De problemen van 11.11.11 zijn maar het topje van de ijsberg. In de EU zit de ngo-industrie in de dieperik nadat het Europees Rekenhof, in rapport 4/2009, ernstige kritiek leverde op de gebrekkige wijze waarop ngo´s bijna 1 miljard euro uitgeven. Volgens het Rekenhof gaapt er ‘een enorme kloof tussen de verplichtingen die ngo´s aangaan en de realisaties op het terrein'. Veel projecten worden niet goed uitgevoerd, terwijl ‘volledige en betrouwbare gegevens ontbreken'. Het Rekenhof noemt dit ‘uiterst betreurenswaardig', en stelt dat de ‘kwantiteit' van de hulp belangrijker lijkt te zijn dan de ‘kwaliteit'.
De ngo's willen steeds meer EU-gelden uitgeven. In 2006 was dat 836 miljoen euro, in 2007 915 miljoen euro en in 2008 1 miljard euro. Maar het Rekenhof kwam uiteindelijk met de vernietigende vaststelling dat veel projecten ‘niet duurzaam' zijn. Tijdens een hoorzitting in het Europees Parlement op 5 oktober verwoordde Koos Richelle, directeur-generaal van het hulpbeleid bij de Europese Commissie, het probleem als volgt: ‘Er is een grote kans dat een project in elkaar stort zodra hulpverleners vertrekken. De Europese Commissie kan niet meer alles opvolgen. Geef mij meer ambtenaren.'
Het is tijd dat de EU ngo's de wacht aanzegt. De EU-begroting voor ontwikkelingshulp in 2008 verdient daarom geen kwijting en de hulp moet geleidelijk worden afgeschaft. Maar de rapporteur in de begrotingscontrolecommissie van het Europees Parlement, Bart Staes, schiet zijn vrienden bij de ngo's te hulp. Hij heeft weliswaar de intellectuele eerlijkheid te erkennen dat er ‘een probleem' is. Maar hij wil niet tornen aan de hoogte van de uitgaven en vindt dat ‘meer EU-ambtenaren op Europese delegaties in de derde wereld' nodig zijn om het geld beter te besteden.
Dat is geen remedie. Het probleem is de hulpbureaucratie en Staes wil als oplossing: meer bureaucratie. Als ngo's niet in staat zijn 1 miljard euro zinnig te besteden, hoe kunnen zij dan meer geld wel goed besteden? Ngo's zijn zelf geldverslaafd. De voorzitter van Concord, de koepel van ngo's, zei tijdens de hoorzitting: ‘Wij hebben meer geld nodig'. In Brussel draaien circa 1.500 ngo's om de Europese subsidiepotten. De meeste van hen weigeren zich bij de Commissie te registreren zoals commerciële lobbyisten moeten doen. Zij voelen zich met hun ‘nobele intenties' verheven boven die doorsneelobbyisten.
De maakbaarheid van de samenleving is beperkt. De Europese Commissie bestiert jaarlijks 40.000 projecten in de derde wereld. Dat is bizar veel. Europees ontwikkelingsbeleid is een soort planeconomie op afstand. Ambtenaren bedenken projecten op de tekentafels in Brussel, terwijl ngo's deze op het terrein moeten uitvoeren. Dat lukt hen net zomin als het Staatsplanbureau dat de economie van de Sovjet-Unie wilde organiseren. Europees commissaris voor Ontwikkelingsbeleid, Karel De Gucht, heeft de eerlijkheid om het aantal van 40.000 projecten te bekritiseren, maar ook hij heeft niet de politieke moed het mes in de hulpbegroting te zetten. Hij vindt dat geld dat overblijft niet mag teruggaan naar de EU-belastingbetaler.
Staes en De Gucht beseffen niet dat ze op een dood spoor zitten, terwijl de ngo-industrie sterker opkomt voor zichzelf dan voor de armen. Ze zouden beter luisteren naar de Zambiaanse econome Dambisa Moyo die dit jaar het boek Doodlopende hulp publiceerde. Zij zegt: ‘Afrikaanse landen die ontwikkelingshulp ontvangen doen het slechter dan Afrikaanse landen die niet afhankelijk zijn van ontwikkelingshulp. Westerse landen moeten in 25 jaar hun hulp geleidelijk verminderen'. In de Sub-Sahara steeg buitenlandse hulp in de periode 1980 tot 1995 van 3,4 procent naar 16,3 procent terwijl zijn aandeel in de wereldhandel daalde van 3,1 naar 1,2 procent. Hulp helpt niet. Bovendien zitten Afrikaanse landen elkaar dwars met onderlinge invoerrechten die gemiddeld 34 procent bedragen. Zo ontstaat er nooit een echte handelsmarkt in Afrika. Moyo: ‘Hoe zijn landen ontwikkeld? Niet door ontwikkelingshulp, maar door investeringen en handel.'
