opinion surveys, 15 to 20 percent of Americans give libertarian answers to a range of questions—answers that in combination distinguish them from both “liberals” and conservatives. But that figure seriously underestimates the prevalence of libertarian ideas. Many American conservatives are fundamentally committed to small government and free enterprise. Many American liberals believe firmly in free speech, freedom of religion, and the dignity of every individual. Both liberals and conservatives may be coming to better appreciate the value of the Constitution in restraining the powers of the federal government. The sharpening of the red-blue divide in the past decade causes liberals and conservatives to deepen their opposition to “the other team.” But it may obscure the number of Americans on both sides of the divide who are fundamentally libertarian in their attitudes.
As one measure of that, after the 2006 election the Cato Institute commissioned Zogby International to ask poll respondents if they would describe themselves as “fiscally conservative and socially liberal.” Fully 59 percent of the respondents said yes. When we asked the same question but noted that such a combination of views is “known as libertarian,” a robust 44 percent of respondents still answered yes. Part of the challenge for libertarians is to help those Americans understand that their fundamental political value is freedom. Instead of being frightened and distracted by politicians, they should recognize that the main issue in politics—in 2008 and beyond—is the freedom of the individual and the power of government.
In some ways the idea of freedom is very simple. Recall the bestseller, All I Really Need to Know I Learned in Kindergarten. You could say that you learn the essence of libertarianism—which is also the essence of civilization—in kindergarten: "Don’t hit other people, don’t take their stuff, and keep your promises." Most people understand that idea in their personal lives. Now if only we could get people to apply it to “public policy” as well: Don’t use force to make other people live the way you think they should. Don’t use the power of taxation to take their stuff. Don’t interfere with contracts, and don’t make promises the taxpayers can’t keep. A politician who ran on such a platform would find a large and receptive audience.
There’s never been a golden age of liberty, and there never will be. There will always be people who want to live their lives in peace, and there will always be people who want to exploit them or impose their own ideas on others. There will always be a conflict between Liberty and Power. In the long run, freedom works, and people figure that out. I have no doubt that at the dawn of the fourth millennium more of the human beings in the universe will live in freer societies than do today. In the shorter run the outcome is less predictable, and it will depend on our own efforts to capitalize on our strengths and learn to counter the trends that work against a free and civil society.
Dit essay van David Boaz verscheen oorspronkelijk in The Freeman, het maandblad van de Foundation for Economic Education.
Meer teksten van deze auteur op www.cato.org.
47 Reacties:
- At 22:12 Vincent De Roeck said...
-
Hieronder haal ik twaalf interessante artikelen uit de laatste edities van “The Freeman”, het maandblad van de New Yorkse denktank “Foundation for Economic Education”, aan. Abonnementen op dit tijdschrift kunnen hier aangevraagd worden. Het merendeel van hun teksten is eveneens vrij op hun website terug te vinden.
De notoire Amerikaanse feministe Wendy McElroy, die als onderzoekster o.a. aan het Californische “Independent Institute” verbonden is, bespreekt de desastreuze gevolgen van het Chinese gezinsbeleid waarbij ouders slechts één enkel kind op de wereld mogen zetten. Ook haalt zij de traditionele argumenten van schaarste en de nefaste consequenties van de vermeende overbevolking in de wereld onderuit.
The one-child policy has stirred worldwide controversy both for its violation of civil rights - including the forced abortion of “extra” children - and for its unintended consequences - for example, a preference for sons has created a sex ratio of almost 120 boys to every 100 girls born. (…) To this day no one knows precisely how many babies and women have died at the hands of the population control fanatics in China. What we do know is that this program will go down in history as one of the greatest abuses of human rights in the 20th century.
Robert Murphy, de auteur van de satirische bestseller "The Politically Incorrect Guide to Capitalism", wijdt een stuk aan de recente vastgoed- en kredietcrisis, en stelt klaar en duidelijk dat de overheid, én niet de vrije markt, voor deze situatie met de vinger gewezen moet worden.
Not only is the housing market continuing to fall, its drop is arguably accelerating. In this environment, it’s natural that the government—and in particular the presidential candidates—are offering their “solutions.” As we’ll see, most of these proposals would only make things worse. (...) Our current housing and credit crises are quite serious—perhaps the worst since the Great Depression. As usual, the free market is not to blame; numerous government policies caused or exacerbated the situation. The host of “solutions” being implemented or recommended will only make matters worse.
Gene Callahan, de auteur van "Economics for Real People" en één van mijn professoren tijdens "Freedom University", biedt ons de nodige inzichten in de klimaathype en reikt ons zelfs een échte oplossing aan: meer vrije markt!
The phrase“global warming” has been around for quite some time, but in the past year it has captured the spotlight as never before. (...) Thus far the typical libertarian response to the growing clamor has been to challenge the science behind it. Now it really is the scientific consensus that global warming occurred during the twentieth century. (...) Government programs don’t ameliorate world poverty or sickness, and no libertarian would deny that these are serious problems. So even if manmade global warming is a real threat, why should we expect governments to get it right on this issue?
Ook onze eigen Vlaamse libertariër, professor Frank Van Dun van de Universiteit Gent, komt ruimschoots aan bod. Hij behandelt één van de meest existentiële vragen onder libertariërs, namelijk of de mens wel écht vrij kan zijn als hij in de eerste plaats niet door Rede maar door zijn passies gedreven wordt.
Natural law refers to the principles of order (law) in the human world that the mind can discover, no matter how great the conflicts of interest and opinion among persons. The natural-law philosophy held that those principles ought to be respected by all because they are true principles. The advocates of natural law readily acknowledged that people might not always perceive a personal advantage in conforming their actions to the law. However, they were confident that enough people were sufficiently open to reason to accept the validity of the natural-law principles and to use them in their active life. (...) Freedom and justice are not served well by appeals to the universal consent of mankind, alias the sentiments of the rabble. If that wasn’t clear in David Hume’s time, it most certainly became clear in the nineteenth and especially the twentieth centuries. (...) It is one thing to mine Hume’s writings for nice quotes on freedom, justice, and property; it is another thing to assume that the philosophy he helped launch is an asset in the struggle for freedom, justice, and property.
De Australische professor Sudha Shenoy, die o.a. aan de LSE en de universiteit van Newcastle doceert, analyseert op meesterlijke wijze het inherente falen van het Scandinavische model ten overstaande de - min of meer - vrijemarktwerking in de Angelsaksische landen. Ook Jeffrey Sachs, de Harvard-econoom die alom gelauwerd wordt voor zijn werk rond de Oost-Europe economieën na de val van het IJzeren Gordijn, krijgt er van langs in dit artikel.
