For our heritage and freedom ! Home | About | Contact | Vincent De Roeck | Liberty Quotes | The Free State | In Flanders Fields | Nova Libertas | Feeds |

Volksverlakkerij en liberale principes verloochenen

Economieprofessor Paul De Grauwe van de Katholieke Universiteit Leuven gold jarenlang in België en daarbuiten als een gedegen doorwinterd liberaal econoom. Zijn thesisstudenten aan de KUL kregen systematisch oerliberale thema's zoals de liberalisering van de spoorwegen, de privatisering van de nutsbedrijven, de ontmanteling van de intercommunales of de deregulering van het ondernemersschap op hun bord. Paul De Grauwe was kind aan huis bij liberalen en libertariërs, en dit zowel in het politieke als academische circuit. Professor De Grauwe maakte op basis van zijn eigen mérites zelfs furore binnen het christen-democratische bastion dat de K.U. Leuven toen was, en vandaag nog steeds is, en schopte het ook tot federaal parlementslid (twee legislaturen als senator, één als Belgisch volksvertegenwoordiger) voor de Vlaamse Liberalen en Democraten.

Doorheen zijn rijke carrière kreeg hij vaste columns in prestigieuze media (recent nog in de "Financial Times") en mocht hij als "visiting professor" aan tal van internationaal gerenommeerde instellingen werken en doceren (zo bijvoorbeeld aan de "Wharton School of Business"), kreeg hij drie eredoctoraten overhandigd, en werd hij door José Manuel Barroso gevraagd om toe te treden tot diens economische adviesraad. De eertijds volbloed-liberaal werd echter door Guy Verhofstadt als politicus gedesavoueerd en nadat ook van de beloofde transfer naar een topfunctie bij de Europese Centrale Bank niets meer in huis bleek te komen, krakte er iets in zijn overtuiging.

Sindsdien blijft hij nog wel bij hoog en bij laag beweren dat hij nog steeds het liberalisme, de vrije markt en de globalisering genegen is, maar blijkt uit zijn publicaties net het tegenovergestelde. Hij ontpopte zich de laatste jaren tot een rabiaat voorstander van de loonindexering (terwijl hij vroeger zelf steeds de loonmatiging bepleitte), viel wijlen Milton Friedman daags na zijn dood in een kranteninterview af als "marktfundamentalist" (terwijl hij Friedman vroeger als één van zijn grootste voorbeelden beschouwde) en pleit voor meer activisme bij de centrale banken en meer regulering van de financiële markten (terwijl vroeger net deregulering en spontane orde zijn credo waren).

Zijn econometrische benadering van maatschappelijke vraagstukken, hij is nog steeds een enorme fan van de Zweedse Nobelprijswinnaar Jan Tinbergen, was nooit helemaal liberaal geïnspireerd, laat staan gëënt op de Oostenrijkse School, maar pas nu, in combinatie met zijn hedendaagse linkse visies op de economie, wordt dat pas echt gevaarlijk. Eventueel zou ik zelfs nog kunnen begrijpen dat iemand tijdens zijn leven en loopbaan van ideeën kan veranderen. Vaak is dat ook een positieve zaak en bewijst het net de niet-dogmatische rationele kijk op dingen van de persoon in kwestie en diens bereidheid tot kritiek en luisteren, en openheid voor nieuwe winden. Bij economieprofessor Paul De Grauwe is dat echter niet het geval.

Zijn bekering tot het etatisch-socialisme is volgens mij helemaal geen gevolg van een intellectueel evolutieproces, maar pure volksverlakkerij. De Grauwe toont zich als een doctor in de kazakkendraaierij, want hoe kan je het anders verklaren dat hij in "De Standaard" van 31 oktober laatstleden een ongenuanceerde verheerlijking van John Maynard Keynes neerschrijft en op 7 november, net één week later dus, op een conferentie in Munchen exact het tegenovergestelde bepleit en in een paper de ideeën van Friedrich Hayek boven die van Keynes verkiest? Met dank aan Paul Vreymans trouwens om mij beide links te bezorgen.

