For our heritage and freedom ! Home | About | Contact | Vincent De Roeck | Liberty Quotes | The Free State | In Flanders Fields | Nova Libertas | Feeds |

Reclaiming the real meaning of privilege

“They live in expensive mansions, fly first-class to foreign countries, and eat at the finest restaurants. They send their kids to private schools. They’re so privileged.” How often have you heard some variant of the lines above? I’d bet it’s a lot. Yet, typically, the word “privileged” is inaccurate. We certainly all know or know of people who have a great deal of wealth and who spend it the way the people in the quoted lines do. But are these people privileged? Not necessarily. They’re obviously wealthy, but that’s not the same as being privileged. Privilege, instead, has to do with receiving special treatment, typically from government, because of one’s special legal status. Friedrich Hayek points this out in his 1944 book, "The Road to Serfdom". According to Friedrich Hayek, the right to own land was at one time reserved for the nobility. That was indeed privilege. But the term, he writes, came to apply to anyone who owned property, even though virtually every adult now has the right to own property.

We see something similar today. Rich people are called “privileged” even if they earned their wealth without political pull. Those who are poor, on the other hand, are called “underprivileged,” even if their being poor has nothing to do with having less than the average amount of privilege. There are many examples of privilege all around us. Think of the student at a heavily subsidized state university. The university passes on much of the subsidy by charging a low tuition. Who pays for this? Taxpayers do, and these taxpayers include people who will never attend a subsidized state university. The students who do attend are privileged. Why don’t many of us think of them as privileged? Because they are not typically wealthy -- we have confused wealth and privilege.

Or think of the union member who is paid a wage premium because his powerful union has bargained for high wages. Those high wages discourage employers from hiring as many workers as otherwise. Some of the workers who are priced out of the union jobs work instead in non-union jobs that pay less. This distinction has become so noticeable in Western Europe that economists talk about insiders and outsiders. The insiders are the people working under union protection, many of whom vote for high-wage contracts that cause others not to be hired. Those not hired are outsiders. And why does the union have such power? Because of legal privileges the government gives them. Even in the United States of America, the government requires that if fifty percent plus one of the non-managerial employees at a firm vote for a union system, all of that firm’s non-managerial workers must have the union as their sole bargaining agent. That is privilege.

Another example of a privileged group, an example that came to light recently, is the approximately one million government employees in California who have special license plates that shield them from toll-booth transponders and red-light cameras. California’s state government has made it easy for its employees to get such license plates and impossible for other Californians to get them. Moreover, according to www.techdirt.com, when the police stop these state employees for traffic violations and look up their records, they find that the drivers are in the “protected” category. Some officers will then decide not to write the ticket. That is privilege. There are many more such examples. They include hospitals in Illinois, which are protected from competition by a tortuous process that others have to follow to build a new hospital or outpatient medical facility.

Which brings me to one of the most oppressive forms of privilege: government regulation itself. The regulators, simply by virtue of the discretionary power they hold, have privilege. Their privilege is their power to tell the rest of us what to do and to impose sanctions on us if we disobey. Although wealth and privilege are not the same, it is true that privilege often leads to wealth. Consider the recent census data on U.S. counties with the highest median household incomes. In 2006 five of the top ten (including the top three) were near Washington. One reason for this is that working for or lobbying the government attracts highly skilled people who would likely do well elsewhere. But a big reason is that many government employees are in the privileged positions of regulators and granters of privilege.

But this is all just semantics, right? Well, not quite. Once we start using the word “privilege” where what we really mean is “wealth,” we start applying this term to those who came by their wealth without special privilege -- the Bill Gateses and Warren Buffetts of the world, sure, but also the more-common successful businessmen or professionals who are earning a few million dollars a year down to a few hundred thousand dollars a year and who don’t show up on any “richest people” lists. The vast majority of people who get rich in even a semi-free economy such as ours do so by producing goods and services that others value. But because the word “privilege” carries a negative connotation, when we call someone “privileged,” we are communicating, even if unintentionally, that this person came by his money dishonestly.

And if you think that this is not a major issue, consider what President Obama’s first budget book, an official U.S. government publication, said about the highest-income people in the United States: “While middle-class families have been playing by the rules, living up to their responsibilities as neighbors and citizens, those at the commanding heights of our economy have not.” There you have it. After decades of using the word “privilege” instead of “wealth,” we have the ultimate result: a government that is officially hostile to high-income people, whom it accuses, in a groundless claim, of not “playing by the rules.”

There’s one other major problem with the misuse of the word “privilege.” It robs us of the word we need when we really want to oppose privilege. Try objecting to the kinds of privileges I laid out above without using that word. You’ll find your justified outrage blunted. In his novel "1984" George Orwell wrote about how the absence of words to express a thought makes the thought harder or impossible to express. The function of the successive editions of the “Newspeak Dictionary” in "1984" was to take away the ability to express certain thoughts. And the oppressors in "1984" who promulgated the famous “Freedom is Slavery” and “War is Peace” slogans did so to confuse people so that they would cease trying to understand. It’s time to end that confusion and reclaim a powerful word that has been misused by those who wish to reduce our freedom.

Dit artikel van David Henderson verscheen oorspronkelijk in het FEE-magazine "The Freeman" en werd ook elders overgenomen.