Jeffrey Sachs, economic consultant to governments and the UN, argues (yet again) for higher U.S. U.S. taxes and more government officials with ever-increasing powers over their subjects. These perennial and inevitable conclusions are hung on a Nordic peg. (...) Thus (according to Sachs) high taxes and high “social spending” have not “crippled prosperity” in the Nordic territories: “Von Hayek was wrong. In strong . . . democracies, a generous social-welfare state [is] a road to . . . fairness, . . . equality and international competitiveness,” not serfdom. (...) As a government adviser, Sachs must naturally see officials’ activities as the source of all goodness, including international competitiveness. The causation is rather the other way about. Successful integration into the international economic order produces output that officials then tax and remove from the people. Then officials (under the relevant authorizing legislation) use the revenues to support themselves (and their families), and to spend money or disburse it to authorized recipients under various authorized headings, namely, pensions, other incomes, schooling, medical and hospital services, aged care, child and after-school care, and so on. From the standpoint of government officials, and therefore their academic advisers, this is a delightful paradise. Naturally, therefore, Sachs describes this as “a generous social-welfare state . . . fairness. . . equality . . . international competitiveness.” This is exactly how it appears to the officials involved.
Andrew Moriss, een bekende energiespecialist en professor aan de University of Illinois, hekelt in zijn essay "Putting a bureaucrat in your tank" de overregulering van de gas- en benzinemarkt, en reikt vrijemarktoplossingen aan om uit de spiraal van immer stijgende energieprijzen te geraken.
Energy markets have demonstrated the power of private enterprise each time they have been permitted to function freely. A waste product, gasoline, became a valuable commodity, and production yields soared. Better engines required higher octane, and the quality of gasoline increased dramatically. But as this brief account describes, the American gasoline market has moved away from a national market and toward a series of fragmented regional markets. Further, domestic refining capacity is well below what a free market in gasoline would have produced in the absence of the pervasive government interference of the 1960s and 1970s. The combination leaves the market fragmented and vulnerable to price spikes caused by everything from hurricanes to refinery fires. If we want to fix gasoline markets, the first step is to take the bureaucrats out of the process.
De Californische columnist en bekende voorvechter van het recht op thuisonderwijs Steven Greenhut geeft ons inzichten in de recente ontwikkelingen in de "Golden State" op het gebied van homeschooling en de regulering daarvan.
Anyone interested in the nearly criminal mismanagement of the nation’s government-run schools need only do research on the acronym LAUSD. In March 2006 Los Angeles Mayor Antonio Villaraiogosa gave a speech blasting the LAUSD—Los Angeles Unified School District—for its “culture of complacency” and described the dropout problem in the district as “the new civil rights issue of our time.” These aren’t the words of a conservative education reformer, but of a liberal Democratic mayor with close ties to the teachers’ union. He is the latest in a string of LA mayors who have tried to deal with a school system that’s immune from serious reform, not to mention unable to keep students safe. (...) I offer this as a background to an article on homeschooling for this simple reason: California officials operate some of the worst education bureaucracies in the nation.
David Boaz, de ondervoorzitter en woordvoerder van het "Cato Institute", vat zijn eigen boek "The Politics of Freedom" samen in een gelijknamig essay, en ook een ander intellectueel idool van mij, professor Walter Williams van George Mason University, krijgt in "The Freeman" andermaal een forum voor zijn radicale visie op de samenleving. Niet enkel trekt hij van leer tegen het vermeende "recht op gezondheidszorg", maar hij neemt ook de "intellectuele verdediging van de vrijheid" op zich.
Critics of the U.S. health-care system often suggest that we should adopt the single-payer universal systems of other countries. The serious problems encountered by those systems are increasingly documented and well known, such as the long waiting lists, restrictions on physician choice, and rationing. (...) charitable efforts to help one’s fellow man in need are noble. Reaching into one’s own pockets to help is praiseworthy and laudable. Reaching into someone else’s pockets to do so is despicable and worthy of condemnation.
All too often defenders of free-market capitalism base their defense on the demonstration that free markets allocate resources more efficiently and hence lead to greater wealth than socialism and other forms of statism. While that is true, as Professor Milton Friedman frequently pointed out, economic efficiency and greater wealth should be seen and praised as simply a side benefit of free markets. The intellectual defense should focus on its moral superiority. Even if free markets were not more efficient and not engines for growth, they are morally superior to other forms of human organization because they are rooted in voluntary peaceable relationships rather than force and coercion. They respect the sanctity of the individual. (...) Societies with a tradition of freedom, such as the United States, have found it an insufficient safeguard against encroachment by the state. Why? Compelling evidence suggests that a general atmosphere of personal freedom does not meet what might be considered its stability conditions. As is often the case, political liberty is used to stifle economic liberty, which in turn reduces political liberty.
De uittredende FEE-voorzitter Richard Ebeling gebruikt zijn maandelijkse vaste column voor een vlijmscherpe analyse van de mensenrechtensituatie in China en doet een oproep om de volkswil ten alle tijden te vrijwaren, en secessiebewegingen dus te steunen, ook in Tibet.
The most guarded prerogative of every government is its legitimized monopoly over the use of force within its territorial jurisdiction. The second most important prerogative is its exclusive control over all its territory. By implication, governments therefore claim an exclusive right over the political, economic, and cultural destinies of the people under their control. If people may not voluntarily and peacefully separate from the state in which they live, then it is tacitly claiming ownership over them. (...) Of course, the most fundamental right of self-determination is the individual’s right to live his life as he chooses, as long as he does not violate any other person’s right to life, liberty, and honestly acquired property. In other words, the core principle underlying any free society is the right of self-ownership. The individual is not the property of the state, any collective group, or any other individual. Without this principle, freedom is unsustainable in the long run. (...) Alas, neither the government of China nor other governments seem ready or willing to respect the sovereignty of their citizens, which individual freedom and self-determination require. We continue to live in a time when governments presume to claim ownership over all they administer, including the people.