Verder bleek op 9 november dan weer, tijdens een lezing van hem voor het Liberaal Vlaams Studentenverbond in Leuven, dat hij opnieuw voor Keynes boven Hayek opteerde, maar deed dit wel in veel gematigdere en genuanceerde bewoordingen dan in dat bewuste artikel in "De Standaard". Ik vermoed dat KUL-professor Paul De Grauwe nog steeds diep in zijn hart weet dat het vrijemarktliberalisme de enige ware economische stroming is die niet enkel moreel maar ook praktisch-utilitair superieur is, maar dat hij nu (om "safe" te spelen en iedereen te vriend te houden) nog maar één enkele visie wil bepleiten: die van zijn publiek. In een economisch linkse krant is hij pro-Keynes, op een liberaal congres is hij pro-Hayek, en voor een divers publiek aan zijn thuisuniversiteit is hij een beetje pro-beide... Un petit monsieur.

Dit commentaarstuk verscheen ook elders op het internet.

Meer kritiek op Paul De Grauwe op www.rothbard.be.

9 Reacties:

At 18:45 Anoniem said...

Uw voorlaatste alinea had wellicht wat diplomatischer gekund.

Velen zullen uw drie slotwoorden er wellicht te veel aan vinden.

Maar iedere vogel zingt nu eenmaal zoals hij gebekt is.

 
At 18:52 Anoniem said...

Uit de Wall Street Journal, "The Man Who Predicted the Depression":

Ludwig von Mises was snubbed by economists world-wide as he warned of a credit crisis in the 1920s. We ignore the great Austrian at our peril today. (...) How curious it is that the guy who wrote the script depicting our never ending story of government-induced credit expansion, inflation and collapse remains so persistently forgotten. Must we sit through yet another performance of this tragic tale?

 
At 18:52 Anoniem said...

En ook Reuters, "For 'New Economics', Look to Old Economics":

When it comes to managing the business cycle, mainstream economics have failed rather spectacularly, their prescriptions leading to increasingly violent bubbles and busts. For this reason there have been calls for a “new economics.” To get there, perhaps we just need to rediscover forgotten economists like Hyman Minsky and Ludwig von Mises.

 
At 18:52 Anoniem said...

Twee weken geleden tenslotte, evenwel zonder diens naam te noemen, in Forbes Magazine, "Be Prepared For The Worst":

The large-scale government intervention in the economy is going to end badly (...) I fear that our stimulus and bailout programs have already done too much to prevent the economy from recovering in a natural manner and will result in yet another asset bubble. Anytime the central bank intervenes to pump trillions of dollars into the financial system, a bubble is created that must eventually deflate (...) Rather than allow the market to correct itself and clear away the worst excesses of the boom period, the Federal Reserve and the U.S. Treasury colluded to put taxpayers on the hook for trillions of dollars (...) Government intervention cannot lead to economic growth (...) The only remaining option is to have the Fed create new money out of thin air. This is inflation.

 
At 18:54 Anoniem said...

De Grauwe ambieert waarschijnlijk een Nobelprijs. In dat geval. Stap één: liberale principes verloochenen.

 
At 18:55 Danish Dynamite said...

Inderdaad, anonieme, en dan stap twee: bloot op zijn beuk, kont naar achter en zich laten pakken door die linkse grijsbaarden uit Stockholm ;-)

 
At 11:16 Anoniem said...

Inderdaad een kleine meneer. Hij kon, na al die carrièrekansen die hij gekregen heeft binnen de liberale kerk tenminste de schijn ophouden er effectief in te geloven. Zoiets?

 
At 16:43 Evelyne said...

PDG is ofwel oliedom, ofwel hyperslim. Liberalen zijn in de academische wereld de joden van deze tijd geworden. Het is normaal dat ze zich, ogenschijnlijk dan toch, bekeren en vermommen. Net de Spaanse joden onder de inquisitie.

 
At 14:27 Anoniem said...

Op TV gisteren dezelfde nonsens. De economie is gered door de stimuli van de overheden en de moneymaking van de centrale banken... Ongelooflijk, die De Grauwe. Verraad en misinformatie. Een econoom onwaardig. De laffaard.

 

Een reactie posten