Meer teksten van deze journalist op www.davidhenderson.com.

23 Reacties:

At 15:07 Vincent De Roeck said...

Op InFlandersFields.eu plaatste ik een YouTube-clipje en het volgende tekstje onder de titel "Walgelijk anti-semitisme/anti-zionisme in Turkije".

De relatie tussen Israël en Turkije wordt steeds slechter, tenminste als we Elsevier-commentator Robin van der Kloor mogen geloven. Pas als Israël een "einde maakt aan de menselijke tragedie in de Gazastrook", zou verbetering mogelijk zijn. De Turkse minister van Buitenlandse Zaken Ahmet Davutoglu eiste vorige week "veranderingen van Israël". Onduidelijkheid troef als u het mij vraagt, maar de weinig verhullende AKP-propaganda tegen Israël laat geen twijfel bestaan over de vooroordelen van Davutoglu. Hij wil dat Israël "pogingen hervat om vrede te bewerkstelligen in het Midden-Oosten".

Niets mis mee zou u zeggen? Israël wordt door moslimlanden, al dan niet in conclaaf in de VN, beschuldigd van "onnodig veel burgerdoden" gemaakt te hebben in het laatste Gazadefensief. Volgens Davutoglu hebben die Israëlische aanvallen "de kansen op vrede gedood". Deze week werden de spanningen nog meer op scherp gezet door een propagandistisch tv-programma van de Turkse STAATS-omroep. U kunt daarvan hierboven een clipje zien waarin een Israëlische soldaat zomaar een Palestijnse baby doodschiet. Turkije, een kandidaat-lidstaat van de EU, toont met dit programma andermaal haar ware gelaat, dat van anti-zionistisch en anti-semitisch land. Zum kotsen.

 
At 15:08 Adhemar said...

Beste Vincent,

Ik moet toegeven dat uw ik uw verregaande afkeer van een uitgebreide staat tot voor kort moeilijk kon vatten. Dat teveel overheidsoptreden de markt verstoort en tot suboptimale allocatie van goederen leidt, dat kon ik nog begrijpen. Maar uw principiële afkeer voor een overheid die de problemen van haar inwoners probeert op te lossen, uw vurig pleidooi voor vrije wapendracht, … ik snapte het niet.

Tot vorige maand, toen ik de Westelijke Jordaanoever bezocht. Toen zag ik de gevolgen van een Staat die vijandig staat tegen een deel van haar inwoners.

Die systematisch haar inwoners opdeelt tussen Joden en “Arabieren” (bedoeld wordt: Palestijnen), en die totaal verschillend behandelt. Die systematisch de Palestijnen onteigende van grond en bezittingen (overgoten met een legalistisch sausje). Die systematisch de watervoorzieningen controleert en ervoor zorgt dat slechts een miniem gedeelte de Palestijnen bereikt. Die systematisch de vrijheid van beweging voor Palestijnen inperkt door de bouw van de Apartheidsmuur en taltrijke tijdrovende checkpoints. Die Palestijnen onderwerpt aan langdurige administratieve aanhoudingen, zonder enige vorm van verantwoording. Die in sommige gebieden wapenwetten uitvaardigt die het voor de Palestijnen illegaal maakt meer dan één bot aardappelmesje in huis te hebben. Die ontwikkeling reguleert en verplicht overheidstoelating te vragen, maar zelden tot nooit de Palestijnen enige toelating verleent (terwijl voor dezelfde activiteit Joden geen strobreed in de weg gelegd wordt). Die hele gebieden controleert met een vrij omvangrijk leger van soldaten die niets ondernemen wanneer onder hun neus Israëli de fysieke integriteit of de eigendommen van Palestijnen schenden, maar razendsnel en schietgraag hun geweren boven halen wanneer de Palestijnen ook maar de indruk geven dat ze misschien iets zouden terugdoen.

Inwoners van West-Jeruzalem en (het Palestijnse) Oost-Jeruzalem betalen dezelfde belastingen. Maar enkel in West-Jeruzalem krijgen ze daar diensten voor (afvalophaling, onderhoud van straten, riolering, …). Wie de anti-Palestijnse systematiek niet wil zien in Israëls willekeur, is ziende blind.

En dat was dan allemaal “maar” in de Westelijke Jordaanoever. In Gaza is het nog allemaal een stukje erger.

Kortom: Israël is zowat het sterkste aantoonbaar argument voor een libertariër om de gevaren van etatisme te bewijzen. Het gaat dan ook mijn petje te boven waarom juist u Israëls systematische vrijheidsbeperkingen en mensenrechtenschendingen goedpraat.

 
At 15:08 Rudi said...

Turkije doet er nog een schepje bovenop. Zoals altijd terechte kritiek afdoen als nonsens en dan onmiddellijk met leugens in de tegenaanval. Vandaag op HLN.be: "Israëlische minister dreigde met kernbom op Gaza"

-----

De ultrarechtse Israëlische minister van Buitenlandse Zaken, Avigdor Lieberman, heeft ermee gedreigd een kernbom op Gaza te gooien. Dat zegt de Turkse premier Recep Tayyip Erdogan in een interview met The Guardian. De media-adviseur van Lieberman deed de uitspraak van Erdogan af als nonsens. Nochtans deed Lieberman al, voordat hij tot de regering- Netanyahu toetrad, gelijkaardige uitspraken over de 'Palestijnse kwestie'.