En tenslotte komt ook Ebelings opvolger aan het hoofd van de FEE, Lawrence Reed, nog aan bod in deze artikelenreeks. Zijn artikel "History for sale, why not?" behandelt de recente veilingverkoop van een originele kopie van de Magna Carta aan een schatrijke Amerikaanse advocaat, die het manuscript nadien permanent én gratis in bruikleen gaf aan het "Smithsonian Institution" in Washington, een publieke museuminstelling, en zo bewees dat er in een overheidsloze vrijemarktsamenleving ook plaats en geld zal blijven zijn voor erfstukken en kunst.
A privately owned Magna Carta? Aren’t such important things supposed to be public property? (...) The more one looks into this, the more apparent it is that private efforts have not just been a sideshow in historical preservation. They have been the centerpiece. And why should it be otherwise? Private owners invest their own resources, acquiring an instant and personal interest in the “capital” value of the historical asset. Being a government employee does not make one more interested in, or better equipped to care for, the things we regard as historically valuable than those many private citizens who put their own resources on the line. (...) By the way, have you ever noticed that the greatest book-burners in history have been governments, not private individuals? So what’s the problem with a copy of Magna Carta being purchased by a private citizen? Nothing at all. To suggest otherwise is simply to repeat an uninformed and antiquated prejudice. In a civil society of free people, that prejudice should be rare enough to be a museum piece. - At 22:55 Anoniem said...
-
Hi Vincent,
Your analysis of David Boaz's book is definitely worth reading. I recommend it to everyone. There are only three things I want the federal government to do, and I believe you want them too. Defend our shores. Protect our rights. And stay the heck out of our lives. If you agree with this (more or less) as I expect, you found much to like in the original book as well I presume. To me, there is no more passionate and articulate defender of liberty than David Boaz.
Greetz!
Tyler
Washington, D.C. - At 03:48 Vincent De Roeck said...
-
Hieronder ter informatie mijn applicatiebrief voor het NES-IES-seminare van eind augustus 2008 in Georgië.
International Summer School on Economic Growth - statement of intent
Dear IES,
My name is Vincent De Roeck and I am the current Vice-President of the Liberal Flemish Students Organization (Liberaal Vlaams Studentenverbond, LVSV) in Belgium. Through all my engagements in the international classical-liberal movement, I am not only seeking to expand my intellectual and social horizons, but also to try to really make a difference for the cause of liberty, limited government and free market economics, especially in Belgium, where the socio-political debate is dominated by either right-wing populism or socialist welfare demagogy. To that purpose, I am internationally oriented, since the study of trial-and-errors abroad can provide me with interesting concepts to ventilate in the debate at home. Being the editor of two liberal magazines and a frequent publicist for many Belgian media, I am trying to inject the libertarian message in the debate and to spread it among Belgian readers. Through societies like the LVSV and the Mises Youth Club, who both are organizing political debates, conferences and intellectual discussions on a weekly basis, I am also committed to educate Belgium’s youngsters of today with the core principles of libertarianism, as some kind of intellectual antidote against the indoctrination of our youth by the state-run and left-leaning public education system.
Being a student at the University of Leuven, combining two degree programs - law and political science, the latter with a special focus on comparative politics and international relations -, I am very interested to attend the International Summer School on Economic Growth, since it appears a great opportunity to me to learn more about economic, legal and monetary issues, perhaps the three most important cornerstones of a free society. I believe that my actual knowledge of these three fields is sufficient to benefit from the in-depth lectures at the ISS and to participate profoundly in the debates and discussions. I am studying law for five years now and took many economy courses along the way, mostly in the field of Law and Economics, the impact of law-making on the overall economy. Furthermore, I also attended numerous think tank programs on these issues, including the Freedom University of the U.S. based Foundation for Economic Education and the Liberty and Society Seminar of the U.S. based Institute for Humane Studies this summer. I am particularly interested in monetary policy, since it appears to me, at least after having read some libertarian books on the topic, that state control on the money reserves is the main key to big and intrusive government. My enthusiasm about monetary policy is partially due to the Ron Paul presidential campaign in the U.S., of whom I was - and still am - a staunch supporter.
If you might have any more questions or remarks about my application for the ISS on Economic Growth in Georgia next month, please feel free to contact me. For any references, please contact professor Boudewijn Bouckaert at Ghent University through Boudewijn.Bouckaert@UGent.be.
Yours sincerely,
Vincent J. De Roeck
Vice-President LVSV
+32 497 16 72 60
vincent.deroeck@yahoo.com - At 16:56 Vincent De Roeck said...
- At 01:27 Vincent De Roeck said...
-
De wekelijkse portie vitriool die het journaille van de “Humo” brouwt, hoeft geen verdere uitleg op deze weblog. Hun meningen en manier van werken zijn ons bekend. De kwaliteit van hun nietszeggend egalitarisme verheerlijkende columns en hun goedkope vunzigheden van én voor linksmensen zijn dat ook. Maar ondanks al deze vooroordelen, overtrof het weekblad “Humo” zich deze week wel op twee verschillende manieren. In de eerste plaats waren de traditionele vulgariteiten, ditmaal geperst in een reportage over nudisten, naturisten, seksverslaafden en sekstoeristen in de badplaats Cap d’Agde, kennelijk de Franse versie van Soddom en Gomorrah, nog vunziger dan anders, en verder was ook de column “Snelvuur” van Tom Lanoye wonder boven wonder eens meer dan gemiddeld smaakbaar. Onder de titel “Raspaardjes” maakte Lanoye komaf met John McCain én Barack Obama, en viel hij het heersende anti-Amerikanisme in Europa aan. Eerlijk is eerlijk dus, en een kat is een kat: Tom Lanoye weet dit meesterlijk in woorden te gieten. Sit back … and enjoy!
Barack Obama, een halve zwarte die poseert als een hele, versloeg een feministe die haar naam en faam dankt aan haar man. Vervolgens voorspelden kenners dat de Republikeinse tegenkandidaat, een botoxdwerg met huidkanker, moeiteloos de stemmen van gefrustreerde vrouwelijke kiezers zou binnenrijven. Benieuwd of dat lukt. Met wie vergeleek John McCain zopas zijn tegenstrever? Met een stom wijf à la Paris Hilton en Britney Spears. Hij had ook zijn eigen vrouw Cindy kunnen nemen - een barbiepop die twintig jaar te laat gered is uit een microgolfoven. Peu importe! Hoe bewijst de 71-jarige zombie, die nog nooit een e-mail verstuurde en die na één verwijderde moedervlek al sussende persconferenties moet geven, zijn potentie? Door zijn opponent te herleiden tot domme voetveeg!