Staes en De Gucht moeten stoppen met pappen en nathouden en 11.11.11 moet ophouden met het organiseren van medelijden om vervolgens een flink deel van de inkomsten te besteden aan politiek lobbywerk. Ngo's hebben een reality check nodig. De Europese politiek moet die geven. Daarom verdient de EU-begroting voor ontwikkelingsamenwerking van 2008 geen kwijting en moet het hulpbudget geleidelijk worden verlaagd naar het nulpunt.
Dit opiniestuk van Derk Jan Eppink verscheen oorspronkelijk in De Standaard en werd nadien ook elders gretig overgenomen.
Meer teksten van hem op www.onseuropa.be.
11 Reacties:
- At 13:07 Vincent De Roeck said...
-
Op de website van "De Standaard" vinden jullie een hele resem reacties op bovenstaand stuk van Derk Jan Eppink.
http://www.standaard.be/artikel/detail.aspx?artikelid=QT2HI29I - At 13:10 Vincent De Roeck said...
-
Daags na de publicatie van bovenstaand stuk van Derk Jan Eppink kreeg ook Bogdan Vandenberghe, het opperhoofd van 11-11-11, een forum in "De Standaard" om zijn kijk op deze zaak te geven. Oordeel zelf maar, maar in mijn ogen bewijst hij net het gelijk van Eppink. Hij brengt geen argumenten aan, valt Eppink persoonlijk aan en haalt de inzet van 20,000 (naïef-linkse) vrijwilligers aan om medelijden op te wekken en burgers toch te verleiden tot fikse donaties voor zijn zelfverrijkingsproject. Walgelijk gewoon.
http://www.standaard.be/artikel/detail.aspx?artikelid=NT2HLPC3 - At 14:48 Stefaan said...
-
Mijnheer Derk Jan Eppink kan snedig, beeldig en zelfs overtuigend schrijven. Maar in de prehistorie van de verkiezing van Barack Obama hier op Knack heb ik zijn beperkingen kunnen merken. Als ik gemotiveerde opbouwende krtiek gaf, dan werkte hij tegen de week daarna wel harder, dat is waar. Maar om de een of de andere reden heeft hij, zelfs na het lezen van 'Dreams from my father' geen voeling gekregen met Obama's genie; totdat hij aanwezig was bij de Inauguratie. Ik geef mensen graag krediet. Maar de meeste indruk zou een liberale denker maken als hij durft pleiten voor een eerlijke werking van de Vrije Markt. Daar is nog een waarheidsdeficiet. Een gebrek aan politieke moed. 'Als de landen in het Zuiden eerlijke prijzen kregen voor hun producten en diensten, hadden ze geen euro hulp meer nodig van ons, blanken'. De waarheid is dat velen onder ons de Zwarten nog niet kennen en dus niet vertrouwen. We hebben vaak letterlijk hun kroeshaar nog niet aangeraakt, en blijven dus vervreemd...
- At 14:49 Hugo said...
-
Veel moed is er nodig om de waarheid te durven zeggen. Eppink is moedig om dit onderwerp in de schijnwerper te plaatsen. Ik ben het volledig met hem eens. Geld geven aan regeringen van ontwikkelingslanden leidt tot niets tenzij tot corruptie. Congo, als voorbeeld, de versluisde duizenden miljarden hebben nog altijd niets of zeer weinig opgebracht en toch blijft ons land het regime Kabila steunen wiens troepen moorden en verkrachten. Trouwens moeten andere landen steun geven aan landen met een immense rijkdom aan bodemschatten? Moeten andere landen de verantwoordelijkheid voor de bevolking uit handen nemen van die regeringen? Een vicieuse cerkel. Bij 11.11.11.is duidelijk iets niet pluis, ik heb dat ondervonden door een brief van 11.11.11 aan een oud grootmoedertje met een klein pensioentje waarin gevraagd werd wat er scheelde omdat zij nog geen storting gedaan had. Daarna een meelijwekkende uitleg om het oudje te beïnvloeden en onder druk te zetten. Misselijk, niet goed te praten.
- At 14:49 Anthony said...
-
Wat ik mij voortdurend afvraag is waarom er zoveel geld verspild word aan reclame voor die NGO's. Ik denk dat slechts een klein deeltje van het opgehaalde geld echt naar ontwikkelingshulp gaat, als er al nog iets overschiet. De rest gaat naar de lonen van de medewerkers die in de administratie zitten. Of gaan naar de massa's reklamefolders die iedere maand verstuurt worden. De enige die er echt beter van worden zijn diegene die het organiseren. Zij hebben nog nooit honger geleden en wonen in een mooi huis. Zij verdienen een dikke pré aan de NGO waarvoor ze werken. Die dat ontkend, kent de werking niet van zo een NGO. Het word niet gerund door vrijwilligers. De vrijwilligers zijn diegene die het zwart geld gaan ophalen bij de mensen, op bepaalde dagen van het jaar. Zij doen het gratis uit naiviteit. Niemand durft aan de werkwijze van de NGO's sleutelen, omdat het dan weer arbeidsplaatsen zou kunnen kosten. De meeste steun van de NGO's, gaat naar de Belgen in eigen land. Raar maar waar.