Hoewel Erdogan in het vraaggesprek met de Britse krant claimt dat de Turks-Israëlische betrekkingen nog steeds goed zijn, dreigt zijn onthulling de reeds verzuurde relaties tussen Ankara en Tel Aviv nog verder te kelderen. De diplomatieke crisis brak begin oktober uit toen Turkije Israël geen toelating gaf om deel te nemen aan NAVO-manoeuvres op Turks grondgebied. Twee weken geleden weigerde Ankara een tv-drama te bannen dat toonde hoe Israëlische soldaten Palestijnse kinderen doodden.

Als klap op de vuurpijl betuigde Erdogan gisteren zijn vriendschap voor Iran en de Iraanse president Mahmoed Ahmadinejad. Zijn recente houding leverde Ankara al een vingerwijzing van Washington op. De VS vreest aantasting van de Amerikaanse belangen in de regio.

 
At 15:08 Marc Huybrechts said...

@ Adhemar

Er zijn vele mensen die naievelijk denken dat 'toerisme' vooroordelen zou verminderen in de wereld. Ik denk juist het tegenovergestelde, namelijk dat het vooroordelen vesterkt bij ex ante 'bevooroordeelde' mensen. U komt dat weer bevestigen.

Uw vooroordelen zijn manifest en de 'lacunes' in uw kennis omtrent het Midden Oosten zijn dat ook. Maar, om het kort te houden: het kernprobleem met uw betoog is dat de West Bank geen "staat" is. Zij is 'bezet gebied' na 5 verschillende oorlogen (die bedoeld waren om Israel te vernietigen), en in de afwezigheid van een vredesakkoord blijft de West Bank 'bezet gebied'. 'Bezettingen' zijn geen normaal kader om een overheid te kunnen beoordelen met 'normale' normen.

In Israel zelf is er een echte democratie met regelmatige machtswisselingen, vrije meningsuiting, 'rule of law' enz... En dat steekt allemaal scherp af tegenover de realiteit van de Arabische wereld en die van Turkije ook.

Kortom, u klinkt gelijk de naiefverdwaasde tooghanger die op maandag - aan de gemakkelijke toog! - beter weet dan de center forward van Anderlecht hoe die goal had gemaakt moeten worden op het echte voetbalveld.

 
At 15:09 Anoniem said...

1. Het is een FICTIE-programma.
2. De Turkse regering heeft FORMEEL ONTKEND dat zij enige hand heeft in het hierboven aangehaalde tv-programma.

 
At 15:09 Anoniem said...

Dat Israel democratisch is wil echter niet zeggen dat we het als een legitieme staat moeten erkennen.

Elk volk heeft het recht op een eigen taal, land en cultuur en ook het recht deze te verdedigen. Vanuit dit standpunt is de Palestijnse strijd te begrijpen, en dus ook het streven naar een thuisland voor de Joden.

Wat het streven naar een thuisland voor de Joden betreft moeten we eerst kijken naar de verschillende soorten Joden, de Askenazi en de Sefardische Joden. De Sefardische Joden zijn op dit moment tweederangsburgers in Israel terwijl juist deze - in tegenstelling tot de Askenazi - van oorsprong uit de omgeving waar het huidige Israel ligt komen. En niet te vergeten: Semieten zijn niet alleen de Sefardische joden, maar ook andere Arabische volksgroepen, zoals de Palestijnen!

De Sefardische Joden vormen slechts een klein deel van de Joden, veruit het grootste deel van de Joden behoren tot de Askenazi. Wat weinigen weten is dat de Askenazi eigenlijk niet tot het oorspronkelijke etnisch Joodse volk behoren! Zij stammen namelijk uit Centraal-Azië en droegen de naam Khazaren. Dit waren Turkse nomadenvolkeren die voor het Jodendom als religie hadden gekozen om handel te kunnen blijven drijven met zowel de Islamieten als de Christenen zonder zich in het conflict tussen beide te mengen.

De Askenazi hebben totaal geen recht op het land waar zich nu Israel bevindt maar daarentegen hebben de Sefardische Joden wel recht om zich te bevinden in Palestina. De Sefarden zijn een volk dat zich namelijk altijd al in de regio heeft opgehouden. De Sefardische Joden zijn echter maar een minimale groep in vergelijking met de Askenazi en zorgen niet voor de problemen waar de Askenazi tot op de dag vandaag wél voor zorgen.

Echter, zal men zich afvragen: als de Askenazi niet mogen blijven wonen waar ze zich nu vertoeven, waar moeten ze dan heen?

Hiervoor had Stalin een oplossing. Hij had in zijn tijd een aparte regio voor de Joden gereserveerd, de "Joodse Autonome Oblast" (een Oblast is een regio in Rusland). Dit zou binnen de Soviet-Unie een plaats zijn voor de Joden. Gezien de meeste Russische Joden sowieso Askenazi zijn past deze plaats met ruim voldoende ruimte (36.300 km²)uitstekend.

 
At 15:09 David said...

Clipje doet mij denken aan die Turkse film "The Valley of Wolves" of zoiets, die ook door de overheid gemaakt was en waar gesuggereerd wordt dat de martelingen in Abu Ghraib een manier zijn om organen van gevangenen te stelen en naar Israël te transporteren... Zucht. Walgelijk gewoon, dit Turkije.