Wij, wijze West-Europeanen, schudden daarbij als altijd het hoofd: “Zijn die Amerikanen wel klaar voor een zwarte president?” Alsof wij dat zelf zijn! Oké, in Berlijn lopen we te hoop voor iemand van wie wij vinden dat alle Amerikanen ervoor moeten stemmen - maar zouden alle Europeanen in eigen land hetzelfde doen? Tijdens het afgelopen Boekenbal, in hartje Amsterdam, trok een beschonken schrijfster van leer tegen Obama: “Hoezo, geen moslim? Je weet het nooit, hé! En al die ongeletterde negers die zomaar mogen stemmen voor die snotneus!” Haar gehoor sprak haar niet noemenswaardig tegen. Dát is Europa anno 2008. En dit: een prima politicus als Ahmed Aboutaleb, die van de immer vooroplopende Nederlanders geen minister mocht worden, en amper staatssecretaris, vanwege zijn roots.
In 1994 had Antwerpen bijna een schepen met uitheemse roots. Nahima Lanjri kwam in haar CVP-afdeling een paar stemmen tekort. Sindsdien is er geen reet veranderd. “Patrick” of geen “Patrick”. De Vlaamse poppenkastregering? De Vlaamse poppetjes in de federale hutspot? Heel ons vorstenhuis? Unaniem bescheten, blank en behoudend. In de overkoepelende opiniepeiling van “Pollster” staat Obama een straatlengte voor. Zelfs al verliest hij, dan nog mogen wij een punt zuigen aan Amerika. Maar neen, wij kijken er liever op neer. Als versleten mannetjesputters op een domme, onnozele versie van onszelf. - At 13:32 Anoniem said...
-
@ Vincent:
The Freeman? Was dat niet het magazine van de Michigian Militia dat ook door de Oklahoma City bombers Terry Nichols en Timothy McVeigh gelezen werd? - At 13:35 Vincent De Roeck said...
-
@ Danish Dynamite
Neen, het magazine dat Nichols en McVeigh lazen, is niet hetzelfde. De titel daarvan was gewoon "Freeman" en dat blaadje maakte integraal deel uit van de verplichte lectuur van iedereen binnen de militiebeweging die in de jaren 1990 furore maakte in de Verenigde Staten. "The Freeman" is een ander tijdschrift en wordt al meer dan 50 jaar uitgegeven door de FEE. Zij steunen de militiebeweging zeker en vast niet, en het zou mij verbazen moesten de Oklahoma City Bombers deze libertarische lectuur tot zich nemen. Het is wel zo dat de naam van "The Freeman" tussen de aanslag in Oklahoma en die in New York in 2001 tijdelijk veranderd werd in "Ideas on Liberty", net om die vermeende link tussen hun magazine en de Oklahoma City bombing te vermijden. - At 17:12 Anoniem said...
-
Vincent and others,
Is it any wonder that Americans have become so dissatisfied with government today? Politicians have given us soaring federal spending, rampant violations of our constitutional rights, a futile war in Iraq, corruption, incompetence, and a growing nanny state.
For the millions of Americans and billions of foreigners who don't fit the red-blue divide, who are fiscally conservative and socially liberal, who reject big-government conservatism and nanny-state liberalism, "The Freeman" magazine points the way to a new politics of freedom.
FEE and The Freeman are the leading libertarian critics of big government and they raise the flag of freedom enthusiastically always and everywhere! God bless em!
Best regards,
Ryan
FEE-Fan! - At 18:06 Anoniem said...
-
@ Ryan, de Fee-fan
Als ik de laatste peilingen in de VS bekijk, merk ik niets van "dissatisfaction" onder de bevolking. Bush-kloon McCain evenaart er immers de resultaten van Obama en maakt veel kans om president te worden.
En welke "violations of constitutional rights" worden bedoeld? De minieme aanpassingen onder dreiging van terreuraanslagen? De niet-meteen-100%-kooshere processen van massamoordenaars? En ook de Irakoorlog is alles behalve "futile". - At 18:41 Vincent De Roeck said...
-
Werkt er nu echt geen enkele Nederlandstalige op de FOD Buitenlandse Zaken misschien?
Daar ik geappliceerd had voor een seminarie van de "New Economic School" in Georgië eind deze maand, volg ik de politieke situatie in Zuid-Ossetië en Abchazië met meer dan gewone aandacht. Vandaag controleerde ik ook de reisadviespagina van de website van de FOD Buitenlandse Zaken. Het reisadvies is negatief, maar dat verbaasde mij minder dan de manifeste onkunde van het Nederlands op hun website. Wordt met "Belgischen" misschien "Belgen" bedoeld? En met "Belgische" een "Belg" of ook "Belgen"? Is het niet "Ereconsulaat" i.p.v. "Ere Consulaat"? En is het nu "de" of "het" consulaat? Zeer zware gevechten "hebben" uitgebroken en dat op de "8ste of August"... En waarom zou iemand op buitenlandse zaken moeten weten dat de hoofdstad van Georgië eigenlijk Tbilisi noemt, en niet "Tiblissi"?
Mijn korte e-mail naar de FOD Buitenlandse Zaken gaat als volgt:
Geachte Heer/Mevrouw,
Gelieve het volgende fragment uit uw reisadvies voor Georgië misschien in het correct Nederlands te vertalen? Ik ga ervan uit dat u ook Nederlandstaligen in dienst hebt op uw ambtenarij om dit soort officiële berichten te publiceren. Of vergis ik mij daarbij?
Met dank, en met hoogachting,
Vincent De Roeck
Antwerpen - At 20:15 Anoniem said...
-
Tis toch duidelijk Vincent. Alle vrouwen met Belgische nationaliteit in Georgië moeten contact onderhouden met de Belgische Ambassade in Turkije of het Erevolle Consulaat niet gelegen te Tbilisi.
Soit, VDR ge zijt ne gelukzak. Take a lot of pictures for me en als je een stukje kan meenemen van een Russische Su-25 of Su-22 -> DOEN! ;p - At 20:15 Anoniem said...
-
Het Nederlands is een moeilijke taal... zo héét die stad Tbilisi, ze noemt niet zo. Sommigen noemen haar nog Tiflis.
- At 20:16 Anoniem said...
-
...en ik wil niet moeilijk doen, maar briefjes met opmerkingen over taal luisteren altijd heel nauw: zo hoorde er geen lidwoord (ofwel geen adjectief) in: "...misschien in het correct Nederlands te vertalen."