- At 23:36 Marc Huybrechts said...
-
Ik kon - heel eventjes - moeilijk mijn ogen geloven toen ik Stefaan hierboven las. Die lijkt naievelijk te denken dat Obama "een genie" zou hebben waar men "voeling" zou moeten mee hebben. Is dat wat men tegenwoordig 'kuddegeestigheid' en 'oppervlakkigheid' noemt?
En wat zouden "eerlijke prijzen" zijn? Marktprijzen aangepast met een beetje 'buitenlandse hulp'? Tja, wanneer men denkt dat men kroeshaar zou moeten aanraken om de wereld te kunnen begrijpen, dan zit men niet ver af meer van 'primitivisme'. De enige "vervreemding" die zich hierboven manifesteerde is de vervreemding van Stefaan ten overstaan van kennis en onafhankelijk denken. - At 10:58 Jens said...
-
Eppink is tenminste een politicus met enige ruggegraat die een probleem bij naam durft noemen. In dit geval heb ik veel liever een kaviaar-journalist aan het roer dan een anonieme mossel.De boodschap is Trade, niet Aide. De EU moet eerst aandringen op het opheffen van wapenembargo's op bepaalde landen/gebieden. Op deze manier heb je een overheid die haar gezag kan doen gelden over heel een grondgebied wat zorgt voor stabiliteit. Eens je dit heb bereikt moet je werk maken van infrastructuur en een degelijke(lees niet-corrupte)administratie. Vervolgens maak je werk van een wetgeving gericht op de vrije markt die duurzame investeringen van multinationals aantrekt. Dit zorgt dan voor werkgeledenheid en een inkomen voor de bevolking. Het geld dat nu 'verloren' gaat aan ontwikkelingshulp kunnen wij dna beter investeren om de gevolgen van de vergrijzing op te vangen.Het probleem is: hoe krijg je deze politiek niet-correcte boodschap verkocht aan de beleidsmakers in Brussel?
- At 19:01 Vincent De Roeck said...
-
The Belgian movie "Please Enjoy Poverty" was released in June 2009 but has remained under the radar screens ever since. Thank God for some decent British libertarian conservative politicians (notably Syed Kamall MEP and - if I am not mistaken - Nirj Deva MEP) who are apparently in the midst of negotiating a screening of the film in the European Parliament.
http://www.filmfreaks.nl/media/PersmapEnjoyPoverty.pdf (Parts in Dutch, but all important info is in English)
The movie shows the moral bankruptcy and perverse effects of current international development aid schemes and money flows. The producers are not politically inspired, but the content of their film definitely is. The film asks a real question. If in a country such as the DR Congo, the total amount of money gained from international development systems is higher than the total amount gained from every other resource-based sector such as gold, silver, coltan, diamonds etc, don't we have - as a consequence - the right of considering "poverty" as their "most important natural resource"?
http://translate.google.com/translate?js=y&prev=_t&hl=nl&ie=UTF-8&u=http%3A%2F%2Fwww.standaard.be%2FArtikel%2FDetail.aspx%3FartikelId%3DQT2HI29I&sl=nl&tl=en&history_state0 (Pretty readable in Google-English I must say...)
Another like-minded politician, Derk Jan Eppink MEP, wrote a wonderful op-ed in the number one Belgian non-tabloid newspaper "De Standaard" smashing down the claims of governments and state-backed ngo's that development aid is really "aiding" people. The piece appeared a couple of days before November 11th, the date on which a leading leftist ngo (named "11.11.11") starts its annual - heavily subsidized - feel-bad fundraising campaign. - At 19:02 Vincent De Roeck said...
-
Deze film zou in juni 2009 al uitgekomen zijn, maar ik heb daar toen in de pers of op de blogs nauwelijks iets van kunnen terugvinden. Brits EP-lid Syed Kamall is momenteel met de makers van de film aan het onderhandelen om deze te mogen screenen in het Europees Parlement.
http://www.filmfreaks.nl/media/PersmapEnjoyPoverty.pdf
De film toont meesterlijk het failliet van het huidige ontwikkelingsbeleid en openbaart - zonder politiek van inslag te zijn - de perversiteit van de huidige systemen en geldstromen. De maker stelt zich terecht de vraag. Als ontwikkelingshulp meer geld in het laadje brengt dan de productie van goud, zilver, diamant, coltan en andere grondstoffen, is het dan juist te stellen dat armoede de "most important natural resource" van bvb. Kongo is. - At 19:02 Vincent De Roeck said...
- Deze reactie is verwijderd door de auteur.
- At 19:09 Vincent De Roeck said...
-
"Please Enjoy Poverty" trailer:
http://www.youtube.com/watch?v=BZFqLgjuxwg