 
At 15:10 Albert Cornelis said...

@anoniem: als we jouw redenering doortrekken moet alle Arabieren onmiddellijk verhuizen uit heel het Middenoosten en heel noordafrika, Arabieren horen immers niet thuis daar maar wel op het Arabisch schiereiland, ze hebben die gebieden door jihad veroverd op de oorspronkelijke naties.

 
At 15:10 Adhemar said...

@ Marc Huybrechts

"In Israel zelf is er een echte democratie met regelmatige machtswisselingen, vrije meningsuiting, ‘rule of law’ enz... En dat steekt allemaal scherp af tegenover de realiteit van de Arabische wereld en die van Turkije ook."

Ik ontken niet dat niet-bezet Israël alvast een stuk democratischer is dan de Arabische wereld. Maar dat heeft haar niet het recht zomaar alles te doen. (Over een echte democratie spreken, is overdreven. Daarvoor wordt onder andere het gelijkheidsbeginsel te veel met de voeten getreden, ook in niet-bezet gebied.)

“Bezettingen” zijn geen normaal kader om een overheid te kunnen beoordelen met “normale” normen.

We zijn het alvast eens dat “bezettingen” niet “normaal” zijn. Maar voor uw stelling dat we Israëls gedrag in de Palestijnse Gebieden zomaar door de vingers moeten zien omdat het om bezet gebied gaat “en we dat toch niet kunnen beoordelen met normale normen”, kan ik geen enkele valabele morele grond vinden.

"Kortom, u klinkt gelijk de naiefverdwaasde tooghanger die op maandag - aan de gemakkelijke toog! - beter weet dan de center forward van Anderlecht hoe die goal had gemaakt moeten worden op het echte voetbalveld."

Die kritiek geldt voor zowat iedereen die politieke meningen formuleert, zonder politiek mandaat op het relevante niveau. Dat is nog geen reden om ze niet te formuleren. Evenmin is het een geldig inhoudelijk tegenargument.

 
At 15:10 Marc Huybrechts said...

@ Adhemar

1) Goed, u erkent dat Israel "een stuk democratischer" is dan al haar buren. Dat het zelfs democratischer zou zijn dan den Belgique, dat is duidelijk nog 'een brug te ver' voor u. Niettemin wordt het politieke vrijemeningsuitingsrecht in Israel effectief gerespecteerd, en niet in den Belgique. In Israel kan men enkel in den bak vliegen voor daden, niet voor opinies. In Belgie zitten er wel een aantal in den bak louter voor opinies (kwestie van 'gewone' mensen gelijk u in het gareel te kunnen houden). Ook die politieke machtwisselingen in Israel gebeuren tussen radikaal-verschillende ideologieen (dus niet enkel tussen politiek personeel), terwijl in den Belgique de wisselingen gebeuren tussen de drie 'linkse' orthodoxe partijen (dus louter afwisseling van politiek personeel) en 'het Gerecht' wordt misbruikt om de echte oppositie buiten spel te zetten.

2) Natuurlijk zijn bezettingen niet normaal, maar soms zijn ze wel onvermijdelijk. Wanneer uw buurman 4 keer op een rijtje uw huis probeert af te branden, en er is geen 'serieuse' en betrouwbare overheid (en dat is de reele situatie op wereldvlak), dan zult u wel noodgedwongen uw buurman 'bezetten' en hem beletten van uw huis te vernielen. Tenminste, in de veronderstelling dat u geen typische postmoderne Belg zou zijn. Verder, wie geen duidelijk moreel kwalitatief onderscheid kan maken tussen typisch Arabisch gedrag en typisch Israelisch gedrag (ook in bezet gebied), die is ofwel 'blind' ofwel totaal verdwaasd geworden omtrent het begrip "moraliteit" onder de invloed van de naief-linkse en extreem moreel-relativistische Belgische media. De plicht om zelfpreservatie te verzekeren is de allereerste 'morele wet'.

3) Inderdaad, in uw derde punt ging het niet om "een geldig inhoudelijk tegenargument". Het ging daar om een bepaalde opinie van mij in de vorm van een fantasierijke beschrijving van u. Het kan niet altijd om pure logica gaan met argumenten en tegenargumenten. Trouwens in uw brief (vol klachten) aan Vincent zag ik al helemaal geen "argumenten" (laat staan overpeinzende tegenargumenten) voor een duidelijke stelling. Wat was uw stelling?

4) Op die anoniemling ga ik natuurlijk niet reageren. Die meent bij Stalin "oplossingen" te kunnen vinden. Tegenover dat soort van verdwaasde 'haters'...no more to be said.

P.S. U denkt dat Palestijnen geen Arabieren zouden zijn? Waarom dan die nodeloze 'correctie'? Vooraleer Israel 'gedwongen' werd van de West Bank en Gaza te bezetten, dan waren die gebieden onderdelen van respectievelijk Jordanie en Egypte. Er bestond toen geen 'Palestijnse' staat, en die heeft ook nooit bestaan. Dat betekent zeker niet dat ze er in de toekomst nooit zal komen, maar dat gaat uiteindelijk meer afhangen van de Arabieren (i.e. van Arabisch gedrag) dan van Israel. De Israelis beseffen beter dan u dat het om een 'Arabisch-Israeli' conflict gaat, en niet tussen Israel en een fictief 'Palestina'. Tja, wanneer men de echte 'vijand' zelfs niet meer kan identificeren, dan ziet de toekomst er niet rooskleurig uit voor de komende generaties. Dat is vandaag het echte 'Verdriet van Belgie'...