Sorry about that, Vincent, want jouw initiatief is natuurlijk wel lovenswaardig. - At 20:16 Anoniem said...
-
Nu herlees ik nog even, en zie dat ervan beter er van was geweest...
- At 20:26 Vincent De Roeck said...
-
Beste Marc,
1. Volgens OnzeTaal.nl is het wel degelijk "ervan" in plaats van "er van".
2. "Noemen" i.p.v. "heten" wijt ik maar aan mijn Antwerpse wortels... Idem voor "in het" i.p.v. gewoon "in".
Maar toch bedankt voor uw opmerkingen. Het is inderdaad grappig of potsierlijk dat er ook in teksten die taalfouten hekelen, taalfouten staan... Sorry daarvoor! ;-) - At 20:28 Anoniem said...
-
En Vincent heeft "geappliceerd", en hij schreef in een ander artikel op een andere blog dat Solzenitsin "kwam te overlijden".
Nu, alle gekheid op een stokje, de bewuste tekst over Georgië werd duidelijk met een automatische vertaler omgezet uit het Engels. - At 20:29 Anoniem said...
-
@joris verdonck
misschien dat sommige amerikanen zich toch vragen beginnen te stellen over een oorlog die in feite gestart is vanuit de gedachte dat Irak over massavernietigingswapens beschikte. Toen bleek dat dit niet zo was, heeft Bush en co het maar ingekleed als een soort bevrijdingsoorlog.Misschien ook dat vele amerikanen iets minder geloven in de amerikaanse ekonomie, gewoon de resultaten van de beurs, de crisis in de vatgoedsector, het over de kop gaan van kredietmaatschappijen enz, het zijn misschien factoren die hen wantrouwig maken. Misschien ook een gevoel van schaamte over de manier waarop mensen gevangen worden gehouden, tegen al regels van een rechtstaat in...Het zijn die kleine dingen, die een mens doen nadenken, joris.
Oscar - At 20:30 Anoniem said...
-
@ Joris Verdonck
Ik zit op uw golflengte wat uw tweede paragraaf betreft. Maar, McCain is geen "Bush-kloon". Verre van. Het is niet verstandig van verwarrende holle slogans van de naief-linkse media te herhalen. Zij kunnen enkel leiden tot verwarring in simpele geesten.
@ Oscar
Vooraleer Joris aan te manen tot "nadenken", zou u dat zelf best eens doen. Want wat u doet is gewoon ondoordacht napraten van wat naief-linkse (en anti-Amerikaanse) media u voorhouden.
De "Irak-oorlog" is niet begonnen in 2003, maar in 1991. Doorheen de 1990's vlogen er Amerikaanse vliegtuigen over Irak en werd daarop regelmatig geschoten. Er waren tijdelijke wapenstilstandsakkoorden, die later verbroken werden, er was een 1998 Regime Change resolutie van het VS Congress, er waren VN sancties, enz...Er was dus een lange 'gevulde' geschiedenis die voorafging aan de '2de' Irakoorlog van 2003.
We moeten hier niet de complexiteit van de Irak oorlog terug uit de doeken gaan doen. Maar we doen er wel best aan van geen vervalsende overgesimplifieerde misvoorstellingen te parroteren. Dus, inderdaad, "nadenken" is geboden, en vooral proberen eerlijk te blijven. Nu dat gaat, zonder twijfel heel moeilijk zijn, te moeilijk voor uw soort van parroteerder......
En als ik uw "alle regels van de rechtstaat lees" dan besef ik weer hoe erg het gesteld is met het onbegrip van de doorsnee lezer van Vlaamse media vandaag. U denkt dat de regels voor het behandelen van 'enemy combatants' een simpele zaak zou zijn? En dit komt van een 'national' van een land waar men simpel voor het uiten van een MENING - laat staan voor terroristen DADEN - in den bak kan gezet worden? Mon Dieu! - At 20:30 Anoniem said...
-
@marc huybrechts
zijn de amerikanen die straks voor Obama willen kiezen, dan allemaal misleid door de Nederlands of Belgische linkse pers? Zijn de Amerikanen die zo gauw mogelijk de oorlog in Irak willen beëindigen links? Zijn de Amerikanen die zelf protesteren tegen Guantanamo communistisch....ik denk het niet...over simplifiëren gesproken.....
PS voor parroteren bestaat overigens een goed nederlands woord papegaaien of ook gewoon napraten, ik zie de winst niet in van dit anglicisme.
Oscar - At 20:33 Anoniem said...
- Deze reactie is verwijderd door een blogbeheerder.
- At 20:34 Anoniem said...
-
@ Joris VERDONK
Mag ik je eens vragen waarom je op een Engelse reactie in het Nederlands repliceert? Is dat uit een klein-Vlaamse refleks of denk je dat Ryan, de FEE-FAN, ook het Nederlands machtig is? - At 20:51 Anoniem said...
-
Vincent, trek het oe niet aun, eiderien moed ieveraans gebore worde ;-)
maar Luc heeft natuurlijk gelijk, en ik vind die automatische vertalers soms nog grappig ook (ik heb nooit aandelen L&H bezeten...): heb je al eens een eigen blogtekst bekeken die door zo'n machine werd vertaald? Daar kunnen zelfs Franstaligen vaak nog niet aan tippen. - At 21:48 Anoniem said...
-
@Pistol Pete: in het Nederlands reageren op een Engelstalige reactie is "klein-Vlaams", maar in het Engels reageren op een Nederlandstalig artikel is niet "klein-Engels"?
Nu Google Translate in beide richtingen automatisch kan vertalen, kunnen Engelstaligen ook Nederlandstalige reacties begrijpen, me dunkt.
Persoonlijk ben ik altijd de eerste om Nederlandstalige reacties op Engelstalige blogartikels af te keuren of te ridiculiseren, maar dit geldt uiteraard in beide richtingen. Het is juist "klein-Vlaams" om te kruipen en te buigen zodra er een anderstalig geluid te horen is vanuit een "mijn taal is toch maar niks"-houding.
Als Ryan voldoende begrip heeft om te beseffen dat waar Vincents artikel over ging, dan heeft hij ook voldoende begrip om Joris' reactie te begrijpen. - At 21:49 Anoniem said...
-
Over dat "kwam te overlijden": in een oude Suske en Wiske, de Circusbaron geloof ik, zegt de baas van de tent (die er een beetje uitzag als Aimé van Hecke meen ik mij te herinneren) dat Lambik een halsbrekende toer te paard zou doen, en als hij daarbij komt te vallen, dan betekende dat een zekere dood. En om die reden kregen wij bijna nooit Suske-en-Wiske-boeken...