 
At 15:11 Anoniem said...

Op 5 maart 1919, verscheen in de New York Times een protest, ondertekend door Julius Kahn en dertig andere vooraanstaande joden in Amerika. Zij sympatiseerden met de pogingen van de zionisten om een toevluchtsoord te vinden, waar joden als vrije burgers konden leven. Maar dat moest niet de vorm krijgen van een joodse staat:

"Wij waarschuwen met klem tegen de eis van de zionisten om de joden te organisren als een nationale grootheid, die nu of later, een soevereingebied in Palestina zal kijgen. Deze eis miskent niet alleen de lijn van de historische ontwikkeling der joden, die tweeduizend jaar geleden ophielden een natie te zijn. Maar zij beperkt en vernietigt misschien de wijdere aanspraak van joden op het volle genot van burgerschap en mensenrechten in alle landen waarin die nog niet is veiliggesteld."

In de Baedeker van 1891 werd de bevolking geschat op 15.000 mensen, waarvan 2/3 moslim. Toen stond Palestina nog met Syrie onder Turkse heerschappij, maar dat was al aan het afbrokkelen. Al vanaf 1880 verzetten de Palestijnse boeren zich tegen de pogingen van de eerste zionistische kolonisten om hen te weren van het land dat ze van de Ottomaanse grootgrondbezitters hadden gekocht.

Hoewel er net als bij andere landen in de regio geen sprake was van vastgelegde grenzen, en nog niet van een staat in de moderne zin, was er wel degelijk sprake van een identificeerbare regio, met een gedeeld verleden, een band met het land, met eigen gewoontes en gebruiken, die bovendien als land herkenbaar waren voor buitenstaanders.

Het land Palestina was voor 1948 een Arabische staat in wording, zoals andere staten die zich onder het kolonialisme uit moesten werken. Het land was niet leeg, en niet dor. In 1970 schreef Shimon Peres in zijn boek: "Het land bestond voornamelijk uit dorre woestijn, met maar een paar kleine eilandjes waar Arabieren zich hadden gevestigd, en het huidige gecultiveerde Israelische land is ‘redeemed’ op het moeras en de woestenij." De werkelijkheid is dat tegen 1930 vrijwel al het land dat vruchtbaar genoeg was al was ontgonnen en verbouwd. Het waren de Palestijnen zelf die ‘de woestijn tot bloei hadden gebracht’.

De Arabische naam, Filastin, komt van de latijnse benaming die de Romeinen gaven aan Judea, en die was weer afkomstig van Philistia, de naam die de oorspronkelijke Phillistijnen aan het land gaven. De westerse koloniale machten zagen Palestina wel degelijk als een te onderscheiden regio - zoals dat ook terug te vinden is in de Baedeker reisgids van 1876, die Palestine-Syria heette. Ook Herzl had het in zijn correspondentie over Palestina. Ook al werden de grenzen pas vastgelegd door de westerse mogendheden, de Palestijnen zelf zagen Palestina als hun vaderland.

Dat de Palestijnen zich verzetten tegen de komst van de zionisten is te lezen in een rapport van de King-Crane commissie (1919): “Als de wensen van de Palestijnse bevolking doorslaggevend moet zijn voor wat er met Palestina moet gebeuren, dan moet er aan gedacht worden dat de niet-joodse bevolking van Palestina - bijna negen tiende van het geheel - categorisch tegen het gehele zionistische programma zijn.”

 
At 15:11 Marc Huybrechts said...

Verwijzingen naar citaten van Stalin, van perverse zelfhatende joden, en van de New York Times en/of commissies van een eeuw geleden, zijn totaal 'nutteloos' om tot een redelijke 'oplossing' van contemporele problemen in het MO te kunnen geraken. Zij zijn enkel geinstigeerd door dezelfde jodenhaat die door het artikel hierboven werd aangeklaagd. Zij constitueren geen argumenten voor een duidelijke stelling die zou kunnen onderschreven worden door 'normale' Israelis die als individuele vrije mensen zouden willen overleven. Het zijn stuiptrekkingen van een bepaald soort van onwereldse postmoderne Europeanen op de geleidelijke weg naar Eurabia.

 
At 15:11 Adhemar said...

@ Marc Huybrechts

"Wanneer uw buurman 4 keer op een rijtje uw huis probeert af te branden, en er is geen 'serieuse' en betrouwbare overheid […], dan zult u wel noodgedwongen uw buurman 'bezetten' en hem beletten van uw huis te vernielen."

U vergeet er natuurlijk wel bij te vermelden dat u dat huis van uw buurman gestolen heeft, of hem met geweld en dwang er uit verdreven heeft. Wat het gedrag van uw buurman toch al iets begrijpelijker maakt, maar (en daar ben ik het met u eens) nog niet ethisch verdedigbaar. Maar goed, zelfs als we dat even vergeten: Ik zou nog willen begrijpen dat u, bij afwezigheid van een politiedienst en justicieel apparaat, het huis van uw buurman bezet. Maar dat is niet het gedrag van Israël: die bezet het hele volk van de buurman. En dat is toch duidelijk buitensporig en niet te rechtvaardigen. Één terrorist, allemaal terroristen, lijkt het motto te zijn; wanneer u met misprijzen spreekt over “typisch Arabisch gedrag” dan geeft u de indruk daar kritiekloos in mee te gaan.

Consequent bent u wel: ook het gedrag van Israëlische overheid en kolonisten veralgemeent u tot “typisch Israëlisch gedrag”. Dat geweld legitimeert u op basis van het recht op zelfpreservatie. Maar waarom zou dat principe alleen voor de Israëli gelden? De body count leert alvast dat een Palestijn vele tientallen keer meer kans heeft om te sterven door Israëli geweld dan een Israëliet door Palestijns geweld. En dan houden we nog niet eens zij die voortijdig sterven omwille Israëls waterpolitiek en/of obstructie van de uitbouw en werking van riolering, nutsvoorzieningen, gezondheidszorg, …

"Het politieke vrijemeningsuitingsrecht wordt niet in den Belgique gerespecteerd."

Ik ben het met u eens dat de vrijheid van meningsuiting enorm belangrijk is, en de beknotting ervan in België een democratie onwaardig. Het is een belangrijk criterium om na te gaan of een overheid democratisch is, maar daarvoor nog niet het enig. Het gelijkheidsbeginsel (gelijke rechten, gelijke plichten) is een ander, en Israëls schending daarvan (óók in niet-bezet gebied) is toch nog een stuk flagranter dan de inperking van de vrijheid van meningsuiting bij ons.

 
At 15:12 Anoniem said...

[W]hat America [and Europe as well of course ] can’t continue to afford is the pervasive unrealism imposed by the current code of silence about Jewish power and interests.

Thus Jewish demonization of immigration reform patriots appears to have two motivations:

- An reasonable concern about Israelis, which can be assuaged by special accommodations

- An unreasonable form of ancestor worship, which couldn’t survive satire, but is protected by the current taboos

And this demonization is the single most important reason that America’s immigration disaster is still above criticism, long after it has become obvious that it is a disaster, and despite the fact that an overwhelming number of Americans are strongly opposed to it.

http://209.85.229.132/search?q=cache:syJzvxDpNB4J:vdare.com/sailer/091025_podhoretz.htm+sailer+%22jewish+demonization+of+immigration+reform+patriots%22&cd=3&hl=nl&ct=clnk&gl=be

 
At 15:12 Marc Huybrechts said...

@ Adhemar

1) Het is onredelijk om te pas en te onpas van het individu naar de groep, en terug, te springen. Een normale Israeli leeft in zijn huis vandaag, en die heeft dat niet "gestolen" van een andere persoon. Net zo min als een Pool vandaag in zijn huis woont en dat gestolen zou hebben van een 'Duitser' (een paar miljoenen Duisers zijn, na WO2, Oost Europa moeten ont'vluchten'). Vandaag zijn er ook vele Egyptenaren die in 'joodse' huizen wonen, vermits Gamal Nasser (in de 1950's en 1960's) praktisch alle joden (inclusief sommige topambtenaren en ministers) uit Egypte uitwees. Enz...De vergelijkingen zijn legio.

2) Verder, uw bewering dat vroegere Israelis (en nog minder contemporele Israelis!) Israel zouden "gestolen" hebben is een ignorante misrepresentatie van de historische realiteit. Ik kan daar enkel het contemporeel Belgisch onderwijs en de mainstream media voor verantwoordelijk houden. De Israelis hebben (democratisch)Israel 'gebouwd', terwijl de Arabieren nergens een democratie hebben gebouwd. Dit is niet het moment om de ganse geschiedenis van de vorige eeuw terug uit de doeken te doen, want het is irrelevant voor het onderwep van het artikel hierboven (walgelijk antisemitisme in Turkije). De echte Armeense holocaust zou misschien meer relevant zijn bij dit artikel, of de 'imaginaire' nieuwe joodse holocaust die vele Arabieren vurig en openlijk wensen.

3) Israel heeft NIET het "hele volk van de buurman" bezet. Het is gedwongen geweest van 2 kleine deeltjes van twee buurmannen (Jordanie en Egypte) te bezetten. En het heeft Gaza ondertussen al terug verlaten, met het gekende gevolg dat "typisch Arabisch gedrag" zich daar nu ten volle kan vertonen. U zijt blijkbaar blind voor die realiteit. U kunt dat zich voorlopig nog permiteren dicht bij Brussel, een 'normale' Israeli kan zich dat niet permiteren.

4) Ik heb nergens gezegd dat elke Arabier een terrorist zou zijn. Verre van. Fouad Ajami, een geboren shiiete Lebanees en een gekende 'conservatieve' Amerikaanse foreign policy expert, is een van mijn grote 'helden'. Ik durf wel zeggen dat de dominante CONTEMPORELE Arabische mentaliteit het terrorisme 'aankweekt'. Verdere precisering hiervan zou wenselijk zijn, maar daar ga ik niet aan beginnen. Echter, wie dit zou willen ontkennen zit (figuurlijk) met de kop in de grond.