- At 11:00 Anoniem said...
-
@ oscar
Ik moet u aanraden van niet alleen beter na te denken, maar ook van beter te lezen.
Waar zou ik gezegd hebben dat alle Obama kiezers "misleid" zouden zijn door de pers. Er zitten daar zeker velen onder die misleid werden en worden, maar er zitten er nog meer onder die denken dat het direct in hun persoonlijk (financieel) belang zou zijn om voor Obama te stemmen. Om over al de jeugdige naievelingen, al de celibrity-cultuur verslaafden, en anderen die zelden of nooit serieuse "pers" lezen, nog maar te zwijgen. Voor of tegen Obama kiezen heeft niets te maken met het netto saldo van Irak-oorlog argumentatie. En de kwaliteit van een stelling wordt niet bepaald door het aantal 'gelovigen' in die stelling. U moet leren onafhankelijk te denken van uw culturele (media) omgeving. Voor uw eigen lang-termijn belang.
En waar zou ik gezegd hebben dat alleen "linksen" de Irak oorlog zo vlug mogelijk zouden willen beeindigen? Wat zou dat zelfs kunnen betekenen: "de Irak oorlog beeindigen"? Denkt u nu echt dat "gaan lopen" het einde zou betekenen van "oorlog" in Irak? U zijt nog naiever dan ik vreesde. Voor uw informatie: de "Irak oorlog", in de zin van de vernietiging van het Iraakse leger van het baath regime van Saddam, was "over" na ongeveer 8 weken in de lente van 2003. Sinsdien gaat het erom van de Irakezen te helpen van een 'redelijk' (liefst zo 'democratisch' mogelijk) regime te helpen van vaste voet aan de grond te krijgen. Men kan argmenteren pro en contra of het de 'moeite' is van die inspanningen nog te blijven doen, of niet, maar met een conventionele "oorlog" heeft dit weinig of niets meer te maken. Gelukkig voor u hadden de Amerikanen meer geduld en daadkracht in de tijd van uw ouders (of is het grootouders?), want anders zou de Belgische 'democratie' vandaag misschien niet veel verschillen van de Iraakse of de Iraanse van vandaag.
En nee, de meeste Amerikanen die tegen "Guantanamo" protesteren dat zijn geen "communisten". Ik ben er bijna zeker van dat de meesten onder hen zelfs weinig of geen benul hebben van wat "communisme" echt wel betekende vroeger. Daarvoor zijn ze veel te jong. Maar de overgrote meerderheid van die protesteerders zijn wel 'linksen', en zij worden wel in zekere mate geleid door media die gedeeltelijk in handen zijn gevallen van oudere ex-communisten of 'theoretische' sympathisanten van communisme. En de minderheid van protesteerders die eerder 'rechts' zijn, dat zijn grotendeels libertijnse 'fundamentalisten' die een onwereldse of onrealistische visie hebben over de wijze waarop men individuele vrijheid kan verzekeren in een wereld waarin er vele echte 'slechterikken' rond lopen.
U mag gerust eender welke meningen hebben, beste Oscar. Maar ik verwacht wel dat u minder simplistich zou parroteren (i.e. gewoon dezelfde media mantras op een rijtje zetten) en dat u een poging zou doen om meer genuanceerd te kunnen redeneren. Begin eens met te erkennen dat er bij de meeste problemen zowel pro als contra argumenten kunnen aangebracht worden voor eender welke stelling, en dat er in de reele of 'normale' wereld doorgaans moeilijke afwegingen moeten gemaakt worden. Probeer eens wat minder in het 'gareel' te lopen en wat na te denken (na eerst eerlijk empirisch observeren). - At 11:00 Anoniem said...
-
@beste marc huybrechts
ik vrees dat iedereen die niet tot uw politieke conclusies komt, als parroteerder zal worden afgedaan.Ik vind persoonlijk dat er zowel binnen de rechter en de linker zijde van het politieke spectrum waardevolle ideeën leven. Daarom vind ik een centrum-links of centrum-rechts beleid nog het beste. En ik zeg dat niet omdat ik die kranten lees, maar uit persoonlijke overtuiging. Ik heb in mijn leven heel wat afgereisd, veel communistische landen bezocht, maar ook dikwijls in de USA geweest, en ben tot de conclusie gekomen dat wij het in Europa nog zo slecht niet hadden.Als je natuurlijk heel veel geld hebt, ben je beter af in Monaco of zoiets, maar ik spreek voor iemand met een gemiddeld tot goed inkomen.
Oscar - At 14:19 Anoniem said...
-
Vincent: I's got a Q. [anderen mogen daar natuurlijk ook op antwoorden.]
Hoe stond je tegenover de toetreding van Georgië en Oekraïne tot de NAVO? Hoe stond je tegenover de Ballistic Missile Defense in Europa?
Zijn die meningen gewijzigd sinds de crisis in Georgië?
Ik was niet echt een voorstander - eerder een tegenstander maar niet volledig overtuigd - van Oekraïnse en Georgische NAVO-toetreding. Nu heb ik geen andere keuze meer dan er voorstander van te zijn om hun territoriale integriteit te beschermen. De oliepijplijnen in Georgië te vrijwaren van enige Russische controle en het verjagen van de Russen uit Sevastopol (zo snel mogelijk) en indirect uit de Zwarte Zee.
BMD wou ik eerder onder Europese controle met een mengeling van Amerikaans/Israëlische en Russische luchtafweer [hebben een voorsprong]. Nu heb ik geen andere keuze dan het versnellen van dat plaatsingsproces onder Amerikaanse vaandel. - At 14:33 Vincent De Roeck said...
-
@ Brigant
1. De crisis in Georgië heeft mij één ding geleerd/bevestigd: Rusland is tot veel (alles?) bereid om zijn traditionele invloedssfeer te bewaren. Eigenlijk is mijn kijk op de Witte Beer niet meteen gewijzigd. Wel denk/vrees ik dat Rusland uit haar Tsjetsjeens avontuur weinig goeds geleerd heeft. Daar zijn ze er immers wel in geslaagd om met ijzeren vuist (en divide et impera onder de lokale warlords) het verzet te breken. En ik denk dat ze nu hetzelfde van plan zijn in Georgië, het meest vrije en democratische land van de Kaukasus.