5) Vanuit democratisch standpunt kan er niets erger zijn dan de beknotting van het vrijemeningsuitingsrecht. Verder parroteert u een geallieerd-links en Arabisch 'sprookje' omtrent "gelijkheidsbeginsel". Alle Israeli burgers hebben DEZELFDE fundamentele individuele rechten, wat men niet meer kan zeggen van Belgen in Belgie. Zoals de doorsnee naief-linkse Westerling vandaag verwart u reglementeringen (grotendeels omtrent details) met constitutionele individuele rechten. En, moet het nog herhaald worden dat in Arabische landen individuele 'rechten' een totale fictie zijn? Alles hangt daar af van de gratie van de 'ruler'.

 
At 15:12 Anoniem said...

Racontant la reconstruction du temple par Esra et Néhémie, Gobineau se montrait fort opposé à cette première tentative de sionisme.

Qu'une nation agissant dans la plénitude de sa vie se choisisse un territoire et s'y établisse par la force des armes ou le droit du premier occupant, ce génie d'une race qui parle et qui opère, cette existence collective qui se réalise mérite la plus profonde attention et la plus entière sympathie.

Mais qu'un "groupe de théoriciens, s'inspirant non de ce qui est, mais de ce qui a été, s'armant non de forces vives, mais de théorèmes, prétende au moyen de la faveur der rois établit un corps politique, fonder un État, RIEN N'EST PLUS MÉPRISABLE": il ne peut sortir d'un tel effort qu'un monstre comparable à ceux que les sorciers du moyen âge tiraient du fond de leurs alambics. - Gobineau, "Essai sur l'Inégalité des Races Humaines", T. II, p. 265.

 
At 15:12 Albert Cornelis said...

@adhemar & anoniem

wat zijn jullie toch een zielige bende rukkers: reis eens naar israel en ga er eens aan hetn strand naar de mooie meisjes kijken, en snuif wat vrijheid en joie de vivre op. En ga dan naar Egypte, Syrie, de andere arabische rotzooi in de buurt daar, en loop eens tussen de sluiers, de agressie, en de sfeer van de islam. Je zal het verschil rap merken, maar in jullie geval is het al te laat vrees ik. In ieder geval: de arabieren zijn te stom & genetisch te dysfunctioneel voor israel van de kaart te vegen. Ik zal aan jullie denken als ik in Tel aviv een whiskey zit te drinken met een knappe joodse mokke erbij, terwijl jullie kamelen zitten te naaien in Syrie of Ghaza. veel plezier met de obsessies van islamitische ontwikkeligslanden die jullie blijkbaar kritiekloos overnemen.

Voor de rest raad ik iedereen af met dat soort te bekvechten, heeft toch geen zin. Ze zullen pas blij zijn als heel de wereld er uit ziet als een vuile arabische souk.

 
At 15:13 Marc Huybrechts said...

@ Albert Cornelis

1) Ik ga akkoord dat Adhemar en Anoniem een "zielige bende rukkers" zijn, ook al weet ik niet wat "rukkers" betekent, tenzij u rakkers bedoelde. Vooral dan de anonieme, want dat is geen jonge naieveling maar iemand met een verderfelijke ideologische bedoeling of motivatie. Echter, de manifeste bekommernis en het idealisme van Adhemar zijn, op zich genomen, eigenlijk positief. Zijn probleem is eerder jeugdige naiviteit omtrent de wereld-zoals-die-is, en dus het (door media en naief-links onderwijs) aangekweekte misvormde wereldbeeld.

2) Ik kan me NIET associeren met uw 'hedonistisch' en vooral 'racistisch' taalgebruik. De realiteit van de Arabische wereld is al akelig genoeg, en men kan die gerust communikeren met de realiteit te beschrijven als ondemocratisch, intolerant, enz...Het is niet nodig van af te komen met emotionele-en-valse beweringen dat Arabieren "stom en genetisch dysfunctioneel" zouden zijn. Het grote probleem van de Arabische wereld heeft niets te maken met een tekort aan intelligentie, noch met genetica, maar wel met de bestaande CULTUUR (of culturele gedragspatronen en aangehouden waarden).

3) Op korte termijn kunnen de Arabieren nog steeds niet Israel van de kaart vegen, ook al wil de grote meerderheid onder hen dat zeker doen (juist zoals de grote meerderheid van Chinezen vandaag Tibet cultureel van de kaart wil vegen, en dat ook effectief aan het doen is). Maar, het grootste probleem vandaag voor Israel is niet de Arabieren, maar wel de twee islamitische atoommachten Pakistan en (binnenkort) Iran. Daaromtrent staat er een interessant opinie-artikel (The Return of Israel's Existential Dread) in The Wall Street Journal vandaag van de hand van de Israeli academicus en veiligheidsexpert Yossi Klein Halevi. Als ik u was dan zou ik me niet zo veilig voelen op het strand in Tel Aviv, vooral niet in de tijd van linkse Obama-manie. En op Europa heeft Israel nooit kunnen rekenen om zijn overleving te kunnen garanderen.

 
At 15:13 Anoniem said...

USING LOVE AND TOLERANCE TO DESTROY THE WORLD !!!

http://www.youtube.com/watch?v=8ScDj0gP_eM&feature=player_embedded

 
At 15:13 Anoniem said...

Immigratiebeleid is een paradigmatisch voorbeeld van belangenconflicten tussen etnische groepen, omdat immigratiebeleid bepalend is voor de toekomstige demografische samenstelling van een natie. Etnische groepen die niet in staat zijn om het immigratiebeleid in hun eigen belang te beïnvloeden zullen uiteindelijk worden verdrongen door groepen die daartoe wel in staat zijn.

In het immigratiebeleid staan Joden en niet-Joden diametraal tegen over elkaar. De Joodse invloed op het immigratiebeleid herleidt het in feite tot een etnisch conflict. Vrije immigratie was steeds een actiepunt voor Joden, omdat het, “om te overleven, vaak noodzakelijk was voor de Joden om hun toevlucht te zoeken in andere landen” (Cohen "Not Free to Desist", 1972: 341).

Het is ook bewezen dat Joden een soepel immigratiebeleid beschouwden als een mechanisme om van het Westen eerder een pluralistische dan een unitaire, homogene samenleving te maken (e.g., Cohen 1972). Pluralisme dient zowel interne (‘within-group’) als externe (‘between-group’) Joodse belangen. In een pluralistische samenleving is het voor Joden gerechtvaardigd om zich openlijk als een semi-cryptische groep te profileren en voor non-assimilatie te pleiten. Daarom dient pluralisme interne Joodse belangen. Howard Sachar (1992: 427) beschrijft de functie van pluralisme als volgt: “Pluralisme legitimeert het behoud van een minderheidscultuur temidden van de meerderheidscultuur van een gastsamenleving.” (Sachar, H. M., "A History of Jews in America", 1992: 427). Etnisch en religieus pluralisme dient ook externe Joodse belangen, omdat Joden slechts één enkele etnische groep vormen temidden van vele andere.

Expliciete uitspraken van prominente Joodse sociale wetenschappers en politieke activisten tonen het verband aan tussen immigratiebeleid en de Joodse belangstelling voor cultureel pluralisme.

Omdat een soepel immigratiebeleid van groot belang is voor Joden, is het niet verrassend dat vrije immigratie wordt gesteund binnen het hele Joodse politieke spectrum.

 
At 15:14 Albert Cornelis said...

@marc huybrechts

Ik weet ook wel dat cultuur het hoofdprobleem is: een combinatie van de oosterse tribale waarden enerzijds, en de islam anderzijds. 'Culture and Conflict' van Salzman is een boeiene studie in dit verband.

(Salzman, een joodse naam akkerdjie ! oeioei anoniem, is dat ook geen onderdeel van jouw groot joods werdlcomploot ?)

Voor de rest is het niet zo dat enkele denigrerende opmerkingen over Arabieren er onmiddellijk toe leidden dat ik 'racist' zou zijn, dat is er ook een beetje over nietwaar.

 
At 15:14 Marc Huybrechts said...

@ Albert Cornelis

Inderdaad, enkele denigrerende opmerkingen over Arabieren maakt van u geen "racist". Iedereen, (allee... bijna iedereen) maakt al wel eens een denigrerende opmerking.

Ik heb ook NIET gezegd dat u een racist zou zijn. Ik heb u alleen beschuldigd van "hedonistisch en racistisch taalgebruik". Met andere woorden, ik heb uw denigrerende woorden correct gekarakteriseerd. Nee, een racist zult u wel niet zijn, en een antisemiet (gelijk die anoniemeling hier) dat zijt u al zeker niet. Gelukkig maar.

 
At 15:14 Anoniem said...

De beschuldiging "antisemitisme" is als gevolg van een drempelloos misbruik door het georganiseerde jodendom praktisch tot een inhoudsloos begrip geworden, dat echter haar oorspronkelijke demonische karakter ten volle heeft behouden. Het is een van haat getuigend stigma, een psychosociale banvloek, een verbale gele ster, waarmee de hele niet-joodse wereld op ongekende wijze wordt gechanteerd. Het wordt daarom op ruime schaal als een machtig wapen en schild gebruikt door hen die joodse groepsbelangen voorstaan.

Het stigma wordt door joodse groepen en de onderhorige media om politiek-strategische redenen geprojecteerd op alles wat wordt geacht joodse belangen te schaden. Zelfs de Waarheid beschermt niet tegen dit machtige wapen. Het is het ultieme Machtswoord.

Semantisch is het woord een leugen: anti-semitisch betekent tegen Semieten en Semieten zijn niet alleen de Sefardische joden, maar ook andere Arabische volksgroepen, zoals de Palestijnen!

In werkelijkheid is zelfs meer dan 80% van alle joden NIET van Semitische afkomst. Het overgrote deel van alle joden zijn de Ashkenazische joden die NIET uit Israėl stammen maar uit Zuid-Rusland. Het Zuidrussische volk van de Khazaren bekeerde zich namelijk in de zevende eeuw na Chr. massaal tot het joodse geloof. Daarmee is de zogenaamde "terugkeer naar hun 'eigen' heilige land Israel" gebaseerd op bedrog.

Kijkend naar de oorspronkelijke Semieten, i.c. de Palestijnen en de misdaden door Israëlische joden tegen hen begaan, is er op de wereld maar één werkelijke groep doodsvijanden van de Semieten: dat zijn de joodse-Israëlische zionisten. Zij zijn in de letterlijke betekenis de ware "antisemieten".

 

Een reactie posten