2. Als pro-Amerikaan en Euroscepticus zie ik geen enkele meerwaarde in een "Europees" rakettenschild. Wij hebben de knowhow niet (Den Haag en Turkije worden bijvoorbeeld ook verdedigd door Patriot-raketten, niet door spul van Europese makelij) om zo'n rakettenschild mogelijk te maken, en het mag zeker geen nieuw Quaero, Galileo of wat dan ook worden. Vandaar steun ik onvoorwaardelijk de beslissingen van Polen en Tsjechië over het BMD, en hoop ik dat alle andere Europese landen deze paraplu zullen aanvaarden. Israël is een andere kwestie. Ik denk niet dat zij nood hebben aan deze paraplu: zij kunnen deze uitdagingen zelf ook wel aan, denk ik.
3. De NAVO kan nooit voldoende landen omvatten. Ik steun bvb. de toetreding van Israël in dat opzicht, maar Georgië en Oekraïene stellen andere problemen. Omdat ik de recente evolutie in Georgië toejuichte en het libertarisme stilaan de mainstream van het Georgische intellectuele debat (althans op vlak van overheidsinvloed en economisch beleid) geworden is (vandaar ook dat de laatste maanden bijna de helft van de "Europese" libertarische evenementen in Georgië plaatsvinden...), steunde ik aanvankelijk de Georgische toetreding tot de NAVO. Nu steun ik hen eigenlijk minder. De initiële oorzaak van deze crisis is immers het opheffen van de feitelijke "demilitarisatie" van Zuid-Ossetië toen Georgië haar troepen die regio binnenstuurde. Rusland reageerde daarop met een inval, omdat 70-80% van de Zuid-Osseten nu éénmaal een Russisch paspoort op zak hebben. Ik keur de inval af, maar stel mij vragen bij de NAVO-fähigkeit van Georgië om grote buur Rusland te pesten. Ik vrees ook de gevolgen voor België en andere NAVO-landen. Zouden wij bereid zijn om F16's naar Georgië te sturen om Russische posities te bombarderen? Ik betwijfel dat.
4. De olie is maar een tijdelijke factor. Plaats de pijplijnen onder gezag van een "internationaal" orgaan, cfr. het Suez-kanaal voor de nationalisering door Nasser, en laat de markt verder vrij om alternatieven daarvoor te zoeken. En bouw godverdomme meer kerncentrales! ;-) - At 20:00 Anoniem said...
-
Ik vind toch dat Obama goed uit Lanoye's column komt, van McCain alleen een puinhoop. Maar knap scheldproza, dat wel!
Savannah - At 01:21 Anoniem said...
-
2.Het gaat niet om de technologie maar om het commando over BMD in Europa. Trouwens zijn er systemen in ontwikkeling. De PAC-3 is trouwens maar een beperkte BMD, THAAD is 'operatioeel' en de Israëli's hebben de Arrow systemen (hun eigen paraplu). Voor het conflict zou ik aangeraden hebben enkele Russische SA-400 systemen te kopen, maar ja...zal moeilijk gaan nu.
3.In NAVO verband stuur je wat je wenst. Trouwens hebben wij het geld niet om F-16's te zenden.
4. Ja, maar ondertussen zijn we wel hooked-up en de Suez-oorlog kwam ook in mijn gedachten. Georgië kan de oorlog misschien verliezen, maar diplomatiek winnen als ze voldoende steun kan mobiliseren.
5. Ik vraag mij af of Turkije met VS-steun niet zou tussenbeide durven komen. Dichtsbijzijnde NAVO-land, band met de BTC enz. Ik had ergens gelezen dat er een Turkse vloot nog een Georgische haven zou openhouden terwijl de Russen een blockade instellen, kan alleen de bron niet meer vinden. - At 01:21 Anoniem said...
-
Turkse oorlogsschepen zouden voor Batumi liggen.
- At 01:22 Anoniem said...
-
@ Oscar
1) Wel, u "vreest" verkeerd. Ik ken talrijke mensen die niet altijd tot mijn "politieke conclusies" komen, maar die ik zeker geen "parroteerders" zou noemen. Ter illustratie, de auteur van het achterliggende artikel, Vincent De Roeck, heeft allerlei politieke conclusies verdedigd in het verleden waar ik niet mee akkoord ga. Bijvoorbeeld, op deze blog heb ik zijn opinies over Ron Paul bekritiseerd, of ruimer over 'libertarisme', enz... Maar, in tegenstelling met u, weet hij hoe zijn stellingen zelf te beredeneren.
2) Ik heb u hier heel specifiek een parroteerder genoemd omdat u enkele onnnozele media mantras over Irak en over "Amerikanen" nog eens op een rijtje zette. Ik heb daarop specifiek geantwoord, maar u replikeert met van onderwerp te veranderen, en met irrelevante commentaar over "centrum beleid....veel reizen...en in Europa is het toch niet zo slecht etc...".
3) Ik ben blij dat u voor een "centrum beleid" zijt. Ik ben dat doorgaans ook, maar dan toch wel eerder centrum-rechts dan centrum-links. Maar dat zijn eigenlijk maar etiketten die weinig betekenen tenzij men dit verduidelijkt in zeer concrete conteksten van specifieke problemen
.
4) Waarom heeft u de behoefte van te zeggen dat het in Europa nog zo "slecht" niet is? Heb ik hier ergens het tegenovergestelde beweerd? Of was dat uw reactie op mijn FEITELIJKE observatie dat er nu wetten bestaan in Belgie die bepaalde meningen op subjectieve arbitraitre wijze criminaliseren. Was het Shakespeare die al vele eeuwen geleden zei "Methinks thou protests too much...", of was het iemand anders? In ieder geval, u mag wel veel gereisd hebben, maar dat betekent helemaal niet dat u onafhankelijk zou kunnen denken. Maar kijk, zoals u zo zijn er velen. 'Pierke' die denkt ook dat Belgie het opvallend "goed" doet op wereldniveau, wat suggereert dat hij zich ook niet veel aantrekt van partijverbiedingen en meningen-criminalisering in den Belgique. Natuurlijk, goedkope media-kritiek op Amerikanen parroteren is altijd veel plezanter dan in eigen boezem kijken. Maar, kopindegronderij is nooit een goede 'keuze'. En op den Titanic dachten ze ook TE LANG (of toen het eigenlijk al te laat was) dat ze het "daar nog zo slecht niet hadden......" - At 01:23 Anoniem said...
-
knap scheldproza? dan wel van een jongen die snel zijn advocaat raadpleegde met de vraag of er niets meer aan te doen was ...toen bleek dat het gelijkvloers van zijn eigen Antwerpse flat ...als winkelruimte verhuurd zou worden aan aan een allochtoon.
- At 01:24 Anoniem said...
-
@anoniem
ben je zijn advocaat, of tap je zijn lijn af?
Savannah - At 01:24 Anoniem said...
-
Ik zie hier evenmin in waar Obama aangevallen wordt.
"Oké, in Berlijn lopen we te hoop voor iemand van wie wij vinden dat alle Amerikanen ervoor moeten stemmen"
Typisch Lanoye; zijn eigen bekrompen mening veralgemenen tot de mening van alle West-Europeanen.
De hamvraag is niet of alle Amerikanen wel klaar zijn voor een zwarte president. De hamvraag is of ze klaar zijn voor een extreemlinkse president. - At 01:25 Anoniem said...
-
"Ik zie hier evenmin in waar Obama aangevallen wordt."
WTF? Zegt "Barack Obama, een halve zwarte die poseert als een hele," misschien niet genoeg? - At 14:51 Anoniem said...
-
<< Zegt "Barack Obama, een halve zwarte die poseert als een hele," misschien niet genoeg? >>
Vanuit het standpunt van Lanoye gezien is dat een compliment. Zich zwarter voordoen dan men is is politiek-correct en dus goed. Pas als Obama zich zou voordoen als een blanke en zich zou afkeren van zijn zwarte grootouders, ipv zijn blanke, zou hij van Lanoye de wind van voren krijgen.
Het hele stuk is dan ook één groot pleidooi voor Obama en andere niet-blanke kandidaten. Lanoye valt McCain aan omdat hij Obama durft te vergelijken met Paris Hilton.
Verder verwijt hij de West-Europeanen hypocriet te zijn omdat zij vinden dat alle Amerikanen voor Obama moeten stemmen, maar dat in hun eigen land, wegens een gebrek aan politieke correctheid, niet zouden doen.
Wanneer beschonken West-Europeanen zich kritisch uitlaten over Obama en de omstaanders spreken hen "niet noemenswaardig" tegen, dan vindt Lanoye dat schandalig.
Dat "prima" allochtone politici hier geen minister of schepen kunnen worden komt volgens Lanoye omdat West-Europeanen "bescheten, blank en behoudend" zijn.
En dan als uitsmijter: "Zelfs al verliest [Obama], dan nog mogen wij een punt zuigen aan Amerika." Met andere woorden: wij, bescheten en behoudende blanken, mogen een punt zuigen aan Amerika omdat Obama een grote kans maakt om er president te worden, niet omdat hij een goed programma heeft of een goede reputatie als politicus, maar omdat hij zwart is.
Een betere toepassing van de 1ste wet van Croughs is nauwelijks voor te stellen.
Het hele artikel valt samen te vatten in één gebod: "Gij zult niet neerkijken op Amerikanen als ze politiek-correcter zijn dan uzelf." - At 22:47 Anoniem said...
-
Lanoye heeft zijn huiswerk weer niet gedaan. Ten eerst zou hij eens moeten opzoeken hoeveel zwarten er in de VS wonen, en dat vergelijken met hoeveel zwarten er in Duitsland wonen. Ten tweede meen ik me een geval-Temsamani te herinneren, die nogal snel en efficiënt alle mogelijke vooroordelen over migranten wist te bevestigen. Of lag het allemaal weer aan het blanke Vlaanderen wat nog maar eens racistisch was?
- At 13:21 Anoniem said...
-
Over de naam van de Georgische hoofdstad gesproken: moeten we ons nu echt houden aan de originele vorm van onuitspreekbare namen als "Tbilissi" of "Tiblissi"?
Ik meen mij te herinneren dat men vroeger in het Nederlands gewoon sprak van "Tiblis". - At 13:21 Anoniem said...
-
Dus nu gaan ze 2 personen ipv 1 persoon in dienst houden om adviezen te schrijven. Gezien de drie officiële landstalen zou het dan ook in het Duits beschikbaar moeten zijn, dus nog eens een Duitstalige in dienst houden ook? Dat is dan 3 man.
Eén drietalige of minstens één tweetalige is niet haalbaar ofzo? Of een deftig vertaalbedrijf inhuren ook niet? - At 13:21 Anoniem said...
-
Beste Luc, van Tiblis had ik nog nooit gehoord. Tiflis, de oude naam van de stad, wordt wel nog gebruikt, maar dat klinkt me wat te veel als een ziekte. Tbilisi lijkt me de enige juiste schrijfwijze van de nieuwe naam (het klinkt mooi en is toch niet zò onuitspreekbaar?).
- At 13:22 Anoniem said...
-
Als ik Zwitsers de belgische taalkwestie wil uitleggen vertel ik hen deze anekdote:
Op een dag heb ik een nieuw paspoort nodig. Ik bel dus naar de ambassade.
Ambassade: "Ambasade de Belgique, bonjour."
Ik: "Spreekt u Nederlands?"
A: "Desolé monsieur, ici a l'ambassade on parle beaucoup des langues, mais pas du Flammand".
Echt gebeurd, in Bern, waar de Belgische ambassade wel in staat is om servischtaligen in hun eigen taal te woord te staan, maar Vlamingen dus niet. - At 18:27 Anoniem said...
-
Vraagje: ik heb de laatste dagen nog geen tijd gehad om Amerikaanse media te lezen, maar hoe reageren Obama en McCain op de gevechten in Georgië?
Belgica Dividenda Est - At 18:47 Anoniem said...
- At 23:53 Anoniem said...
-
@ Thomas
Bedankt. Het gebruikelijke gelul dus. Geen van beide die het aandurft om te schetsen hoe hij als president van de VS zou proberen om de Russische beer in toom te houden. Dat belooft niet veel goeds.
Belgica Dividenda Est - At 13:17 Anoniem said...
-
Ach zo een automatische vertaling hey, dus de twee franstalige collega's waren dus ééntalig en nederlandsonkundig en werkzaam op buza. Dank u Vincent, we dachten al 'verschooning' in te roepen omdat het máár een automatische vertaling was.
- At 15:50 Anoniem said...
-
@ Marc Vanfraechem:
"eiderien moed ieveraans gebore worde" moet zijn: geboren wurre ;-)
